จ้าวแห่งเกาะ - ตอนที่ 110

จ้าวแห่งเกาะ ตอนที่ 110 – พิธีฝังศพ

หลังจากสูดลมหายใจ เสี่ยวเล่อก็วิ่งไปที่ส่วนลึกของปาเป็นระยะทางเกือบ 5 กิโลเมตร เขาตั้งใจฟังเสียงปืนประปรายและเสียงกรีดร้องที่ขอบปา

แต่เห็นได้ชัดว่าเขากําจัดโจรสลัดพวกนี้ได้สําเร็จในครั้งนี้

” เฮ้อ ” กู่เสี่ยวเล่อถอนหายใจเป็นเวลานาน เขาคิดว่าคราวนี้เขาสามารถออกมาจากป่าได้และใช้ความสามารถของเขาเปาลูกดอกและซ่อนตัวเพื่อโจมตีโจรสลัดทีละคน

แต่ตอนนี้พวกเขาได้รับความช่วยเหลือจากหมาแล้ว กลัวว่าวิธีการลอบแอบอีกครั้งดูเหมือนจะเป็นไปไม่ได้

แต่ชายหาดในฐานะความหวังเดียวของพวกเขา สําหรับผู้รอดชีวิตที่จะกลับไปสู่เมืองที่ศิวิไลซ์จะต้องไม่ยอมแพ้แก่โจรสลัด

“ ดูเหมือนว่าจะรักษาชีวิตไว้ได้ อีกเพียงก้าวเดียวเท่านั้น!” กู่เสี่ยวเล่อส่ายหัวอย่างช่วยไม่ได้ตรวจสอบอุปกรณ์ของเขาและเริ่มเดินไปยังค่ายที่พักที่อยู่ลึกเข้าไปในปา

เมื่อเขากลับไปที่แคมป์ปัจจุบันซึ่งอยู่ใต้ต้นไม้ซากเครื่องบิน เขาก็ตะลึง

เห็นว่าสาวงามทั้งสามในแคมป์กําลังจุดกองไฟยืนอยู่รอบ ๆ อย่างเงียบ ๆ จ้องมองไปที่เปลวไฟที่อยู่ตรงกลางด้วยน้ำตาคลอเบ้าและไม่มีใครพูด

“พวกเขากําลังทําอะไร” เสี่ยวเล่อผงะ แต่วางแผนที่จะดูก่อน

หลังจากนั้นไม่นาน หลินรุ่ยผู้ที่อายุมากที่สุดก็พูดกับเปลวไฟ : “กัปตันเสี่ยวเล่อ แม้ว่าเราทุกคนจะไม่ได้อยู่ด้วยกันมานาน แต่เพียงไม่กี่วัน สาวๆ ทั้งสามอย่างเราก็คิดว่าคุณเป็นหัวหน้าทีมที่ดี ผู้ชายที่ควรค่าแก่การไว้วางใจตลอดชีวิต! แม้ว่าเราจะอยู่ด้วยกัน แต่คุณก็ไม่เคยเรียกร้องอะไร จากพวกเราเลย ตอนนี้คุณจากไปแล้ว เราต้องบอกคุณด้วยว่าตราบใดที่คุณเรียกร้องต่อไป พวกเราคนใดคนหนึ่งจะตอบสนองความต้องการของคุณ …”

“นี่… “ เสี่ยวเล่อที่ซ่อนตัวอยู่หลังต้นไม้ใหญ่รู้สึกสับสนไปหมด ทําไมเสียงนี้เหมือนคําสรรเสริญเยินยอ?

แต่ก่อนที่เขาจะตอบสนอง หลินเจียวก็พูดว่า : “ พี่เสี่ยวเล่อ สิ่งที่พี่สาวของฉันพูดนั้นถูกต้อง แม้ว่าพวกเราทั้งสามคนมักจะหยอกล้อคุณด้วยกัน แต่อันที่จริงเราทุกคนเคารพคุณมาก! แม้ว่าครั้งหนึ่งฉันเคยสงสัยรสนิยมทางเพศของคุณ แต่ฉันก็คิดว่าคุณอาจจะเป็นเกย์ที่ไม่เคยอึดอัดใจในการปกป้องสาวงามทั้งสาม? แต่ต่อมา พี่เสี่ยวเล่ยบอกว่าเธอได้เห็นปฏิกิริยาทางสรีระของคุณมากกว่าหนึ่งครั้ง ซึ่งพิสูจน์ได้ว่าคุณไม่ใช่เกย์ แต่เป็นผู้ชายแท้ คุณไม่ได้บังคับเราเพียงเพราะคุณเป็นคนดี! ถ้าพระเจ้าสามารถให้คุณมีโอกาสได้เกิดใหม่ ฉัน หลินเจียวไม่รังเกียจที่จะแบ่งบันคุณกับพี่สาวอีกสองคนเลย!”

