จ้าวแห่งเกาะ - ตอนที่ 132

จ้าวแห่งเกาะ ตอนที่ 132 – สร้างโอกาส

คําพูดของกู่เสี่ยวเล่อเป็นเหมือนอ่างน้ําเย็น ที่เช็ดอารมณ์ที่ตื่นเต้นอย่างมากในตอนแรกของหญิงสาวทั้งสามคนออกไปมากกว่าครึ่ง

เมื่อเห็นการแสดงออกที่ผิดหวังของพวกเธอ กู่เสี่ยวเล่อยิ้มเล็กน้อย : “ ผมขอบอกว่าคุณไม่ควรมองโลกในแง่ร้ายเกินไป เราฆ่าโจรสลัดไป 14 คนและโดโก อาร์เจนติโน สองตัวในบ่ายวันนี้ แม้ว่าฝ่ายตรงข้ามจะเป็นกลุ่มโจรสลัดขนาดใหญ่ที่ทรงพลัง และเป็นระบบระเบียบก็ตาม ผมเกรงว่าการสูญเสียครั้งใหญ่เช่นนี้ไม่ใช่สิ่งที่พวกเขาสามารถทนได้ ถึงแม้ว่าพวกเขาจะต้องการจัดการกับการตอบโต้ที่รุนแรงมากขึ้น แต่ผมคิดว่าพวกเขาควรจะเก็บตัวสักพัก! การใช้ชีวิตในตอนนี้ของเรา มีเหตุผลที่จะเฉลิมฉลองชัยชนะของเราในวันนี้! มาเลย ไชโย! “

เมื่อพูด กู่เสี่ยวเล่อก็ยกขวดเหล้าขึ้นในมือ เหล้าเหล่านี้ล้วนเป็นถ้วยรางวัลจากโจรสลัดในช่วงบ่าย มันคือเหล้ารัมทั้งหมดในขวดสีเขียวแบน ๆ

ในความเป็นจริง สิ่งนี้ถือได้ว่าเป็นมรดกประเภทหนึ่ง เมื่อเร็ว ๆ นี้เมื่อหลายร้อยปีก่อนในยุคเดินเรือที่ยิ่งใหญ่ บรรพบุรุษของโจรสลัดที่ข้ามทะเลแคริบเบียนและอเมริกากลางและอเมริกาเหนือชอบเหล้ารัมที่มีแอลกอฮอล์ต่ําชนิดนี้

สาว ๆ และเสี่ยวเล่อไม่ต้องการดื่มพวกมัน แต่หลังจากชิมสักหน่อย พวกเขาพบว่าเหล้าไม่ได้มีรสเผ็ดร้อนเหมือนวอดก้า แต่มีรสหวานอยู่ในนั้น

ต่อมา หนิงเล่ยผู้รอบรู้ได้ให้วิทยาศาสตร์แก่พวกเขาเล็กน้อย เหล้ารัมชนิดนี้ที่ทําจากน้ําตาลอ้อยมีรสชาติเช่นนี้ เธอเคยพบกับไวน์ดิบที่ทําด้วยเหล้ารัมเมื่อเธอดื่มค็อกเทล

“น่าเสียดายที่โจรสลัดเหล่านี้ยากจนเกินไป พวกเขาสามารถเพลิดเพลินเฉพาะกับเหล้ารัมสีเงินเกรดต่ําเท่านั้น! “หนิงเล่ยกล่าวพลางมองไปที่เหล้าที่มีสีขุ่นเล็กน้อยในขวด

” พี่เสี่ยวเลย เหล้ารัมสีเงินคืออะไร?” หลินเจียวกลายเป็นทารกที่อยากรู้อยากเห็นในตอนนี้

“อะแฮ่ม แฮม แฮ่ม…” ทันทีที่เธอไปถึงส่วนที่เธอถนัด สไตล์ของคุณหนูหนิงเล่ยก็ดังขึ้นมาอีกครั้งและเธอก็กระแอมในลําคอและพูดว่า : “เหล้ารัมสีเงินเรียกอีกอย่างว่าเหล้ารัมสีขาว ในความเป็นจริงวัตถุดิบของเหล้าไวน์เหล่านี้ถูกกลั่นและกรองและสามารถปิดผนึกและขายในถังไม้โอ๊คได้ประมาณหนึ่งปีหลังจากการหมักอย่างต่อเนื่อง!”

“ อ๋อ งั้นต้องมีเหล้ารัมดีกว่ามั้ย?”

