กำเนิดใหม่ราชันย์ปีศาจก็อบลิน - ตอนที่ 105

ตอนที่105

ถ้าคุณมีคุณสมบัติที่จะเข้าสู่ชั้น 2 ของหอคอยของจินม่าคุณก็ควรจะเลเวล 80 อยู่แล้ว ผมเชื่อว่าถ้าผมตรงไปที่นั่นผมจะไม่สามารถกลับมาได้อีกสักพักดังนั้นผมจึงหยุดความคิดการเข้าหอคอยจินม่าจนกว่าจะถึงเวลา

และตอนนี้ผมได้ปฏิบัติตามเงื่อนไขของทุกภารกิจยกเว้นพิชิตหอคอยจินม่าและยกระดับของผมไปจนถึงจุดที่ผมพอใจ ผมอยากไปถึงเลเวล 90 ถ้าเป็นไปได้ เมื่อผมถึงเลเวล 89 ผมไม่สามารถเข้าใจได้ว่าต้องมีประสบการณ์มากแค่ไหนในการอัพเลเวล เกินกว่านี้ไม่สามารถเลื่อนออกไปได้ ผมต้องเคลียร์ดันเจี้ยนให้เร็วที่สุด

ในการทําเช่นนั้นผมเดินผ่านทางมืดและไปถึงชั้นสี่ หลังจากผ่านประตูที่ชั้นสามดันเจี้ยนนี้ก็เชื่อมต่อกับทางเดิน ผนังของมันดูเหมือนจะทําจากออบซิเดียนคล้ายกับชั้นสี่

แต่ชั้น 4 มีเพดานสูงและทางเดินกว้างราวกับว่าพระราชวังที่ได้รับการปรับปรุงใหม่ นอกจาก นี้ยังมีพลังงานแห่งชีวิตมากมายในทางเดินนอกเหนือจากทางเข้า ในระยะสั้นมีสายพันธุ์ชั้นสูงระ ดับหมาล่านรกอย่างน้อยกระจายอยู่ทั่วพื้น ผมคิดว่ามอนสเตอร์ที่กล่าวว่าอาจรอเราอยู่ไกลกว่า นั้น ดังนั้นผมอาจคาดหวังสิ่งที่เลวร้ายที่สุด

” ผมจะกลับมา”

“ฉันจะเดินไปรอบ ๆ ทางเข้าจนกว่าคุณจะกลับมา” ลีชานยูกล่าวด้วยรอยยิ้มที่ค่อนข้างสบาย เขาดูตึงเครียดแต่วิวัฒนาการล่าสุดของเขาในการเป็นผู้บัญชาการสัตว์ร้ายดูเหมือนจะปลูกฝังความมั่นใจในตัวเขา ยิ่งไปกว่านั้นหมาล่านรกทั้งสามที่อยู่ภายใต้การควบคุมของเขาดูเหมือนจะเป็นตัวป้องกันที่น่าเชื่อถือที่สุดในกรณีฉุกเฉิน

“ ฉันจะไม่ใช้มันเป็นโล่เราจะออกล่าไปด้วยกัน!”

” อา”

“ ใช่ ผมจะไม่ตาย”

ผมเปิดประตูไปที่ทางเข้าหอคอยจินม่า

ภายในหอคอยจินม่าค่อนข้างมืดมน แต่อย่างน้อยแสงก็สว่างพอที่ผมจะจําใบหน้าของเอได้จากอีกฟากหนึ่งของห้อง

“คุณมาสาย” เอพูดทันทีที่เห็นผม เสียงของเขาได้ยินแม้ในระยะไกล

ผมคิดว่าผมจะเห็นเขาเป็นความท้าทายครั้งแรกที่ชั้นสอง แต่เมื่อผมมาถึงผมรู้สึกถึงแรงกดดันที่แตกต่างจากเขาเมื่อเราพบกันครั้งแรก ก่อนอื่นเขามีลักษณะหล่อเหลาและมีกล้ามเนื้อ ร่างกายเขาก็ใหญ่พอที่จะไม่ถูกผลักด้วยร่างกายของ Bugbear

ถ้าเรนมีความรู้สึกที่ปลอบประโลมผู้คนและแอลทําให้ผู้คนตื่นเต้น เอก็ทําให้ผู้คนรู้สึกหนักใจ ผมรู้สึกเหมือนกําลังเผชิญกับบางสิ่งที่กว้างใหญ่และไร้มนุษยธรรม ผู้คนไม่รู้สึกหมดหนทางต่อหน้าสิ่งมีชีวิตอย่างแท้จริงหรือ? ใช่ มันเป็นเรื่องโง่ที่จะพูดถึงจุดแข็ง

นี่คือสิ่งที่เขาทําโดยมีจุดประสงค์หรือไม่? หรือเป็นเพราะประสาทสัมผัสของผมดีขึ้นจนสามารถมองเห็นทักษะบางอย่างของเขาได้?

