จอมเวทอหังการ - ตอนที่ 255

บทที่ 255 : เมิงจู่ Vs จักรพรรดิ

“ไม่ต้องทําท่าตื่นเต้นไปหรอก ชื่อของนายไม่ได้จะถูกส่งออกไปกับทีม” จ้าวหม่าหยันกล่าวพร้อมกับตบบ่า ของโม่ฝานเบาๆ

“ทําไม?” โม่ฝานโต้กลับอย่างไม่เต็มใจ

“ไอ้บ้า นายจะมาทําหน้าไม่พอใจอย่างนั้นได้งั้นเหรอ? ก็กว่านายจะมาถึงสนามแห่งนี้พวกเราได้ส่งรายชื่อไปเสร็จแล้ว!”

“โอ้ งั้นเหรอ… อืม ฉันผิดเองๆ”

แต่โชคดีที่มหาวิทยาลัยจักรพรรดินั้นจัดการแข่งขันขึ้นมาสองรอบ เช่นนี้เท่ากับว่าพวกเขาจะได้ส่งนักเรียน ออกไปสองชุดด้วยกัน

ในรอบแรกสถาบันเมิงจู่นั้นส่งเงินหมิงเฉวียน หลัวซ่งเปียงเหลิงและจ้าวหม่าหยัน

เจินหมิงเฉวียนและหลัวซ่งนั้นปฏิเสธที่จะยอมรับสิ่งที่ด้อยกว่าตนเอง ทั้งสองได้เห็นจํานวนอาจารย์และนักเรียนจากสถาบันต่างๆมากมาย อีกทั้งยังมีหญิงสาวรูปร่างหน้าตาสะสวยราวกับเทพธิดาจุติลงมายังโลกมนุษย์ในหลายสถาบัน ถ้าหากว่าพวกเขาสามารถเอาชนะนักเรียนจากมหาวิทยาลัยจักรพรรดิได้ล่ะก็… ชื่อเสียงของทั้งสองจะเพิ่มมากขึ้นเป็นทวีคูณแน่นอน!

เงินหมิงเฉวียนนั้นเป็นผู้ที่มีชื่อเสียงอยู่ในสถาบันเมิงจู่อยู่แล้วเป็นทุนเดิม เขาไม่ต้องการพลาดโอกาสในการเพิ่มชื่อเสียงของตนเองในสถานการณ์เช่นนี้ เขาจึงคิดจะใช้หลัวซ่งที่มีความบาดหมางกับซื้อต้าหลงเป็นทุนเดิม เพื่อที่จะเอาชนะการแข่งขันในคราวนี้ด้วย

หลัวซ่งและซื้อต่าหลงนั้นทักทายกันเมื่อได้พบเจอราวกับว่าเขาทั้งสองมีความสัมพันธ์ที่ค่อนข้างสนิท แน่นอนว่าพวกเขาย่อมเป็นนักเวทธาตุเดียวกันที่แข่งขันกันมาโดยตลอด ในการแข่งขันครั้งนี้หลัวซึ่งจะต้องรับผิดชอบด้วยการเอาชนะซื้อต่าหลงให้ได้เพื่อประกาศศักดิ์ศรีของตนเอง!

ส่วนเปียงเหลิงและจ้าวหม่าหยันนั้นถูกส่งเข้าร่วมทีมโดยอาจารย์อู่ฮั่น แน่นอนว่าทั้งสองคนนี้ไม่อาจขัดคําสั่งของอาจารย์ได้

“ซื้อต้าหลง เหล่าหมิงฉยวน จิงจิง ฉาวหมิงเหย รอบนี้เป็นเวลาของพวกเธอทั้งหมด อย่าทําให้พวกเราผิดหวังล่ะ” ลุยหมิงประกาศรายชื่อของนักเรียนสี่คนพร้อมกับออกคําสั่ง

“แน่นอนอยู่แล้วอาจารย์!”

นักเรียนทั้งสี่จากมหาวิทยาลัยจักรพรรดิเดินออกจากที่นั่งซื้อต่าหลงนั้นมีกล้ามเนื้อที่สวยงามราวกับนักกล้าม เขาดูไม่เหมือนนักเวทเลยแม้แต่น้อย สิ่งที่เหมาะสมกับเขาคือการเป็นนักเทรนเนอร์เพาะกายซึ่งมีความสามารถในการล่อลวงหญิงสาวไปวันๆ

ในส่วนของเหล่าหมิงฉยวนนั้นรูปร่างสง่างามอย่างมาก ถ้าหากมองด้วยอารมณ์แล้ว โม่ฝานรู้สึกว่าลักษณะของเขาคนนี้คล้ายคลึงกับเงินหมิงเฉวียนมากเกินไป ผู้หญิงมากมายหลายคนนั้นคงจะอยากส่งจดหมายรักให้กับชายหนุ่มคนนี้เป็นแน่แท้ ด้วยลักษณะราวกับขุนนางหรือเจ้าชายเหล่านี้การดึงดูดหญิงสาวมากมาย ไม่ใช่เรื่องที่ยากเย็นสําหรับพวกเขาเลย!