” แน่นอนว่าเหล้ารัมที่ผ่านการหมักเป็นเวลาหนึ่งปีเรียกว่าเหล้ารัมสีเงิน และที่หมักมานานกว่าสามปีสามารถเรียกได้ว่าเป็นเหล้ารัมสีทอง นอกจากนี้ ยังมีเหล้ารัมอีกหลายประเภทตามแหล่งที่มาของวัตถุดิบที่ใช้ในการทําเหล้า ฉันมักจะดื่มBarceloซึ่งเป็นเหล้ารัมสีทองที่มีอายุมากกว่า 30 ปี! ฉันไม่ได้มองเหล้ารัมสีขาวดิบแบบนี้ด้วยซ้ํา! “

สํานวนของหนิงเล่ย ทําให้กู่เสี่ยวเล่อหัวเราะอีกครั้ง

“ คุณหัวเราะอะไร? ฉันพูดอะไรผิดหรือเปล่า?” ทันทีที่เธอได้ยินเสียงหัวเราะ คิ้วของหนิงเล่ยก็ขมวดเข้าหากันอีกครั้ง

“ไม่ ผมไม่ได้มีความรู้เท่าคุณหนิง แต่ตอนนี้พวกเราต่างก็มาแย่งไวน์จากโจรสลัดที่ตายไปแล้ว ผมที่อยากจะบอกว่าคุณไม่ต้องถือมัน! เครื่องดื่มบางอย่างดี! เหล้ารัมสีทองและเหล้ารัมสีเงินล่ะ? แม้ว่าคุณจะต้องการดื่มเหล้ารัมเพชร แต่คุณต้องรอจนกว่าคุณจะได้รับมัน! “

คุณหนูหนิงเล่ยที่เพิ่งรู้สึกว่าถูกกู่เสี่ยวเล่อพูดเหน็บแนม ใบหน้าของเธอแดงก่ําด้วยความโกรธ และหยุดพูด

หลินรุ่ยยิ้มและชักชวน : “โอเคโอเค วันนี้เป็นวันที่มีความสุขสําหรับทุกคน หากคุณมีความกังวลใด ๆ รอจนถึงวันนี้! วันนี้เราไม่เมาหรือไม่กลับ! กัปตันเสี่ยวเล่อ ฉันจะช่วยคุณเดินเอง! “

ฮะ โดยไม่คาดคิด หลินรุ่ยผู้ซึ่งดูจริงใจและอ่อนโยนมาโดยตลอด มีความกล้าหาญและชนแก้วเหล้ากับกู่เสียวเล่อ!

ตอนนี้แม้ว่ากู่เสี่ยวเล่อไม่ต้องการดื่มมัน โชคดีที่ขวดแบนเล็ก ๆ นี้สามารถบรรจุเหล้าได้สามหรือสองแบน เหล้าระดับปานกลาง 3-40 ดีกรีแบบนี้ไม่มีประโยชน์อะไรสําหรับเขาในฐานะชายหนุ่ม!

ตั้งแต่เมื่อกู่เสี่ยวเล่อก็ยกขวดเหล้าขึ้นแล้วยกคอขึ้น “อึก, อึก,…….” มันก็แค่จิบ!

เดิมที่เขาคิดว่าความสามารถของเขาจะทําให้สาว ๆ จํานวนมากโดยเฉพาะสาวน่ารักอย่างหลินเจียวให้กําลังใจ แต่ไม่รู้ว่าเพิ่งวางขวดเหล้าลงและเห็นหลินรุ่ยที่อยู่ฝั่งตรงข้ามมองมาที่เขาด้วยรอยยิ้ม และขวดเหล้าในมือของเธอก็ว่างเปล่าแล้ว …

“ว้าว! แม่เฒ่าเยี่ยมมาก!”

” พี่เสี่ยวรุ่ยดีเกินไป! ดื่มเร็วกว่ากู่เสี่ยวเล่อมาก!” สองสาวรอบข้างส่งเสียงเชียร์ด้วยความยินดี…

กู่เสี่ยวเล่อไม่สามารถลงจากเวทีได้ในตอนนี้ กัปตันทีมผู้สง่างามอย่างเขาเองไม่สามารถดื่ม ผู้หญิงในวัยยี่สิบของเธอได้ นี่ นี่เป็นเพียงความอัปยศ!

