จอมเวทอหังการ - ตอนที่ 132
บทที่ 132: สัตว์นรก!
ไม่ว่าอย่างไรก็ตาม อ่างเก็บน้ำยังคงกินพื้นที่มากกว่าหนึ่งร้อยเมตร พื้นดินแห้งแล้งโดยรอบนั้นแตกระแหงออกไป อีกทั้งสภาพแวดล้อมในตอนนี้ยิ่งทำให้มันดูแห้งแล้งราวกับทะเลทราย อุณหภูมิในพื้นที่พุ่งสูงขึ้นอย่างรวดเร็ว ความพุ่งพล่านของความเดือดดาลพุ่งขึ้นมาตลบอบอวลอยู่ภายในอากาศ!
รอยร้าวมากมายบนพื้นนั้นทำให้เปลวไฟที่ทรงพลังเหมือนกับว่าเหล่าปลามากมายกำลังจะกระโดดขึ้นไปในอากาศเพื่อออกค้นหาทะเลของมันโดยเฉพาะ
หลังจากนั้นรอยร้าวมากมายอีกแปดขั้นได้ระเบิดออกทันที ราวกับว่ามันกำลังปลดปล่อยพันธนาการของตนเองให้กลับคืนสู่อิสระภาพ!
คลื่นพลังของเปลวไฟที่รุนแรงกำลังแผ่กระจายออกไปโดยรอบ นอกจากนี้พลังที่เกรี้ยวกราดของมันก่อตัวผนึกกำลังรวมกันเป็นคลื่นทำลายล้างที่รุนแรงในขณะที่มันกำลังพุ่งทะยานออกรอบข้าง
วิญญาณของอัคคีกำลังวิ่งพล่านไปโดยทั่ว มันอาละวาดไปบนรอยแตกแยกบนพื้นอย่างต่อเนื่อง ความโกรธเกรี้ยวของมันนั้นดุร้ายราวกับพยัคฆ์ กรงเล็บที่ดุดันถูกเปิดเผยออกมาอย่างโจ่งแจ้ง ความโกรธแค้นทั้งหมดถูกปลดปล่อยออกมาเป็นอัคคีที่เต็มไปด้วยความดุดัน!
หมัดเพลิงที่รุนแรงพวยพุ่งออกมาจากแผ่นดินที่แตกแยกอย่างทรงพลัง ความน่าเกรงขามของมันนั้นไม่อาจจะกระพริบตาได้เลย!
เปลวไฟแห่งหายนะกำลังกลืนกินทุกสิ่งอย่างบ้าคลั่ง มันกำลังวิ่งไปรอบๆอย่างไม่เกรงกลัวสิ่งใด รัศมีกว่าร้อยเมตรถูกกลืนกินไปอย่างรวดเร็ว
นักเวทระดับมัชฌิมทั้งสี่คนจากตระกูลตงฟางนั้นถือได้ว่าแข็งแกร่งเช่นกัน แต่อย่างไรก็ตามเมื่อต้องเผชิญกับราชินีแห่งอัคคีเช่นนี้ พลังของพวกเขานับได้ว่าไร้ประโยชน์อย่างสิ้นเชิง แม้ว่าพวกเขาจะร่ายคาถาในระดับเดียวกันออกมา แต่ความแข็งแกร่งนั้นกลับแตกต่าง!!!
นี่เป็นครั้งแรกที่โม่ฝานได้เห็นพลังของถังหยู่อย่างแท้จริง เขารู้สึกประหลาดใจและไม่อาจเข้าใจได้ถึงพลังที่แข็งแกร่งเช่นนี้
‘เฉาเหอจะต้องตายตกในกองไฟกลายเป็นขี้เถ้าแน่นอน!’
—
พลังมหาศาลของเปลวไฟนี้ระเบิดขึ้นเหนือภูเขาลูกเล็กอย่างชัดเจน ก่อนหน้านี้บริเวณแห่งนี้นั้นเป็นเพียงอ่างเก็บน้ำขนาดเล็ก แต่หลังจากอัคคีฟีนิกซ์แห่งราชวังทั้งเก้าได้ถูกปลดปล่อยออกมา บริเวณแห่งนี้ถูกทำลายย่อยยับจนไม่เหลือเค้าโครงเดิมแต่อย่างใด ไม่สามารถบรรยายออกมาได้เลยว่าสภาพของมันพังพินาศขนาดไหน
หลังจากที่พลังอันยิ่งใหญ่ของมันสิ้นสุดลง โม่ฝานเบิกตากว้างเพื่อที่จะสำรวจว่าชายที่ชื่อเฉาเหอนั้นได้ล้มลงแล้วหรือยัง!
