กำเนิดใหม่ราชันย์ปีศาจก็อบลิน - ตอนที่ 141

ตอนที่141

(คุณได้พิชิตชั้น 6 ของหอคอยจินม่าแล้ว)

(คุณได้รับหนึ่งในคุณสมบัติที่จําเป็นในการเปิดปราสาท)

ผมไม่ได้ยืนอยู่ในพื้นที่นี้ที่หนาแน่นไปด้วยมานาอีกต่อไป เพลิดเพลินกับพื้นที่อันกว้างใหญ่รอบตัวผม

“ผมจะกลับมาที่นี่อีกไหม?” ผมพึมพํากับไม่มีใครเป็นพิเศษ มองไปรอบๆ หอคอย

“ในทางเทคนิคแล้วไม่มี” ผมอยากจะถามว่าเขาหมายถึงอะไร แต่เขามองปีกสีดําอันใหม่ของผมด้วยท่าทางเคร่งขรึม

“คุณมีคุณสมบัติแล้วเฟท”

“แต่ผมยังไม่พร้อมเลย” ผมโต้กลับโดยควบคุมมานาภายในร่างกายเพื่อดึงปีกกลับเข้ามาในตัว มานาที่ก่อตัวเป็นปีกก็ไหลย้อนกลับโดยไม่มีการต่อต้านใดๆ ผมไม่ได้ทําภารกิจท้าทายนี้เสร็จเพียงเพื่อให้ได้ปีก มันก็เหมือนกับมนุษย์ที่มีแขนขา หรือเสือก็มีหาง ใครก็ตามที่ใช้มานาของจินม่าก็มีพวกมัน ความแตกต่างเพียงอย่างเดียวคือเนื่องจากพวกมันทําจากมานา ผมจึงสามารถดึงกลับได้ตามต้องการ

“ปีกเป็นเครื่องมือที่พัฒนาขึ้นเพื่อควบคุมปริมาณพลังที่คุณปล่อยและวางมานาของคุณนอกร่างกาย เป็นไปไม่ได้ที่จะสร้างพลังงานโดยไม่มีพวกมัน”

“แต่ถ้าผมไม่กางปีกออก ผมจะถูกค้นพบว่าเป็นจินมา ผมได้ยินจากเรนแล้วว่าพวกเขาไม่ใช่คนประเภทที่สิ่งมีชีวิตอื่นต้อนรับ”

“คุณยังไม่ถึงจุดสิ้นสุดของเส้นทางของหอคอยจินม่า”

เมื่อผมทํางานที่นี่เสร็จ ผมก็รู้สึกอยากกลับไปทําขั้นตอนที่เหลือให้เสร็จ ผมยิ้มให้เอและตัดสินใจออกจากหอคอยจินม่านึกขึ้นได้ว่าลืมถามความหมายของคําว่า “เทคนิค” ขณะเข้าไปในสวนนาค ผมคิดว่ามันไม่สําคัญ ผมทะลุหอคอยของจินม่า ตอนนี้คงเป็นการดีที่สุดที่จะจบเกมที่ห้าของสวนนาคก่อนที่ผมจะไปท้าทายดันเจี้ยน แอลนั่งอยู่ที่โต๊ะอย่างที่เคยทําตั้งแต่เกมแรก เงยหน้าขึ้นทักทายผมเมื่อสังเกตเห็นรูปร่างหน้าตาของผม

“คุณเปลี่ยนไป” ผมมองดูตัวเองที่คําพูดของเธอ สังเกตเห็นการเปลี่ยนแปลงในมานาของผมได้นําการเปลี่ยนแปลงมาสู่จิตวิญญาณของผมที่ใหญ่กว่าร่างกาย ผิวและผมของผมสีเริ่มจางลง แต่รายละเอียดของรูปร่างของจิตวิญญาณของผมก็แตกต่างกันเช่นกัน ผมคิดว่ามันเป็นเรื่องธรรมชาติเมื่อผมพิจารณาแล้ว ท้ายที่สุดแล้วมานาที่ผูกวิญญาณไว้กับร่างกายไม่ใช่หรือ? ร่างกายผลิตและจัดการมานา แต่จิตวิญญาณเท่านั้นที่ยึดมันไว้ เมื่อมานาเปลี่ยนวิญญาณก็เช่นกัน ผมรู้สึกโง่เล็กน้อยที่ผมไม่ได้ตระหนักเร็วกว่านี้

“ผมมาที่นี่เพื่อจบเกมของเรา”

“วันนี้คุณรู้สึกมั่นใจ” แอลยิ้มให้ลึกขึ้น น้ำเสียงของเธอผ่อนคลายขณะที่เธอพูด

“คุณยังไม่ผ่านเกมที่ห้า แต่ถ้าคุณซื้อ คุณจะไม่มีวันจากที่นี่ไป”

