จอมเวทย์แห่งการเลียนแบบ (The copy mage) - ตอนที่ 127
“ไปกันเถอะ”
No .2 อย่างในขณะที่เขาหันหลังให้กับNo. 3 อย่างกระทันหันและรีบหนีไป ไม่ยอมเสี่ยงชีวิตเพื่อรับรางวัล แม้ว่าจะเหลือเชื่อ แต่ก็ไม่คุ้มกับชีวิตของพวกเขา
หลังจากเปิดใช้งานจิตวิญญาณพวกเขารู้ว่า No.1 จะไม่สนใจใครหรือสิ่งอื่นใดนอกจากการฆ่าอีกต่อไป และถึงแม้จะเป็นเช่นนั้น มันก็แทบจะเป็นไปไม่ได้เลยที่จะเอาชนะทหารรักษาพระองค์ทั้งหมดและกำจัดเป้าหมาย โดยเฉพาะอย่างยิ่งกับนักธนูที่น่ารำคาญ
“ถึงพวกแกจะทิ้งฉันไว้ตามลำพัง แต่ฉันก็ยังจะฆ่าทุกคนและได้รับรางวัลสำหรับตัวฉันเอง”
No.1 ตะโกนขณะที่ออร่าของเขาดูน่ากลัวยิ่งขึ้น และฟันมือของทหารรักษาการณ์คนหนึ่งโดยใช้กริชของเขา
จิตวิญญาณของเขาจะให้พลังมหาศาลแก่เขา แต่มันจะบดบังการตัดสินของเขาและทำให้สัญชาตญาณเดียวของเขาคือการฆ่า เขาจะเข้าสู่สภาวะบ้าระห่ำที่เขายังคงฆ่าต่อไปไม่ว่าเขาจะได้รับบาดเจ็บหรือใครก็ตามที่เขาฆ่า และมันยากมากสำหรับเขาที่จะควบคุมและปราบจิตวิญญาณของเขา
มันเป็นความสามารถที่จะใช้เฉพาะในสถานการณ์ชีวิตหรือความตาย หรือเมื่อเขาไม่สามารถฆ่าเป้าหมายโดยใช้พลังและทักษะของเขาเท่านั้น และเขาไม่เคยต้องใช้มันเมื่อไล่ตามเป้าหมาย
เขาต้องค้นหาว่าจิตวิญญาณของเขาเป็นหนทางที่ยากลำบากอย่างไร และหลังจากเปิดใช้งานแล้ว วิธีเดียวที่จะหยุดมันได้คือฆ่าทุกคนที่อยู่ในบริเวณใกล้เคียงของเขาหรือเขาถูกจำกัด หลังจากปลุกจิตวิญญาณของเขา เขาไม่แน่ใจว่ามันคืออะไร และเมื่อเปิดใช้งาน แม้จะเป็นเด็กธรรมดา เขาก็สามารถฆ่าทุกคนในหมู่บ้านเล็กๆ ของเขาได้
หลังจากที่จิตวิญญาณของเขาถูกปิดใช้งาน เขาไม่รู้สึกผิดเลยแม้แต่น้อยหลังจากสังหารทั้งครอบครัวของเขาและคนอื่น ๆ อีกหลายสิบคน จากนั้นจึงฆ่าต่อไปเพื่อหาเลี้ยงชีพและเพื่อความเพลิดเพลินของเขาเอง
เบอร์นาร์ดถอนหายใจด้วยความโล่งอกเมื่อเห็นว่าผู้ลอบสังหารสองคนตัดสินใจหนีไป และคนที่อยู่นั้นกำลังต่อสู้อยู่โดยองครักษ์ของราชวงศ์ส่วนใหญ่ที่ประจำการอยู่ที่ประตูนั้น
อย่างไรก็ตาม เขารู้ว่ายังไม่จบ และหากราชวงศ์ไม่ยินยอมจะช่วยพวกเขา พวกเขาคงหนีรอดจากไฮยีน่าเพื่อเข้าไปในถ้ำสิงโต
“เขามีพลัง ฉันจะสู้กับเขาในระยะประชิดในขณะที่นักธนูสนับสนุนฉัน พาเขาไปที่โรงพยาบาลเพื่อรับการรักษาและเตรียมพร้อมที่จะโจมตีถ้าเขาได้เปรียบกว่า”
หัวหน้ายามสั่งขณะชี้ไปที่ทหารรักษาพระองค์ที่ถือมือของเขา ตัดออก
เสียงดังของเขามีความน่าเชื่อถือและดังก้องไปทั่วทั้งบริเวณ ขณะที่ทหารยามและนักธนูทุกคนในหน่วยของเขาทำตามที่เขาสั่ง
“ข้าจะฆ่าพวกเจ้าทั้งหมด”
No.1 คำราม ขณะที่เขาพุ่งเข้าหาหัวหน้ายามและฟันที่คอของเขา
อย่างไรก็ตาม เขาไม่เหมือนกับหัวหน้าผู้พิทักษ์คนก่อนที่เป็นเพียงผู้นำของกลุ่มทหารรับจ้างขนาดเล็ก เขาเป็นผู้นำของหน่วยทหารรักษาการณ์ของราชวงศ์และเป็นผู้ฝึกตนยอดมนุษย์
