ข้าคือเทพเจ้าแห่งเกม I Am the God of Games - ตอนที่ 140

บทที่ 140 หากเจ้าไม่มีไอเทม เจ้าก็ไม่มีชีวิต

แตกต่างจากไอรอนเฟลที่ดูเหมือนกําลังสับสนกับงานของตัวเอง และในที่สุดก็ตระหนักถึงทิศทางที่แปลกประหลาดด้วยตัวเอง ผู้เล่นต่างก็หมกมุ่นอยู่กับ “สวัสดิการ” ที่เทพเจ้าแห่งเกมมอบให้ จากการเสริมแกร่งไอเทม

นี้ไม่ใช่เรื่องยากที่จะเข้าใจ เพราะในตอนนี้ยังไม่มี “โหมดเติมเงิน” ที่แท้จริง หลังจากที่ผู้ศรัทธากลายเป็นผู้เล่น พวกเขาทั้งหมดก็ถูกดึงเข้าสู่สถานะที่เท่าเทียมกัน และปกติแล้วมีเพียง 3 ด้าน เท่านั้นที่สามารถมอบความรู้สึกภาคภูมิใจและความสําเร็จได้ คือ ไอเทม เลเวล และความคืบหน้า ในการเคลียร์ดันเจี้ยน หรือการสํารวจรอบนอกของหุบเขาแห่งความตายที่น่าเศร้าและท่าเรือเกรย์ฟยอร์ด

สําหรับ 2 อย่างหลังมันกําลังมาถึงทางตันและไม่มีอะไรสําคัญให้ทํา ในระยะสั้น มันยากที่จะขยายช่องว่างให้เพียงพอที่จะสร้างความได้เปรียบ

ยิ่งไปกว่านั้น EXP ที่จําเป็นต่อการอัพเลเวลก็เพิ่มขึ้นเรื่อย ๆ ในขณะที่การสํารวจดันเจี้ยนก็ยากขึ้น เมื่อเกมเข้าสู่ช่วงหลัง ผู้เล่นที่เริ่มต้นช้าก็จะตามทันผู้เล่นรุ่นก่อนอย่างช้า ๆ

ดังนั้นเซ็ตไอเทมที่ยอดเยี่ยมและหายาก จึงกลายเป็นที่สนใจของผู้เล่นส่วนใหญ่ และนั่นเป็นเหตุผลว่าทําไมเจ้ามือดําจึงถูกรังเกียจขนาดนี้

แถมตอนนี้ซีเว่ยก็ใช้โอกาสนี้เพิ่มระบบเสริมแกร่งไอเทม ทําให้การแสวงหาไอเทมระดับสูงของผู้เล่นบรรลุจุดสูงสุดใหม่!

ถึงอย่างนั้นมันก็แตกต่างจากเกมออนไลน์บนโลก NPC อย่างไอรอนเฟล ไม่สามารถรองรับผู้เล่นทุกคนพร้อมกันได้ ด้วยเหตุนี้จึงมีการต่อคิวยาวในเมืองไร้ชื่อ ฐานที่มั่นลับในแลงคาสเตอร์ และหมู่บ้านมนุษย์กบ เนื่องจากผู้เล่นทุกคนกําลังรอให้ช่างตีเหล็กคนแคระเสริมแกร่งไอเทมของตน

และเพราะแบบนั้น มันเลยมีคนที่พยายามจะลัดคิว เนื่องจากผู้เล่นส่วนใหญ่เป็นผู้ลี้ภัยธรรมดาที่ไม่ค่อยจะมีมารยาท แต่หลังจากที่ผู้กระทําผิดเหล่านั้นถูกตบด้วยใบเหลืองเช่น [ดีบัฟรับประกันว่าจะไอเทมจะเสริมแกร่งล้มเหลว (24 ชั่วโมง)] หรือ [แบน ID (24 ชั่วโมง)] ทุกคนก็จํามารยาทได้ทันที ดังนั้นพวกเขาจึงเข้าคิวอย่างเชื่อฟัง