“เราจะเห็นกัน” ผมหัวเราะอย่างเคร่งขรึม วางมือบนโต๊ะเพื่อแสดงว่าพร้อมที่จะเริ่มแล้ว

“ดีมาก” รอยยิ้มอันอบอุ่นที่เต็มใบหน้าของเธอหายไปในไม่กี่วินาที แก้มของเธอบวมขึ้นเล็กน้อยในตอนนี้ราวกับว่าเธออารมณ์เสียกับทัศนคติของผม เธอโบกมือเหนือโต๊ะ โต๊ะค่อยๆ ยืดออกและขยายออกตามการเคลื่อนไหวของมือของเธอ ยิ่งไปกว่านั้น ปราสาทและกําแพงที่ผมสร้างไว้ก่อนหน้านี้ก็เริ่มก่อตัวขึ้น

“เรามาเริ่มกันเลย” สวนแห่งความสุขเป็นเกมที่ห้าและเกมสุดท้าย มันเน้นไปที่การอุดช่องว่างในกําแพงปราสาท เพื่อรักษาการป้องกันของพวกเขา ผมจะรวบรวมโมเดลเล็ก ๆ และเธอจะทําลายพวกเขา ถ้าผมสามารถเอาชนะการแทรกแซงของเธอและทํางานให้เสร็จภายในเวลาที่กําหนดมันจะเป็นชัยชนะของผม

“ตามไม่ทัน?” ผมได้ระเบิดทองคําเป็นพันๆ ไปกับการเล่นเกมนี้ แต่ตอนนี้ในเกมที่ห้า เธอเริ่มแสดงทักษะของเธอ พลังของเธอทําให้ผมหลงใหล ถึงแม้ว่าผมจะรู้ว่ามันอันตรายแค่ไหนก็ตาม

“คุณปล่อยให้อีกคนล้มลง” แอลสวมชุดที่เปิดเผยเล็กน้อย โดยจงใจเปิดเผยมากขึ้นขณะที่เธอเคลื่อนไหว เธอพยายามเกลี้ยกล่อมผมด้วยพลังพิเศษของเธอ เสน่ห์ ซึ่งไม่อาจเรียกได้ว่าเป็นเวทมนตร์

“มันยังเป็นไปไม่ได้สาหรับคุณ ผมหวังว่ามันอาจจะเป็น แต่นี่ค่อนข้างน่าผิดหวัง” มันช่างน่าสมเพชจริงๆ แต่ผมอดไม่ได้ที่จะมองเธอ ผมรู้ว่าถ้าผมขาดความสนใจจากเธอ ผมจะสูญเสียมันไป รู้สึกหยาบคายที่จะไม่มองเธอราวกับว่าใส่ร้ายความงามของเธอ แม้ว่าผมจะมีความต้านทานถึงระดับสูงสุด แต่ผมก็ยังไม่สามารถควบคุมตัวเองกับเธอได้ เวลาที่ผมฝึกตั้งแต่ตื่นนอนเป็นก็อบลินไม่สําคัญ

มันไม่ใช่เรื่องของเจตจํานง เธอกระตุ้นสัญชาตญาณที่ฝังลึกอยู่ภายในทุกคน ซึ่งอยู่ที่ฐานของจิตวิญญาณและบังคับให้พวกเขาออกมาข้างหน้า ไม่สามารถป้องกันได้ด้วยทักษะหรือการต่อต้านสถานะผิดปกติ ทั้งหมดที่รอผมอยู่ที่นี่คือความพ่ายแพ้ เมื่อผมเล่นผ่านเกมที่ 5 ได้อีกครั้ง ผมตระหนักว่าความอดทนต่อความคลาดเคลื่อนไม่เพียงพอ แต่อาจช่วยได้เล็กน้อย

“ตอนนี้รู้แล้ว…” ช่วงเวลาที่ผมได้รับมานาของจินม่า ผมรู้สึกราวกับว่าผมได้เข้าถึงขอบของพลังที่อยู่เหนือขอบเขตของทักษะของเธอ ผมรู้สึกได้ถึงความแข็งแกร่งของผมมากขึ้นหลังจากที่ผมทําให้ตัวเองว่างเปล่า พลังของมานาที่เติมเต็มจิตวิญญาณของผมและสร้างใหม่ “พลังนี้เป็นพลังที่แข็งแกร่งกว่าที่เคยเจอมา” มันชัดเจนเกินไป เพื่อเอาชนะพลังของเธอ ผมยังต้องมีบางอย่างที่อยู่นอกขอบเขตของทักษะ สําหรับผมนั่นคือการล่า ผมไม่สามารถกินพลังของเธอได้ มันอยู่เหนือผม แต่ผมสามารถเลือกสิ่งที่ผมสามารถกินได้จากส่วนที่ประกอบขึ้นเป็นความสามารถของเธอ