จ้าวแห่งเกาะ - ตอนที่ 154

ตอนที่ 154 – วายร้ายเสียวลี่ทําการฟ้อง

ในขณะนี้ ทันใดนั้นเอง ก็มีเสียง “เจี๊ยกเจี๊ยกเจี๊ยก”ดังขึ้นจากห้องโดยสารของเครื่องบินและ

ทันใดนั้นก็มีกลุ่มขนสีทองตกลงมาบนร่างของเสี่ยวลี่ จากนั้นก็ได้ยินเสี่ยวลี่กรีดร้อง …

“โอ้พระเจ้า อัยยะ …ข่วนฉัน ให้ตาย ผมฉัน! ผมฉัน…”

พี่สาวตระกูลหลินมองเข้าไปใกล้ ๆ และพบว่าจริงๆ แล้ว มันคือลิงจินตัวน้อย

ปรากฏว่าเจ้าตัวเล็กได้ออกไปกับกู่เสี่ยวเล่อและหนิงเล่ย แต่เพราะเสียงปืนดัง ทําให้มันช่วยอะไรไม่ได้มาก

กู่เสี่ยวเล่อส่งสัญญาณให้มันกลับไปที่ค่ายและรอ…

คราวนี้มันกลับมาและเห็นฉากที่เสี่ยวลี่กําลังท่าบางอย่างที่ทําร้ายผู้คน แม้ว่าจินจะเป็นลิง แต่ไอคิวของมันก็ไม่ต่ำ มันรู้ว่ามีกี่คนที่มีความสัมพันธ์ที่ดีกับมัน ผู้หญิงคนใหม่ที่เห็นได้ชัด ตั้งใจจะกลั่นแกล้งพี่น้องตระกูลหลินที่ทําดีกับมันมาตลอด ลิงน้อยตัวนี้จะทนได้อย่างไร …

มันจึงกระโจนเข้าใส่ กระชาก ข่วนและกัด แม้ว่าเสี่ยวลี่จะมีความชัดเจนในการต่อสู้กับผู้หญิง แต่เธอจะหันกลับมา ข่วนและกัดได้อย่างไรเมื่อเทียบกับลิงจริงๆ ไม่ต้องพูดถึงว่ากรงเล็บอันแหลมคมของเจ้าตัวเล็กไม่ใช่คนที่กินมังสวิรัติ จับไปที่ใบหน้าของเสี่ยวลี่ ใบหน้าก็เต็มไปด้วยดอกไม้เบ่งบานในไม่กี่ครั้ง แม้ว่าจะไม่ถึงแก่ชีวิต แต่ก็เจ็บสาหัส…

หอกก็ตกลงที่พื้นเช่นกัน และตัวคนที่ถูกจับด้วยเจ้าจิน วิ่งและกระโดดซ่อนตัวอยู่ที่มุมหนึ่งของห้องโดยสารเครื่องบินและนั่งยองๆ กลัวที่จะลุกขึ้น …

เช่นนั้นลิงน้อยจินยังคงดึงทิ้งผมสองเส้นบนหัวของเธออย่างไม่เต็มใจ …

“สู้ดี! “หลินเจียวตะโกนอย่างตื่นเต้น หลินรุ่ยที่อยู่ด้านข้างก็ส่งเสียงเชียร์อย่างมีความสุข

อย่างไรก็ตาม หลินรุ่ยซึ่งมีสายตามากกว่าเดินไปก่อน และหยิบหอกที่เสี่ยวลี่เพิ่งใช้เป็นอาวุธในมือของเธอ

ตอนนี้พวกเธอควบคุมอาวุธของตนได้แล้ว เสี่ยวลี่มีรอยขีดข่วนและเบ่งบาน ในที่สุดพี่น้องตระกูลหลินก็โล่งใจ แต่พวกเธอกังวลมากที่สุดเกี่ยวกับความปลอดภัยของกู่เสี่ยวเล่อและหนิงเล่ย…

อย่างไรก็ตาม ไม่ว่าปากของเสี่ยวลี่จะเหม็นหรือไม่ก็ตาม พวกเขากําลังต่อสู้กับโจรสลัดอย่างสิ้นหวัง และ เห็นได้ชัดว่าการระเบิดในตอนนี้ใช้จรวดโดยโจรสลัด เป็นไปได้อย่างไรที่จะบอกว่าพวกเธอไม่กังวลเกี่ยวกับความปลอดภัยของกู่เสี่ยวเล่อ?

ในขณะนี้ เสียงตะโกนของกู่เสี่ยวเล่อก็ดังมาจากนอกแคมป์ : “สาวงามทั้งหลาย ไม่รีบมาต้อนรับวีรบุรุษนักสู้อย่างเรากลับมาหรือ?”

“โอ้พระเจ้า พี่เสี่ยวเล่อไม่เป็นไร!”

“พวกเขากลับมาแล้ว!”

