จอมเวทย์แห่งการเลียนแบบ (The copy mage) - ตอนที่ 124 - cat2auto | นิยาย นิยายออนไลน์ นิยายวาย นิยาย PDF

มีเพียงไม่กี่คนที่เอลิซาเบธอนุญาตให้สัมผัสเธอคือพ่อของเธอและเบอร์นาร์ด แต่ถึงอย่างนั้น เธอเกลียดการสัมผัสทางร่างกาย และนั่นเป็นเพียงเพราะมันทำให้เกิดความรู้สึกแปลก ๆ ในร่างกายของเธอที่ทำให้เธอรู้สึกไม่สบายใจ

มันทำให้เธอรู้สึกเสียวซ่าแปลกๆ ไปทั่วร่างกายซึ่งทำให้เธอรู้สึกไม่สบายใจอย่างยิ่ง แต่ในสถานการณ์ที่พวกเขาอยู่ เบอร์นาร์ดไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากต้องอุ้มเธอ

ตอนนั้นยังเช้าอยู่เลย แต่แผงลอยบางร้านเริ่มเปิดแล้ว และเนื่องจากประเทศโกเบมีประชากรค่อนข้างหนาแน่น จึงมีผู้คนหนาแน่นมากในตอนกลางวัน

เบอร์นาร์ดรู้ว่าเหลือเวลาอีกไม่นานก่อนที่มือสังหารจะตามทันและเขาก็ไม่สามารถวิ่งได้นานกว่านี้ จึงต้องหาวิธีอื่นเพื่อไปยังเขตของราชวงศ์โดยที่ผู้ลอบสังหารไม่พบ

เขาหยุดกะทันหันและหลังจากเห็นรถม้าเก่าที่ขับโดยชาวนา เขาก็มุ่งหน้าไปทางนั้นพร้อมกับเอลิซาเบธในอ้อมแขนของเขา

เอลิซาเบธคลุมใบหน้าของเธอด้วยผ้าคลุมและสวมเสื้อผ้าที่ยาวและหลวมซึ่งไม่ได้เผยให้เห็นรูปร่างของเธอหรือผิวหนังมากนัก ดังนั้นเขาจึงไม่กังวลเรื่องความงามของเธอที่ก่อให้เกิดความโกลาหล ซึ่งมักจะเกิดขึ้น

เบอร์นาร์ดดึงถุงเหรียญวิญญาณออกมาและข่มขู่คนขับด้วยออร่าของผู้ฝึกฝนและยื่นกระเป๋าให้เขา

“คุณจะซ่อนเราไว้ในรถม้าและพาเราเข้าใกล้ราชสำนักให้มากที่สุด และคุณต้องไม่หยุดไม่ว่าในกรณีใด ๆ และต้องไม่ดึงความสนใจใดๆมาที่รถม้าคันนี้หรือสิ่งที่อยู่ในนั้น”

เบอร์นาร์ดสั่ง

คนขับตกใจกับจำนวนเหรียญวิญญาณที่เบอร์นาร์ดมอบให้ซึ่งมีค่ามากกว่าอาหารที่เขาถืออยู่หลายเท่า และทำตามที่เขาได้รับคำสั่ง

คนขับรถเริ่มขับรถไปยังเขตหลวงที่ใจกลางของประเทศโกเบและพยายามสงบสติอารมณ์ในขณะที่เขาสงสัยว่าทำไมชายชราที่อุ้มผู้หญิงคนนั้นจะจ่ายเงินให้เขามากมายเพื่อพาพวกเขาไปที่เขตพระราช

เบอร์นาร์ดคิดถูกที่ตัดสินใจนั่งรถม้าที่ไม่ได้รับความสนใจมากนักและถูกนำโดยสัตว์ร้ายธรรมดาเช่นนี้ เนื่องจากไม่น่าจะเป็นไปได้ที่ผู้ลอบสังหารจะตรวจสอบรถม้าธรรมดาและรถม้าที่ทรุดโทรมเช่นนี้ และทำให้ยากขึ้นสำหรับพวกเขาที่จะพบ พวกเขา.

แม้ว่าการเดินทางจะช้ากว่า แต่ก็ปลอดภัยกว่ามากและพวกเขาจะซ่อนตัวอยู่ในสายตาซึ่งเป็นทางเลือกที่ดีที่สุดสำหรับพวกเขาในปัจจุบัน โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อพวกเขาอยู่ต่างประเทศที่พวกเขาไม่มีความสัมพันธ์ใดๆ

แผนทั้งหมดของพวกเขาขึ้นอยู่กับราชวงศ์ที่รู้เกี่ยวกับตระกูลเกรแฮมและตกลงที่จะช่วยพวกเขา เพราะหากพวกราชวงศ์ไม่รู้ว่าพวกเขาเป็นใครหรือไม่ให้ความช่วยเหลือ ใครจะรู้ว่าพวกราชวงศ์จะทำอะไรกับพวกเขา

อย่างไรก็ตาม เบอร์นาร์ดไม่มีทางเลือกอื่นและเป็นห่วงความปลอดภัยและสวัสดิภาพของเอลิซาเบธมากที่สุด

“เอลิซาเบธ กินอะไรซักอย่างสิ ไม่วายังไงทุกอย่างจะเรียบร้อย”

