จอมเวทย์แห่งการเลียนแบบ (The copy mage) - ตอนที่ 117
คนที่นั่งอยู่ในรถม้าเป็นเด็กสาวที่สวยงามน่าหลงใหล และข้างๆ เธอมีชายชราคนหนึ่งที่ดูเหมือนจะเป็นคนใช้ของเธอ
“คุณผู้หญิง คุณแน่ใจหรือว่าต้องการขอความช่วยเหลือจากราชวงศ์ของประเทศเล็กๆ แห่งนี้”
ชายชราถามเธอด้วยความเคารพ
“เราไม่มีทางเลือกอื่นแล้ว นักลอบสังหารผู้ไม่หยุดยั้งเหล่านั้นจะตามล่าเราและจะตามทันเราในไม่ช้านี้”
หญิงสาวกล่าวด้วยน้ำเสียงที่นุ่มนวลของเธอ ซึ่งอาจทำให้หัวใจขอชายใดที่ได้ยินนั่นสั่นไหว
“เอาล่ะคุณผู้หญิง แต่เราต้องระวังในประเทศนี้ แม้ว่ามันจะเล็กและอ่อนแอเมื่อเทียบกับครอบครัวของคุณ”
ชายชราเตือน
ในขณะนั้นเอง มีแสงวาบขึ้นอย่างกะทันหันเมื่อมีดบินถูกขว้างไปที่ล้อรถม้าด้วยความเร็วที่เร็วเกินไปสำหรับยามใด ๆ ที่จะตอบสนองในเวลาที่จะทำอะไรกับมัน
และล้อหลังอันใดอันหนึ่งถูกทำลายด้วยมีดบิน รถม้าจึงไถลและพลิกกลับอย่างกะทันหัน ชนเข้ากับตรอกที่ขวางรถม้าไว้และขัดขวางการโจมตีของพวกมัน
ตัวรถมีความทนทานเกินกว่าจะใช้มีดบินทำลายลงได้ และมันจะไม่สามารถเจาะทะลุกำแพงของรถม้าได้ แต่ส่วนที่เปราะบางของรถม้าที่ไม่ทนทานมากนักคือล้อ
มันเป็นการโจมตีตามกำหนดเวลาและคำนวณได้ ซึ่งเปิดเผยว่าพวกเขาถูกติดตามและเฝ้าดูมาระยะหนึ่งโดยที่พวกเขาไม่รู้ตัว
จากนั้นสัตว์ม้าที่นำรถก็ถูกสังหารอย่างรวดเร็ว โดยมีมีดขว้างฝังอยู่ที่คอแต่ละข้างของพวกมัน และหากพวกเขาต้องการเดินทางต่อ ทางเดียวที่พวกเขาจะรอดได้ก็คือการเดินเท้า
หัวใจของเดเมียน เต้นรัวอย่างรวดเร็วในขณะที่เขาถอนคันธนู และคิดว่าพวกเขากำลังถูกจับตามองและถูกติดตามโดยไม่รู้ตัว และพลังของมีดขว้าง ดูเหมือนว่าจะไม่มีทางรู้เลยว่าผู้โจมตีนั้นอยู่ตรงไหน
สิ่งสำคัญอันดับแรกของเดเมียน คือการเอาชีวิตรอดของเขาเอง และก่อนที่จะคิดว่าเขาจะช่วยรถม้าได้อย่างไร เดเมียนคิดว่าเขาคงต้องหนีไป
จู่ๆ ก็มีร่างปรากฏขึ้น 3 ร่าง ขณะที่สวใเสื้อคลุมและหน้ากากสีดำสนิท กระโดดลงมาจากอาคารใกล้เคียงและลงจอดต่อหน้าพวกเขา ขณะที่มีออร่าแห่งความตายอยู่รอบตัว
“เจ้ากล้าดียังไงมาโจมตีคุณหนูของข้า ทุกคนเตรียมพร้อมสำหรับการต่อสู้”
หัวหน้ายามตะโกนอย่างโกรธจัด
หัวหน้ายามเป็นคนค่อนข้างใหญ่ และถึงแม้จะตัวเล็กกว่ามาร์ธ แต่ก็ใหญ่กว่าคนส่วนใหญ่และถือขวานขนาดใหญ่ที่เขาถือด้วยมือทั้งสองข้าง
ร่างทั้ง 3 ที่คลุมด้วยเสื้อคลุมสีเข้มอดไม่ได้ที่จะหัวเราะเยาะหัวหน้ายามซึ่งในสายตาของของเขาพวกยามนั่นไม่ได้มีความสำคัญอะไรมากนักและแม้ว่าระดับการฝึกฝนของพวกเขาจะสูงกว่าหัวหน้ายามเพียงไม่กี่ระดับ แต่นั่นก็เทียบไม่ได้กับพวกเขา
พวกเขาล้วนเป็นมือสังหารซึ่งมีทักษะในการฆ่อย่างมากและมี จิตวิญญาณที่ร้ายกาจซึ่งไม่สามารถเทียบได้กับเหล่ายาม
