กำเนิดใหม่ราชันย์ปีศาจก็อบลิน - ตอนที่ 139

ตอนที่139

‘คงจะดีไม่น้อยถ้าผมสามารถกินมานาทั้งหมดในโลกได้? ผมกินได้ทุกอย่างที่น่ารําคาญ… ถ้าผมทําอย่างนั้นได้ ก็ไม่มีอะไรมาขวางทางผมได้ แต่ความเป็นจริงไม่ง่ายอย่างนั้น ต้องจ่ายราคาสําหรับทุกสิ่ง เพื่อที่จะเติบโตแข็งแกร่งขึ้นและทําให้พลังเหล่านี้เป็นของผม ผมยังต้องจ่ายราคา ผมยังคงต้องมีอํานาจเหนือกว่าและทําในสิ่งที่ผมต้องการ การล่ามักทําให้กระบวนการง่ายขึ้นมาก แต่ก็ไม่สามารถเปลี่ยนแปลงได้โดยพื้นฐาน มันไม่ใช่ว่าผมสามารถออกเดทกับศัตรูที่มีชีวิตได้เว้นแต่ผมจะเอาชนะพวกเขาก่อน และแม้กระทั่งเมื่อกลืนกินวิญญาณพวกฆ่าไม่ตายที่ชั่วร้ายผมก็ไม่สา มารถกัดพวกมันได้

ตรรกะเดียวกันนี้ใช้กับพลังงานของหอคอยจินม่าด้วยเช่นกัน เปลือกมานาบริสุทธิ์เหล่านี้มีรูปแบบที่แตกต่างไปจากที่ผมสามารถกินได้ทั้งหมด แต่ถ้าผมทําราวกับว่ามันสามารถถูกล่าได้ล่ะ? หากผมทําลายความประสงค์ของมานาได้ ก็จงครอบงําความก้าวร้าวของมัน…

” รวดเร็ว!”

มันไม่ง่าย ผมไม่รู้ว่าควรทําอย่างไร ประสบการณ์นี้ทําให้ผมนึกถึงตอนที่ผมท้าทายชั้นแรกของหอคอย “ตอนนี้เป็นไปได้ไหมสําหรับผมในร่างกายนี้ ไม่..ผมต้องทํา” ถ้าทําไม่ได้ ผมจะไม่พิชิตดันเจี้ยน และถ้าผมไม่สามารถพิชิตดันเจี้ยนได้ ผมก็จะไม่สามารถออกไปข้างนอกได้

เกิดการตายอีกสองสามครั้ง เมื่อพิจารณาถึงสิ่งเหล่านี้ ตําแหน่งของปีกของจินม่าไม่ได้อยู่ใกล้ ผมมากไปกว่าตอนที่ผมเริ่มต้น ทักษะการรับรู้ของผมถึงระดับที่สูงขึ้นและเติบโตอย่างต่อเนื่อง ทําให้ผมเข้าใจทุกอย่างภายในระยะไม่กี่กิโลเมตรรอบตัวผม แม้ว่าปีกจะอยู่นอกช่วงนั้นไปบ้าง แต่ผม น่าจะพอเข้าใจคร่าวๆ ได้ว่ามันอยู่ตรงไหน แต่ไม่มีอะไรมาถึงผม ผมไม่สามารถสัมผัสได้เลย

‘ปีกของวัสดุที่คล้ายกับมานาของหอคอยหรือไม่’ ผมพยายามเพิ่มระยะการตรวจจับอย่างสิ้นหวัง แต่ทั้งหมดที่ผมรู้สึกได้ก็คือมานาที่ดูเหมือนไม่มีที่สิ้นสุดที่พยายามจะฆ่าผม บริสุทธิ์และมืดมิดขณะที่มันพุ่งผ่านอากาศ ผมต้องหาวิธีจัดการกับมานานี้ การค้นหาสามารถรอได้ ผมต้องพิสูจน์ความเหนือกว่าของผมต่อมานาที่เกิดจากหอคอยจินม่า เพื่อปราบเจตจํานงของมันและทําให้เป็นของผมเอง

‘แต่อย่างไร?’ ผมบอกได้เลยว่ามานาที่นี่แข็งแกร่งกว่าที่ผมเคยสัมผัสมาก่อน มันถูกจารึกไว้ในกระดูกของผม ตอนนี้หลังจากที่ทําลายร่างกายของผมไปหลายครั้งแล้ว แม้หลังจากที่หอคอยสร้างผมขึ้นใหม่ ผมก็ไม่สามารถสั่นคลอนความรู้สึกของมานาที่ฉีกผมออกจากกัน และผมก็ช่วยไม่ได้ นอกจากสังเกตเห็นความแตกต่างระหว่างตัวผมกับพลังของหอคอย