” หลินรุ่ย ผมไม่ได้คาดหวังว่าคุณจะดื่มเก่ง ไม่มีทาง วันนี้เป็นการเผชิญหน้ากับคู่ต่อสู้ที่หายากมาดื่มกันอีกครั้ง!” กู่เสี่ยวเล่อที่หน้าแดงเพราะเขาดื่มเร็วเกินไป และคอหนาหยิบเหล้ารัมออกมา อีกสองขวดทันทีแล้วส่งให้หลินรุ่ยและกล่าว

หลินเจียวเหล่ตาและพูดด้วยรอยยิ้ม : “กัปตันเสี่ยวเล่อ คุณลองคิดดูนะ อย่าคิดว่าพี่สาวของฉันตัวเล็กและน่ารักขนาดนี้ เธอเป็นเทพธิดาแห่งไวน์ที่มีชื่อเสียงในตระกูลของเรา! ผู้ชายหลายคนที่ดื่มเก่งไม่ใช่คู่ต่อสู้ของเธอ คุณแน่ใจหรือว่ายังอยากดื่มกับเธอ “

ผู้ชายคนนี้! ฉันกลัวที่จะชินกับกลวิธีที่รุนแรง มันจะดีกว่าถ้าหลินเจียวไม่พูดคําเหล่านี้ แต่ตอนนี้หลินเจียวพูดแบบนี้ แถมหนึ่งเลยที่อยู่ข้างๆ ก็กําลังโหมไฟด้วยเช่นกัน

กู่เสี่ยวเล่อเริ่มมีอาการปวดศีรษะเล็กน้อย เช็ดเหงื่อออกจากศีรษะและบีบคอ : “ผ่อนคลาย! แม้ว่าผมจะเมานอนข้างพี่สาวของคุณ ผมก็จะไม่ทําเธอตกใจไป!”

ในขณะที่พูด เขาเงยคอขึ้นอีกครั้ง “อึกอึกอึก … “ เหล้ารัมอีกขวดว่างเปล่าและเมื่อเขาวางขวดลง หลินรุ่ยมองเขาด้วยรอยยิ้มบนใบหน้าอีกครั้ง แม้ว่าจะมีอาการหน้าแดงเล็กน้อยบนใบหน้าของหลินรุ่ย แต่ก็เห็นได้ชัดว่าเธอไม่ได้มีนเลยกับเหล้ารัมสองขวด ..

ตอนนี้กู่เสี่ยวเล่อตื่นตระหนกเล็กน้อย ไม่ว่าเขาจะอยู่ในมหาวิทยาลัยหรือที่ทํางาน การดื่มแอลกอฮอล์ของเขาก็ค่อนข้างดี มีไม่กี่คนที่สามารถดื่มกับเขาได้!

ใครจะไปนึกว่าจะต้องเจอกับเทพแห่งไวน์รุ่นเฮฟวี่เวตบนเกาะแห่งนี้ได้อย่างไร ใบหน้าของเธอหลังจากดื่มเหล้ารัมสองขวดเล็ก ๆ ไม่เปลี่ยนสี

แต่เมื่อเขามองไปที่สองสาวข้างๆ เขา หลินเจียวก็ยังคงหัวเราะและคอยกรีดร้องเพื่อให้กําลังใจพวกเขา ในขณะที่หนิงเล่ยผู้เป็นศัตรูไม่ได้มีการแสดงออกใด ๆ บนใบหน้าของเธอเพียงแค่กดปากของเธอเพื่อกลั่นรอยยิ้ม เห็นได้ชัดว่ามีความสุขมากที่เห็นว่าคู่เสี่ยวเล่อไม่สามารถดื่มสู้หลินรุ่ยต่อหน้าพวกเธอเพื่อหลอกตัวเองได้

แม้แต่จินลิงตัวน้อยที่อยู่ด้านข้างก็ยังกรีดร้องและหันหน้าไปทางเขาตลอดเวลา เห็นได้ชัดว่ามันยังเป็นคนที่เฝ้าดูความตื่นเต้นไม่แพ้กัน!

กู่เสี่ยวเล่อขมวดคิ้วและบอกว่าเขาไม่กลัวไฮยีน่า,หมูป่าหรือแม้แต่โจรสลัด เป็นไปได้ไหมว่าวันนี้สาว ๆ ของพวกเขาบางคนจะเอาเหล้ารัมสองสามขวดไปทิ้ง? ส่งผลให้เขากัดฟันและยกเหล้ารัมขึ้นเป็นครั้งที่สาม แม้ว่าหลินรุ่ยจะรู้สึกอายเล็กน้อย แต่ภายใต้การโห่ไล่ของน้องสาวหลินเจียวและหนิงเลย ยังคงยกขวดเหล้าในมือขึ้นด้วยใบหน้าแดง……..

