จอมยุทธ์ระบบเลเวล Invincible Level Up - ตอนที่ 171

จอมยุทธ์ระบบเลเวล ตอนที่ 171

 

ความโลภ ความโลภคือสิ่งที่ฉันเทียนมีอย่างเปี่ยมล้น

 

ในจํานวนแก่นอสูรทั้งสองหมื่นเม็ดนั้นย่อมไม่ขาดแคลนแก่นระดับเจ็ด กระทั่งยังมีแก่นระดับเก้า

 

สมบัติมากมายขนาดนั้น เขาจะปล่อยให้หลุดมือไปงั้นรึ? ให้ตายก็ไม่ยอม!

 

หากปล่อยโอกาสดีๆแบบนี้หลุดมือไป ฉุนเทียนก็ไม่ใช่ฉินเทียนแล้ว

 

หลังเลื่อนขึ้นเป็นขั้นสวรรค์ ฉุนเทียนก็ต้องการแก่นอสูรมากขึ้น จุดตันเถียนของเขาเองก็ได้แข็งแกร่งขึ้น จากพลังสวรรค์ และตอนนี้มันก็สามารถรองรับแก่นอสูรได้ถึงสิบแก่นแล้ว

 

หรือก็คือ พลังปราณของเขาจะฟื้นฟูวินาทีละหนึ่งพันจุด

 

แก่นอสูนจํานวนสองหมื่นแก่น นั่นจะเป็นพลังปราณจํานวนมหาศาเพียงใดกัน?

 

ยิ่งคิดก็ยิ่งรู้สึกคันที่หัวใจยากจะเกา ไม่ลงมือตอนนี้จะลงมือตอนไหน?

 

“พี่ใหญ่ฉิน ท่านจะลงมือจริงๆ?”

 

“ใยไม่หารือกับท่านผู้นําก่อนเล่า?”

 

“การสังหารพวกอัศวินปีศาจถือเป็นโทษร้ายแรง และมันจะทําให้ทั้งเผ่าสุ่มเสี่ยงจะถูกกวาดล้าง”

 

หลัวเฟิงกําลังหมอบร่างอยู่หลังหินก้อนใหญ่ ในใจหวาดวิตกจนร่างกายสั่นเทาไม่หยุด สายตาที่เต็มไปด้วยความกังวลหันไปมองฉันเทียนที่อยู่ห่างไปไม่ไกล

 

“งั้นข้าถามเจ้าหน่อย เจ้าเกลียดพวกมันหรือไม่?”

 

“เกลียด ข้าเกลียดจนเข้ากระดูกดําเลย!”

 

“ดี งั้นข้าถามอีกข้อ เจ้าต้องการแข็งแกร่งขึ้นหรือไม่?”

 

“ต้องการ! แม้ตอนหลับฝันข้าก็ต้องการ!”

 

ฉันเทียนเผยยิ้มบาง เขายกมือตบบ่าหลัวเฟิงก่อนจะกล่าวอย่างจริงจัง “แค่นี้ก็พอแล้ว ติดตามข้า และข้าจะดูแลเจ้าอย่างดี ภายในครึ่งเดือน ข้าจะทําให้เจ้ากลายเป็นนักรบระดับสิบ”

 

“นะ….นักรบระดับสิบ?!”

 

หลัวเฟิงหันไปมองฉันเทียนอย่างเหลือเชื่อ ปัจจุบันเขาเป็นนักรบระดับสี่ที่แทบจะช่วยอะไรเผ่าไม่ได้ ก่อนหน้านี้เขารู้สึกตนเพียงไข้ขึ้นเล็กน้อย ดังนั้นจึงอาสาไปเฝ้าเส้นทางถอยจนลงเอยด้วยสภาพปางตายกลับมาและ กลายเป็นที่หัวเราะเยาะ หากว่าเขากลายเป็นนักรบระดับสิบ ผู้ใดจะยังกล้าหัวเราะเยาะเขาอีก?