“ผมมีสิ่งอื่นที่ต้องทําก่อน” ผมตอบพยายามดิ้นรนเพื่อให้ชินกับความกดดัน

“คุณได้พบเธอแล้วหรือยัง”

แม้ว่าเขาจะไม่รู้จักเรน แต่ผมก็คิดว่าเขาจะไม่ตอบสนองต่อแอล ปฏิกิริยาของเขาเป็นเรื่องที่คาดไม่ถึงจนผมไม่สามารถตอบได้สักพัก แต่ไม่จําเป็นต้องซ่อนสิ่งต่างๆจากเขา

“ใช่ เธอเรียกตัวเองว่าแอล”

“แอล..” เขาพึมพําแล้วหัวเราะ

หัวเราะ?

ครู่หนึ่งใบหน้าของแอลก็โผล่เข้ามาในหัวของผม ท้ายที่สุดแล้วความงามของเธอนั้นยอดเยี่ยมมาก จนแม้แต่เอก็ยังหลงเสน่ห์ ผมไม่รู้ว่าเอคิดยังไงกับเธอ แต่น่าแปลกใจที่เห็นการแสดงออกของเขาเปลี่ยนไปโดยพูดถึงแอล บางทีการที่เอมาที่นี่จะมีอะไรเกี่ยวข้องกับแอล

แต่เขารีบทําให้ใบหน้ากลับมาไร้ความรู้สึกอีกครั้ง

“ ชั้นสองของหอคอยจินม่า ศัตรูที่คุณจะต้องเผชิญคือพยุหะที่ไม่ตาย”

ผมยังไม่ได้บอกว่าจะไปท้าทายชั้นสอง ยิ่งไปกว่านั้นสถานที่แห่งนี้ดูเหมือนจะเหมือนกับชั้นแรก ชั้นหนึ่งและชั้นสองเป็นการเล่นคําหรือไม่?

“ เมื่อไม่มีอีกแล้วนั่นคือความท้าทายของคุณ”

ไม่มีเวลาให้ผมครุ่นคิดถึงสิ่งที่เขาพูด ก่อนที่เอจะพูดจบกําแพงทั้งสี่ก็ลุกขึ้นรอบ ๆ เหมือนกับที่เขาทําตอนที่ผมท้าทายชั้นแรกของหอคอย ผมรู้สึกถึงความมุ่งร้ายเล็กน้อยในคําพูดของเขา ผมสงสัยว่าผมคงโมโหที่สังเกตเห็นความรู้สึกของเอ มันเป็นความโกรธที่ไม่จําเป็นที่ผมหวังว่าผมจะซ่อนไว้จนกว่าจะถึงจุดสิ้นสุด

ไม่มีเวลาให้ผมโทษเอแม้ว่าทักษะต้มตุ้นจะไม่มีอีกแล้วหมอกสีดําเล็กๆ ก็เริ่มลอยขึ้นรอบตัวผม

ผมสังเกตเห็นเพียงว่าตอนนี้ผนังอยู่ห่างกันมากกว่าชั้นแรก ต้องบอกว่าขนาดของสังเวียนเพิ่มขึ้น

จากนั้นพวกเขาก็ปรากฏตัว

[ฮ่าฮ่าฮ่า…]

[ฉันรู้สึกอบอุ่น…]

[มันคือพลังงานของสิ่งมีชีวิต!]

ภายในหมอกสีดํามีมอนสเตอร์หลายชนิด แต่มีลักษณะคล้ายกัน พวกเขาไม่มีเลือดมีแต่เนื้อและกระดูกที่เน่าเปื่อย ผมรู้ทันทีว่าผมจะพูดว่าอะไร

ผู้ที่ฟื้นขึ้นมาจากความตาย มีหลายสิ่งหลายอย่างที่จะเรียกพวกเขาด้วย แต่พวกไม่ตายเป็นศัตรูที่เลวร้ายที่สุด

[ชีวิตช่างน่าสะพรึง!]

ต้องต่อสู้กับสิ่งที่กินไม่ได้!

ด้วยเหตุนี้สิ่งที่ผมทําได้ส่วนใหญ่ก็หายไป ทักษะส่วนใหญ่ของผมคือใช้เวทมนตร์และความแข็งแกร่ง เช่นเดียวกับทักษะระดับสูงพิเศษ “ทักษะแพร่หลาย” ที่ผมสังเคราะห์ขึ้นเมื่อครู่ และเป็นเพราะสินค้าในคลังที่ผมสามารถใช้ทักษะเหล่านี้ได้อย่างอิสระและสามารถกู้คืนความแข็งแกร่งและเวทมนตร์ได้โดยใช้การล่า