ข้าคือเทพเจ้าแห่งเกม I Am the God of Games - ตอนที่ 192

บทที่ 192 ร่างสมบูรณ์

“ชุมนุมลับดวงตาอยู่เบื้องหลังเรื่องทั้งหมดนี้ ตอนนี้พวกเขากําลังไล่ตามโกวต้านมาเพราะโกวต้านเปิดโปงแผนการของพวกเขา”

ในที่สุดเอ็ดเวิร์ดก็ได้รับคําตอบจากโกวต้านผ่านฟอรัม การตอบกลับของโกวต้านนั้นสั้นมาก ดูเหมือนสถานการณ์ที่นั่นกําลังตึงเครียด

เขาเหลือบมองไปยังพวกเอลฟ์ที่กําลังถกเถียงกัน ที่ดูเหมือนจะตัดสินใจละทิ้งหัวหน้าบรอมฯเดย์สตาร์ และเตรียมพร้อมที่จะส่งปาร์ตี้ของเอ็ดเวิร์ดและผู้นําของพวกเขาลอยขึ้นไปบนฟ้าด้วยคาถาที่แข็งแกร่งที่สุดที่พวกเขามี…

เจสสิก้ากางบาเรียเต็มกําลัง ในขณะที่เอลีน่าก็ชักค้อนดาวตก(หนังสือ) ของเธอออกมาร่ายบาเรียศักดิ์สิทธิ์…

“เขาใช้น้ําเชื่อมยั่วยวนล่อสัตว์ประหลาดเพื่อชะลอการไล่ตามของพวกชุมนุมลับดวงตา และกําลังมาหาเรา”

“เข้าใจแล้ว…หรือข้าควรบอกว่าข้าเห็นเขาบนแผนที่ย่อแล้ว” โจตอบอย่างสบาย ๆ ขณะมองไปทางเอลฟ์ป่า

หลังจากมีการอัปเดตระบบ 2 ครั้งก็มีการนําฟังก์ชั่นระบุตําแหน่งสมาชิกในปาร์ตี้บนแผนที่ย่อมาใช้ แต่ฟังก์ชันดังกล่าวไม่ได้ถูกแนะนําเป็นพิเศษ มันถูกกล่าวถึงเพียงเล็กน้อยในบันทึกการอัปเดตเท่านั้น

อาจเป็นไปได้ว่าฟังก์ชั่นนี้เป็นเพียงพื้นฐานของพื้นฐานสําหรับเกมออนไลน์บนโลกซีเว่ยจึงไม่ค่อยสนใจมัน แต่มันถือเป็นเรื่องใหม่และน่าสนใจสําหรับผู้เล่นและมีประโยชน์อย่างน่าประหลาดใจ

ไม่นานก่อนที่เอลฟ์ป่าจะตัดสินใจระเบิดศัตรูและผู้นําของพวกเขาไปพร้อมกัน ร่างที่ว่องไวก็กระโจนออกมาจากพุ่มไม้นั่นคือโกวต้าน

โกวด้านใช้เวลา 2 วิมองไปที่บรอมฯเดย์สตาร์ที่ถูกมัดอย่างมีศิลปะด้วยสีหน้าตะลึงเล็กน้อย แต่เขาก็ไม่ได้ชะลอตัวลงและวิ่งต่อไป เขาวิ่งผ่านเอ็ดเวิร์ดและคนอื่น ๆ ที่อยู่รอบ ๆ

จากนั้นหมูป่า ไก่ป่า ลิง และสัตว์อื่น ๆ ก็หลั่งไหลออกมาจากพุ่มไม้ตามรอยเท้าของโกวต้าน ขณะที่พวกมันกรีดร้องและวิ่งผ่านพวกเขาไปราวพายุจนผู้เล่นที่อยู่ใกล้มีขนไก่ติดเต็มตัว

น้ําเชื่อมยั่วยวนมันได้ผลขนาดนี้เลยเหรอ?

เอ็ดเวิร์ดมีรังนกกองอยู่เหนือหัวดูเอ๋อมาก เมื่อก่อนเขาเคยใช้น้ําเชื่อมฉุกเฉินในดันเจี้ยนมาก่อน แต่มันไม่ใช่แบบนี้!

