จอมเวทย์แห่งการเลียนแบบ (The copy mage) - ตอนที่ 161

ตอนที่ 161 ป่าอสูร

ในขณะที่กําลังหารถม้าในย่านการขนส่งที่อยู่ใกล้เคียงเดเมียนกําลังเดินทางไปยังขอบเมืองซึ่งเขาสามารถพบพื้นที่สัตว์ร้ายต่างๆที่เขากําลังมองหา

เขาเลือกภารกิจล่าสัตว์ที่ตั้งอยู่ในพื้นที่ของสัตว์ร้ายที่คล้ายกันซึ่งอยู่ใกล้กันเพื่อที่เขาจะได้ทําภารกิจให้สําเร็จทั้งหมดในคราวเดียวและสิ่งที่เขาต้องการเพื่อนํากลับมาคือแกนสัตว์อสูรดังนั้นเขาจึงไม่ต้องแบกอะไรมาก

เนื่องจากเขาได้นําแกนอสูรอันล้ําค่าและสังหารสัตว์ร้ายกลับคืนมารางวัลสําหรับ 6 ภารกิจที่เขาเลือกนั้นสูงมากและเพียงพอสําหรับเขาที่จะได้รับคะแนนผลงาน 1,000 คะแนนที่เขาต้องการเพื่อให้มีคุณสมบัติสําหรับการทดสอบภายในสถาบัน

อย่างไรก็ตาม สัตว์ร้ายที่เขาต้องฆ่าและนําแกนอสูรกลับคืนมาล้วนเป็นระดับ 5 ทําให้ภารกิจแทบจะเป็นไป ไม่ได้เลยที่ระดับ 4คนเดียวจะสามารถทําได้โดยเฉพาะอย่างยิ่งสัตว์ที่อายุน้อยอย่างเดเมียน

อย่างไรก็ตาม เดเมียนมั่นใจว่าเขาสามารถทําได้และจะทําภารกิจให้สําเร็จและหลังจากที่คนขับรถม้าส่งเดเมียนถึงจุดหมายปลายทางและไม่ได้ให้เขารอระหว่างที่เดเมียนทําภารกิจ

เพื่อกลับไปที่สถาบันการศึกษาเขาวางแผนที่จะหารถม้าที่ขอบเมืองซึ่งไม่น่าจะยากเกินไปที่จะหาได้และเนื่องจากเขาจําเป็นต้องเสาะหาอสูรเขาจึงให้รถมาจอดเว้นระยะทางเพื่อที่จะเดินสํารวจป่า

[เขตสัตว์เดรัจฉานแรกคือป่าอสูรที่ฉันเคยไปและต่อสู้กับหมูป่าที่นั่นกับไมโลหวังว่าฉันจะไม่เจอสัตว์ประหลาดตัวเดียวกันนั่น]

เดเมียนกล่าวกับตนเอง

สัตว์ลิงนั้นเป็นสัตว์ร้ายที่ฉลาดและแข็งแกร่งที่สุดที่เดเมียนเคยเจอมาและมันจะดูเล่นกับพวกเขามากกว่าที่จะต่อสู้จริงๆและเดเมียนไม่ต้องการจะรู้ว่าจะเกิดอะไรขึ้นหากมันต่อสู้อย่างจริงจัง

[ สัตว์ร้ายตัวแรกที่ฉันจะล่าคือกวางมูสปีศาจระดับ 5 มันจะเป็นสัตว์ร้ายที่หายาก เนื่องจากพวกมันมักจะอยู่เฉยๆและจะไม่เริ่มการต่อสู้แต่มันยากที่จะล้มลงเช่นกัน แต่ด้วยจํานวนที่พวกมันมีน้อยและความสามารถของฉัน ฉันจะสามารถเอาชนะพวกมันได้]

เดเมียนคิดและได้มุ่งตรงไปที่สัตว์ร้าย

สัญลักษณ์ของสถาบันอเคเกรียเป็นที่รู้จักกันดีแต่ในเขตชานเมืองซึ่งคนจนส่วนใหญ่จะอาศัยอยู่ เนื่องจากที่อยู่อาศัยและที่ดินมีราคาถูกเนื่องจากอันตรายของสัตว์ร้าย จึงอาจไม่เป็นที่รู้จัก