‘แต่จุดประสงค์ของชั้นนี้เพื่อช่วยให้การล่าของผมเติบโตจริงๆ เหรอ’ จู่ๆ ผมก็นึกขึ้นมาได้ มีเพียงสิ่งเดียวที่แน่นอน: มานาของหอคอยจินม่าไม่ควรเป็นปัญหากับผมเมื่อผมเคลียร์พื้นนี้ มันเป็นไปไม่ได้เลยที่จะได้ปีกมานาที่โปรยปรายลงมาใส่ผม ผมคิดว่าวิธีที่จะทําสิ่งนี้คือการกลืนกิน มานาด้วยการล่าเหมือนกับว่าผมกินร่างกายด้วยพลังงานแห่งชีวิตและพลังงานแห่งความตาย ผมสามารถกลืนกินวิญญาณได้เช่นกันและเรียนรู้วิธีจัดการกับพลังของมัน เมื่อผมได้เรียนรู้วิธีทําแล้ว ก็ไม่ยากเลย เคล็ดลับคือการผลักดันไปข้างหน้าแม้ในขณะที่ผมไม่รู้ว่าต้องทําอย่างไร

แต่ครั้งนี้? มานาของหอคอยจินม่า นั้นแข็งแกร่งกว่าของผมอย่างมาก มีดกว่าและบริสุทธิ์กว่าของผม ถ้าผมเข้าร่วมการต่อสู้ด้วยความแข็งแกร่งด้วยมานาของหอคอย แทนที่จะใช้ทักษะมานา ผมก็ไม่สามารถชนะได้ ‘มานามานาเหรอ’ มานามีอยู่ทุกที่ แต่ผมกินไม่ได้ บางที่ผมอาจเข้าใจผิดในระดับพื้นฐานเกี่ยวกับสิ่งที่ผมต้องการเพื่อให้บรรลุที่นี่ หอคอยไม่ได้นําเสนอเป้าหมายอันยิ่งใหญ่ในการกลืนกินมานาทั้งหมดให้กับผมเพียงเพื่อกินมานาของหอคอยนี้

ผมหลับตาลงและจดจ่ออยู่กับมานาที่ไหลเวียนไปทั่วร่างกาย สูบฉีดผ่าน Ebon Heart ของผม ผมคุ้นเคยกับความรู้สึกนั้นมากเกินไป ดังนั้นผมจึงเข้าใจได้ง่าย ในเวลาเดียวกัน ผมรู้สึกได้ถึง มานาจากหอคอยที่ลอยอยู่ในอากาศรอบตัวผม ผมเริ่มวิเคราะห์มันเมื่อมันชนกับร่างกายของผม ทําลายผมอีกครั้งอย่างที่ผมสงสัย มันคล้ายกับมานาในร่างกายของผมอย่างผิดปกติ

ผมพยายามเปลี่ยนมานาที่ไหลผ่านตัวผม มานาที่แต่ละคนเกิดมานั้นมีเอกลักษณ์เฉพาะตัว และจะเปลี่ยนแปลงเมื่อเติบโตขึ้น การเป็นก็อบลิน ฮ็อบก็อบลิน …. และตอนนี้ เอลฟ์ป่า ทุกครั้งที่ผมพัฒนา มานาของผมก็เปลี่ยนไปตามตัวผม ผมสามารถควบคุมวิธีที่มันเปลี่ยนแปลงได้หรือไม่ ผมจําเป็นต้องทําถ้าผมต้องการไปถึงระดับของมานาที่หอคอยมีมานาก็ยังควรเป็นมานาไม่ว่า ขนาดหรือความแข็งแกร่งของมันจะใช่หรือไม่?

ไม่นานหลังจากที่ร่างกายของผมถูกสร้างขึ้นใหม่ ผมก็รู้สึกได้ถึงคลื่นมานาที่พุ่งพล่านอีกครั้ง แม้จะไม่มีรูปแบบเฉพาะเจาะจง แต่ก็มีพลังมากพอที่จะฉีกผ่านตัวผม มันเป็นความรุนแรงในรูปแบบที่บริสุทธิ์ที่สุด ‘ทําไมมันไม่อยู่เป็นรูปแบบ? อาจเป็นเปลวไฟหรือน้ําแข็ง สายฟ้าหรือลม…ทําไมเป็นมานาบริสุทธิ์ล่ะ’ ผมคิดว่าบางทีจุดประสงค์เบื้องหลังมันคือการทําความคุ้นเคยกับมัน ว่ามานาที่มากเกินไปในอากาศไม่ใช่การโจมตี มันไม่สมเหตุสมผลเลยที่หอคอยจะใช้พลังงานของมัน เพื่อฆ่าผม และจากนั้นก็ให้พลังงานแบบเดียวกันนั้นสร้างร่างกายของผมขึ้นใหม่