จอมเวทย์แห่งการเลียนแบบ (The copy mage) - ตอนที่ 157

ตอนที่ 157 การทดสอบพลัง พาร์ท 1

เขาใช้เวลาสักพักกว่าจะกําจัดมันให้หมด และกลิ่นก็ยังติดอยู่ทั่วห้องของเขา แต่เดเมียนชินกับมันแล้วและรู้สึกตื่นเต้นมากขึ้นที่จะทดสอบพลังปัจจุบันของเขา

แม้จะเพิ่มพลังและพลังงานจํานวนมากที่เขารู้สึกได้หมุนเวียนและเก็บไว้ในร่างกายของเขาเดเมียนก็ยังรู้สึกเหนื่อยล้าอย่างมาก

เขาไม่ได้นอนมาสามวันแล้ว และตลอดเวลาที่เขาเจ็บปวดอย่างหนักและฝึกฝนวิธีการชําระล้างร่างกายแบบใหม่นั้นยาก ซึ่งร่างกายและจิตใจจะระบายออกมากทั้งๆ ที่พลังของเขาเพิ่มขึ้น

เมื่อมองลงมาที่ร่างของเขา ผิวหนังทั้งหมดของเดเมียนก็ไหม้เกรียมและถูกย้อมด้วยเลือดที่รั่วไหลออกจากร่างกายของเขาในขณะที่เขากําลังฝึกฝนและถูกความร้อนจากอ่างอาบน้ําที่ร้อนจัด

อย่างไรก็ตาม ถึงแม้ว่าผิวของเขาจะดูแย่แค่ไหนเดเมียนก็ไม่รู้สึกถึงความเจ็บปวดจากมัน ซึ่งน่าประหลาดใจและแปลก

เขาไม่สนใจจริงๆ ว่าคนอื่นจะคิดอย่างไรเกี่ยวกับตัวเขา แต่เขาไม่ต้องการที่จะดูเหมือนซอมบี้ที่มีผิวไหม้เกรียม ดังนั้นเขาจึงหวังว่ามันจะฟื้นตัวอย่างรวดเร็ว

{ถอดมันออก นายต้องจดจ่อกับการฝึกฝนและปรับอุณหภูมิร่างกาย แต่ผิวของนาายถูกไฟไหม้และงอกใหม่หลายครั้งด้วยพลังงานยาในระหว่างกระบวนการ สิ่งที่อยู่รอบๆตัวนายในตอนนี้เป็นเพียงเลือดที่แห้งและผิวหนังหลายชั้นที่ถูกไฟไหม้ แต่ภายใต้นั้นนายจะพบชั้นผิวหนังที่สดชื่นและไม่เป็นอันตราย

อุทสึสึกล่าวกับเดเมียน

เดเมียนถอนหายใจด้วยความโล่งอกและกลัวเกินกว่าจะสะบัดผิวหนังกังวลว่ามันจะยิ่งทําให้แย่ลงไปอีกอย่างไรก็ตามหลังจากที่อุทสี่สิบอกให้เขาทําเช่นนั้น เดเมียนก็ไม่ต้องกังวลอีกต่อไปในขณะที่เขาคว้าเศษผิวหนังที่ไหม้บนแขนของเขาและค่อยๆ ลอกออก

ทําให้เขาประหลาดใจ ที่เขาไม่รู้สึกเจ็บปวดเลยแม้แต่น้อยและภายใต้ชั้นผิวหนังที่ไหม้เกรียมนั้นเป็นชั้นผิวหนังที่สมบูรณ์แบบและไม่เป็นอันตรายมันสว่างกว่าสีผิวก่อนหน้าของเขาเล็กน้อยซึ่งมีสีแทนเล็กน้อยจากการอยู่กลางแดดแต่นั่นก็เป็นไปตามคาดเพราะเป็นผิวชั้นใหม่

เดเมียนไปอาบน้ําที่เขาทําความสะอาดและเริ่มลอกผิวและล้างตัวเองซึ่งเขาชอบมากเพราะเป็นกระบวนการที่น่าพึงพอใจมาก

หลังจากเคลียร์ร่างกายและสวมเสื้อผ้าแล้วความเหนื่อยล้าและความหิวจากการฝึกฝนโดยไม่นอนหรืออาหารเป็นเวลา 3 วันก็เริ่มกระทบเขาในขณะที่เขาเกือบจะล้มลง

เขารู้สึกอ่อนเพลียและท้องของเขาส่งเสียงดังขออาหารแต่เดเมียนเหนื่อยเกินไปและตัดสินใจนอนก่อน

ขณะคลานไปที่เตียง เดเมียนก็หลับสนิทภายในไม่กี่วินาทีและหลับไปเกือบตลอด 24 ชั่วโมงและในขณะนั้นร่างกายของเขาที่มีพลังเพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็วก็เริ่มมีเสถียรภาพ

หลังจากทะลวงผ่านเข้าไปได้ มันเป็นสิ่งสําคัญที่ต้องใช้เวลาพอสมควรในการรวมตัวและฝึกฝนตนให้มั่นคงและขอแนะนําว่าอย่าต่อสู้อย่างเต็มที่หลังที่เพิ่งผ่านการฝึกฝนมา