 

คิดถึงตรงนี้ สายตาของหลัวเฟิงก็ลุกโชน

 

สําหรับผู้บ่มเพาะแล้ว พวกเขาล้วนปรารถนาความแข็งแกร่ง

 

“เชื่อข้า ไม่เป็นไรหรอก” ฉุนเทียนยิ้มบาง จากนั้นก็พลันขมวดคิ้ว สายตาเปลี่ยนเป็นตื่นเต้นขึ้นมา “มาแล้ว”

 

ตึงๆ……

 

อัศวินปีศาจทั้งสิบแปดนายควบแรดสายฟ้าใกล้เข้ามา เกราะหนาหนักที่พวกมันสวมใส่แผ่ซ่านกลิ่นอายอันชั่วร้ายออกมาจนสร้างความอึดอัดแก่ผู้คน

 

บนถนนสายหลักคละคลุ้งไปด้วยทรายเหลือง

 

อัศวินปีศาจเปรียบดั่งผู้แทนพระองค์ของราชาหลัวโหว ดังนั้นความแข็งแกร่งของพวกมันย่อมไม่ธรรมดา

 

ทุกผู้พบเห็นล้วนต้องหลีกทาง หากว่าไม่ ที่รออยู่ก็คือความตายสถานเดียว

 

ด้วยเหตุนี้เอง หากว่าพวกอัศวินปีศาจปรากฏตัวขึ้น สิ่งมีชีวิตที่อยู่โดยรอบก็จะแตกฮือหลบหนี ไม่กล้าเข้าไปตอแยพวกมัน

 

แต่นั่นก็ไม่ใช่กับทุกคน…..

 

เฉินเทียนโคจรพลังสวรรค์เตรียมโจมตี ค่ายกลเจ็ดสังหารพลันปรากฏขึ้นกลางอากาศ ภายใต้การใช้ออกด้วยพลังสวรรค์ พลังของค่ายกลก็แข็งแกร่งกว่าสามเท่า

 

จู่ๆก็มีค่ายกลปรากฏขึ้นมา พวกอัศวินปีศาจต่างชะงัก เมื่อตั้งสติได้ก็พากันคํารามอย่างดุร้าย

 

เจ็ดเล่มพลันพุ่งฝ่าอากาศแทงเข้าใส่พวก

 

เฉินเทียนแค่นเสียงก่อนจะพุ่งตัวออกไป “จงมา” กระบี่ อัศวินปีศาจ

 

เปรี้ยง! เปรี้ยง! เปรี้ยง!

 

ร่างของอัศวินปีศาจเจ็ดตนถูกกระบี่เจ็ดเล่มพุ่งทะลวงจนกลายเป็นกองขี้เถ้า ผลกระทบจากพลังที่หลงเหลือยังก่อให้ฝุ่นทรายม้วนตลบอบอวล

 

“ขอแสดงความยินดีสําหรับการได้รับแก่นโลหิต……”

 

“ขอแสดงความยินดีสําหรับการได้รับแก่นโลหิต……”

 

เสียงแจ้งเตือนจากระบบดังขึ้นเจ็ดครั้งติดต่อกัน ทั้งหมดล้วนแจ้งถึงการได้รับแก่นโลหิต ตอนนี้ฉันเทียนยืนยันได้แล้วว่าอัศวินปีศาจเหล่านี้มาจากเผ่าปีศาจจริงๆ และอาจจะเป็นพวกปีศาจที่สาบสูญไปเมื่อหลายปีก่อนอีกด้วย

 

“อย่างที่คิด พวกมันมาจากชนเผ่าปีศาจ”

 

ฉินเทียนร่อนร่างลงบนพื้นก่อนจะหยุดยืนที่กลางถนนสายหลัก สายตาจ้องมองไปยังหัวหน้าของพวกอัศวินปีศาจเขม็ง

 

“เจ้าเป็นใคร?”

