จอมเวทย์แห่งการเลียนแบบ (The copy mage) - ตอนที่ 123
เดเมียนจำความรู้สึกที่เขารู้สึกได้ทุกครั้งที่ทะลุเข้าไป ซึ่งสิ่งสกปรกจะถูกขับออกจากร่างกายของเขาผ่านทางรูขุมขนของเขา มันคล้ายกับที่เขาควบคุมพิษและกำจัดมันผ่านรูขุมขนของเขาก่อนหน้านี้ และถ้าเขาสามารถทำซ้ำกระบวนการโดยใช้พลังงานภายในของเขา เขาก็จะสามารถกำจัดพิษที่เหลือได้
มันเป็นทางเลือกเดียวที่เขาคิดได้ และดูเหมือนเป็นไปได้สูงเช่นกัน ดังนั้นเดเมียนจึงตัดสินใจพยายามขจัดพิษออกจากร่างกายโดยใช้กระบวนการนั้น
เมื่อเพ่งความสนใจไปที่ร่างกายของเขาอย่างสมบูรณ์ เดเมียนสามารถสัมผัสเส้นทางพลังงาน เส้นเมอริเดียน และตันเถียน และยังสามารถสัมผัสได้ถึงพิษที่ดูเหมือนจะโจมตีเส้นประสาทของเขาในขณะที่กัดกร่อนร่างกายของเขาในกระบวนการนี้
การควบคุมพลังงานภายในของเขาไปยังตำแหน่งที่เป็นพิษและใช้มัน ผลักพิษออกจากร่างกายของเขา และเขาใช้เวลาอีกหนึ่งชั่วโมงกว่าจะทำเช่นนั้น กระบวนการนี้ทำให้จิตใจตึงเครียดอย่างมาก และศีรษะของ เดเมียนรู้สึกราวกับว่ากำลังบีบคั้นจิตใจของเขา แต่เขาสามารถผ่านมันไปได้โดยไม่ยอมแพ้
หากรู้ว่าดาเมียนสามารถขจัดพิษด้วยวิธีที่เขาคิดขึ้นเองได้ ทุกคนคงประหลาดใจ เพราะไม่เพียงแต่เป็นกระบวนการที่ยากมากซึ่งมักจะใช้เวลาหลายวัน ส่วนใหญ่ต้องการความช่วยเหลือจากผู้ฝึกฝนคนอื่นให้ทำ ดังนั้น.
เขาใช้เวลาส่วนใหญ่จากสถานศึกษาและพระอาทิตย์ตกดินแล้ว เขาจากไปตอนพระอาทิตย์ขึ้น เขาเลยใช้เวลาเกือบทั้งวันในตรอกนั้นและจำเป็นต้องกลับก่อนที่มันจะมืด เพราะทุกคนรู้ว่ามันอันตรายกว่าตอนที่มืด โดยเฉพาะอย่างยิ่งในพื้นที่ที่เขาไม่รู้จัก
เดเมียนยังคงรู้สึกอ่อนแรงและเจ็บไปทั้งตัว แต่เขามั่นใจว่าเขาจะสามารถเคลื่อนที่ด้วยความเร็วที่ค่อนข้างเร็วและสามารถต่อสู้ได้หากต้องการ แต่จะดีที่สุดถ้าเขาไม่ทำ ไม่เช่นนั้นเขาจะทำ เพิ่มขึ้นเฉพาะกับผลข้างเคียงที่ร่างกายของเขาได้รับ
เมื่อรู้เช่นนั้นเดเมียนก็กลับไปที่สถาบันการศึกษาด้วยความเร็วที่เขาสามารถรักษาไว้ได้โดยไม่กดดันตัวเองมากเกินไป ในขณะที่ฝึกฝนเพื่อใช้เส้นทางที่ปลอดภัยที่สุดและมีผู้คนมากที่สุด
ขณะที่เดเมียนกำลังวิ่งหนีจากมือสังหารและตกลงไปในตรอก ซึ่งเขาถูกวางยาพิษและสันนิษฐานว่าเสียชีวิต และโดยนักลอบสังหารอีกสองคนก็รีบวิ่งตามเป้าหมายของพวกเขา
เบอร์นาร์ดอุ้มเอลิซาเบธไว้ในอ้อมแขนและรีบวิ่งไปที่ใจกลางประเทศด้วยความเร็วเต็มที่ ด้วยความหวังว่าจะได้เข้าไปในเขตพระราชา ที่ซึ่งผู้ลอบสังหารไม่น่าจะตามทันและจะถูกทหารของราชวงศ์ขัดขวาง
เอลิซาเบธเกือบจะตายหลายครั้งแล้ว และบางครั้งเธอแค่อยากให้ชีวิตของเธอจบลงด้วยความรู้สึกราวกับว่าเธอสร้างปัญหาให้คนอื่นเท่านั้นและไม่เคยทำประโยชน์ให้ใครเลยในชีวิตของเธอ
