จอมเวทอหังการ - ตอนที่ 130
บทที่ 130: กรงเล็บเงายักษ์
เส้นใยสีดำโปร่งใสกำลังมัดรอบร่างกายของชายจากตระกูลตงฟางทั้งสี่อย่างเหนียวแน่น ทั้งหมดรู้สึกได้ถึงปีศาจร้ายกำลังพรากวิญญาณของตนเองไปช้าๆ
ดูเหมือนว่าตงฟางจุนนั้นจะสามารถต้านทานพลังนั้นได้เล็กน้อย ระดับการฝึกของเขานั้นสูงกว่าทั้งสามคนอย่างชัดเจน ใบหน้าที่โกรธจัดแสดงความเจ็บปวดออกมาอย่างเปิดเผย พร้อมตะโกนเสียงดัง “ถ้าแกฆ่าพวกฉันทั้งหมด ตระกูลตงฟางจะไม่มีวันปล่อยแกไปแน่!!!”
“เฮ้อ พวกคนในตระกูลดังเนี่ยนะช่างโง่เขลาเสียจริง! ฉันไม่เกรงกลัวแม้แต่สมาพันธ์นิติบัญญัติด้วยซ้ำ แล้วทำไมฉันต้องกลัวตระกูลกระจอกของพวกแกด้วย?” เฉาเหอตอบกลับด้วยรอยยิ้มยียวน
เฉาเหอละทิ้งความสนใจจากพวกเขาทั้งสี่ทันที ปล่อยให้ทุกคนถูกปีศาจร้ายกัดกินวิญญาณไปอย่างช้าๆ ความสนใจของเขาในตอนนี้อยู่ใต้แนวอ่างเก็บน้ำซะมากกว่าแล้ว
ความเป็นจริงแล้วเฉาเหอก็รู้สึกประหลาดใจกับสถานการณ์ในตอนนี้อย่างมาก พื้นที่แห่งนี้นั้นเป็นแหล่งน้ำอย่างชัดเจน แล้วมันจะถือกำเนิดจิตวิญญาณแห่งไฟได้อย่างไรกัน? หรือมันจะเป็นไฟอเวจี?
โดยปกติแล้วไฟอเวจีนั้นเป็นไฟที่มาจากใต้ภิภพซึ่งมันดับไปเนิ่นนานหลายปี ซึ่งเปลวไฟชนิดนี้นั้นเป็นจิตวิญญาณที่เชื่อฟังสามารถนำมาปรับแต่งเข้ากับนักเวทได้อย่างง่ายดาย
จิตวิญญาณแห่งไฟที่ได้มาจากเมล็ดอัคคีนั้นเป็นตัวเลือกที่ดีที่สุดสำหรับนักเวทธาตุไฟ แม้ว่ามันจะอ่อนโยนและดูบอบบางแต่ทว่าความแข็งแกร่งของมันนั้นถือได้ว่าคุ้มค่าอย่างมาก แต่ราคาของมันก็สูงมากเช่นกันในตลาดโลก
ซึ่งราคาของมันอาจจะสูงมากถึงหนึ่งร้อยล้านหยวน ถ้าหากว่าปรับแต่งมันไม่สำเร็จ… นักเวทผู้นั้นอาจสูญเสียทุกสิ่งอย่างไปอย่างไม่อาจหลีกเลี่ยง!
“ถ้าเป็นอย่างนั้นก็ดีนะ หลังจากที่ฉันปรับแต่งไฟอเวจีนี่แล้ว ฉันจะแข็งแกร่งขึ้นแล้วก็สามารถวิ่งพล่านไปไหนก็ได้ด้วยพลังของตัวเอง!” เฉาเหอตะโกนออกมาอย่างร่าเริง
เขายังไปไม่ถึงระดับสูง ช่องว่างนั้นยังมากเกินไป ซึ่งปกติแล้วความสามารถของเขาไม่อาจเพิ่มขึ้นได้โดยใช้เวลาสั้นๆ แต่ด้วยความช่วยเหลือของไฟอเวจีนี้จะส่งผลให้ระดับของเขาเพิ่มขึ้นอย่างไม่น่าเชื่อ! ‘ฮ่าฮ่า คอยดูแล้วกันไอ้พวกสมาคมนักฆ่ากับพวกสมาพันธ์นิติบัญญัติ ดูซิว่าพวกแกจะจัดการกับฉันยังไง!!’