จิงจิงและเฉาวหมิงเหยู่นั้นเป็นหญิงสาว โม่ฝานและจ้าวหม่าหยันที่ยืนพวกเธอทั้งสองยืนอยู่ข้างกันแล้ว พวกเขาจึงคิดค้นชื่อใหม่ให้กับทั้งสองว่าเอกับบี!รูปร่างและหน้าตาของพวกเธอทั้งสองคนนั้นสวยสดงดงาม มันไม่ยากเลยที่เมื่อได้พบหน้าครั้งแรกแล้วจะตกหลุมรักหญิงสาวทั้งสองคนนี้

“ฉันขอเดิมพันด้วยทั้งหมดที่ฉันมีเลยว่าทีมของเราจะพ่ายแพ้” โม่ผ่านกล่าวกับจ้าวหม่าหยัน

“อะไรกัน นายสามารถมองเห็นระดับการฝึกฝนของทีมศัตรูงั้นเหรอ?” จ้าวหม่าหยันหันมาอย่างรวดเร็วด้วย แววตาที่สงสัย

ไม่มีใครสักคนที่รู้เกี่ยวกับเรื่องพวกนี้เลย แต่ทว่าจ้าวหม่าหยันค่อนข้างที่จะแน่ใจในความรู้สึกของตนเองว่าโม่ฝานนั้นเป็นบุคคลที่มีพลังสูงสุดในทีมของสถาบันเมิงจู่ จ้าวหม่าหยันรู้ดีว่าผู้ใดที่มีระดับการฝึกฝนสูงกว่าอีกฝ่ายย่อมจะมองเห็นฝ่ายตรงข้ามได้อย่างง่าย ซึ่งถ้าหากโม่ผ่านพูดจาเช่นนี้ออกมา เขาจะต้องตระหนักรู้ถึงอะไรบางอย่างที่ผิดปกติแน่นอน

มุมปากของโม่ฝานยกยิ้มขึ้นอย่างลึกลับและไม่ได้ตอบอะไรกลับไป

โม่ผ่านไม่ได้มองเห็นระดับการฝึกฝนของฝ่ายตรงข้ามแต่อย่างใด เขาเพียงแค่รู้สึกสาปแช่งอย่างมีความสุขเท่านั้น

“บัดซบ ถ้าหากว่าพวกเขาชนะ แล้วเช่นนี้ฉันจะได้แสดงความสามารถที่ให้ความรู้สึกกอบกู้ชื่อเสียงของสถาบันได้อย่างไรล่ะ? ฮ่ๆ

มีนักเรียนสวมชุดเครื่องแบบต่างสถาบันนั่งอยู่รอบสนามทั้งสองข้าง นั่นคือสถาบันเซี่ยเหมินและสถาบันหัวตง สีหน้าของนักเรียนของทั้งสองสถาบันนี้เต็มไปด้วยความสดใสที่จะได้เห็นการต่อสู้ของสถาบันที่เต็มไปด้วยความขัดแย้งมาอย่างเนิ่นนาน

โม่ผ่านนั้นตั้งใจอย่างมากว่าจะใช้ความเกรี้ยวกราดของตนเองเพื่อกวาดล้างทุกสถาบันให้ล่มจม เขารู้สึกว่าไม่ว่าสถาบันอื่นจะอยู่ในลําดับใดก็ตาม ทุกคนล้วนแต่มานั่งอยู่ในสถานที่แห่งนี้เพื่อเฝ้าดูการต่อสู้ของนักเวทระดับมัชฌิมทั้งสิ้น นอกจากนั้นผู้ที่เข้าแข่งกันทั้งหมดยังเป็นนักเวทที่เข้าสู่ระดับมัชฌิมมาแล้วสักพักใหญ่ด้วย