ในการสกัดกั้นการโจมตีด้วยดาบของเขา หัวหน้ายามทั้งๆ ที่มีพละกำลัง คอยระวังคนในชุดคลุมบ้าๆ บอ ๆ ที่บ้าคลั่งไปแล้ว
No.1 แข็งแกร่งพอๆ กับหัวหน้าการ์ด ในขณะที่อยู่ในสถานะบ้าระห่ำ แต่เมื่อเขาเข้าสู่สถานะบ้าระห่ำ แต่ทักษะและความแม่นยำในการโจมตีของเขาลดลงพร้อมกับความสามารถในการต่อสู้ของเขา
แม้ว่าความสามารถในการต่อสู้ของเขาจะลดลง แต่ความทนทานต่อความเจ็บปวดและความแข็งแกร่งของเขาเพิ่มขึ้นโดยที่เขาไม่สนใจว่าจะสร้างภาระให้กับร่างกายของเขาขนาดไหน จิตวิญญาณของเขาจะเพิ่มพลังของเขามากขึ้นตามที่เขาฆ่า และตราบใดที่เขายังคงฆ่า ความกระหายเลือดและพลังของเขาจะเพิ่มขึ้นต่อไป
นักฆ่าที่สวมชุดคลุมยังคงโจมตีหัวหน้ายามซึ่งอยู่ในแนวรับอย่างไม่ลดละ และหัวหน้าองครักษ์ยังคงปัดป้อง หลบ และบล็อกการโจมตีของเขา ต้องการให้นักฆ่าเบื่อหน่ายก่อนที่จะตีกลับ
เอลิซาเบธและเบอร์นาร์ดถูกจับโดยองครักษ์ซึ่งยังอยู่ที่ประตู และถึงแม้ทหารยามจะมีกิริยาตัณหาและต้องการสัมผัสเอลิซาเบธ พวกเขาก็ไม่กล้าทำจนกว่าพวกเขาจะรู้ว่าเธอเป็นใคร
ถ้าเธอเป็นเจ้าหญิงของราชวงศ์หรือลูกสาวของตระกูลขุนนาง ไม่เพียงพวกเขาจะถูกฆ่า แต่ทั้งครอบครัวของพวกเขาก็จะลงโทษพวกเขาด้วยที่กล้าสัมผัสร่างกายอันบริสุทธิ์ของเธอด้วย
“เตรียมหอกยาวและวนรอบฉันและผู้โจมตี เมื่อฉันผลักเขากลับและและออกคำสั่ง พวกคุณทุกคนโจมตีเขาด้วยหอกของคุณทันที”
หัวหน้ายามสั่งคนของเขาโดยเห็นว่าผู้ลอบสังหารไม่รู้ตัวและเขา ก็คงทำอะไรไม่ได้ทั้งๆ ที่รู้อยู่แก่ใจ
หัวหน้าทหารรักษาการณ์ไม่ได้ส่งผู้คุ้มกันคนใดตามหลังอีกสองคนในชุดคลุมที่สามารถหลบหนีได้ และยังคงจำกัดท่าทีของ No. 1 ต่อไป โดยบล็อกการโจมตีของเขาและล้อมเขาไว้ด้วยกองทหารของเขา ที่สวมหอกยาวทั้งหมดตามที่เขาสั่ง
“โจมตีเดี๋ยวนี้”
หัวหน้ายามตะโกนขณะที่เขาหลบการโจมตีของนักฆ่าแล้วเตะเขากระเด็นออกไป
เขาต่อสู้กับเขาเป็นเวลาสองสามนาทีและได้รับบาดเจ็บเพียงเล็กน้อย และในขณะที่เขาผลัก No.1 ออกไป กระโดดออกจากผู้บุกรุกที่สวมเสื้อคลุม
ในสภาวะบ้าระห่ำ เขาไม่ได้คำนึงถึงความเหนื่อยล้าและการสะสมพลังงานของเขา และกำลังใช้พลังงานภายนอกอย่างรวดเร็วเมื่อร่างกายของเขาเริ่มเผาผลาญเลือด พลังชีวิต และการฝึกฝนของเขาเพื่อรักษาสถานะบ้าระห่ำ
นักฆ่าทุกคนคิดได้เกี่ยวกับการเข่นฆ่าทุกคนและไม่สนใจว่าเกิดอะไรขึ้นกับร่างกายของเขาอีกต่อไป ขณะที่พลังของเขาเพิ่มขึ้นอีกครั้งหลังจากที่จิตวิญญาณของเขาเริ่มเสียสละร่างกายเพื่อเพิ่มพลังและความกระหายเลือดของเขา
อย่างไรก็ตาม ก่อนที่เขาจะสามารถใช้พลังที่เพิ่มขึ้นได้ ยามทั้งหมดที่ล้อมรอบตัวเขาโจมตีทั้งหมดในคราวเดียวและทุกคนก็แทงหอกที่พวกเขาเตรียมไว้เข้าไปในร่างของนักฆ่า
ด้วยหอก 20 เล่มแทงเข้าที่ร่างของเขา เขาไม่มีโอกาสรอดชีวิตได้เนื่องจากเลือดไหลออกจากร่างกายของเขาอย่างมากและเขาก็ทรุดตัวลงและเสียชีวิตภายในไม่กี่วินาที
YOU MAY ALSO LIKE
