จอมนักรบท้าโลก - ตอนที่ 849 ไปได้ แต่ต้องชดใช้ก่อน
เห็นได้ชัดว่าหยวนหยาเหว่ยเล็งเป้าไปที่เจียงชื่อ และตอนนี้ก็แค่เหลือแค่เอ่ยชื่อเขาเท่านั้นแล้ว
เมื่อลูกน้องของหยวนหยาเหว่ยเหล่านั้นเห็นลูกพี่เอ่ยปากพูดแล้ว พวกเขาก็ไม่ได้อยู่นิ่งเฉยและเริ่มแสดงความคิดเห็นกันขึ้นมา
“ผู้จัดการหยวนพูดถูกครับ คนบางคนไม่ทำอะไรเลย แต่ได้เงินเดือนสูงกว่าคนอื่น แล้วลูกน้องอย่างพวกเราจะคิดยังไงกับเรื่องนี้ล่ะครับ?”
“ประธานฉีครับ ผมคิดว่าบริษัทของเราควรทำการตรวจสอบอย่างละเอียดถี่ถ้วนบ้างแล้วนะครับ อย่าปล่อยให้คนไร้การศึกษาแบบนี้มาหลอกเงินต่อไปเลยครับ”
“ยังบอกว่าจะสร้างกำไรให้กับบริษัท แต่สุดท้ายล่ะครับ? เกือบทำบริษัทเจ๊งมากกว่า ถ้าไม่มีแพะรับบาป เครื่องประดับดาวฤกษ์ของเราคงจบเห่แน่เลยครับ”
คนเหล่านี้ขยันพูดมาก พวกเขาแทบรอไม่ไหวที่จะไล่เจียงชื่อออกจากบริษัททันที
พวกเขาเกลียดเจียงชื่อเข้าถึงกระดูก ในเมื่อไม่มีปัญญาทำลายเครื่องประดับดาวฤกษ์ อย่างน้อยก็ขับไล่เจียงชื่อออกไปก็ยังดี
ถ้าเขายังอยู่ต่อ แล้วพวกเขาจะคอร์รัปชันยังไง?
แต่ว่า สำหรับความโกรธของผู้คนที่อยู่ตรงหน้าแล้ว ฉีเจิ้นกับเจียงชื่อได้แต่ยิ้มตอบและไม่มีความกังวลเลยแม้แต่น้อย ซึ่งดูเหมือนทุกอย่างอยู่ในความคาดหมายของพวกเขาแล้ว
เมื่อเห็นฉีเจิ้นนั่งเงียบ ความใจร้อนของทุกคนก็หายไป ทุกคนค่อยๆ เงียบลงและไม่พูดอะไรอีก
กระทั่งที่ประชุมเงียบลง ฉีเจิ้นกระแอมเบาๆ แล้วพูดอย่างจริงจังว่า “ดูเหมือนว่าทุกคนจะให้ความสำคัญกับเรื่องนี้มาก วันนี้ถ้าผมไม่ทำอะไรเลย เกรงว่าทุกคนคงยอมไม่ได้แน่”
“หยาเหว่ยพูดถูก ถึงเวลาที่เราต้องทำความสะอาดภายในแล้ว ไม่อย่างนั้น บริษัทของเราต้องพินาศในเงื้อมมือของพวกเขาแน่!”
คำพูดของฉีเจิ้นทำให้ทุกคนตกใจมาก
แม้แต่หยวนหยาเหว่ยยังไม่คาดคิดเลยว่าฉีเจิ้นจะยืนอยู่ข้างเขา
ความจริงแล้วเขาแค่จะแสดงความไม่พอใจต่อเจียงชื่อเท่านั้น ไม่คิดว่าจะทำให้เจียงชื่อถูกไล่ออกได้เพียงแค่คำพูดไม่กี่คำของเขา แต่ใครจะไปรู้ว่าสถานการณ์มันช่างเปลี่ยนแปลงเร็วขนาดนี้ ฉีเจิ้นที่ดูแลเจียงชื่อเป็นอย่างดี แต่จู่ๆ นิสัยของเขาก็เปลี่ยนไป?
หรือว่าฉีเจิ้นก็รำคาญกับคำพูดพร่ำเพรื่อของเจียงชื่อเหมือนกัน?
มันอาจเป็นไปได้นะ
หยวนหยาเหว่ยแอบดีใจ เขาเฝ้ารอมาตลอดเวลา และในที่สุดก็ถึงเวลากำจัดเจียงชื่อแล้ว!
ทุกคนเงียบลง
จากนั้นฉีเจิ้นเปิดโปรเจ็กเตอร์และฉายรายชื่อชุดหนึ่งบนหน้าจอคอมพิวเตอร์ของเขา
“ในนี้คือรายชื่อที่ผมรวบรวมไว้แล้ว”
“ซึ่งทุกคนในรายชื่อนี้ เป็นบุคคลที่ไม่มีคุณสมบัติเพียงพอ ทางบริษัทจึงต้องขอให้คุณทำการลาออกเอง”
หา?
หยวนหยาเหว่ยถึงกับตกใจ ในใจว่าสถานการณ์เริ่มไม่ถูกต้องแล้ว
จะไล่เจียงชื่อออกไม่ใช่หรือ? ทำไมต้องลิสรายชื่อออกมาด้วย?
ไม่ดีแล้ว!