เมื่อคิดเกี่ยวกับเรื่องนี้ ทุกอย่างมันก็สมเหตุสมผลในตัวของมันเอง สถาบันต่างๆนั้นย่อมเลือกเอานักเรียนที่มีความสามารถโดดเด่นที่สุดของตนเองออกมาเพื่อลงแข่งขันในการประลองครั้งนี้ ดูเหมือนว่าพวกเขาจะเป็นผู้เชี่ยวชาญในธาตุของตนเองอีกด้วย แต่ทว่าโม่ฝานรู้สึกว่าคงไม่มีใครที่จะมีความสามารถหลายอย่างเช่นเดียวกันกับเขา การเป็นอัจฉริยะในตํานานไม่ใช่สิ่งที่จะสามารถพบเจอได้ทั่วไปแน่นอน เนื่องจากโม่ผ่านไม่ได้มาร่วมชมการแข่งขันในตอนเช้า เขาจึงไม่รู้ว่าคู่แข่งของเขานั้นมีจุดอ่อนจุดแข็งอย่างไรบ้าง แต่ไม่ว่าอย่างไรดูเหมือนว่าในสถานที่แห่งนี้จะเต็มไปด้วยหญิงสาวที่สวยงามราวกับนางฟ้า เช่นนี้หัวใจของเขาก็รู้สึกพึงพอใจเป็นล้นพ้น….

ขณะนี้การต่อสู้ของสถาบันเมิงจู่และมหาวิทยาลัยจักรพรรดิกําลังจะเริ่มต้นขึ้นแล้ว

“เพื่อความยุติธรรม! สําหรับการแข่งขันแบบทีมไฟท์ครั้งนี้ อุปกรณ์เวทมนตร์ทุกอย่างถูกจํากัดเอาไว้ ห้ามใช้มันโดยเด็ดขาด จงใช้เวทมนตร์อย่างสร้างสรรค์และผูกมิตร ห้ามถลําลึกจนก่อให้เกิดการบาดเจ็บสาหัส!”

กฏของการประลองครั้งนี้นั้นเป็นสิ่งที่ดีสําหรับทุกคน นักเรียนในมหาวิทยาลัยจักรพรรดิส่วนใหญ่นั้นเกิดมา ในตระกูลใหญ่ก็จริง แต่ทว่าบางคนก็เปรียบได้แค่สุนัขตัวน้อยของตระกูลเท่านั้น พวกเขาไม่มีเงินมากมายที่จะ ซื้ออุปกรณ์เวทมนตร์มาจุนเจือหรือเพิ่มความแข็งแกร่งให้กับตัวเองแต่อย่างใด ด้วยกฏเช่นนี้พวกเขาจําเป็นจะต้องพึ่งพาความแข็งแกร่งของตนเองเท่านั้นจึงจะสามารถเอาชนะในการประลองครั้งนี้ได้

ทั้งสองฝ่ายยืนประจันหน้ากันอย่างพร้อมเพรียง ท่าทีที่พร้อมสําหรับการต่อสู้นั้นเผยออกมาให้เห็นอย่างชัดเจน ปัง! เสียงปืนดังขึ้นเพื่อประกาศว่าการต่อสู้ได้เริ่มขึ้นแล้ว!

วินาทีแรกที่การแข่งขันได้เริ่มขึ้น ผู้ชมรอบข้างเห็นถึงความแตกต่างในสองทีมบนสนามประลองอย่างชัดเจน นักเรียนจากสถาบันเมิงจู่นั้นเต็มไปด้วยความเย่อหยิ่งและไม่มีทักษะการต่อสู้เป็นทีมแต่อย่างใด พวกเขายีนตรงดิ่งเป็นแนวนอนซึ่งไม่รู้ว่าผู้ใดคือหน่วยบุกหรือหน่วยตั้งรับ ทว่านักเรียนจากมหาวิทยาลัยจักรพรรดิใช้เวลาเพียงเสี้ยววินาทีเพื่อจัดตําแหน่งการยืนเป็นรูปกากบาทได้อย่างสมบูรณ์ เห็นได้ชัดว่าพวกเขานั้นฝึกฝนและเตรียมตัวมาอย่างยอดเยี่ยม

นี่คือช่องว่างขนาดใหญ่ของทั้งสองทีม นักเรียนทั้งสี่ที่มาจากสถาบันเมิงงูกลายเป็นเพียงนักเวทที่เปรียบได้กับนักเลงเท่านั้น เมื่อพวกเขาทั้งหมดเห็นว่ามหาวิทยาลัยจักรพรรดิได้มีการจัดตําแหน่งกันอย่างสมบูรณ์แบบ พวกเขาจึงรีบเข้าสู่ตําแหน่งของตนเองทันที

จ้าวหม่าหยันกระโดดเพื่อไปยืนอยู่ด้านหลังอย่างรวดเร็ว เขาคือนักเวทธาตุแสงระดับมัชฌิม หน้าที่ของเขา คือการปกป้องเพื่อนร่วมทีมซะส่วนใหญ่ เขาควรจะยืนตรงนี้

หญิงสาวที่ชื่อจิงจิงนั้นมีความสามารถในการร่ายเวทได้รวดเร็วอย่างเหลือเชื่อ กลุ่มดาวเนบิวลาปรากฏขึ้นที่ใต้ฝ่าเท้าของเธออย่างฉับพลัน ลําแสงสีเขียวเรืองรองปรากฏออกมาอย่างโดดเด่นและเป็นสง่า พวกมันค่อยๆกลายเป็นเกลียวริ้บบิ้นไล่ขึ้นมาตามความยาวขาของเธอ