อย่างไรก็ตามโม่ฝานจำเป็นจะต้องตื่นตระหนกอีกครั้ง
เฉาเหอยังคงยืนหยุดนิ่งอยู่ตรงนั้น ร่างกายของเขาดูเหมือนกับว่าถูกเกราะหินปกป้องไว้อย่างมั่นเหมาะ
เกราะหินไหม้เกรียมพร้อมทั้งค่อยๆหลุดร่อนออกทีละชั้น
หลังจากที่มันหลุดออกมาจนหมด เขาได้เห็นร่างกายที่บาดเจ็บของเฉาเหออย่างชัดเจน ร่างกายของเขาถูกทาด้วยสีดำจากเปลวไฟพร้อมทั้งไอออกมาสองสามครั้งจากการสำลักควัน ดวงตาของเขาเผยจิตสังหารที่แรงกล้าออกมา!
“เธอน่ะได้ทำลายชุดเกราะที่ล้ำค่าของฉันไปซะแล้ว! ดูเหมือนว่าเธอจำเป็นจะต้องใช้ร่างกายที่อวบอั๋นนั้นทำให้ฉันพึงพอใจไปสักหลายๆปีหน่อย แล้วหลังจากนั้นฉันจะอนุญาตให้เธอตายได้!” ร่างกายของเฉาเหอสั่นเทาในขณะที่เขากระชากเกราะหินออกจากตัวอย่างเดือดดาล
เฉาเหอในตอนนี้ตกอยู่ในอาการบาดเจ็บ เขาไม่ใช่ชายผู้ยิ้มแย้มอีกต่อไปแล้ว ใบหน้าของเขาเต็มไปด้วยความโหดร้ายราวกับอสูร!
ดวงตาของเขาจับจ้องไปที่ถังหยู่อย่างเกรี้ยวกราด ลมหายใจของเขาหอบหนักอย่างเหนื่อยล้า สายตาที่จ้องมาราวกับว่าต้องการจะฉีกร่างกายของถังหยู่ออกเป็นพันๆชิ้น
“บัดซบ!” เมื่อเห็นว่าเฉาเหอไม่ได้ตายตกไปในกองไฟครั้งนี้ ถังหยู่รู้สึกตื่นตระหนกขึ้นมาทันที
ความจริงก็คือในเรื่องของการต่อสู้ตัวต่อตัวนั้น เปลวไฟของถังหยู่เหนือกว่าเฉาเหอมาก ซึ่งเช่นนี้ทำให้เขาไม่ต้องการที่จะให้ถังหยู่ต่อสู้กับเขาอย่างเต็มกำลัง เขาจำเป็นจะต้องทำให้เธอสั่นคลอนไปก่อน
แต่อย่างไรก็ตามเฉาเหอนั้นเป็นบุคคลที่น่ากลัวอย่างมาก เขาใช้สารบางอย่างเพื่อกระตุ้นเธอแต่มันก็ไม่ได้เป็นอันตรายถึงชีวิตแต่อย่างใด แต่ทว่ามันกลับส่งผลต่อถังหยู่ที่ไม่สามารถควบคุมเส้นทางดวงดาวได้อย่างแม่นยำเช่นเดิม สมาธิของเธอถูกสั่นคลอนโดยสารพิษนั้น เช่นนี้ความแข็งแกร่งของเธอจึงลดลงไปมาก!
ในขณะที่ยาเริ่มออกฤทธิ์ช้าๆ แต่เธอก็ยังสามารถแสดงพลังออกมาได้มากขนาดนี้เชียวหรือ?