“นี่ไม่ใช่พี่ใหญ่มาร์นี่เหรอ” ผู้เล่นคนหนึ่งอดไม่ได้ที่จะทักมาร์นี่ วิลฟ์ ผู้ซึ่งเป็นตํา นานของผู้เล่นทุกคน เมื่อพบว่าเขาเข้าคิวอยู่ก่อนหน้าตัวเอง

“โอ้ เจ้ารู้จักข้ารึ” มาร์นี่ที่ชะโงกมองไปข้างหน้าเพื่อดูว่าเมื่อไหร่จะถึงตาเขาถามกลับด้วยความประหลาดใจ

เป็นไปได้ไหมที่ใบหน้าอันหล่อเหลาของเขา จะกลายเป็นที่รู้จักอย่างกว้างขว้างของผู้ศรัทธาในเทพเจ้าแห่งเกม จนแม้แต่มือใหม่ก็ยังรู้จักเขา?

มาร์นี่คิดขณะที่เขาลูบคางตัวเองอย่างภูมิใจ

แต่ผู้เล่นชี้ไปที่บนหัวของเขา นั่นทําให้รอยยิ้มของมาร์นี่แข็งที่อทันที

โอ้ใช่ ผู้เล่นสามารถเห็นชื่อของผู้เล่นคนอื่นได้

“เมื่อเร็ว ๆ นี้ เจ้าน่าทึ่งมาก!” ผู้เล่นคนนั้นยังคงชวนคุยต่อไป โดยไม่ได้สังเกตเห็นรอยยิ้มทื่อ ๆ ของมาร์นี่

“อ่า..ฮ่าฮ่า มันเรื่องปกติ”

มาร์นี้ฟื้นตัวและพยายามอย่างหนักที่จะควบคุมสีหน้าภาคภูมิใจของเขา

สิ่งที่เขาทําไปก็คือการเชื่อมต่อเส้นทางการค้าจากเมืองไร้ชื่อไปยังวิคกิดอร์ และเริ่มธุรกิจหลายอย่างในแลงคาสเตอร์ เพื่อแลกเปลี่ยนทรัพยากรที่ขาดไปสําหรับเมืองไร้ชื่อ (เช่น เนื้อสัตว์ที่ผู้เล่นไม่สามารถหาได้จากการฟาร์มสัตว์ประหลาด) และป้องกันสินามิ เพื่อปกป้องหมู่บ้านมนุษย์กบเมื่อ 4 วันก่อน!

เมื่อนึกถึงเรื่องนี้มาร์นี่ก็ยึดอก เขารู้สึกว่าฉายาสีแดงบนหัวของเขาที่ชื่อว่า “วีรบุรุษผู้กล้าที่ต่อสู้กับมหาสมุทร” ดูดีขึ้นกว่าเดิม

“สุดยอดจริง ๆ ! ไม่มีการแจ้งเตือนจากระบบว่าเจ้าตายมา 3 วันแล้ว” ผู้เล่นอุทานด้วยความประหลาดใจ “ผู้เล่นหลายคนที่พนันว่าเจ้าจะตายในอีก 3 วัน ต้องสูญเสียเงินเป็นจํานวนมาก

“แค่ก” มาร์นี้สําลักน้ําลายกับคําชมที่เขาไม่คาดคิด “นั่นคือความประทับใจที่เจ้ามีต่อข้าร์ ไม่สิ เดี๋ยวก่อน เจ้าพูดถึงการเดิมพัน? ทําไมข้าไม่เคยได้ยินเรื่องนี้”

ในตอนนั้น ผู้เล่นก็รู้ตัวแล้วว่าเขาหลุดปาก ดังนั้นเขาเลยพยายามเปลี่ยนบทสนทนาทันที “อ้า…มาร์นี่ HP ที่เจ้าเหลืออยู่ค่อนข้างต่ํา ปล่อยไว้อย่างนี้มันจะดีเหรอ?”