เวทมนตร์ที่สวยงามกําลังรายล้อมร่างกายของเธออย่างกลมกลืน เมื่อพิจารณาดูแล้วนั่นคือเถาวัลย์ระดับมัชฌิม คาถาเช่นนี้โม่ผ่านรู้สึกคุ้นเคยกับมันอย่างมากเพราะมันเป็นคาถาเดียวกันกับที่มู่หนิวเคี่ยวให้กับเขาในก่อนหน้านี้ ธาตุพืช!

“นั่นคือเวทมนตร์ระดับมัชฌิม รีบจัดการกับเธอเร็วเข้า!” เฉินหมิงเฉวียนรีบออกคําสั่งให้หลัวซ่งจัดการทันที แน่นอนว่าเขาสามารถออกคําสั่งได้ในฐานะหัวหน้าทีม

มุมปากของหลัวซ่งยกยิ้มขึ้นอย่างชั่วร้าย เขาไม่คิดจะใช้เวทมนตร์ระดับมัชฌิมของตนเองเพื่อหยุดยั้งเนบิวลาของสาวสวยผู้นั้นแต่อย่างใด เขาเพียงร่ายคาถาธาตุดินในระดับปฐมภูมิออกมาเท่านั้น

“ฉันจะทําให้ร่างกายของเธอสั่นไหวสักหน่อย แล้วมาดูกันว่าเธอยังจะร่ายเวทระดับมัชฌิมได้อีกไหม!” หลัวซึ่งใช้มืออวบอ้วนของเขาตบลงบนพื้นดินอย่างหยิ่งทะนง

พื้นดินที่เคยเรียบกลับกลายเป็นระลอกคลื่น รอยย่นเริ่มวิ่งออกไปด้านหน้าอย่างรวดเร็ว เป้าหมายของมันคือ นักเวททั้งสี่คนจากมหาวิทยาลัยจักรพรรดิทั้งสี่ที่กําลังร่ายเวทของตนเองสะดุดทันทีเมื่อถูกทําให้เสียสมาธิ

“แกคิดว่าแกเป็นคนเดียวที่สามารถใช้คาถาธาตุดินได้งั้นเหรอ?” ซือต้าหลงกล่าวออกมาอย่างไม่สบอารมณ์ ในขณะที่เขาถูกจู่โจมเช่นนั้น ซื่อต้าหลงกระทืบเท้าของตนเองทันทีเมื่อระลอกคลื่นได้มาถึงตัวของเขา!

ทันทีที่เท้าของเขากระทืบลงอย่างหนักหน่วง ระลอกดินเมื่อครู่ได้หายไปจนหมดสิ้น แน่นอนว่ามีซื้อต้าหลงยืนอยู่ตรงใจกลางของคลื่นเหล่านั้น ปฐพี่ที่พยศเมื่อครู่ได้หายไปจนหมดสิ้น แน่นอนว่าเวทมนตร์ของหลัวซ่งถูกทําลายลงไปอย่างรวดเร็วอย่างไม่ทันได้ตั้งตัวด้วยซ้ํา…

จิงจิงนั้นเป็นนักเวทระดับมัชฌิม ซึ่งการร่ายเวทของเธอนั้นดําเนินการมาถึงช่วงกลางแล้ว แม้ว่าตอนแรกเธอจะล้มลงกับพื้นเพราะถูกรบกวนแต่ทว่าประสิทธิภาพในการร่ายเวทของเธอนั้นยอดเยี่ยมอย่างมาก มันยังไม่ถูกขัดจังหวะแต่อย่างใดและสามารถดําเนินการต่อไปได้

เถาวัลย์ขนาดใหญ่ก่อตัวสูงขึ้นมาถึงหน้าอกของเธอ เวทมนตร์ธาตุพืชระดับมัชฌิมได้ก่อตัวจนเสร็จสิ้นแล้ว มันคือเถาวัลย์จองจํา!

“เถาวัลย์จองจํา!” เสียงหวานใสของเธอคํารามออกมา ใบหน้าและสายตาทั้งหมดได้เปลี่ยนเป็นเย่อหยิ่งอย่างรวดเร็ว เป้าหมายของเธอนั้นคือนักเรียนทั้งสี่จากสถาบันเมิงจู่

“จงเพลิดเพลินไปกับการถูกขังอยู่ในเถาวัลย์ของปีศาจที่เต็มไปด้วยหนามแหลมเถอะนะ!” หญิงสาวหน้าหวานตะโกนออกมาอย่างเกรี้ยวกราด