ข้าคือเทพเจ้าแห่งเกม I Am the God of Games - ตอนที่ 146

บทที่ 146 การแสดงที่กํากับเอง

ซีเว่ยมองดูเวลาหลังจากเขียนสคริปต์เสร็จ และพบว่าเกือบถึงเวลาที่เขาต้องใช้พลังในการข้ามโลกแล้ว

“แม้ฉันจะไม่สามารถแทรงแซงบททดสอบได้โดยตรง แต่ถ้าผู้ศรัทธาของฉันพบแซฟไฟร์ทะเลและต้องการสังเว่ยมันเพื่อฉันอย่างจริงใจ นั่นก็คงจะไม่เป็นไร!!”

ดังนั้นซีเว่ยจึงเริ่มการกํากับและแสดงเอง ที่เขาเตรียมการมาระยะหนึ่ง

ขณะนี้ไม่ใช่แค่ทีมทั้ง 7 ที่พบแซฟไฟร์ทะเลเท่านั้นที่นั่งอยู่ในหมู่บ้านมนุษย์กบ ผู้เล่นหลายคนที่ได้เห็นโพสต์สปอยเควส ก็หยุดกําจัดมนุษย์เงือกชั่วคราวและวิ่งมาชมเรื่องสนุกที่นี่

หากปราศจากการแทรกแซงของเจ้าแห่งกาลเวลาและอวกาศ เวลาของเทพก็เท่ากับสิ่งมีชีวิตทุกตนบนโลก

ดังนั้นในขณะที่ผู้เล่นทุกคนเฝ้าดูตัวจับเวลานับถอยหลัง จนในที่สุดมันก็กลายเป็นศูนย์

ในช่วงเวลาถัดไป แซฟไฟร์ทะเลในมือของผู้ถืออัญมณี ก็เปล่งแสงสีน้ำเงินที่พุ่งตรงขึ้นสู่ท้อง

จากนั้นท้องฟ้าที่เดิมถูกปกคลุมไปด้วยเมฆ ก็กลายเป็นสีดํา และมีสายฟ้าสีม่วงน้ำเงินแลบผ่านระหว่างกลุ่มเมฆอย่างต่อเนื่อง

ผู้เล่นสามารถเห็นบางอย่างที่มีรูปร่างคล้ายงูขนาดมหึมาลอยอยู่เหนือก้อนเมฆอย่างเลือนราง

“นั่นอะไร? เกิดอะไรขึ้น?” เอ็ดเวิร์ดมองทุกอย่างที่เกิดขึ้นด้วยความงุงงง

จากนั้นแซฟไฟร์ทะเลในมือเขาก็ลอยขึ้นไปในอากาศ

แต่นั่นไม่ใช่ทั้งหมด

“โอ้วววว! ข้าจะไม่ปล่อยให้เจ้าหนีไป!” ทรอสเช่กําแซฟไฟร์ทะเลของเขาแน่น และกดน้ำหนักทั้งหมดของเขาเพื่อหยุดไม่ให้มันบินหนีไป

“พี่ใหญ่! พี่ใหญ่ทรอสเช่!” ซิลวาก็กอดเท้าของทรอสเชไว้แน่นเพื่อเพิ่มน้ำหนัก

“ข้าคิดว่าปล่อยมันไปตอนนี้ดีกว่านะ” เทอร์รี่กระซิบบอกพวกเขา

“ไม่ นี่ต้องเป็นกลอุบายของเทพในมหาสมุทรผู้ชั่วร้าย ที่ต้องการเอาอัญมณีไปจากเรา!” ทรอสเช่ตะโกน

ผู้เล่นจ้องไปที่ทั้งคู่ราวกับว่าพวกเขากําลังดูคนโง่

นี่คือความต่อเนื่องของเควส สิ่งที่พวกเขากําลังทํานั้นไม่จําเป็นเลย

ในที่สุดแสงสีน้ำเงินจากแซฟไฟร์ทะเลของทรอสเช่ก็ระเบิดออกมา และส่งทั้งสองบินลอยขึ้นไปในอากาศพร้อมกับแซฟไฟร์ทะเลชิ้นอื่น ๆ ที่หายไปในกลุ่มเมฆ

ขณะที่ผู้เล่นกําลังคิดว่ามันจบลงแล้ว ร่างราง ๆ ที่เหมือนงูยักษ์ในก้อนเมฆก็คํารามออกมาจนผู้เล่นทุกคนต้องยกมือขึ้นปิดหู แต่ในไม่ช้า พวกเขาก็พบว่าการเอามือปิดหูนั้นไม่ได้ช่วยอะไรเลย แถบ HP ของพวกเขายังคงลดลงอย่างต่อเนื่อง!