ถ้าหากว่ามันเป็นผลกระทบของสารที่อันตราย ถังหยู่ยังพอจะสามารถทำอะไรบางอย่างได้ แต่น่าเสียดายในตอนนี้เธอเริ่มรับรู้ได้ถึงความหนาวเย็นที่ปกคลุมสภาพแวดล้อมโดยรอบอย่างรวดเร็ว มันคือผลพวงจากคาถาสาปแช่งก่อนหน้านี้ เวทมนตร์ที่เฉาเหอได้ร่ายไว้ก่อนหน้ามันกำลังแทรกซึมเข้าสู่ร่างกายของเธอ!
ถังหยู่นั้นกำลังตกอยู่ในเงื้อมือของฆาตรกรที่เลวร้ายที่สุด ซึ่งสถานการณ์ตอนนี้เริ่มย่ำแย่ อีกทั้งเธอยังมีความคิดที่จะทำลายร่างกายของตนเองทิ้งซะเพื่อที่จะไม่ต้องถูกย่ำยี!
อย่างไรก็ตามเธอยังมีความหวังอยู่บ้างในตอนนี้ แม้ว่ามันจะริบหรี่อย่างมากก็ตาม
ความหวังนี้ก็คือโม่ฝาน… ผู้ที่เธอวางไว้เป็นแผนสำรอง!
เหตุที่ถังหยู่นั้นเรียกตัวของโม่ฝานมาก็เพราะว่าเกรงจะเกิดเหตุไม่คาดฝันขึ้น นอกจากนี้เฉาเหอยังเป็นนักเวทธาตุไฟด้วยเช่นกัน การจะต่อสู้กับเขาด้วยตนเองจึงเป็นเรื่องที่ยากเย็นนัก
“อ๊า~” ถังหยู่อดไม่ได้ที่จะส่งเสียงครางออกมา ร่างกายของเธอหอบอย่างหนักและเริ่มอ่อนแอลงอย่างช้าๆ ในตอนนี้เธอไม่สามารถยืนหยัดได้ไว้จึงจำเป็นต้องพึ่งพาหินขนาดใหญ่ด้านข้างพยุงร่างกายไว้เท่านั้น
เส้นใยของแมงมุมปีศาจนั้นทำให้เธอกำลังเดือดพล่าน ร่างกายของเธอร้อนวูบวาบจนทำให้เธอรู้สึกแทบอยากจะถอดเสื้อผ้าทั้งหมดออกจากความรุ่มร้อนตรงนี้!
เฉาเหอกำลังยืนจับจ้องร่างกายที่โค้งเว้าได้สัดส่วนอย่างกระหยิ่มยิ้มย่อง ความหงุดหงิดก่อนหน้านี้ได้ถูกคลายไปจนหมดสิ้น เขากำลังเฝ้ารอเวลานี้… เวลาที่เธอจะล้มลงเสียที…
“หมัดเพลิง ระเบิดสวรรค์!”
ในขณะที่เฉาเหอกำลังผ่อนคลายและไม่อาจละสายตาจากหญิงสาวตรงหน้า เสียงคำรามดังสนั่นดังขึ้นจากในป่า กำปั้นเพลิงขนาดมหึมาพุ่งตรงมาที่เขาอย่างแน่วแน่
พลังที่ป่าเถื่อนของมันกวาดล้างต้นไม้ที่ขวางหน้าอย่างเหี้ยมโหด ทั้งหมดกลายเป็นเถ้าถ่านภายในพริบตา!
เป้าหมายของหมัดเพลิงนี้คือเฉาเหออย่างไม่ต้องสงสัย ใบหน้าของเฉาเหอนั้นตื่นตระหนกกลายเป็นซีดขาว เขาไม่เคยคาดคิดมาก่อนว่าจะมีนักเวทระดับมัชฌิมอีกคนซ่อนตัวอยู่ในป่า ซึ่งเวลานี้มันควรจะเป็นเวลาที่เขาจิบไวน์และชื่นชมกับชัยชนะ!
ตู้มมม!
หมัดเพลิงได้ระเบิดออกทันที ซึ่งแกนกลางของมันคือเฉาเหอ! เขากลายเป็นถูกย่างอีกครั้งโดยฉับพลัน
โม่ฝานยืนมองเปลวไฟที่ร้อนระอุนั้นอย่างเรียบเฉยภายในป่าลึกนี้ เขาคิดว่าเฉาเหอคงจะถูกเผาจนแห้งตายไปแล้วในคราวนี้!
