จอมเวทย์แห่งการเลียนแบบ (The copy mage) - ตอนที่ 138

ตอนที่ 138 พระราชพิธีบรมราชาพิเษก พาร์ท 2

ผู้รับใช้ปรุงอาหารและเสิร์ฟอาหารแก่กษัตริย์ เอลิซาเบธ และเบอร์นาร์ดภายในครึ่งชั่วโมง และในขณะนั้น กษัตริย์ตรัสกับเอลิซาเบธโดยตรง และเอลิซาเบธก็พูดกับเขาโดยตรงด้วย

กษัตริย์มีคําถามมากมายและไม่เพียงแต่ต้องการรวบรวมข้อมูลจากเธอเท่านั้น แต่ยังสร้า งพันธมิตรและความสัมพันธ์ฉันมิตรกับเธอด้วย แต่พระองค์ทรงปิดบังไว้เบื้องหลังคําพูดที่เป็นทา งการและไม่ต้องการที่จะเร่งลัดจนเกินไป

เขาต้องการรักษาภาพลักษณ์ของเขาในฐานะกษัตริย์ที่ภาคภูมิใจและน่านับถือ แต่ดูเหมือนเอ ลิซาเบธไม่มีเจตนาจะเป็นมิตรกับเขา

คําตอบของเธอต่อสิ่งที่กษัตริย์ตรัสนั้นสั้นและคลุมเครืออยู่เสมอ ซึ่งทําให้ยากสําหรับกษัตริย์ที่จะค้นหาข้อมูลเพิ่มเติมเกี่ยวกับเธอและพบบางสิ่งที่เธอต้องการเสนอให้เธอเป็นพันธมิตรกับเธอ

เขาไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นกับเธอ ทําไมเธอถึงต้องการความช่วยเหลือจากราชวงศ์หรือเรื่องราวเกี่ยวกับประเทศและครอบครัวของเธอ แต่เขายังคงสงบและให้เกียรติ อย่าทําให้ภาพลักษณ์หรือชื่อเสียงของเขามัวหมองแม้ว่าเขาจะปรารถนาก็ตาม

เอลิซาเบธหิวมาก และถึงแม้ว่าอาหารจะไม่ได้ดีเท่าอาหารที่เธอเคยกินในตระกูลกราแฮม แต่ก็ดีกว่าที่เธอกินในช่วงไม่กี่สัปดาห์ที่ผ่านมาซึ่งเป็นนรกสําหรับเธอ

หลังจากที่พวกเขากินจนอิ่ม ซึ่งเป็นปริมาณที่มากจนน่าตกใจสําหรับ 3 คน พวกเขาทั้งหมดก็ลุกขึ้นจากไป

“เอลิซาเบธก่อนจะออกไปเพื่อกลับห้องและพักฟื้น ข้าพเจ้าขอถามท่านอีกอย่างหนึ่ง” 

พระราชาตรัสขณะที่นางกําลังจะจากไป

พวกเขาเตรียมเสื้อผ้าหลายชุดให้เธอและคนใช้ทุกคนได้รับคําสั่งให้จัดหาสิ่งที่เธอต้องการให้เธอ อย่างไรก็ตาม เอลิซาเบธอาจจะจัดการพวกมันได้ แม้ว่าพวกเขาจะไม่ได้รับคําสั่งให้ช่วยเธอและอยากจะไปนอนจริงๆ

หัวหน้าทหารรักษาพระองค์ถูกนําตัวไปรักษาก่อนหน้านี้เมื่อพระราชาจากไป ในขณะที่ข้อมูลที่ราชวงศ์มีแขกรับเชิญไม่ได้แพร่กระจายออกไปนอกพระราชวังอย่างที่เอลิซาเบธต้องการ

หากมีใครเปิดเผยข้อมูลดังกล่าว พวกเขาจะถูกสังหารในข้อหากบฏ และพระราชาก็รู้ว่าเป็นการดีที่สุด ถ้าไม่มีใครรู้ว่านางประทับอยู่ในราชวงศ์จนกว่าพระองค์จะทรงจัดตั้งพันธมิตรอย่างเป็นทางการกับนาง และจนกว่านางจะรับรองความปลอดภัยกับนาง

“เราต้องการความช่วยเหลือจากครอบครัวของท่านในเรื่องบางอย่างในประเทศของเรา เราจะขอบคุณมากถ้าท่านสามารถช่วยเราให้ได้รับความช่วยเหลือจากครอบครัวของท่าน”

“ขึ้นอยู่กับว่ามันคืออะไร ฉันสามารถยอมรับคําขอจากคุณได้หนึ่งคํา หลังจากที่ฉันกลับไปหาครอบครัวของฉันอย่างปลอดภัย และคุณสามารถส่งคําขออย่างเป็นทางการมาในรูปแบบของจดหมาย แล้วฉันจะพิจารณา”

เอลิซาเบธกล่าวขณะออกจากราชวงศ์ ห้องพิจารณาคดีกับเบอร์นาร์ด

หลังจากทุกอย่างที่เกิดขึ้นกับเธอในช่วงสองสามสัปดาห์ที่ผ่านมาและขึ้นๆลงๆ เธอก็เหนี้อยทั้งร่างกายและจิตใจ และสิ่งที่เธอต้องการก็คือการพักผ่อน