“มันเป็นแค่เสียงคําราม แต่เรากลับไม่สามารถต้านทานมันได้เลย.นี่มันอะไร?” เจ้าหญิงลีอาถามด้วยความเจ็บปวด

“ข้าคือเทพเจ้ามนุษย์เงือก ผู้รับใช้เทพสมุทรผู้ยิ่งใหญ่ เจ้ากล้าทําร้ายผู้ศรัทธาของข้าได้อย่างไร! ข้าจะฆ่าพวกเจ้าให้หมดทุกคนหลังจากที่ข้าได้รับแซฟไฟร์ทะเล!”

เวร มันเป็นศัตรูที่เป็นพันธมิตรกับเทพสมุทรจริง ๆ เหรอ?

สายตาของทุกคนเต็มไปด้วยความเคารพ ขณะที่พวกเขาหันไปมองคู่หคู่ฮาอย่างเทรอสเช่กับซิลวา

มีเพียงลีอาผู้รอบรู้เท่านั้น ที่พบว่าสถานการณ์ตอนนี้ดูแปลกไปสักหน่อย มนุษย์เงือกไม่ได้ศรัทธาในเจ้าแห่งคลื่นรึ? เหตุใดเทพเจ้าประจําเผ่าพันธุ์จึงปรากฏตัวขึ้น?

เทพเจ้ามังกร*…แค่ก เสียงของเทพเจ้ามนุษย์เงือกนั้นทรงพลังอย่างไม่มีที่สิ้นสุด จนผู้เล่นต้องสูญเสีย HP แม้ว่านี่จะเป็นเพียงการสนทนาธรรมดาก็ตาม

(เทพเจ้ามังกรจากดราก้อนบอล)

คลาสที่บอบบางกว่า และมือใหม่บางคนเหลือ HP เพียงเศษเสี้ยว พวกเขากําลังจะตาย

แต่ในขณะที่ผู้เล่นกําลังเผชิญกับช่วงเวลาที่เลวร้ายที่สุด แสงสีขาวก็ส่องลงมาที่อีกฟากหนึ่งของท้องฟ้า

ความสว่างนั้นพุ่งผ่านเมฆหนา และทําให้ท้องฟ้าสว่างขึ้นครึ่งหนึ่งอย่างง่ายดาย ซึ่งแตกต่างอย่างสิ้นเชิงจากท้องฟ้าที่มีเมฆครึมและฟ้าแล่บอีกด้านหนึ่ง

แสงนั้นอบอุ่นเหมือนดวงอาทิตย์ อ่อนโยนราวกับสายลมแห่งฤดูใบไม้ผลิ และเต็มไปด้วยชีวิต 

ผู้เล่นตระหนักว่า HP ของพวกเขาไม่ได้ลดลงอีกต่อไป ขณะเดียวกัน ผู้เล่นบางคนที่สายตาดีก็สังเกตเห็นลูกกลม ๆ ที่เลือนรางด้านหลังเมฆ

นั่นอาจจะเป็นเทพเจ้าแห่งเกมใช้ไหม? ผู้เล่นบางคนจํารูปปั้นของเทพเจ้าที่หุบเขาแห่งความตายได้ ด้วยการคาดเดานี้ เมื่อพวกเขาคิดว่าเทพเจ้าของพวกเขาเป็นลูกบอล แต่ละคนก็รู้สึกผิดหวังนิด ๆ

“ไปซะ!”