ตู้ม!
ฉับพลันเกิดเสียงระเบิดดังกึกก้องขึ้นมา อ่างเก็บน้ำที่แห้งเหือดแตกกระจายออกเป็นเสี่ยงๆ หลุมไหม้เกรียมปรากฏขึ้นแทนที่ทันที
ตำแหน่งของไฟอเวจีนั้นอยู่ไม่ลึกมากนัก เมล็ดธาตุนี้โดยปกติแล้วมันจะสร้างความเปลี่ยนแปลงให้กับสภาพแวดล้อมเมื่อมันถือกำเนิดขึ้นมา นี่คือสิ่งที่มันพยายามร้องตะโกนบอกภายนอกว่ามันได้ถือกำเนิดขึ้นพร้อมที่จะถูกค้นพบแล้ว!
หลังจากที่หลุมใหญ่ได้ปรากฏขึ้น ความร้อนมหาศาลพวยพุ่งออกมาอย่างอดกลั้น ราวกับว่ามันถูกปลดปล่อยออกจากพันธนาการที่กักขังมันไว้ในคราแรก
เฉาเหอระเบิดเสียงหัวเราะอย่างบ้าคลั่งเมื่อมองเห็นเปลวไฟที่สง่างามตรงหน้า
มันคือเมล็ดอัคคีจริงๆ!
เมื่อมองดูมันอย่างรอบคอบแล้ว พิจารณาจากสีแดงที่สุกสว่าง เปลวไฟนี้ค่อนข้างที่จะบริสุทธิ์อย่างมากมันคืออัคคีกุหลาบ!
โดยปกติแล้วสีของเปลวไฟนั้นจะเป็นสีแดงสด ซึ่งนั่นคือเกรดทั่วไปที่สามารถพบเจอได้ ไม่ว่านักเวทธาตุไฟคนใดที่ได้ครอบครองมันก็สามารถที่จะควบคุมมันได้อย่างง่ายดาย
ไฟอเวจีนั้นเป็นเกรดวิญญาณ สวรรค์ได้สรรสร้างให้ไฟชนิดนี้พิเศษกว่าระดับทั่วไป มันเป็นจิตวิญญาณธรรมชาติ เช่นนี้จึงถูกเรียกว่าไฟอเวจี สีของมันแดงราวดอกกุหลาบ จึงถูกเรียกว่าอัคคีกุหลาบ ความร้อนของมันนั้นสูงยิ่งกว่าเมล็ดอัคคีอื่นมาก คำจำกัดความของมันก็คือ น้อยแต่มาก! อย่างชัดเจน…
ความเสี่ยงที่สูงเช่นนี้แลกกับการสังหารผู้คนหมู่มากเพื่อครอบครองมัน นับได้ว่าอย่างไรก็ยังคงคุ้มค่ากับปัญหาที่จะตามมา!!!