ที่ตามหลังสัตว์ป่ามาคือคนกลุ่มหนึ่งในชุดคลุมสีดํา พวกเขาพุ่งออกมาจากพุ่มไม้ เดาได้ง่าย ๆ ว่าพวกเขาคือคนของชุมนุมลับดวงตาที่กําลังไล่ตามโกวต้าน

ทันใดนั้นเอง เอลฟ์ป่าสายตาดีบางคนก็สังเกตเห็นว่าสมบัติที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของพวกเขากําลังวิ่งอยู่ข้าง ๆ คนชุดดํา เท้าของเธอทํางานอย่างดุเดือด และดูไม่เหมือนว่าเธอกําลังถูกลักพาตัวอยู่

ขณะนั้น ผู้เล่นที่กําลังยกหมัดขึ้นเมื่อพวกชุมนุมลับดวงตาปรากฏตัวและพร้อมที่จะทุบตีก็ตระหนักว่า พวกชุมนุมลับเพิกเฉยต่อพวกเขาโดยสิ้นเชิงและยังคงไล่ตามโกวต้านไปอย่างไม่หยุดหย่อน…

โจอดไม่ได้ที่จะเหม่อมองตามหลังคนเหล่านั้นไป

“ว้าว พวกเรามีผู้เล่นและเอลฟ์ป่ามากกว่า 30 คน คนจํานวนนี้ไม่สําคัญเลยเหรอ?”

“ไม่…พวกนั้นดูไม่เหมือนกําลังไล่ตามโควต้าน พวกเขาดูเหมือนกําลังพยายาม…” เอ็ดเวิร์ดรีบพูดโดยสังเกตเห็นสัญญาณบางอย่างบนใบหน้าของพวกชุมนุมลับดวงตาและโยนเรื่องรังนกบนหัวเขาไว้ก่อน ขณะที่เตรียมตัวเตรียมใจรับมือกับบางอย่าง

แต่ในเสี้ยววินาทีถัดมาก็เกิดเสียงดังกึกก้องเหมือนฟ้าร้อง

พุ่มไม้ที่โกวด้านพุ่งออกมาตอนนี้ถูกบดขยี้ไปพร้อมกับต้นไม้สูงตระหง่านหลายต้นในบริเวณใกล้เคียง จากนั้นร่างที่คล้ายกับไดโนเสาร์เวอร์ชั่นที่ใหญ่กว่า 10 เท่าก็ดึงดูดความสนใจของทุกคนได้ในทันที

[เดรค (ร่างสมบูรณ์) เลเวล 85]

“..หนี!” ในที่สุดเอ็ดเวิร์ดก็พูดจบประโยค ขณะที่เขาอ้าปากค้างให้กับสัตว์ประหลาดขนาดมหึมาที่ปรากฏตัวขึ้น

โจมองไปที่เพื่อน ๆ และอาวุธในมือ จากนั้นเขาก็มองไปที่เดรคคํารามจนนกทุกตัวที่อยู่ใกล้บินหนีขึ้นท้องฟ้า

จู่ๆ เขาก็รู้สึกว่าอาวุธของเขาคือไม้จิ้มฟัน

เขากลืนน้ําลายและถามเอ็ดเวิร์ดอย่างระมัดระวัง “เราควรรู้ไหม”

เอ็ดเวิร์ดอาจมีความกล้าที่จะสู้หากสิ่งนั้นมีระดับเดียวกับยักษ์แห้งแล้งที่พวกเขาเคยพบมาก่อน แต่เจ้านั่นมีเลเวลสูงกว่าพวกเขา 2 เท่า จะให้สู้มันยังไง วิ่งดีกว่า

