กำเนิดใหม่ราชันย์ปีศาจก็อบลิน - ตอนที่ 174

ตอนที่ 174

‘ภายใต้คําสั่งของผม…’ ผมที่ไม่สามารถเข้าใจพลังของพวกเขาได้อย่างเหมาะสม ไม่ ผมควรจะทําได้ในที่สุด ผมได้เปลี่ยนจากการเป็นก็อบลินไปจับชิ้นส่วนของจินม่าในช่วงเวลาหนึ่งปีครึ่ง ผมสามารถไปได้ไกลกว่าในอนาคตอย่างแน่นอน

[ฉันกินคุณได้ไหม]

ท่ามกลางเหล่ามอนสเตอร์ที่มืดมิด ร่างสูงคล้ายปิเอโร่เดินเข้ามาหาผม ลิ้นยาวของเขาหลุดออกจากปาก ขณะที่เขาพูดกับผม หยดน้ําสีดําหยดลงมาจากเขา ในชั่วพริบตา หยดละอองก็พุ่งเข้ามาหาผม พิษร้ายที่ตั้งใจจะฆ่าผม แต่ก่อนที่ผมจะสามารถใช้ทักษะแพร่หลายเพื่อหลบเลี่ยงได้ คริสตัลที่ลอยอยู่รอบตัวผมอย่างสัมผัส แห่งเทพธิดาอย่างล่องหนได้ดูดซับพิษ มันเกิดขึ้นเร็วเกินไปสําหรับผมที่จะตรวจจับกระแสมานาใดๆ ดังนั้นผมจึงไม่แน่ใจว่าเกิดอะไรขึ้น

[ดู?!]

หลังจากดูดซับพิษได้ครู่หนึ่ง คริสตัลก็เปล่งแสงเจิดจ้าออกมา มันทิ้งความรู้สึกอบอุ่นในตัวผมเมื่อมันจางหายไปราวกับว่ามันไม่เคยเกิดขึ้นตั้งแต่แรก แต่มอนสเตอร์รอบๆ ตัวเขากลับหดตัวจากแสง ผมไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น แต่ผมจําโอกาสได้ ผมชักดาบใส่มอนสเตอร์ปิเอโร่ก่อน ดาบที่ทําลายล้างยิ่งกว่าเดิมตอนนี้ที่ผมพัฒนาขึ้น ผมฟาดฟันด้วยดาบ พลังของยมทูตทําลายพิษของมอนสเตอร์ในขณะที่ผมแกะสลักบาดแผลลึกผ่านใบหน้าของมันที่ปลายวิถีของดาบของผม แต่มอนสเตอร์ไม่ตายในทันที และผมก็ยังถูกรายล้อมไปด้วยมอนสเตอร์ทุกประเภท

[อาหารอร่อยอะไรอย่างนี้!]

[ฉันก็อยากกินเหมือนกัน]

[ฉันก็ต้องการเหมือนกัน แม้แต่นิ้วเดียวก็ทําได้]

แม้แต่คนที่อ่อนแอที่สุดในหมู่พวกเขาก็ยังมีพลังมากกว่า 180 พวกเขาเป็นศัตรูประเภทที่ผมสามารถฆ่าได้ด้วยดาบหรือคาถาเพียงครั้งเดียว ผมสงบสติอารมณ์และจํากัดระยะการตรวจจับให้แคบลงรอบๆ ตัวเอง เพื่อที่ผมจะได้ทราบจํานวนศัตรูและวิธีการโจมตีของพวกมัน การโจมตีสามสิ่งเข้ามาหาผมจากเบื้องบน: เหล็กใน แส้ และดาบ ผมสัมผัสได้ถึงพื้นดินที่สั่นสะเทือนด้านล่าง กรงเล็บที่บิดเบี้ยวกําลังเล็งไปที่ขาของผมขณะที่เมฆระเบิดกระจายอยู่รอบตัว ผมเริ่มการโต้กลับโดยกระจายมานาออกไปด้านนอก สกัดกั้นความรุนแรงของการโจมตีความสับสนแพร่กระจายอย่างรวดเร็วท่ามกลางศัตรูของผม ซึ่งเป็นสิ่งที่ผมต้องการอย่างแท้จริง

ผมใช้ทักษะแพร่หลายอย่างเต็มที่เพื่อเลื่อนผ่านช่องว่างระหว่างพวกเขา อัตตาที่เปลี่ยนไปยังคงอยู่ในที่ของผม โดยใช้คาถาของเบลเคน่าและทักษะต้มตุ้นเพื่อระงับพวกเขา ที่จะไม่นานแม้ว่าผมต้องกดโจมตี ช่วงเวลานั้นยืดเยื้อไปชั่วนิรันดร์ขณะที่ผมฝึกฝนทักษะยมทูตของผมโดยจดจ่อที่ปลายดาบของตัวเอง ขณะที่ผมส่งเสียงการต่อสู้ออกมา

[ค้าาาา!]