หยวนหยาเหว่ยตระหนักว่าภัยพิบัติกำลังมาเยือนแล้ว เมื่อกี้ฉีเจิ้นแค่เกริ่นนำเท่านั้น ภายนอกอาจดูเหมือนทำตามคำพูดของทุกคน แค่ความจริงแล้วกำลังวิ่งสวนกับทุกคนอยู่
ฉีเจิ้นยังคงปกป้องเจียงชื่อ
และที่น่ากลัวไปกว่านั้นคือฉีเจิ้นได้เริ่มจัดการกับลูกน้องของหยวนหยาเหว่ยแล้ว
ผู้คนในรายชื่อนี้ ตั้งแต่ผู้บริหารไปจนถึงพนักงานระดับพื้นฐาน รวมทั้งหมดเป็น 79 คน!
ซึ่งการที่บริษัทหนึ่งทำการไล่พนักงานออกจำนวนมากขนาดนี้ และในเวลาอันสั้นนี้ แน่นอนว่าต้องเป็นปัญหาใหญ่ภายในแน่นอน
ถ้าหากไม่ได้เตรียมการไว้ล่วงหน้า ฉีเจิ้นไม่มีทางจะแสดงสิ่งนี้ออกมาให้เห็นหรอก
หยวนหยาเหว่ยเข้าใจแล้ว
การพูดจาประชดประชันเหวยซือในการประชุมในวันนี้ เป็นเพียงการเกริ่นนำหัวข้อการประชุมเท่านั้น ซึ่งเป้าหมายหลักของฉีเจิ้นในวันนี้ก็คือการถอนรากถอนโคนหยวนหยาเหว่ย!
ดูเหมือนว่าเขาทำตามคำแนะนำของเจียงชื่ออีกแล้ว
ช่างเหลือทนจริงๆ
สุนัขจนตรอกยังกล้าสู้
หยวนหยาเหว่ยหันมองไปที่ฉังหยัง และฉังหยังก็เข้าใจทันที จากนั้นทุบโต๊ะแล้วลุกขึ้นยืน
เขาชี้ไปที่รายชื่อแล้วพูดว่า “ประธานฉี คุณหมายความว่าไงครับ? ผมฉังหยังทำงานอย่างยากเย็นแสนเข็ญในบริษัทมานานขนาดนี้ แต่ตอนนี้คุณจะไล่ผมออกตามใจชอบได้เหรอครับ?”
มีคนเป็นผู้นำ ก็ย่อมมีผู้ตาม
ทุกคนทยอยกันลุกขึ้นและเรียกร้องขอคำอธิบายที่สมเหตุสมผลจากฉีเจิ้น
พวกเขาไม่ได้กินข้าวฟรีอย่างเดียว จะไล่พวกเขาออกตามใจชอบได้อย่างไร? ถ้าหากวันนี้ไม่มีคำอธิบายที่สมเหตุสมผล พวกเขาจะรื้อทั้งเครื่องประดับดาวฤกษ์ทิ้งแน่นอน
หยวนหยาเหว่ยนั่งอยู่บนเก้าอี้อย่างมั่นใจและแอบนินทาในใจว่า ‘จะมาไม้แข็งงั้นหรือ? เหอะๆ คิดว่าคุณเป็นประธานบริษัทแล้วจะทำอะไรก็ได้งั้นหรือ? ฝันไปเถอะ! เพราะสาขาในเจียงหนานเป็นของเขาหยวนหยาเหว่ยมานานแล้ว’
จากนั้นมีผู้บริหารที่ดูแข็งแรงคนหนึ่งเดินเข้ามาด้วยความโกรธ เขาหยิบแก้วในมือและเดินเข้ามาเพื่อจะเอาแก้วฟาดใส่หน้าฉีเจิ้น
แต่ว่า……
ก่อนที่แก้วจะฟาดลงมา เจียงชื่อก็เตะเขาออกไป ผู้บริหารคนนี้ก็กระเด็นออกไปพร้อมกับแก้วไวน์ในมือและกระแทกเข้ากับผนังด้วยความรุนแรง และเกือบจะเป็นลมทาที่
ซึ่งการเตะครั้งนี้ทำให้ทุกคนสงบลงอีกครั้ง
หยวนหยาเหว่ยยกมือส่งสัญญาณเพื่อให้ทุกคนหยุดทะเลาะกัน จากนั้นลุกขึ้นแล้วพูดว่า “ประธานฉี คุณคิดผิดแล้ว ถ้าคุณคิดจะใช้กำลังในการเอาชนะใจทุกคน ตอนนี้เป็นสังคมแห่งกฎหมาย วิธีนี้ของคุณใช้ไม่ได้ผลหรอก”
ฉีเจิ้นยิ้มตอบ “ไม่ ผมไม่ได้คิดจะใช้กำลังในการแก้ไขปัญญา แต่ผมว่าทุกคนก็น่าจะเห็นกันแล้วนะ เมื่อกี้เจียงชื่อก็แค่จะป้องกันตัว”
“ได้สิ” หยวนหยาเหว่ยพยักหน้าแล้วถามต่อ “ถ้าอย่างนั้น ผมขอให้ประธานฉีให้เหตุผลที่เหมาะสมว่า ทำไมถึงไล่พวกเราออก? ถ้าคุณไม่มีเหตุผลที่ดีพอ พวกเราจะ……”