 

หัวหน้าอัศวินปีศาจตกตะลึงก่อนจะเอ่ยถามออกไปด้วยน้ําเสียงเคร่งขรึม กลิ่นอายชั่วร้ายแผ่พุ่งออกจากร่างของมัน สายตาจับจ้องอยู่ที่ร่างฉุนเทียนไม่คลาดเคลื่อน หอกในมือของมันส่งเสียงนิ่งๆพร้อมจะพุ่งจู่โจมได้ตลอดเวลา

 

“ข้าเป็นใครนั่นไม่สําคัญเท่าเรื่องที่พวกเจ้ามาจากเผ่าปีศาจหรอก” ฉุนเทียนหัวเราะอย่างปลอดโปร่งไร้กังวล “ของที่อยู่ในแหวนมิตินั่นถูกใจข้ามาก หากอยากรอดก็ทิ้งมันไว้ ข้าต้องการสมบัติ ไม่ใช่ชีวิต”

 

“ฮ่าๆ…….”

 

หัวหน้าอัศวินปีศาจเงยหน้าหัวเราะราวกับมันไม่ได้ตกใจแม้แต่น้อยที่สมุนทั้งเจ็ดของถูกสังหารไปในพริบตา

 

“เหอๆ” ฉุนเทียนหัวเราะตอบ เสียงหัวเราะอันบาดหูของอีกฝ่ายทําให้เขาหงุดหงิดขึ้นมาแล้ว ฉันเทียนเผยยิ้มเย็นเยียบ พลังแห่งความมืดไหลมารวมกันที่ฝ่ามือของเขาก่อนจะพุ่งออกไป

 

ภายใต้ผลของพลังสวรรค์ ความเร็วในการพุ่งออกไปจึงรวดเร็วกว่าปกติมาก

 

พลังแห่งความมืดอันคมกริบประดุจใบมีดได้ซัดใส่หน้าอกของอัศวินปีศาจตนหนึ่งจนส่งเสียงกรีดร้องอย่างน่าเวทนา

 

จุดสีดําจุดเล็กๆค่อยๆขยายขนาดขึ้นจนกลืนกินหน้าอกของมันไปทั้งแถบ

 

หัวหน้าอัศวินปีศาจพลันหน้าเปลี่ยนสี

 

เมื่อหอกในมือถูกกวัดแกว่ง กลิ่นอายรอบร่างของมันก็แปรเปลี่ยนไป รอยยิ้มที่เคยปรากฏอยู่บนใบหน้ามา ตอนนี้กลับแทนที่ด้วยสีหน้าเคร่งขรึมจริงจัง

 

“หาที่ตาย”

 

อัศวินปีศาจสิ้นายกระตุ้นแรดสายฟ้าให้พุ่งออกไป เกิดเป็นเสียงดังตึงตั้งเป็นทางยาว

 

“สัตว์ปีศาจ?”

 

“มาวมาว!” ได้ยินฉุนเทียนตะโกนเรียก มาวมาวก็พุ่งออกมาจากแหวนมิติและเข้าสู่โหมดต่อสู้ทันที

 

มาวมาวในตอนนี้ไม่ใช่เพียงราชสีห์เนตรโลหิตระดับหกอีกต่อไป ความแข็งแกร่งของมันในเวลา ขึ้นมาก

 

มาวมาวสะบัดอุ้งเท้า คมมีดสายลมขนาดใหญ่สองสายก็พุ่งออกไป

 

ขณะที่คมมีดสายลมพ่งตรงออกไปก็ก่อให้เกิดเสียงหวีดหวิวดังขึ้นมา

 

มองเห็นระลอกคลื่นไร้รูปร่างที่เกิดขึ้นจากเสียงคําราม ฉุนเทียนก็ตกตะลึง “โจมตีด้วยคลื่นเสียง?”

 

“มันไปเรียนมาจากไหน?”

 

ร่างต่อสู้ของมาวมาวเองก็สร้างความตกตะลึงให้ฉุนเทียนเช่นกัน ทั่วร่างของมันตอนนี้มีแสงสีทองแผ่ซ่านออกมาเสมือนกําลังสวมใส่เกราะทองคําอยู่

 

หรือการที่เราเลื่อนเป็นวันสวรรค์ได้จะทําให้มันแข็งแกร่งขึ้น?” ฉุนเทียนประหลาดใจ ระบบสัตว์เลี้ยงคงไม่ใช่แบบนี้หรอกมั้ง?”