การดำรงอยู่ของเธอเองเป็นเป้าหมาย และในฐานะลูกคนหัวปีของหัวหน้าตระกูลกราแฮมที่ทรงอำนาจ เธอกำลังถูกจับตามองจากปรมาจารย์รุ่นเยาว์ของตระกูลที่มีอำนาจอื่น ๆ อีกมากมาย
แต่ส่วนใหญ่ที่ติดตามเธอเพราะความงามของเธอและด้วยความตั้งใจที่จะเข้ายึดครองตระกูลกราแฮม หลังจากที่พ่อของเธอเสียชีวิตเนื่องจากเธอไม่สามารถรับบทเป็นหัวหน้าครอบครัวได้ไม่เพียงเพราะเธอเป็นผู้หญิงเท่านั้น เพราะเธอไม่ได้ฝึกฝน
ไม่เพียงเท่านั้น เธอตกเป็นเป้าหมายของสตรีจำนวนมากที่โลภตำแหน่งและความงามของเธอ และเนื่องจากเธอไม่สามารถฝึกฝน เธอไม่สามารถป้องกันตัวเองหรือต่อสู้กับผู้ที่ต่อต้านเธอ จึงต้องพึ่งพาผู้อื่นใน สั่งให้ทำเช่นนั้น
เธอรู้สึกเหมือนปลิง และรู้ว่าถ้าไม่ใช่เพราะพ่ออันเป็นที่รักของเธอ เธอก็จะไม่ยอมแพ้ในฐานะลูกสาวของเขา และครอบครัวที่มีอำนาจของเธอ เธอคงถูกฆ่า ถูกรังควาน และทารุณหลายต่อหลายครั้ง
แม้แต่ครอบครัวของเธอเองก็เริ่มเกลียดเธอและมองว่าเธอเป็นการสิ้นเปลืองทรัพยากร หลังจากที่เห็นว่าพ่อของเธอจะใช้เงินไปกับค่ายาและแพทย์ไปมากเพียงใด ตั้งแต่เกิด เธอมีร่างกายที่บอบบางและอ่อนแอมาก และไม่เคยทำอะไรได้มาก และไม่ว่าพ่อของเธอจะซื้ออะไรให้ลูกสาวของเขา ก็ไม่มีอะไรช่วยเธอได้
พ่อของเธอจ้างหมอจากทั่วทั้งทวีป แต่ไม่มีใครสามารถค้นพบสาเหตุของอาการป่วยของเธอได้ และถ้าไม่ใช่เพราะพ่อของเธอปกป้องเธอและเป็นหัวหน้าครอบครัว เธอคงจะถูกไล่ออก หรือแต่งงานกับครอบครัวของเธอ
ร่างกายของเธอนั้นผิดปกติมากจนไม่เคยได้ยินมาก่อน และแม้แต่มนุษย์ที่มีความสามารถต่ำที่สุดเท่าที่จะเป็นไปได้ก็สามารถดูดซับและเก็บพลังงานไว้ได้เพียงเล็กน้อย ในขณะที่ร่างกายของเธอจะปฏิเสธพลังงานทั้งหมด รวมทั้งพลังงานจากยาและสมบัติ
เธอไม่ได้ปลุก จิตวิญญาณและเสาหลักที่จะวัดความสามารถของเธอ ไม่แม้แต่ตอบสนองต่อการสัมผัสของเธอ ซึ่งเป็นเหตุการณ์ที่ไม่เคยได้ยินมาก่อนและไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อน
คนส่วนใหญ่มองว่าเธอเป็นคนที่วิญญาณหลงทาง แต่พ่อของเธอและเบอร์นาร์ดยังคงทำทุกอย่างเท่าที่ทำได้เพื่อช่วยและปกป้องเธอ และนั่นเป็นเพียงเหตุผลที่เธอไม่ยอมแพ้ในตัวเอง
เมื่อเห็นว่าคนอื่นต่อสู้เพื่อเธออย่างยากลำบาก เช่นเดเมียนและผู้พิทักษ์ทุกคนที่เสียชีวิตขณะปกป้องเธอ เธอไม่มีทางเลือกที่จะถอยกลับ ไม่เช่นนั้น การเสียสละของพวกเขาก็ไม่มีความหมายอะไร
“เราต้องเข้าไปใกล้ศูนย์กลางให้มากที่สุด แต่หลีกเลี่ยงไม่ได้ที่พวกเขาจะตามเราทัน และเด็กคนนั้นอาจจะตายแล้ว ดังนั้นเราจึงไม่สามารถทิ้งร่องรอยใดๆ ไว้ได้ และต้องหาที่ไหนสักแห่งที่เราจะซ่อนได้”
เบอร์นาร์ดกล่าวอย่างหอบเหนื่อย แต่ยังคงดันตัวเองให้วิ่งด้วยความเร็วสูงสุดขณะอุ้มเอลิซาเบธ
นักฆ่าสองคนที่จัดการกับทหารรักษาการณ์ กำลังรีบเร่งไปในทิศทางที่พวกเขาเห็นเบอร์นาร์ดอุ้มเอลิซาเบธ
YOU MAY ALSO LIKE