ทันทีที่เห็นร่างทั้ง 3 นี่เป็นครั้งแรกที่เดเมียนรู้สึกถึงแรงกดดัน โดยปกติแล้วเดเมียนจะรู้สึกกดดันเมื่ออยู่กับเหล่าผู้อาวุโสในสถาบัน เหล่าผู้อาวุโสของตระกูลแม็กเวลล์ แม่ของเขาบางเวลาและนักดาบของสถาบัน ซึ่งนั่นแสดงถึงความแข็งแกร่งของคนเหล่านั้นที่แสดงออกมาพร้อมจิตสังหาร
แต่ถึงแม้จะเป็นอย่างนั่น เดเมียนกลับไม่ได้รับรู้สึกจิตสังหารจาก ร่างทั่ง 3 นั่น ซึ่งเดเมียนกลับรู้สึกแรงกดดันนั่นมาจากการปรากฏตัวของเหล่าร่างทั่ง 3 เพียงอย่างเดียว
เขารู้ว่าเขาไม่มีโอกาสต่อสู้กับร่างทั่ง 3 และความหวังเดียวที่เขามีในการเอาชีวิตรอดคือการหลบหนีในขณะที่ร่างทั่ง 3 กำลังวุ่นวายกับเหล่าทหารยาม
เดเมียนไม่สนใจว่ามันจะเป็นการเคลื่อนไหวที่ขี้ขลาดหรือไม่ และถึงแม้ว่าเขาชอบที่จะเชื่อว่าเขาเป็นคนดี แต่สิ่งสำคัญอันดับแรกของเขาคือการรักษาชีวิตของตัวเองก่อนที่จะคิดถึงการช่วยเหลือผู้อื่น
“ 3 ฉันบอกแล้วว่าเราไม่มีอะไรต้องกลัวในประเทศที่เล็กและอ่อนแอแห่งนี้”
ชายในชุดคลุมคนหนึ่งกล่าว
“ใช่ 2 พูดถูก แม้แต่เราก็ยังใช้ชีวิตเป็นราชาในที่ไร้ค่านี้ได้”
อีกคนตอบในขณะที่เขาหัวเราะชั่วร้าย
[คนพวกนี้ไม่ใช่คนปกติทั่วไป และจากที่เขาพูดมา พวกเขาไม่ใช่คนประเทศนี้ นี่เป็นครั้งแรกที่ฉันได้เจอใครบางคนจากนอกประเทศโกเบและจากการปรากฏตัวของพวกเขา ซึ่งไม่เกี่ยวอะไรกับระดับการฝึกฝนของพวกเขา พวกเขาเป็นมีพลังที่อยู่เหนือเรา]
เดเมียนคิดกับตัวเอง เขาเริ่มหมุนเวียนพลังงานขนาดใหญ่ ปริมาณพลังงานภายในที่ขาของเขาและกระโดขึ้นไปในอากาศ ลงจอดบนอาคารใกล้กับรถม้า
ดูเหมือนว่าหัวหน้าผู้พิทักษ์จะมีระดับการฝึกฝนที่ระดับสูงสุดประมาณ 5 และเป็นผู้ฝึกตนภายนอก จากออร่าของเขาและอาจถึงขั้นที่ 6 แต่เดเมียนยังคงรู้สึกว่เขานั่นแทบจะไม่สามารถต่อกรกับเหล่าศัตรูได้เลย
ในขณะที่หัวหน้ายามพุ่งเข้าหาร่างทั่ง 3 แล้วพุ่งตัวขึ้นไป เล็งไปที่ร่างทั้งสามด้วยขวานของเขา
อย่างไรก็ตาม ขณะที่ขวานของเขากำลังจะตีหนึ่งในนั้น พวกมันก็หายตัวไปและปรากฏขึ้นข้างหลังเขา จากนั้นจึงเตะไปที่หลังของหัวหน้าทหารรักษาการณ์อย่างรวดเร็ว
หัวหน้ายามหันหลังกลับอย่างรวดเร็วและป้องกันการเตะด้วยขวานของเขา และถึงแม้จะเป็นหมัดธรรมดาและเรียบง่าย เดเมียนก็ยังแปลกใจที่เขาสามารถสกัดกั้นมันได้
ยามที่เหลือเห็นหัวหน้าของพวกเขาต่อสู้กับร่างทั้ง 3 และเมื่อสกัดกั้นการโจมตีแล้ว ยามทั่งหมดก็พุ่งเข้าไปช่วย ในขณะที่เดเมียนเฝ้าดูจากอาคาร ยังไม่หลบหนี
เมื่อมองลงไปที่รถม้า ชายชราคนหนึ่งก็ออกมาและแม้ว่าเขาจะดูธรรมดา แต่เดเมียนก็มีความรู้สึกแปลก ๆ เกี่ยวกับตัวเขาและไม่สามารถวัดระดับการฝึกฝนของเขาได้
หลังจากออกจากรถม้า ชายชราก็ดึงด้านข้างของรถม้าออกและจับมือนุ่มๆ ดึงหญิงสาวที่สวมชุดสีขาวบริสุทธิ์ออกมา
ความงามของเธอช่างน่าเหลือเชื่อและแม้แต่เดเมียนที่อายุยังน้อยและสนใจแต่กับการการเพิ่มการฝึกฝนของเขา หญิงคนนั่นยังทำให้หัวใจของเขาเต้นรัว