มันเป็นเรื่องบ้าสําหรับเด็กที่จะลองเข้าไปในป่าสัตว์ป่าแต่ก็ไม่มีใครสนใจพอที่จะหยุดเขา ชายหนุ่มได้วิ่งไปหาเดมียน

“นายไม่ควรเข้าไปในนั้นคนเดียวมันอันตรายมากและมีสัตว์ร้ายอยู่ในนั้น มีเพียงผู้ฝึกตนเท่านั้นที่สามารถเข้าไปได้

อนขณะเดินไปจับตัวและพากลับ

เดเมียนยิ้มเล็กน้อยและได้กล่าว

“ไม่ต้องกังวล ขอบคุณสําหรับคําเตือนแต่ฉันจัดการได้”

หมู่บ้านเล็ก ๆ ที่ถูกพบใกล้กับพื้นที่สัตว์ร้ายถึงแม้จะอยู่ในอันตรายด้วยเหตุนี้จึงเป็นสถานที่ที่ค่อนข้างดีในการแลกเปลี่ยนและมักจะมีผู้ฝึกตนจํานวนมากซึ่งทําให้ผู้คนที่อาศัยอยู่ที่นั่นรู้สึกปลอดภัยขึ้นเล็กน้อย

เดเมียนไม่สนใจสิ่งที่เกิดขึ้นรอบตัวเขาและมุ่งตรงไปยังป่าสัตว์ป่าโดยไม่สนใจว่าผู้คนพูดถึงเขาอย่างไรหรือผู้คนมองเขาอย่างไรไม่ได้หมายความว่าเดเมียนไม่ได้ตระหนักถึงสภาพแวดล้อมของเขาและเขาตื่นตัวสูงแต่เขาไม่สนใจสิ่งที่คนทั่วไปพูดและทําเพราะจะทําให้เขาเสียสมาธิและเสียเวลา

กระเป๋าใบใหญ่ที่เขาแบกไว้บนหลังนั้นไม่ได้มีน้ําหนักมากแต่มันก็ทําให้ความคล่องตัวของเขาถูกจํากัดเขาไม่สามารถโค้งหลบการโจมตีหรือเคลื่อนไหวได้อย่างอิสระนัก

อย่างไรก็ตามเดเมียนพร้อมสําหรับทุกสิ่งและถือคันธนูของเขาในขณะที่เขามุ่งหน้าลึกเข้าไปในป่าอสูรซึ่งเป็นพื้นที่แห่งแรกที่เขาจะทําการล่าสัคว์อสูร

มันเป็นพื้นที่ ที่มีต้นไม้มากมายและเป็นที่อยู่ของกวางมูสปีศาจเนื่องจากกวางมูสปีศาจนั้นอยู่นิ่งมากและจะไม่ต่อสู้เว้นแต่มันจะต้องทําและมักจะมีอาณาเขตของตัวเองที่มันปกป้องมันจึงอาจเป็นสัตว์ร้ายที่หายากที่สุด

มันยังเป็นสัตว์ร้ายที่หายากมากเพราะมันมีขนาดใหญ่มากแต่ก็ยังเร็วและว่องไวมาก และมีเขากวางที่ยาวและแข็งซึ่งคงจะน่ารําคาญมากที่จะรับมือในการต่อสู้ระยะประชิด

จากสิ่งที่เดเมียนอ่านในสถานศึกษาและท่องจําพร้อมด้วยสิ่งที่เห็นได้ชัดเจนในป่าอสูร มีสามส่วนหลักในนั้นซึ่งส่วนภายนอกเขามักจะพบแต่สัตว์ร้ายระดับ 1-3 ส่วนภายในซึ่งเขามักจะพบสัตว์ร้ายระดับ 4-6 และส่วนหลักที่เขามักจะพบสัตว์อันดับ 7+

เดเมียนกําลังวางแผนที่จะอยู่ห่างจากส่วนหลักของป่าอสูรและสัตว์ร้ายที่เขาต้องการล่าจะพบในส่วนส่วนในแต่เขาก็ยังต้องระวังและไม่ลึกเข้าไปในส่วนในมากเกินไป..