เมื่อพูดถึงสิ่งนี้ เด็กหญิงตัวเล็ก ๆ อาจแสดงความรู้สึกที่แท้จริงของเธอและเธอก็ร้องไห้ออกมาด้วยเสียงสะอื้น

โอ้พระเจ้า! ดูเหมือนสาวโง่พวกนี้จะทําพิธีให้ฉันหลังจากต่อสู้กับโจรสลัดอย่างกล้าหาญนี่คือพิธีรําลึกรอบกองไฟ!

นี่มันโชคร้ายเกินไปใช่มั้ย? แม้ว่าจะฟังคําสรรเสริญเยินยอที่ไร้สาระของพวกเขา กู่เสี่ยวเล่อก็รู้สึกทั้งตลกและภูมิใจเล็กน้อย

แต่ แต่ดูเหมือนจะไม่ดีสําหรับคนที่ยังมีชีวิตอยู่ใช่มั้ย?

แต่เมื่อเขาลังเลที่จะยืนขึ้นและหยุดพวกเขาหนึ่งเลยที่ไม่ได้พูดก็พูดเช่นกัน

เนื่องจากคุณหนูเอาแต่ใจคนนี้ทะเลาะกับกู่เสี่ยวเล่อเป็นครั้งคราว กู่เสี่ยวเล่อจึงอยากรู้อยากเห็นว่าคําชื่นชมยินดีจะออกมาจากปากของเธอได้อย่างไร

“เสี่ยวเล่อ ที่จริงแม้ว่าฉันจะเถียงกับคุณแบบไม่รู้เนื้อรู้ตัว แต่ฉันก็คิดว่า คุณเป็นคนขี้ฟ้องและไม่มีรสนิยม … แต่ในใจลึก ๆ ฉันยังคงเคารพคุณมาก ฉันรู้ว่าคุณเป็นคนดีมาก ๆ ดีและดีกว่าดาราทุกคนที่แต่งตัวด้วยเสื้อผ้าที่สวยหรูที่ฉันเคยเห็น ฉันเชื่อด้วยซ้ำว่าถ้าเราอยู่ด้วยกันสักพัก บางทีฉันอาจจะค่อย ๆ ยอมรับคุณในส่วนลึกของหัวใจ …”

เมื่อพูดอย่างนั้นหนิงเล่ยก็ถอนหายใจเฮือกใหญ่ “ เฮ้อ … น่าเสียดายที่ไม่มีวันนั้น ฉันหวังว่าวิญญาณของคุณบนสวรรค์จะสามารถปกป้องเราจากการถูกค้นพบโดยโจรสลัดและรอจนกว่าการช่วยเหลือจะมาถึง ถูกปล่อยออกจากเกาะร้างโดยเร็วที่สุด…”

เสี่ยวเล่อไม่สามารถกลั้นไว้ได้เมื่อเขาได้ยินสิ่งนี้ เขายื่นมือออกไปและหันออกจากด้านหลังต้นไม้ใหญ่โบกมือและพูดว่า : “หยุดหยุดหยุด! ผมขอประกาศเป็นการส่วนตัวว่า การจัดงานศพสําหรับกู่เสี่ยวเล่อจบลงแล้ว!”

การปรากฏตัวอย่างกะทันหันของเขา ทําให้หญิงสาวทั้งสามตกใจอย่างเห็นได้ชัด แต่ละคนมองดูเขาด้วยความตื่นตระหนก …

“พี่ มีผีสิงตอนกลางวันหรือไม่?” หลินเจียวหดตัวด้วยความตกใจและพูดด้วยเสียงสั่นเครือกับหลินรุ่ยพี่สาวของเธอ

“เสี่ยวเล่อ เรารู้ว่าคุณตายอย่างไม่ยุติธรรม แต่พวกเราสามคนเป็นเพียงสตรีและไม่สามารถช่วยคุณล้างแค้นโจรสลัดได้ แต่คุณสามารถมั่นใจได้ว่าเราจะเรียกตํารวจมาจับโจรสลัดเหล่านี้

หลินรุ่ย พี่สาวของเธอกล่าวด้วยสีหน้าตกใจ

หนึ่งเลยที่ถูกเสี่ยวเล่อแกล้งซ้ำแล้วซ้ำเล่า มีสายตามากขึ้น เธอจ้องไปที่กู่เสี่ยวเล่อเป็นเวลานาน จากนั้นมองไปที่เงาที่ปรากฏในแสงแดดที่สาดส่องอยู่ด้านหลังเขาและค่อยๆถามว่า : “คุณ คุณเป็นมนุษย์หรือผี?”