“ข้าเพิ่งผ่านการต่อสู้ที่ยากลําบากมาเมื่อข้าตีบวกไอเทมเสร็จ ข้าจะไปหาเครลิคเพื่อ เติมเลือด ตรงนี้ค่อนข้างไกลจากการต่อสู้ ดังนั้นข้าจึงไม่ต้องกังวลว่าจะโดนลูกหลง และถ้าจําเป็น ข้าก็ยังมีโคคาโคล่า” มาร์นี่ตอบอย่างมั่นใจ “ตอนนี้เรื่องการพนันที่เจ้าพูดถึงสําคัญ…”

แต่ก่อนที่มาร์นี่จะได้พูดจบ เขาก็รู้สึกได้ถึงความปั่นปวนของผู้เล่นที่เข้าคิวอยู่ข้างหลัง

“มนุษย์เงือก! มันหลุดมาจากแนวหน้า!”

“ข้าเห็นมันแล้ว! ทุกคนระวัง!”

“มันขว้างหอกแล้ว!”

จากนั้นหอกที่ทําจากเปลือกหอยแหลมยาว ก็พุ่งผ่านอากาศเข้าหามาร์นี่

ดวงตาของมาร์นี่เปล่งแสง เขาหัวเราะในลําคอแล้วพูดว่า “ฮึ ข้ารู้ว่าเรื่องแบบนี้จะ ต้องเกิดขึ้น”

จบคํา เขาก็ม้วนหน้าหลบหอกอย่างสมบูรณ์แบบ!

คนอื่น ๆ ที่ตามมาฆ่ามนุษย์เงือก อดไม่ได้ที่จะต้องผิดหวังกับการแสดงของมาร์นี่

“ทักษะนั้นเหมือนกับทักษะกระโดดถอยหลังรึเปล่า” ผู้เล่นคนก่อนถามด้วยความประ หลาดใจ

“ไม่ใช่ นี่คือทักษะหลบหลีกที่ข้าได้เรียนรู้จากบุคคลที่ชื่อ “ฤดูร้อนแปดม้วน” เมื่อข้าอยู่ที่แลงแคสเตอร์” มาร์นี่ตอบอย่างภาคภูมิใจ “หลังจากเรียนรู้แล้ว จะมีทักษะปรากฏขึ้นในหน้าทักษะและระดับสูงสุดของมันสามารถยกระดับได้ถึงเลเวล 8!”

ผู้เล่นกําลังจะพูดอะไรบางอย่าง แต่ไอรอนเฟลที่เฝ้าดูอย่างเย็นชามาตั้งแต่ต้น ก็ทุบ เหล็กแล้วพูดออกมาว่า ”ต่อไป”

“ตาข้าแล้ว ไว้เราค่อยมาคุยกันคราวหน้า” เมื่อถึงตาเขาแล้ว มาร์นี่ก็ไม่ยอมเสียเวลา เขาส่งเกราะส่วนอกของเขาให้ไอรอนเฟลท์ทันที

“อืม เกราะชิ้นนี้เคยได้รับการเสริมแกร่งมาก่อนรึเปล่า” คนแคระเทารู้ทันทีเมื่อเขาหยิบชุดเกราะขึ้นมา

“ช่างตีเหล็กคนแคระอีกคนชื่อไอรอนสเตอร์ เขาเสริมพลังให้มันเป็น 45 เมื่อข้าอยู่ที่แลงคาสเตอร์ นี่คือหินเสริมแกร่งระดับกลาง โปรดช่วยข้าเสริมแกร่งให้มันเป็น 46 ที่” มาร์นี่พูดขณะที่เขาวางอัญมณีลงบนโต๊ะ

ตามการตั้งค่าของซีเว่ย ต้องใช้หินเสริมแกร่งระดับต่ําเพื่อเสริมแกร่งไอเทม +1 ถึง +5 จากนั้นก็ใช้หินเสริมแกร่งระดับกลาง เพื่อเสริมแกร่งไอเทม +6 ถึง +10 และหินเสริมแกร่งสําหรับระดับสูง เพื่อเสริมแกร่งไอเทมระดับที่สูงกว่า +10