[เจ็บ เจ็บมาก!]

เสียงกรีดร้องของมอนสเตอร์รอบๆ ตัวผมนั้นเป็นเสียงที่น่ายินดี เกือบจะเท่ากับเศษเนื้อและกระดูกที่พุ่งออกมาจากพวกมันในการโจมตีแต่ละครั้งที่ผมทํา ผมพ่นควันดําออกไป กินมันทุกส่วนอย่างตะกละตะกลามขณะที่ผมเดินไปมา ทุกครั้งที่ผมใช้ทักษะแพร่หลายเพื่อหลบการโจมตีของพวกเขาและตัดผ่านแถวของพวกเขา ความสับสนในหมู่พวกเขาก็ยิ่งทวีความรุนแรงมากขึ้นเท่านั้น ผมวิ่งผ่านพวกเขาเหมือนหมาป่าในฝูงแกะ ตัดคอของพวกมันทุกตัว

[คุณได้รับ 37 ทอง]

[คุณได้รับ 28 ทอง]

จ่ๆ ฉันก็นึกขึ้นมาได้ว่าอัตตาของฉันกําลังใช้เวทย์มนตร์ตามความประสงค์ของฉัน ราวกับว่ามันเป็นไปตามธรรมชาติ มันเคยใช้พลังทางกายภาพมาก่อน แต่นี่เป็นเรื่องใหม่ ฉันไม่รู้ว่ามันเริ่มเมื่อไหร่ แต่ฉันสงสัยว่ามันเป็นเพราะฉันเริ่มชินกับทักษะนี้หรือเปล่า หรืออาจเป็นเพราะฉันพัฒนาขึ้น? นี่เป็นครั้งแรกที่ฉันใช้พลังเต็มที่ตั้งแต่มี วิวัฒนาการ ดังนั้นจึงยากที่จะพูดไม่ว่าด้วยเหตุผลใด ผลลัพธ์ที่ได้ก็คือมันจะทําให้กลยุทธ์ของฉันมีความหลาก หลายและมีประสิทธิภาพมากขึ้น การต่อสู้กลายเป็นเรื่องง่ายด้วยการใช้เวทมนตร์คาถาอัตตาของฉันเช่นกัน

[นิดหน่อย…ให้ฉันกิน..!]

สัตว์ประหลาดตัวสุดท้ายคือสัตว์ประหลาดรูปร่างเหมือนมนุษย์ขนาดใหญ่ที่มีเขาเหมือนก็อบลิน ดาบของฉันตัดผ่านตรงที่หัวใจของมันควรจะอยู่ ร่างกายของมันทรุดตัวลงกับพื้นขณะที่พลังงานของฉันกลืนกินมันไปทั้งหมด

(คุณได้รับ 29 เหรียญทอง)

(คุณได้รับ 31 เหรียญทอง)

หน้าต่างแจ้งเตือนง่าย ๆ ปรากฏขึ้น แจ้งว่าผมไม่สามารถรับประสบการณ์จากมอนสเตอร์ระดับนี้ ผมจําเป็นต้องต่อสู้กับเอนทิตีจากระบบที่สูงกว่า ระดับของพวกมันนั้นสูง ดังนั้นมานาที่ผมกู้คืนจากการกลืนกินพวกมันจึงสําคัญ

เงินจํานวนนี้…แค่ทองเหรอ? ไม่มีเงินหรือทองแดง…’ ผมสงสัยว่ามันเกี่ยวอะไรกับคําพูดของเรน เขาบอกว่าทองคําเป็นสิ่งถาวร บางทีมันอาจจะมีค่าเวทย์มนตร์บางอย่าง? ผมคร่ําครวญกับความจริงที่ว่าผมไม่รู้ขณะที่ผมก้าวไปข้างหน้า ผมไม่รู้สึกถึงมอนสเตอร์ในบริเวณใกล้เคียงอีกต่อไป ซึ่งเป็นสิ่งที่ดี มันคงน่ารําคาญที่จะต่อสู้กับมอนสเตอร์เหล่านั้นที่ไม่สามารถให้ความสุขในการเติบโตแก่ผมได้

เมื่อตัดสินใจว่าจะหาน้ําก็เดินท่องไปในโลกที่บิดเบี้ยว ผมต้องใช้เวลาสี่วันในท้ายที่สุดเพื่อค้นหามอนสเตอร์ที่แข็งแกร่งพอที่จะได้รับประสบการณ์ แม้แต่ในชั้นใต้ดิน หน่วยงานระดับสูงกว่านั้นไม่ง่ายนักที่จะเข้ามา