กู่เสี่ยวเล่อรู้สึกประหลาดใจเล็กน้อยกับทั้งสามคน ดังนั้นเขาจึงกางมือขึ้นและพูดว่า :

“ผู้ชายแท้ๆ คุณสามารถสัมผัสมันได้ ผมไม่รังเกียจหรอกนะ!”

เมื่อเห็นหน้าตาอันธพาลของใบหน้าที่ยิ้มแย้มแบบฮิปปี้ของเขา ทั้งสามสาวก็ปล่อยวางดูเหมือนว่ากัปตันของพวกเธอยังไม่ตายจริงๆ!

“พี่เสี่ยวเล่อ ดีจริงๆ ที่คุณไม่ตาย!” หลินเจียวที่มีปฏิกิริยาตอบสนองเป็นคนแรกที่กระโดดเข้าไปในอ้อมแขนของกู่เสี่ยวเล่อหัวเราะเบา ๆ …

หลินรุ่ยที่อยู่ด้านข้างยังจับไหล่กว้างของเสี่ยวเล่อด้วยน้ำตาในดวงตาของเธออย่างมีความสุข

แม้ว่าหนิงเล่ยจะรู้สึกอายเล็กน้อย แต่เธอก็ไม่สามารถยับยั้งความตื่นเต้นของเธอได้และกระแทกหน้าอกของกู่เสี่ยวเล่อสองครั้งด้วยหมัดผงของเธอ

เมื่อเห็นเธอกอดซ้ายและขวาความภาคภูมิใจในหัวใจของกู่เสี่ยวเล่อก็พุ่งขึ้นทันที!

แม้ว่าฉันจะอยู่ในแนวหน้าของชีวิตและความตายในอันตราย แต่การสามารถเอาชนะใจและความห่วงใยของคนสนิทคนนี้ได้จะมีอะไรให้เสียใจบ้างในชีวิตนี้?

เมื่อนึกถึงสิ่งนี้ ก่เสี่ยวเล่อก็ตบไปที่ไหล่ของหลินเจียวอย่างปลอบประโลมและทําให้เธอไม่ร้อง

มีผู้หญิงสามคนและชายหนึ่งคนนั่งอยู่รอบกองไฟที่เพิ่งจัดงานรําลึกถึงกู่เสี่ยวเล่อและเริ่มพูดคุยกัน

แน่นอน หญิงสาวทั้งสามสนใจมากที่สุดว่าเสี่ยวเล่อหลบหนีจากการตามล่าของโจรสลัดได้อย่างไร

เสี่ยวเล่อไม่ได้ปกปิดอะไร บอกพวกเธอไปตามตรงว่าตอนนี้โจรสลัดเริ่มใช้สุนัขล่าสัตว์เพื่อไล่ล่าเขา โชคดีที่ระหว่างหลบหนี เขาบังเอิญชนกับผู้รอดชีวิตจากหัวหน้าบริษัทเดิมของเขา ดูเหมือนว่าพวกเขาบางคนจะกลายเป็นแพะรับบาปให้ตัวเขาเอง ทําให้เขามีโอกาสหนีจากปากของหมาล่าเนื้อตัวใหญ่เหล่านั้นได้

หลังจากทั้งสามสาวได้ฟัง ใบหน้าของพวกเธอก็เปลี่ยนไป ข้าแต่พระเจ้า กู่เสี่ยวเล่ออันตรายเกินไปที่จะออกไปข้างนอกในครั้งนี้

เขาหนีออกจากปากหมาล่าเนื้อได้จริง ๆ ถ้าพวกเธอสามคนไปแทนที่ นับประสาอะไรกับความเร็วในการหลบหนีในป่าแข่งกับหมาล่าเนื้อเหรอ? กลัวว่าเมื่อสุนัขตัวใหญ่ที่อยู่ข้างหลังเห่าขาของเธอจะอ่อนนิ่มแล้ว!

อย่างไรก็ตาม ตามคําพูดของเสี่ยวเล่อ เหลาชางและฉินเหว่ยอาจจะโชคไม่ดีในตอนนี้

แน่นอน สิ่งที่พวกเขาไม่รู้รวมทั้งกู่เสี่ยวเล่อ จมอยู่ในโคลนในปาห่างออกไปเกือบ 20 กิโลเมตร

ทันใดนั้นร่างโคลนก็ลุกขึ้น