ด้วยวิธีนี้ ทั้งสองได้ดื่มเหล้ารัมเต็มปากเป็นครั้งที่สาม กู่เสี่ยวเล่อนั่งนิ่งไม่ได้เล็กน้อยรู้สึกหัวหมุนและควบคุมไม่ได้อยากนอนอยู่บนพื้น

สาวทั้งสามคนที่อยู่ข้างๆ พวกเธอก็เห็นว่ากัปตันของพวกเธอเมานิดหน่อย แต่พวกเธอไม่ได้อยู่บนซากเครื่องบิน แต่เป็นกองไฟใต้ต้นไม้ มันจะอันตรายนิดหน่อยถ้านอนตรงนี้ ในป่ามี งู,แมลง,หนู,มดเยอะมากถ้าโดนกัดคงลําบาก ..

เป็นผลให้สาวทั้งสามช่วยกู่เสี่ยวเล่อซึ่งโอนเอนไปมาเล็กน้อย คนตรงหน้าดึงเขาและคนข้างหลังผลักเขาและมีคนยืนอยู่ข้างล่างเพื่อปกป้องทุกคน ด้วยวิธีนี้การดึงและผลักดันอย่างหนัก เพื่อให้กู่เสี่ยวเล่ออยู่บนซากเครื่องบินเหนือต้นไม้

เมื่อมองไปที่ปากของเขาที่เต็มไปด้วยแอลกอฮอล์ กู่เสี่ยวเล่อซึ่งหมดสติไปแล้ว หนิงเล่ยก็สนุกสนานที่สุด : “ กู่เสี่ยวเล่อคุณไม่สามารถ! เหล้ารัมแค่สามขวดก็ทําให้คุณเป็นแบบนี้ได้แล้วเหรอ? ในเวลาปกติน่ากลัวมาก มีอะไรผิดปกติตอนนี้? คุณหมดสติไปกับเหล้าสองสามขวดของพี่สาวหลินรุ่ยหรือ? “

ในตอนแรก เธอต้องการพูดอีกสองสามคํา แต่หลินรุ่ยเกลี้ยกล่อม : “ช่างมันเถอะเสี่ยวเล่ย ฉันรู้ว่าคุณและคู่เสียวเล่อมักจะอึดอัดเล็กน้อย แต่กู่เสี่ยวเล่อได้จ่ายเพียงพอสําหรับแคมป์ของเราแล้ว พูดสองสามประโยคก็พอแล้ว!”

แม้ว่าหนิงเล่ยจะไม่มั่นใจเล็กน้อย แต่เธอก็ยังคงเคารพความคิดเห็นของหลินรุ่ยและส่งเสียงขึ้นจมูกและหยุดพูด

ทั้งสามคนใช้แรงทั้งหมดในการเคลื่อนย้ายกัปตันกู่เสี่ยวเล่อไปที่เตียงแคมป์บนเครื่องบิน ในเวลานี้ กู่เสี่ยวเล่อหลับไปแล้วโดยไม่รู้ตัว

“ พวกคุณสองคนลงไปทานอาหารเย็นกันเถอะ ฉันจะอยู่บนเครื่องบินเพื่อดูแลกัปตันเสี่ยวเล่อ!” หลินรุ่ยเหลือบมองพวกเธอและพูดเบา ๆ

หลินเจียวและหนิงเล่ยมองหน้ากัน เห็นรอยยิ้มในดวงตาของกันและกัน หลินเจียวก็จงใจพูดว่า : “ พี่ พี่จะเป็นคนดูแลกัปตันเสี่ยวเล่อคนเดียวหรือ? เราควรอยู่กับพี่สาวทั้งสองคนดีไหม?”

“Go! Go! Go …. สาวน้อยรีบไปทันทีอย่ามาสร้างปัญหามากขึ้น! รีบลง … “ หลินรุ่ยหน้าแดงและออกคําสั่งไล่แขกออกไป

หลินเจียวและหนิงเล่ยยิ้มให้กันและไต่ลงบันไดเชือกไปตามซากเครื่องบินตามลําดับ

แต่เมื่อทั้งสองถึงพื้นพร้อมกัน หลินเจียวก็ถามอย่างลึกลับว่า : “ พี่เสี่ยวเล่ย พี่คิดว่าพี่สาวของฉันจะไปยุ่งกับพี่ชายเสี่ยวเล่อไหม …”