เบอร์นาร์ดยืนยันขณะที่เขาส่งแอปเปิ้ลที่อยู่ในรถม้าให้เธอ

“ไม่ ขอบคุณ ฉันไม่อยากกินอะไรเลยตอนนี้”

เอลิซาเบธปฏิเสธซึ่งยังคงรู้สึกผิดและคลื่นไส้จากความตายทั้งหมดที่เธอได้เห็น เพราะทุกสิ่งที่เกดขึ้นเป็นเพราะการมีอยู่ของเธอ

เอลิซาเบธนั่งในรถม้าอย่างเงียบๆ ครุ่นคิดเกี่ยวกับชีวิตของเธอและทุกสิ่งที่เกิดขึ้นกับเธอในช่วงสองสามวันที่ผ่านมา

เธอไม่อยากจะละทิ้งพื้นที่ครอบครัวของเธอโดยไม่มีพ่อและทหารยามจำนวนมาก แต่เป็นครั้งแรกที่เธอต้องการออกจากประเทศไปชั่วขณะหนึ่งเพื่อสำรวจ เธอถูกพ่อห้ามไว้เพราะร่างกายอ่อนแอ แต่พ่อของเธอสัญญากับเธอว่าเมื่อเธออายุได้ 15 ปี เธอจะออกจากประเทศได้

ในวันเกิดอายุครบ 15 ปีของเธอ เอลิซาเบธวางแผนจะเดินทางออกนอกประเทศเป็นเวลาสั้นๆ และพ่อของเธอก็หยุดเธอไม่ได้ เพราะนั่นคือสิ่งที่เขาสัญญากับเธอไว้ และเขายุ่งเกินกว่าจะไปกับเธอ เธอจึงพาเบอร์นาร์ดและทหารยามหลายคนไปด้วย

อย่างไรก็ตาม ทันทีที่เธอออกจากประเทศ เธอก็ถูกโจมตีโดยกลุ่มโจรต้องการัดการเธออย่างชัดเจนและตั้งเป้าที่จะจับเธอ

มันเป็นการโจมตีอย่างกะทันหันและมีการวางแผนไว้ แต่ยามของเธอปกป้องเธอและต่อสู้กับโจร และในขณะที่พวกเขาทำเช่นนั้น เบอร์นาร์ดก็เห็นว่าพวกเขาไม่มีทางเลือกอื่นและยามก็ไม่สามารถยับยั้งโจรได้อีกต่อไป เขาจึงต้องหลบหนีในรถม้ากับเอลิซาเบธ

มีคนสละชีวิตเพื่อเธอและเธอถูกติดตาม โจมตี และทุกครั้งก็แทบจะหนีไม่พ้น ต้องอาศัยผู้อื่นต่อสู้และเสียสละชีวิตเพื่อช่วยให้เธอหนีไป

เบอร์นาร์ดกลับประเทศไม่ได้ เลยต้องหาที่ที่ปลอดภัยให้เอลิซาเบธอยู่ต่อไปจนกว่าพ่อของหล่อนจะพบเธอ เพราะอันตรายเกินไปสำหรับเธอที่จะเดินทางไปทั่วทวีปโดยไม่มีใครที่มีอำนาจของผู้อาวุโสแห่งอาณาจักร ครอบครัวเกรแฮมปกป้องพวกเขา

ประเทศที่ใกล้ที่สุดที่พวกเขาสามารถหาได้คือประเทศโกเบ ซึ่งเมื่อเปรียบเทียบกับประเทศที่ตระกูลเกรแฮมตั้งอยู่ ประเทศนี้อ่อนแอกว่าและเล็กกว่า

พวกเขามุ่งหน้าไปที่นั่นและจ้างใครก็ตามที่เต็มใจจะปกป้องพวกเขา โดยใช้เหรียญวิญญาณจำนวนมหาศาลเป็นรางวัล และทุกคนที่พวกเขาพบเห็นก็เต็มใจที่จะทำเช่นนั้นหลังจากได้เห็นความงามของเอลิซาเบธ

พวกเขาสามารถหลบหนีจากผู้ไล่ล่าทุกคนได้ ยกเว้นนักฆ่าสามคนที่ยืนกรานที่จะฆ่าเธอและได้รับรางวัลที่ร่ำรวย

เอลิซาเบธไม่ใช่ผู้ฝึกฝน ดังนั้นจึงจำเป็นต้องกินให้เพียงพอและนอนหลับทุกวันเหมือนที่คนทั่วไปต้องการ แต่ในช่วงสัปดาห์ที่ผ่านมาเธอไม่ได้กินอะไรมาก ทำให้เธอน้ำหนักลดลงไปเล็กน้อย

แม้ว่าเธอจะยังดูสวยและสุขภาพดี แต่เป็นเพราะเธอยังเด็กอยู่ และเพราะว่าเธอได้กินยาอันมีค่าไปเป็นจำนวนมากเมื่อพยายามรักษาร่างกายของเธอ ซึ่งช่วยให้เธอรักษาร่างกายได้

ขณะที่เอลิซาเบธครุ่นคิดอยู่ลึกๆ เบอร์นาร์ดก็กำลังฟื้นพลังในกรณีที่เขาต้องวิ่งอีกครั้งหรือพยายามต่อสู้เพื่อปกป้องเจ้านายของเขา