ลูกบอลเรื่องแสงร้องออกมาดัง ๆ ทําให้เมฆมืดอีกฟากหนึ่งจางหายไปทันที เหมือนหิมะในฤดูหนาวที่กระทบกับดวงอาทิตย์ เงาคดเคี้ยวขนาดมหึมาที่อยู่เบื้องหลังเมฆ ดูเหมือนจะเจ็บปวดอ างมาก มันตะโกนออกมาว่า ‘ม่ายย!” ในขณะที่มันเหี่ยวเฉาและหายไปอย่างรวดเร็ว และในไม่ช้าท้องฟ้าส่วนนั้นก็กลับคืนสู่สภาพอากาศปกติในฤดูหนาว

หากแถบ HP ของพวกเขาไม่ได้ฟื้นตัวอย่างช้า ๆ ผู้เล่นคงเชื่อว่าพวกเขากําลังตาฝาด

ในขณะเดียวกัน ร่างกลม ๆ ก็ขยับส่วนหนึ่งของตัวมันเองที่ดูเหมือนมือ และจุดแสงสีน้ำเงิน 7 จุดก็ลอยออกมาจากก้อนเมฆ

จุดแสงสีน้ำเงินเริ่มหมุนวนเร็วขึ้นเรื่อย ๆ ก่อนจะหลอมรวมเป็นรัศมีสีฟ้าขนาดใหญ่ในที่สุด จากนั้นมันก็พุ่งออกจากร่างกลม ๆ ของลูกบอลไปยังตาสมุทร ที่ใจกลางเกาะมนุษย์เงือก!

ขณะที่แสงสีน้ำเงินพุ่งเข้าหาตาสมุทร มันก็กลายเป็นวงกลมเวทย์มนตร์ขนาดมหึมาเข้าครอบคลุมตาสมุทร (น่าแปลก ที่มนุษย์เงือกที่อยู่ด้านล่างกําลังเดินไปมาราวกับว่าไม่มีอะไรเกิดขึ้น) ก่อนจะจางหายไปอย่างช้า ๆ

จากนั้นลูกบอลแห่งแสงก็หายไปเช่นกัน และผู้เล่นก็ไม่เคยได้เห็นรูปร่างที่แท้จริงของมันตั้งแต่ต้นจนจบ

ไม่นานผู้เล่นก็ได้ยินเสียงแจ้งเตือนจากระบบ

[ติ้ง!]

[กิจกรรมว่ายน้ำฤดูหนาว: รุ่งอรุณแห่งเกาะมนุษย์เงือก เฟส 3]

[รายละเอียดกิจกรรม: เทพเจ้าแห่งเกมผู้ยิ่งใหญ่และสูงส่ง ได้ขับไล่เทพเจ้ามนุษย์เงือกและใช้แซฟไฟร์ทะเลเพื่อปิดผนึกตาสมุทร ทําให้มนุษย์เงือกไม่อาจบุกรุกแผ่นดินได้อีกต่อไป ถึงอย่างนั้นมนุษย์เงือกจํานวนมากก็ยังคงอยู่บนเกาะ และยังเป็นภัยคุกคามที่ยิ่งใหญ่ต่อหมู่บ้านมนุษย์กบ! โอ้ ผู้เล่นที่กล้าหาญ ตอนนี้ถึงเวลาที่จะแสดงความกล้าหาญของเจ้าเพื่อกวาดล้างมนุษย์เงือก!]

[รายละเอียดกิจกรรม: เคลียร์สัตว์ประหลาดทุกตัวบนเกาะมนุษย์เงือก นอกจากการดรอปไอเทมแลกเปลี่ยนตามปกติแล้ว สัตว์ประหลาดแต่ละตัวที่ถูกกําจัด จะให้คะแนนเคลียร์ 1 ถึง 10 แต้ม ตามระดับพลังของสัตว์ประหลาดตนนั้น และเมื่อกิจกรรมเฟส 3 จบลง ผู้เล่นที่มีคะแนนเคลียร์สูงสุด จะได้รับไอเทมสีทองในตํานาน มนุษย์เงือกต้องตาย]

ผู้เล่นที่อยู่ใน 10 อันดับแรก จะได้รับรางวัลเป็นไอเทมสีม่วงหายาก ดาบครีบปลาเคลือบพิษ” และผู้เล่นที่ติด 30 อันดับแรก จะได้รับไอเทมสีน้ำเงิน หมวกมนุษย์เงือก (สไตล์ปลาโลมา)]

[หมายเหตุ: นี่ไม่ใช่การล้างเผ่าพันธุ์ แต่เป็นเพียงการทําความสะอาดแมลงสาบที่แพร่พันธุ์มากเกินไปในบ้าน ดังนั้นอย่าจริงจังเกินไป By.มิสตอริน นักยุทธศาสตร์ต่อต้านมนุษย์เงือก]