เมื่อหลินรุ่ยและหลินเจียวได้ยินเสียงนี้ พวกเธอก็กระโดดขึ้นและรีบไปที่รอยแตกของเครื่องบินและยึดหัวออกไปดู

แน่นอนว่ากู่เสี่ยวเล่อและหนิงเลยถือกระสุนและเสบียงทุกชนิด พวกเขายืนอยู่ใต้เครื่องบินและมองไปที่พวกเธอด้วยรอยยิ้ม

แมวสีขาวตัวใหญ่ โบตั๋นดูเหมือนจะได้รับบาดเจ็บและเดินกะเผลกเล็กน้อยขณะที่มันเดิน มีคราบเลือดเล็กน้อยบนขนสีขาวบริสุทธิ์ที่ไหล่ …

“พี่เสี่ยวเล่อ มันจะดีมากสําหรับคุณที่สบายดี!” หลินเจียวคนแรกที่ปีนลงบันไดเชือกพุ่งเข้าอ้อมแขนของกู่เสี่ยวเล่อและน้ําตาไหลออกมา …

“ไม่อย่างนั้น เราที่เพิ่งออกไปต่อสู้กับโจรสลัด เราต้องตื่นเต้นขนาดนี้เลยหรือ ? ” กู่เสี่ยวเล่อยิ้มและพูด ในขณะที่หญิงสาวตัวน้อยที่สะอื้นและร้องไห้เบาๆ ไม่หยุดหย่อน …

แม้ว่าหลินรุ่ยพี่สาวที่อยู่ข้างๆ แม้ว่าเธอจะไม่ตื่นเต้นเท่าน้องสาว แต่ดวงตาของเธอก็แดง… แน่นอนว่ามีทั้งความสุขที่เสี่ยวเล่อและหนิงเล่ยกลับมาอย่างปลอดภัย นอกจากนี้ ยังมีความกลัวในใจของตัวเองหลังจากเผชิญกับความเสี่ยง ..

“โบตั๋น มันเป็นอะไรไป? ฉันเห็นมันยังมีคราบเลือดอยู่?” ในท้ายที่สุด หลินรุ่ย ถามด้วยความกังวลหลังจากดึงหลินเจียวออกจากกู่เสี่ยวเล่อ

“ไม่เป็นไร มันถูกกระสุนถากไปมีเพียงบาดแผลทางผิวหนังเท่านั้น!” กู่เสี่ยวเล่อยิ้มจาง ๆ และทันใดนั้น เขาก็พบว่ามีบางอย่างผิดปกติในค่าย น้องสาวของตระกูลหลินรู้สึกกระวนกระวายใจเล็กน้อย อย่างสอง เสี่ยวลี่คนดังที่ฉันเพิ่งช่วยมาเมื่อเช้าล่ะ? ทําไมเธอไม่มาแสดงตัว? เมื่อคําถามเหล่านี้ของกู่เสี่ยวเล่อปรากฏขึ้นในใจของเขา ก็ได้ยินเสียงร้องเบา ๆเพื่อขอความช่วยเหลือจากซากเครื่องบินด้านบน

: “เสี่ยวเล่อ เสี่ยวเล่อ … เร็วเข้า มาช่วยฉัน! ฉันถูกหลินเจียว,หลินรุ่ยและลิงน้อยทําร้ายจนจะตาย! “

อะไรนะ? น้องพี่ตระกูลหลินเอาชนะเสี่ยวลี่?

แม้ว่าเขาจะรู้ว่ามีความขัดแย้งระหว่างพวกเธอ กู่เสี่ยวเล่อก็ยังไม่ค่อยเชื่อว่าเรื่องแบบนี้จะเกิดขึ้น แต่ทันทีที่เงยหน้ามองขึ้นไป เขาก็เห็นว่าเสี่ยวลี่คนดังในอินเทอร์เน็ตนั้นดูมืดมนในขณะนี้ ไม่เพียงแต่มีรอยขีดข่วนบนใบหน้าของเธอ แม้กระทั่งเครื่องแบบแอร์โฮสเตสที่เปลี่ยนใหม่วันนี้ก็ยังอยู่ในคราบของผ้าขี้ริ้ว …

“นี่…” กู่เสี่ยวเล่อมองกลับมาที่พี่น้องตระกูลหลิน และไม่คาดฝันว่าเสี่ยวลี่จะขี้ฟ้อง เป็นคนร้ายที่ไร้ยางอายที่จะร้องเรียนก่อน

หลินเจียวอดไม่ได้ที่จะพูดล่วงหน้าว่า : “พี่เสี่ยวเล่อ อย่าฟังยัยผายลมนั้น เราแค่มีความขัดแย้งกับเธอ แต่เราไม่ได้ทําร้ายร่างกายของเธอ ! นั่นคือการลงมือของจิน! ส่วนทําไมจนถึงจับเธอ! คุณสามารถถามเธอได้? “

นี่ไม่ใช่เรื่องเล็กน้อย แม้ว่ากู่เสี่ยวเล่อและค่ายของพวกเขาได้ก่อตั้งขึ้นบนเกาะร้างแห่งนี้ มีเหตุการณ์ขัดแย้งกันเล็ก ๆ เกิดขึ้นระหว่างบรรดาสมาชิกในทีมเหล่านี้ แต่ไม่เคยมีความขัดแย้งที่รุนแรงขนาดนี้ ..