 

ฉินเทียนไม่เข้าใจว่าทําไมมาวมาวถึงเปลี่ยนไปได้มากขนาดนี้ในเวลาเพียงไม่กี่วัน มันยกระดับตัวเองด้วยวิธีไหน?

 

“คิกๆ…”

 

จู่ๆในศีรษะของเขาก็ปรากเสียงหัวเราะของเด็กทารก จิตใจของฉันเทียนพลันเขม็งตึง เขารีบเพ่งสมาธิไปที่จุดตันเถียน

 

ไม่ได้มีเพียงแต่มาวมาวที่เปลี่ยนไป

 

แม้แต่ตัวอ่อนปีศาจก็เกิดการเปลี่ยนแปลง

 

บนร่างของตัวอ่อนปีศาจสวมใส่ไว้ด้วยเกราะสีโลหิต ร่างของมันยังเต็มเปี่ยมไปด้วยพลัง ตัวอ่อนปีศาจหัวเราะคิกคักพลางกลิ้งตัวไปมาอย่างอารมณ์ดี

 

ฉินเทียนรีบเปิดหน้าต่างระบบตรวจดูสถานะของตัวอ่อนปีศาจ เมื่อได้เห็นรายละเอียดต่างๆแล้ว ฉินเทียนก็ตื่นเต้นขึ้นมา

 

ตัวอ่อนปีศาจ: วัฏจักรที่ 1

 

ระดับ: 15

 

พลังชีวิต: 170,000

 

ทักษะ: ทักษะควบคุมขั้นสูง

 

เพิ่มเติม: ที่วัฏจักรที่ 1 ตัวอ่อนปีศาจจะสามารถออกจากร่างผู้เล่นเพื่อโจมตี ,ตัวอ่อนปีศาจมีศักยภาพไร้ขีดจํากัดในการเติบโต

 

ระดับเพิ่มขึ้น?

 

และมันกระทั่งวิวัฒนาการ!

 

ตัวอ่อนปีศาจในตอนนี้มีรูปลักษณ์คล้ายกับเด็กอายุสามสี่ขวบที่มีพลังชีวิตหนึ่งแสนเจ็ดหมื่นจุด แต่ที่ทําให้ฉินเทียนตื่นเต้นยินดีก็คือ ที่วัฏจักรที่ 1 ตัวอ่อนปีศาจจะสามารถออกจากร่างผู้เล่นเพื่อโจมตี” นี่หมายความว่ามันสามารถออกมาจากตันเถียนของเขาได้!

 

“ปีศาจน้อย ที่มาวมาวแข็งแกร่งขึ้นนี้เป็นฝีมือเจ้า?” ฉุนเทียนระงับความตื่นเต้นก่อนจะเอ่ยถามออกไปด้วยท่าทางจริงจัง

 

“มาวมาวอ่อนแอเกินไป หากข้าไม่ช่วยสักเล็กน้อย ในอนาคตมันยังจะเล่นกับข้าได้เหรอ?” ตัวอ่อนปีศาจทําหน้ามุ่ย “ข้านั้นแข็งแกร่งยิ่ง หึๆ…”

 

“แข็งแกร่งแค่ไหน?”

 

“ไม่อ่อนแอกว่าเจ้าก็แล้วกัน” ปีศาจน้อยหัวเราะอย่างซุกซน

ฉินเทียนลอบตะลึงอยู่ในใจ ตัวอ่อนปีศาจเติบโตเร็วมาก แต่อย่างไรก็ตาม นี่ก็หมายความว่าเขาจะมีผู้ช่วยอันเข้มแข็งเพิ่มขึ้นมาอีกหนึ่ง นี่จะกลายเป็นไพ่ตายของเขาอีกใบ

 

ตู้ม…………

 