เอลิซาเบธไม่ได้รับรองกับกษัตริย์ว่าเธอจะยอมรับคําขอของเขา แต่คําขอที่เขาวางแผนจะทํา นั่นเป็นคําขอที่ครอบครัวกราแฮม สามารถแก้ไขได้ง่ายหากพวกเขาแข็งแกร่งเท่าที่เขาเคยได้ยิน และเธอก็มีแนวโน้มมากที่สุด ยอมรับ

เธอถูกพาไปที่ห้องที่เตรียมไว้สําหรับเธอ และถึงแม้พวกเขาจะเตรียมห้องนอนคุณภาพสูงสุด 2 ห้องที่ออกแบบมาอย่างหรูหรา เอลิซาเบธก็ยังต้องการให้เบอร์นาร์ดนอนในห้องเดียวกับเธอ

ด้วยเหตุนี้ พวกเขาจึงเตรียมเตียงเบอร์นาร์ดไว้ที่มุมห้องนอนใหญ่ที่พวกเขาเตรียมไว้สําหรับ เธอและเอลิซาเบธจึงเลือกสวมชุดคลุมสีแดงที่กางเกงสีแดงเข้าชุดกันและเข้ากับเธอได้อย่างลงตัว

เมื่อเบอร์นาร์ดอยู่ในห้องเดียวกับเธอ เธอรู้สึกปลอดภัยขึ้นเล็กน้อยเมื่อนอนบนเตียงที่พวกเขาเตรียมไว้สําหรับเธอ

มันคล้ายกับเตียงที่เธอเคยชินที่จะกลับบ้าน และหลังจากความยากลําบากทั้งหมดที่เธอประสบมาเมื่อเร็วๆนี้ มันก็รู้สึกดีขึ้นกว่าสิ่งใดๆที่เธอเคยรู้สึก ราวกับว่าเธอกําลังลอยอยู่บนก้อนเมฆ

ทันทีที่ศีรษะของเอลิซาเบธแตะหมอน เธอก็ผล็อยหลับไปอย่างรวดเร็วเนื่องจากเบอร์นาร์ดก็ทําเช่นเดียวกัน

พวกเขาทั้งสองได้ทําความสะอาดร่างกาย รับประทานอาหารให้อิ่ม และได้เสื้อผ้าที่นุ่มสบาย และมีคุณภาพสูงพร้อมเตียงที่นุ่มสบาย ทําให้พวกเขานอนหลับได้ง่าย

อย่างไรก็ตาม เบอร์นาร์ดซึ่งแตกต่างจากเอลิซาเบธ เขาไม่สามารถหลับลึกได้และพร้อมที่จะปกป้องนายหญิงของเขาได้ทุกเมื่อ ยังคงอยู่ในขอบและเตรียมพร้อมสําหรับการต่อสู้ทุกเมื่อ แม้จะไม่ใช่นักสู้ก็ตาย

ในขณะเดียวกัน ในช่วงเวลานั้น เดเมียนได้กลับไปที่สถาบันการศึกษาแล้วและได้กลับไปที่สถาบันการศึกษาโดยไม่มีปัญหาใดๆระหว่างทาง

เมื่อกลับถึงสถานศึกษา เขาก็เหนื่อยล้าเต็มที่ และร่างกายของเขาไม่เพียงแต่ได้รับความเสียหายและจําเป็นต้องฟื้นฟูเท่านั้น แต่พลังงานภายในและภายนอกของเขาก็หมดลงแล้ว

ผู้คุมรู้สึกประหลาดใจกับสภาพที่เดเมียนอยู่และเมื่อถึงเวลาที่เขากลับมา โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อเวลาที่กําหนดในภารกิจของเขาได้ผ่านไปโดยที่เขาไม่รายงานกลับไปที่สถาบันการศึกษา

หลังจาก 24 ชั่วโมงของนักเรียนที่ไม่รายงานกลับไปที่สถาบันการศึกษาหลังจากออกจากโรงเรียน พวกเขาจะถูกแจ้งว่าสูญหายและขึ้นอยู่กับนักเรียน ฝ่ายค้นหาจะถูกส่งออกไปเพื่อค้นหานักเรียน

โชคดีที่เดเมียนไม่ได้หายไปนานขนาดนั้น และเขาก็เดินโซเซไปที่บ้านของเขาและตรงไปที่ห้องนอนของเขา หากมีใครโจมตีเขาในสภาพที่เขาอยู่ พวกเขาก็สามารถเอาชนะเขาได้ เพราะตอนนี้เดเมียนไม่มีพลังแม้แต่จะปกป้องตัวเอง

เขาเคยประสบกับความรู้สึกที่ทําให้ดีอกดีใจในการลอกเลียนแบบจิตวิญญาณชั่วคราว อย่างไรก็ตาม เขาต้องทนทุกข์กับผลข้างเคียงมากมายเพราะมันและทุกอย่างที่เขาได้รับ เขาต้องการเวลาเพื่อฟื้นตัว