ร่างกายของเฉาเหอสั่นสะเทือนอย่างรุนแรงจากความตื่นเต้น การแสดงออกของเขานั้นร่าเริงเสียยิ่งกว่าอะไร ซึ่งผิดจากชายทั้งสี่จากตระกูลตงฟางที่กำลังถูกดูดกลืนวิญญาณจนแทบจะแห้งเหี่ยวอยู่ตรงนั้น
—
“เธอคอยดูสถานการณ์อยู่ตรงนี้ ฉันจะเข้าไปก่อน” ถังหยู่กระซิบกับโม่ฝาน
“คุณไม่ต้องการให้ผมช่วยงั้นเหรอ?” โม่ฝานชี้นิ้วกลับมาที่ใบหน้าของตนเอง
“อีกฝ่ายคือฆาตรกรโรคจิต ฉันเพียงแค่ต้องการให้เธอมาป้องกันในแนวด้านนอกเท่านั้น ไม่ได้ต้องการให้สู้กับมัน” ถังหยู่ตอบกลับอย่างเคร่งเครียด
สำหรับถังหยู่ ไม่ว่าอย่างไรโม่ฝานก็เป็นเพียงนักเรียน ถ้าหากว่าเขาได้เห็นนักเวทระดับมัชฌิมจากตระกูลตงฟางตายตกไปต่อหน้าต่อหน้า แน่นอนว่าร่างกายของเขาจะต้องสั่นเทาด้วยความตื่นตระหนก ถังหยู่นั้นรู้อยู่แล้วว่าโม่ฝานนั้นมีความกล้าหาญแต่อย่างไรก็ตามเธอไม่ต้องการที่จะให้เขาต่อสู้โดยไม่จำเป็น
เนื่องจากในตอนนี้สมาพันธ์นิติบัญญัตินั้นส่งคนไปที่เมืองบ่อมากมายจากภัยพิบัติ พวกเขาจึงไม่ว่างจัดการกับบุคคลนี้ แต่อย่างไรก็ตามนั่นไม่ใช่เหตุผลที่ถังหยู่จะดึงโม่ฝานเข้ามาในการต่อสู้เช่นกัน
ถังหยู่ได้ออกคำสั่งเด็ดขาดแล้ว โม่ฝานจึงจำเป็นต้องเฝ้าสังเกตการณ์อยู่ตรงนี้อย่างเงียบๆ…
อีกด้านหนึ่ง เฉาเหอกำลังหยิบยกเอาอัคคีกุหลาบขึ้นมาอย่างโจ่งแจ้ง เขากำลังตื่นเต้นและสนุกสนานกับเปลวไฟตรงหน้าที่ไหลซึมเข้ามาภายในร่างกายของเขาอย่างอ่อนโยน
ถังหยู่มองอยู่สักครู่หนึ่งจากนั้นเธอเริ่มเคลื่อนไหวทันที…
รูปร่างเพรียวบางที่งดงามของเธอเคลื่อนไหวผ่านร่มเงาต้นไม้ได้อย่างราบรื่นและคล่องแคล่วอย่างมาก เพียงพริบตาเธอยืนอยู่ด้านหลังของเฉาเหออย่างอุกอาจ
ในขณะที่ถังหยู่วิ่งออกไปด้านนอก โม่ฝานเผลอกลั้นหายใจโดยที่ไม่รู้ตัว เขาเกรงว่าลมหายใจหนักๆของเขาจะทำให้ฆาตรกรเลือดเย็นผู้นั้นค้นพบตนเองได้
เส้นทางดวงดาวสีดำสนิทเริ่มก่อตัวภายใต้เท้าของถังหยู่อย่างรวดเร็ว พลังงานลึกลับไหลเวียนไปทั่วร่างกายของเธอก่อนที่จะเชื่อมต่อเส้นทางดวงดาวในฉับพลัน!
หลังจากที่ทั้งหมดเสร็จสมบูรณ์แล้ว เธอยืดแขนทั้งสองอ้าออกช้าๆ หน้าอกท้วมของเธอนั้นควบแน่นยักษาครึ่งตัวไว้อย่างน่าประทับใจ!
เงาโดยรอบค่อยๆบิดเบี้ยวไปทีละน้อย ทั้งหมดก่อตัวขึ้นอย่างเงียบๆ ดูเหมือนว่ากรงเล็บเงายักษ์จะต้องการพลังเวทเยอะมาก…
แม้ว่ากรงเล็บเงายักษ์จะปรากฏขึ้นแล้ว แต่มันมีเพียงภาพเลือนลางของเงาเท่านั้น ทั้งหมดดำเนินการไปอย่างเงียบเชียบไร้สุ้มเสียง!