กู่เสี่ยวเล่อก้มหน้าของเขา ก่อนปืนขึ้นบันไดเชือก จากนั้นสาวทั้งสามคนที่อยู่บนพื้นก็ตามไปและขึ้นเครื่องบิน

ทันทีที่กู่เสี่ยวเล่อขึ้นไป เขาเปิดโคมไฟฉุกเฉินที่เขาไม่เต็มใจที่จะใช้ด้วยความช่วยเหลือของแสงไฟ เขาสามารถเห็นได้อย่างชัดเจนว่าเสียวลี่ถูกปกคลุมไปด้วยรอยขีดข่วนของลิงทุกที่

ดูเหมือนว่าหลินเจียวไม่ได้โกหก การบาดเจ็บของเสียวลี่เกิดจากจิน …

“ทําไมถึงเกิดขึ้น?” กู่เสี่ยวเล่อถามหลินเจียวอย่างเคร่งเครียด เขาไม่เชื่อว่าลิงตัวน้อยจะโจมตีเสี่ยวลี่โดยไม่มีเหตุผล

“กัปตันเสี่ยวเล่อ สาเหตุที่จินน้อยทําร้ายเสี่ยวลี่ เป็นเพียงเพราะเธอพูดไม่ดีเกี่ยวกับคุณและหนิงเล่ยเมื่อคุณไม่ได้อยู่ในค่าย เราเริ่มโต้เถียงกับเธอ! ผลก็คือเธอได้หยิบหอกที่คุณทําขึ้นมาง่ายๆ อันนั้นขึ้นมา และต้องการจะแทงพวกเราจริง ๆ สิ่งนี้ทําให้ลิงน้อยจินจัดการกับเธอ! ” หลินรุ่ยเป็นพี่สาวและคําพูดของเธอมีระเบียบมากกว่าหลินเจียวมาก

“เป็นเช่นนั้นหรือ?” กู่เสี่ยวเล่อหันศีรษะและมองไปที่เสี่ยวลี่ที่กําลังนั่งอยู่ที่มุมและแอบร้องไห้

“กู่เสี่ยวเล่อ ฉันรู้ว่าพวกคุณไม่เชื่อฉัน และสามสาวในค่ายของคุณก็มีอคติกับฉันมาโดยตลอด! แต่ฉันเข้าร่วมค่ายของคุณในวันแรกเท่านั้น ผู้หญิงคนเดียวทําเรื่องใหญ่ขนาดนี้หรือ? ยังใช้หอกทําร้ายคน? เฮ้ ลืมไป ฉันไม่อยากเถียงอีกแล้ว พวกเขาอยากจะพูดอะไรต่อไปใช่ไหม? ใครทําให้ฉันเป็นผู้หญิงที่มีชีวิตที่ไม่ดี ถ้าเป็นฉันที่ได้เจอคุณอยู่บนเกาะก่อนหน้านี้ ฉันจะไม่ถูกลดตัวลงสู่สภาพนี้ตอนนี้ใช่ไหม? อย่างไรก็ตาม คุณรู้ว่าในค่ายนี้ นอกจากคุณแล้ว ยังมีความเห็นอกเห็นใจเล็กน้อยสําหรับฉัน ผู้หญิงที่อ่อนแอ น้องสาวที่เหลืออีกสามคนแทบรอไม่ไหวที่จะกินฉัน โดยเฉพาะพวกเธอสองคน … ฉันยังรู้ว่าพวกเธออิจฉาครั้งสุดท้ายที่ฉันขอยาจากคุณที่ชายหาดไม่น่าแปลกใจเลย … กัปตันเสี่ยวเล่อ คุณมีความสามารถมาก คุณยังหนุ่มและหล่อเหลา แต่ถ้าเป็นฉัน ฉันจะขับไล่ผู้หญิงคนอื่นที่สนิทกับคุณให้หมด! “

เสี่ยวลี่ผู้มีชื่อเสียงทางอินเทอร์เน็ตคนนี้สมควรถูกเรียกว่าเป็นจิ้งจอกเฒ่าในสังคม นี่เป็นเคล็ดลับในการถอย มันฉลาดมากสําหรับการก้าวไปข้างหน้า และไม่ไปโต้เถียงกับพี่น้องตระกูลหลินเกี่ยวกับสิ่งที่เกิดขึ้น เพียงเรียบง่ายอย่างเสมอต้นเสมอปลายไม่ต้องใช้ความพยายามใด ๆ เพื่ออวดหรือโอ้อวด ช่างน่าเวทนา และยิ่งไปกว่านั้น ยังทําให้เรื่องนี้เบนไปทางอิจฉาคู่แข่งในเรื่องรัก ๆ ใคร่ ๆ

พี่น้องสองสาวตระกูลหลินไม่รู้ว่าจะตอบสนองอย่างไร …