ดังนั้นเอ็ดเวิร์ดและคนอื่น ๆ จึงวิ่งไปในทิศทางเดียวกับที่ชุมนุมลับดวงตาจากไป

เอลฟ์ป่าก็ตกใจกับการปรากฏตัวของเดรกเช่นกัน พวกเขามองหน้ากัน

พิ่ในฐานะที่เป็นลูกรักของเทพธิดาแห่งป่า เอลฟ์ป่ามีพรพิเศษที่ทําให้พวกเขาเป็นมิตรกับธรรมชาติ และแทบไม่มีสิ่งมีชีวิตใดเพิกเฉยต่อพรนั้นได้

แต่น่าเสียดายที่เดรคตัวนี้ถือเป็นหนึ่งในข้อยกเว้น

ดังนั้นหลังจากสบตากันอย่างเงียบ ๆ แต่รวดเร็ว เหล่าเอลฟ์ป่าก็หยิบบรอมเดย์สตาร์ที่เอ็ดเวิร์ดและคนอื่น ๆ โยนทิ้งลงพื้นอย่างไม่ใยดีขึ้นมาทั้ง ๆ ที่ยังถูกมัดอยู่ และเริ่มออกวิ่งตามพวกเขาไปเช่นกัน

ในขณะเดียวกัน เดรคที่เพิ่งปรากฏตัวด้วยการคํารามขึ้นไปบนฟ้าก็มองลงมาที่พื้นอีกครั้ง

“โอ้ ข้าแค่กําลังเคลียร์ลําคอ ทําไมเหยื่อทั้งหมดของข้าถึงวิ่งหนีไป?”

ด้วยความรู้สึกไม่พอใจ มันจึงเริ่มไล่ตามทุกคนไป

เดรคตัวนี้ถือเป็นหนึ่งในผู้ปกครองของป่าทริเนีย เมื่อมองจากรูปร่างที่ใหญ่โตนั้น บางคนอาจคิดว่ามันเคลื่อนไหวช้า แต่นั่นเป็นเพียงเรื่องเข้าใจผิด ความจริงคือมันเร็วมาก

แต่ปกติแล้วมันไม่จําเป็นต้องวิ่งเลย เมื่อมันปลดปล่อยแรงกดดันของมังกรออกมา มันก็มักจะพบนกป่าหรือกระต่ายป่าแข็งเป็นหินอยู่ใกล้ ๆ

แต่สําหรับเดรค ดูเหมือนว่ามันจะเบื่อพวกสัตว์ตัวแข็งที่อแล้ว และมันต้องการของสดใหม่ที่วิ่งไปมาได้..

“ไม่! เราจะถูกจับแน่หากยังเป็นแบบนี้ต่อไป!”

ใบหน้าของเอ็ดเวิร์ดดูน่าเกลียดเล็กน้อย ขณะที่เขามองดูเดรคเข้ามาใกล้ขึ้นเรื่อย ๆ

ในฐานะเมจ ค่าสถานะความคล่องตัวของเขามีน้อยมาก

“ไม่เป็นไร ตราบใดที่เราเร็วกว่าเอลฟ์!” โจดูเหมือนจะมองโลกในแง่ดี เขายังมีเวลาว่างปล่อยวิญญาณคู่หูไปสะกิดกันของพวกชุมนุมลับดวงตาเพื่อลด HP ของอีกฝ่าย “เราจะหนีเมื่อเดรคเริ่มกินเอลฟ์!”

“แต่เจ้านั่นอยู่ในป่าทริเนีย..” เจสสิก้ากังวล “จะเป็นยังไงถ้ามันเบื่อเอลฟ์ และต้องการลิ้มรสมนุษย์”

เอ็ดเวิร์ดหันไปพบว่าเดรคกําลังน้ําลายไหลขณะวิ่งเข้าหาพวกเขา และรู้ทันทีว่าเธอคิดถูก

เขาจึงหันไปมองหน้าอกแบน ๆ ของเอลีน่าและถามทั้ง ๆ ที่เด็กสาวมองเขากลับตาขวาง “…เจ้าคิดว่าเดรคจะสนใจอาหารทะเลไหม”

ขณะเดียวกันคล็อกกาโตว์ก็รู้สึกตัวสั่นอย่างลึกลับขณะจับปูในหมู่บ้านมนุษย์กบ เขารู้สึกหนาวสั่นไปทั้งตัว