จอมเวทย์แห่งการเลียนแบบ (The copy mage) - ตอนที่ 105
“มีคลาสเรียนเฉพาะ สำหรับการฝึกฝนทั้งหมดรวมถึงการทำยา การตีอาวุธ และการเขียนอักษรรูน แต่ภายในสถาบันของสาขาอาเรียนั้นไม่ได้ดีที่สุด และส่วนนักเรียนส่วนมากจะเป็นไฟเตอร์โดยนักเรียนที่เป็นเมจนั้นมีอยู่ไม่กี่คน”
ชายหนุ่มกล่าว
“อาคารสำหรับคลาสเรียนเฉพาะทางอยู่ที่ไหน ?”
“อยู่รอบๆ อาคารนี้ และนายจะหาได้ง่ายๆ “
“โอเค ขอบคุณมาก”
[อืม ดูเหมือนจะมีช่างตีเหล็กอยู่ที่นั้น และดูเหมือนคนที่เป็นช่างตีเหล็กจะมีเพียงคนเดียว และเขาก็ไม่ได้อยู่ใต้ขอบเขตของสถาบันดังนั้นเขาจึงสามารถทำได้ทุกอย่างภายในสถาบันได้]
เดเมียนคิด
ประตูทางเข้าถูกปิดจากด้านนอก แต่เมื่อเดเมียนมองเข้าไป เห็นได้ชัดว่ามีคนอยู่ข้างในเนื่องจากมีแสงและประกายไฟ เดเมียนจึงเคาะประตู
ไม่มีใครมาเปิด ดังนั้นเดเมียนจึงเคาะประตูเป็นครั้งที่สอง แต่ก็ไม่มีใครมาตอบอีก เดเมียนจึงเคาะไปเรื่อยๆ จนช่างตีเหล็กที่อยู่ภายในเริ่มโมโหจากเสีงรบกวน
“หยุดเคาะประตูบ้านของข้าเดียวนี้ ก่อนที่จะข้าจะออกไปบดขยี้เจ้า”
เสียงคำรามกล่าวออกมาโดยช่างตีเหล็ก
มันก้องกังวานไปทั่วพื้นที่ แต่เดเมียนยังคงเคาะต่อไปโดยไม่กลัว
“ดูนั่นสิ มีใครบางคนกำลังยั่วโมโหผู้อาวุโสมาร์ธ”
“นั่นมันเดเมียนไม่ใช่หรอ เขาต้องเจอปัญหาใหญ่แน่ถึงแม้อาจารย์ของเขาจะเป็นผู้อาวุโสสูงสุดก็เถอะ”
“เจ้า ขัดขวางการตีเหล็กของข้า และตอนนี้ถึงเวลาชดใช้ มิฉะนั้นเจ้าจะต้องจ่ายด้วยเลือด หยาดเหงื่อ และน้ำตา”
ช่างตีเหล็กกล่าวและคว้าเดเมียนลากเขาเข้าไปในอาคารและปิดประตู
เดเมียนสับสนและตกใจสิ่งที่เกิดขึ้นและขนาดของชายที่เขาได้พบเห็น แต่ทุกอย่างเกิดขึ้นเร็วมากจนเขาไม่สามารถเปิดใช้งานพลังได้ทัน แต่ถึงแม้เขาจะสามารถเปิดใช้งานพลังได้ แต่เขาก็คงไม่สามารถต่อสู้กับชายร่างยักษษ์นั้นได้
“ช่างตีเหล็กได้เหยื่อรายใหม่แล้ว”
“เจ้าเลือกได้ว่าจะให้คะแนน 1,000 แต้มสำหรับสิ่งที่ข้าได้สูยเสียไป หรือเจ้า จะทำงานให้กับข้าจนกว่าข้าจะรู้สึกได้ว่ามันได้ชดใช้แล้ว”
ช่างตีเหล็กกล่าวกกับเดเมียนที่ยังคงตกใจกับสิ่งที่เกิดขึ้นอยู่
เดเมียนค่อยๆ ตั้งสติและยืนขึ้นและเขาก็ไม่คิดที่จะหมุนเวียนพลังงานภายในเพราะรู้ว่าถ้าทำอย่างนั้นช่างตีเหล็กยักษ์คนนี้จะต้องรู้แน่
“คุณสูญเสียอะไร และทำไมมันถึงเป็นความผิดของผม”
“เจ้ารู้ไหม ว่าข้าเป็นใคร”
“ผมไม่รู้ แต่ผมอยากได้ธนูสักคันหนึ่ง และคุณก็มีอยู่”
ช่างตีเหล็กไม่รู้จะตอบอย่างไร เดเมียนอยังไม่แม้แต่จะกลัวเขา แต่ยังกล้าที่จะขอธนูโดยไม่มีอะไรแลกเปลี่ยน
“ฮ่าๆ ๆ ๆ ๆ ข้าไม่เคยเห็นนักเรียนที่แปลกและบ้าอย่างเจ้ามาก่อน”
ช่างตีเหล็กพูดในขณะที่หัวเราะออกมา