โม่ฝานมองดูกรงเล็บเงายักษ์ด้วยความตื่นเต้น เขาลดศีรษะของตนเองลงอย่างรวดเร็วในขณะที่มันเคลื่อนไหวผ่านเขาไป เมื่อพบว่ามันจากไปแล้วเขาได้แต่หยุดหายใจและมองภาพนั้นอย่างไม่อาจละสายตา
นี่คือเวทมนตร์เงาระดับมัชฌิมงั้นเหรอ???
โม่ฝานยังคงไม่อาจควบคุมความตื่นเต้นเอาไว้ได้ ทักษะนี้ไร้รูปแบบอีกทั้งยังเงียบสนิท แล้วจะป้องกันมันได้อย่างไรกัน?
กรงเล็บเงายักษ์ได้บินผ่านป่าแห่งนี้ไปพร้อมกับปรากฏขึ้นที่ด้านหลังของเฉาเหอ มันไม่ได้จัดการกับร่างกายของเขาโดยตรงแต่ทว่ากลับเป็นเงาของเขาต่างหากที่เป็นเป้าหมาย!!!
แม้ว่าเสาไฟโดยรอบจะส่องสว่างออกมาทำให้พื้นที่แห่งนี้ไม่หลับใหล แต่ทว่าเงาของเฉาเหอยังคงปรากฏอย่างชัดเจน กรงเล็บเงายักษ์พุ่งไปที่เงาของเขาราวกับหอกแหลมคมพุ่งเสียบร่างกายในฉับพลัน
ร่างกายของเฉาเหอสั่นอย่างรุนแรง ในตอนนี้เงาของเขาถูกจับกุมไว้และไม่สามารถขยับเขยื้อนได้เลย ร่างกายของเขาราวกับถูกตอกตะปูไว้ การเคลื่อนไหวทั้งหมดถูกกักขังอย่างอุกอาจ!!!
ถังหยู่ผ่อนลมหายใจออกเบาๆอย่างโล่งใจเมื่อเห็นว่าเธอสามารถตรึงเขาไว้ได้สำเร็จ
กรงเล็บเงายักษ์นั้นเป็นคาถาที่รุนแรงที่สุดในระดับมัชฌิม แต่มันไม่สามารถทำให้สิ่งมีชีวิตใดๆบาดเจ็บได้ ทว่าการหยุดการเคลื่อนไหวของศัตรูได้ก็สร้างความกดดันอย่างมากให้กับพวกเขาแล้ว นอกจากนี้มันยังสามารถปิดผนึกความคิดของศัตรูทำให้ไม่อาจร่ายเวทมนตร์ได้ชั่วขณะหนึ่งอีกด้วย
เป้าหมายของกรงเล็บเงายักษ์นั้นคือเงาอย่างแท้จริง แม้ว่าพวกเขาจะใช้อุปกรณ์เวทป้องกันหรือเกราะใดๆก็ไม่อาจที่จะหลบหนีมันไปได้
“มีอีกกลุ่มซ่อนอยู่งั้นเหรอ? เรื่องนี้มันชักจะน่าสนใจมากเกินไปแล้ว” เฉาเหอพยายามหันหน้ากลับมามองอย่างสุดความสามารถ ซึ่งในตอนนี้ราวกับว่าเขานั้นต้องใช้พลังทั้งหมดสำหรับเคลื่อนไหวเพียงเล็กน้อย
“แกสังหารนักเวทระดับมัชฌิมสี่คนตายตกไปอย่างโหดเหี้ยม ไม่ใช่เพียงแต่ความตายเท่านั้นที่รอแกอยู่ แม้แต่วิญญาณของแกก็จะต้องถูกพิพากษาด้วยเช่นกัน…” ถังหยู่กล่าวออกมาด้วยน้ำเสียงเย็นชาและดุดัน ดวงตาของเธอเผยให้เห็นถึงความโกรธจัดและจิตสังหารที่เปี่ยมล้นของผู้พิพากษาในขณะที่จ้องมองเฉาเหอ…