อย่างไรก็ตาม โม่ฝานไม่สามารถเดินออกไปจากป่านี้ได้เลย ถ้าหากเขาติดกับดักอย่างเช่นถังหยู่ พวกเขาทั้งคู่จะมีชะตากรรมที่เลวร้ายไปด้วยกัน!
“บัดซบ มันยังไม่ตาย!” โม่ฝานเห็นว่าเฉาเหอยังคงยืนอยู่ตรงนั้น ใบหน้าของเขาแสดงความกังวลออกมาทันที
แม้แต่การซุ่มโจมตีเช่นนี้ก็ยังไม่สำเร็จงั้นเหรอ? เขามีไพ่ตายกี่ใบกัน!?
อารมณ์ของโม่ฝานคุกกรุ่นและไม่สามารถอธิบายเป็นคำพูดได้ นาทีนี้เขานึกออกเพียงคำเดียว ‘ไอ้สัตว์นรก!’
ทางฟากของเฉาเหอ เขายืนอยู่พร้อมกับโล่ห์วารีที่ปกคลุมร่างกายของเขาไว้
ที่ด้านหลังของโล่ห์วารี ใบหน้าของเฉาเหอบิดเบี้ยวไปอย่างไม่น่ามอง!
แม้ว่าเขาจะสามารถเปิดการป้องกันของโล่ห์วารีได้ แต่ความเจ็บปวดนั้นแทรกซึมเข้าไปในร่างกายของเขาอย่างรุนแรง อวัยวะภายในทั้งหมดกำลังกรีดร้องออกมาอย่างเจ็บปวด!
“เด็กน้อยเอ๋ย แกต้องการที่จะทำตัวเป็นพระเอกขี่ม้าขาวเพื่อช่วยเหลือสาวงามงั้นเหรอ แต่แกก็ช่วยดูความสามารถของตัวเองด้วยว่าทำเช่นนั้นได้ไหม!” เลือดไหลออกมาจากมุมปากของเขาในขณะที่คำรามออกมา สายตาของเฉาเหอจับจ้องที่โม่ฝานอย่างเกรี้ยวกราด จิตสังหารพวยพุ่งออกมาราวกับว่าต้องการจะฉีกร่างกายของเด็กคนนี้ออกเป็นพันชิ้น! “เราทั้งคู่ต่างก็เป็นนักเวทธาตุไฟ แกคิดงั้นเหรอว่าจะทำอะไรฉันได้? อีกทั้งแกยังเพิ่งจะเข้าสู่ระดับมัชฌิมเท่านั้นซึ่งยังไม่ได้ปลุกพลังเวทครั้งที่สองเลย แกคิดจริงๆงั้นเหรอว่าจะสามารถต่อกรกับฉันได้จริงๆน่ะ?”
นักเวทที่ระดับสูงกว่านั้นสามารถมองเห็นระดับพลังของนักเวทที่ต่ำกว่าได้อย่างชัดเจน ซึ่งในตอนแรกเฉาเหอคิดว่ามีผู้พิพากษาคนอื่นๆอยู่ในพื้นที่แห่งนี้ด้วยเช่นกัน แต่หลังจากเขาได้พิจารณาอย่างรอบคอบแล้วจึงพบว่าเป็นเพียงเด็กน้อยที่เพิ่งก้าวเข้าสู่ระดับมัชฌิมเท่านั้น ความแข็งแกร่งที่เด็กคนนี้มียังไม่สามารถเทียบฝุ่นของนักเวทจากตระกูลตงฟางทั้งสี่ได้เลย
อีกทั้งเขายังไม่ได้ปลุกธาตุที่สองขึ้นมาด้วยซ้ำ เช่นนี้จึงทำให้เฉาเหอยิ่งรู้สึกผ่อนคลายมากขึ้น!
แน่นอนว่าเด็กคนนี้จะต้องร่วมมือกับถังหยู่… แต่อย่างไรก็ตามโอกาสที่เขาจะเอาชนะย่อมมีอยู่แน่นอน พลังเวทของเขายังเหลือเฟือพอที่จะต่อสู้กับเด็กอมมือนี้ได้อย่างสบายๆ!!!