เดเมียน ไมโล และบุคคลที่มีความสามารถและมีเอกลักษณ์อื่น ๆ ไม่ต้องกังวลมากเกินไปเกี่ยวกับการรักษาเสถียรภาพการฝึกฝนของพวกเขาในระดับต่ําที่พวกเขาอยู่ แต่เมื่อถึงระดับการฝึกฝนที่สูงขึ้นพวกเขาจะต้องระวังให้มากขึ้น

เมื่อตื่นขึ้น เดเมียนก็รู้สึกกระปรี้กระเปร่าและราวกับว่าเขาอยู่ในร่างกายที่ต่างไปจากเดิมอย่างสิ้นเชิงแต่ความสุขในความรู้สึกมีพลังก็หายไปหลังจากความหิวโหยกลับมา

อย่างไรก็ตาม ก่อนออกไร

าหารเดเมียนต้องการลองอะไรซักอย่าง

เปลวไฟสีทองของเขาอยู่ในระดับเดียวกับการฝึกฝนภายในของเขา และร่างกายนิรภัยเปลวไฟสีทองของเขาอยู่ในระดับเดียวกับการฝึกฝนภายนอกของเขา

ในเปลวเพลิงทองคํา ระบุว่าเมื่อมีเขามีร่างกันเปลวเพลิง เขาควรจะสามารถจัดการกับความร้อนธรรมดาส่วนใหญ่ได้โดยไม่ถูกเผาและจะทนต่อการโจมตีจากธาตุไฟได้มากยิ่งขึ้น

เมื่อต้องการทดสอบว่าแม่นยําแค่ไหน เดเมียนอุ่นน้ําให้เดือดจนเดือด ใช้เปลวไฟสีแดงที่มีไฮไลท์สีทองที่เขาสร้างขึ้นในมือ และต้องการดูว่าผิวหนังของเขาจะไหม้หรือไม่

แม้ว่าผู้ฝึกฝนภายนอกจะมีร่างกายที่ทนทานกว่ามาก แต่ก็ไม่ได้หมายความว่าพวกเขาจะอยู่ยงคงกระพันและผิวหนังของมนุษย์ยังคงเปราะบางมากสําหรับคนส่วนใหญ่

ถ้าไม่มีจิตวิญญาณอย่าง โคลที่สามารถเสริมสร้างความแข็งแกร่งให้กับผิวหนังได้ ผิวหนังของพวกเขาก็จะถูกเผาได้ง่าย กล้ามเนื้อและกระดูกของพวกมันจะทนทานกว่าและสามารถรับมือกับการโจมตีได้เพราะการเสริมความแข็งแกร่งของผิวนั้นยากมาก.

อย่างไรก็ตาม เมื่อเดเมียนวางมือลงในน้ําเดือด เขาสามารถสัมผัสได้ถึงความร้อนจากน้ําแต่กลับรู้สึกอบอุ่นอย่างประหลาดแทนที่จะร้อนจัดและไม่ทําร้ายผิวของเขาเลยแม้แต่น้อย

เมื่อเห็นเช่นนั้นเดเมียนก็ยิ้มและตื่นเต้นที่จะเผชิญหน้ากับคนอื่นที่ใช้พลังธาตุไฟโดยต้องการดูว่าร่างกายของเขาต้านทานการโจมตีด้วยไฟได้อย่างไรเพราะเปลวไฟของเขาเองจะไม่ทําร้ายร่างกายของเขา

เดเมียนดื่มน้ําสองสามลิตรหลังจากรู้สึกกระหายน้ํามากจากสภาพแวดล้อมที่ร้อนจัดซึ่งเขาอยู่และไม่ดื่มเป็นเวลาสามวัน

ดูเหมือนจะไม่มีใครอยู่ในบ้านของเขาซึ่งคาดว่าจะเป็นเพราะพวกเขาคงกําลังฝึกกันอยู่ แต่เมื่อเขาจากไปเขาก็พบมาทิลด้า

“ว้าวเดเมียน นายทําอะไรกับผิวของนาย”

เธออุทานขณะที่เธอไปสัมผัสใบหน้าของเขา

เขาแปลกใจที่พบว่าเธอค่อนข้างเร็วและสามารถสัมผัสได้ว่าเธอได้รับการฝึกฝนจากภายนอก และแม้ว่าร่างกายและปฏิกิริยาตอบสนองของเขาจะเร็วพอที่จะหลีกเลี่ยงได้ เดเมียนก็ยอมให้เธอสัมผัสใบหน้าของเขา

เขายังรู้สึกทึ่งกับความเรียบเนียนของผิวและยังมีแสงเรื่องเล็กน้อยที่เข้ากับดวงตาสีเหลืองและผมสีขาวของเขาทําให้เขาดูสะดุดตายิ่งขึ้นไปอีก

อย่างไรก็ตาม เขาไม่รู้ว่าจะตอบคําถามของมาทิลด้าอย่างไร