ยิ่งไปกว่านั้น ปกติแล้ว จาก +1 ถึง +5 หากการเสริมแกร่งล้มเหลว ระดับไอเทมที่ตีบวกจะลดลงแต่ไอเทมจะไม่ระเบิด และรับประกันความสําเร็จของการตีบวกจาก +1 ถึง +3

ในทางกลับกัน ตั้งแต่ +6 ถึง +10 เมื่อเสริมแกร่งล้มเหลว จะมีโอกาส 50-50 ระหว่างไอเทมแตกหรือระดับลดลง

ในขณะที่ +10 ขึ้นไป เมื่อเสริมแกร่งล้มเหลว มันจะรับประกันว่าไอเทมจะแตก 100%

“ข้าไม่สามารถรับประกันได้ว่ามันจะสําเร็จ…” ไอรอนเฟลพึมพําหลังจากเคาะเกราะ และฟังเสียงสะท้อนจากมัน

“ไม่เป็นไร ข้าเตรียมหินเสริมแกร่งไว้หลายก้อน”

มาร์นี่กล่าวอย่างมั่นใจ “ทําเลย”

ผลลัพธ์ที่แย่ที่สุดก็คือการสูญเสียไอเทม หลังจบกิจกรรมบุกลัทธิกระดูกเน่า เขาก็ได้แลกเปลี่ยนชุดเกราะ Avenger สํารองมาหลายชุด แม้ว่ามันจะแตก เขาก็จะรู้สึกเจ็บปวดแค่กับการเสียหินเสริมแกร่งไปเท่านั้น

ไอรอนเฟลถอนหายใจ ด้วยเหตุนี้เขาจึงฝังพลังภายในหินเสริมแกร่งลงไปในอุปกรณ์ ก่อนที่จะยกค้อนขึ้นสูงและทุบมันลงบนชุดเกราะอย่างแรง

ประกายไฟปรากฏขึ้นวูบหนึ่ง และเกราะส่วนอกก็ส่งเสียงครางทิ้ง ๆ

ในเสี้ยววินาทีถัดมา เกราะก็แตกเป็นเสี่ยง ๆ และกลายเป็นเศษเล็กเศษน้อยกระจัดกระจายไปทุกทิศทาง

โดยไม่ทันได้เตรียมตัว มาร์นี่ก้มลงมองเศษเกราะชิ้นใหญ่ที่ยื่นออกมาจากอกของเขา จากนั้นก็พูดว่า “อ่า การตีบวกล้มเหลวก็สร้างความเสียหายได้เหมือนกันสินะ”

ก่อนที่เขาจะพูดจบ ร่างของเขาก็ร่วงลงไปกองกับพื้น และสิ้นลมหายใจตายทันที

ในขณะเดียวกัน ผู้เล่นที่อยู่รอบ ๆ ก็ส่งเสียงโห่ร้องอย่างอึกทึก พวกเขาทุกคนต่างก็ตะโกนคําพูดต่าง ๆ เช่น “มาร์นีตายอีกแล้ว เชี่ย!” หรือ “เร็วเข้า รีบไปพาท่านเอลีน่ามา”

นั่นทําให้ไอรอนเฟลที่กําลังคิดว่าตัวเองมีปัญหารู้สึกงงมาก มนุษย์ที่ตายไปคนนี้เป็นเจ้าหนี้ของพวกเขางั้นรึ หรือนี่เป็นความเพลิดเพลินอย่างหนึ่งของผู้ศรัทธาในเทพเจ้าแห่งเกม?

เขามองไปที่ลูกรัก (ค้อน) ของเขาอย่างว่างเปล่า และเริ่มคิดว่าเขาควรจะเข้าสู่วิถีแห่งคนพาลที่จะปิดปากเรื่องต่าง ๆ ด้วยคําว่า ‘หากเจ้าไม่มีไอเทม เจ้าก็ไม่มีชีวิต’ ดีไหม