ร่องรอยของความวินาศปรากฏอยู่โดยรอบ มีหลุมบ่อบังเกิดขึ้นเกลื่อนกล่น ในเวลาไม่ถึงครึ่งนาที อัศวินปีศาจทั้งสี่ก็ถเปลี่ยนเป็นเศษเนื้อ มาวมาวสะบัดขนสีทองพลางจับจ้องไปยังพวกที่เหลือด้วยดวงตาแดงฉาน จากนั้นมันจึงส่งเสียงคํารามเป็นการประกาศศักดา

 

“มาวมาวกลับมา”

 

“ข้าจะให้โอกาสเจ้าอีกครั้ง ส่งแหวนมิติมา แล้วบิดาจะไว้ชีวิต”

 

“เจ้าเป็นใครกันแน่?” ในที่สุดหัวหน้าอัศวินปีศาจก็บังเกิดความกลัวขึ้นมา มันจ้องฉุนเทียนขณะที่กลิ่นอายเย็นเยียบเริ่มหลั่งไหลออกจากร่าง “ในเมื่อรู้ว่าพวกเรามาจากเผ่าปีศาจก็จงจากไปเสีย เจ้าแบกรับผลที่ตามมาไม่ไหวหรอก”

 

พลังชั่วร้ายเริ่มขยายตัวออกไปทั่วบริเวณ

 

“พลังชั่วร้าย?”

 

ฉันเทียนหัวเราะก่อนจะส่ายหัว “ให้โอกาสเจ้าไปสองครั้ง เจ้ากลับไม่ไขว่คว้าเอาไว้ คนอย่างเจ้านี้น้า มาถึงหน้าประตูนรกแล้วยังไม่รู้ตัวอีก”

 

“เป็นปีศาจสินะ งั้นบิดาจะให้เจ้าได้เห็นว่าสิ่งใดกันแน่ที่เรียกว่าปีศาจ….”

 

ฉันเทียนหัวเราะอย่างชั่วร้าย “เปิดโหมดปีศาจ…..”

 

แกร่กๆ…..

 

ไม่ถึงครึ่งลมหายใจ ร่างกายของฉันเทียนก็เปลี่ยนไปเป็นคนละคน สีผิวทั่วร่างกลายเป็นสีแดงกลางหน้า ผากมีเขางอกขึ้นมาอันหนึ่ง ที่แผ่นหลังยังมีปีกคู่ที่ชโลมไปด้วยงอกออกมา กลิ่นอายบนร่างก็เปลี่ยนเป็นชั่วร้ายสุดขั้ว

 

“นายท่านปีศาจสวรรค์?!”

 

เหล่าอัศวินปีศาจต่างผงะถอยหลังด้วยความหวาดหวั่น ดวงตาของพวกมันล้วนถูกปกคลุมไปด้วยความกลัว

 

“เป็นไปได้อย่างไร?”

 

“นี่มันเป็นไปไม่ได้…”

 

“เมื่อครั้งสงครามโบราณ ปีศาจสวรรค์ได้ร่วงหล่น แล้วนี่ยังจะมีปีศาจสวรรค์อยู่ได้อย่างไร?”

 

ฝ่ามือสีแดงหุบกําเข้าหากันขณะที่ปากพ่นลมหายใจคราหนึ่ง หมอกสีแดงอันมีกลิ่นฉุนของโลหิตพลันลอยออกมาตามการระบายลมหายใจนั้น “ฮ่าๆ…….”

 

ห้วงอากาศเหนือศีรษะขึ้นไปเกิดปรากฏการณ์แสงสีแดงส่องสว่างไม่ต่างจากสีของทะเลเลือด

 

ปีศาจสวรรค์ จ้าวแห่งการเข่นฆ่า

 

เมื่อดวงตาสีโลหิตจ้องมองไปยังกลุ่มแสงสีแดงนั้น ห้วงอากาศก็พลันสั่นไหว ฉุนเทียนคํารามอย่างเกรี้ยวกราดคราหนึ่ง แสงสีแดงนั้นก็แผ่อํานาจทําลายล้างอันไร้สิ้นสุดออกมา

 

ลึกๆ…………..