ท้ายเดือน 5 ยุคตีกันปี 122 เพราะฉันยังไม่แก่ขนาดนั้น
ปีนี้ฉันอายุ 38 ปีเข้าไปแล้ว
ฉันแก่มาก
อีกนิดเดียวฉันก็เข้าวัย 40 ปีแล้ว
ฉันเซ็งกับเรื่องอายุ ฉันเซ็งมาก
เพราะอะไรน่ะหรือ?
เพราะฉันมีแฟนเด็กมากเลยไง!
แฟนฉัน 22 ปี เอง
เขาชื่อวารี
ส่วนฉัน อลิส พี่เลี้ยงบ้านกำพร้าหลังที่ 4 ของศิโร
สมัยฉันมาแรกๆ น้ำนมฉันยังหลั่ง
แต่มันหายไปนานแล้ว มันเป็นเรื่องตั้งแต่สมัยนู้น ที่ฉันยังสาวๆ
มันผ่านมาเกือบ 20 ปีแล้ว
แต่ฉันต้องไม่ท้อถอย
พูดน่ะมันง่าย แต่เมื่อวาน มันมีเรื่องที่ทำให้ฉันต้องท้อ
แฟนฉัน เจ้าหนุ่มหล่อคนนั้นแหละ
เขามีฮาเร็ม ฉันรู้อยู่แล้วว่าเขาเจ้าชู้
เขาบอกเขาไม่ได้เจ้าชู้หรอก เขารักจริงๆ
แต่เขารักกว้าง
ดูเขาอ้างสิ
เจ้าชู้ก็บอกว่าเจ้าชู้!
เจอหน้านะ ฉันจะหยิกซักที
แต่กล้ามเขาแน่นเหลือเกิน มันจะหยิกเข้าไหมเนี่ย?
กล้ามแขนใหญ่ๆ กล้ามท้องกับเอวที่เข้ารูป แผ่นหลังกว้างๆ
วึ้ย
ไม่คิดดีกว่ามันทำให้ฉันมีอารมณ์
เดี๋ยวสิ ฉันคิดถึงไหนแล้วนะ ฉันกำลังโกรธนี่!
ใช่ๆ เมื่อวานน่ะ เจ้าหนุ่มเจ้าชู้แฟนฉันชวนสาวไปห้อง
เธอเป็นสาวลาเมียที่เป็นพี่เลี้ยงใหม่ของบ้านกำพร้าของเรา
เธอน่ารัก เธอดูเด็ก
ฉันคิดว่าหน้าตาเธอน่าจะเด็กไปสำหรับความชอบของวารี
แต่ไม่ใช่เลย ฉันคิดผิด
ฉันลุกไปนุ่งผ้าเช็ดตัวแบบเหม่อๆ แล้วไปอาบน้ำ
ตอนเช้ามันมีออกกำลังกาย
ฉันอยากหุ่นดีๆ เหมือนคนที่อาศัยอยู่บ้านนี้ ดังนั้นฉันจะทำด้วย
ฉันเข้าห้องน้ำ
มันเป็นห้องน้ำรวม และมันกว้างและสวยงาม
มันมีกระจกไว้ส่องหน้าตัวเอง
หน้าฉันยังเหมือนเพิ่งตื่นอยู่ไหม?
ฉันรีบดูหน้าตัวเองเพราะฉันเห็นวารีอยู่ในห้องน้ำกับไอซิส พี่เลี้ยงใหม่
มันทำให้ฉันโมโหเลือดขึ้นหน้าอย่างรวดเร็ว
ฉันไม่รู้ว่าอารมณ์นี้มันมาได้อย่างไร
วัยทองมันมาเร็วหรือ?
แต่ฉันไม่สน
ฉันเห็นแล้วฉันกระฟัดกระเฟียด
เมื่อวารีเห็นฉันทำอย่างนี้แล้วเขาตาเปิดกว้าง
จะมาตกใจอะไรกัน!
“ไหนสัญญาว่าจะรักฉันไงวารี!”
ฉันเดินไปคุยกับเขาเสียงดัง
เหล่าคนไม่เกี่ยวข้องเริ่มมองแล้วลุกออกจากอ่างเป็นแถวๆ
คนออกไปจากห้องหมด แต่ฉันไม่สนใจ
ฉันตะคอก
“เชอะ!”
“พี่อลิส…”
เขาเหมือนอยากง้อฉันแต่ยังไม่อยากเมินไอซิส
ทิ้งอีนั่น แล้วมาอี๋อ๋อกับฉันซี่!
ฉันไปอาบน้ำเย็นล้างตัวให้น้ำกระจาย
ไอซิสเหมือนเหงื่อตก แล้วน้ำตาซึม
อย่ามาเล่นบทน่าสงสาร!
“ไม่มีใครจะมาสงสารเธอหรอกย่ะ!” เมื่อฉันว่าไอซิส วารีทำหน้าเหมือนพูดอะไรไม่ถูก
“ฉันปวดใจ”
“ฉันก็ปวดยิ่งกว่าเธออีกวารี ไม่ต้องมาสำออย เธอเป็นผู้ชาย!”
เมื่อวารีเริ่มทำเป็นผู้เสียหาย ฉันรีบหยุดเขาก่อนที่เขาจะคิดไปไกลกว่านี้
ฉันลงแช่อ่างข้างวารีแรงๆให้น้ำกระจายแล้วกอดอก
วารียังว่างมามองหน้าอกฉันอีก
แต่มันดีที่ฉันได้รู้ว่าฉันยังมีเสน่ห์ดึงดูดเขาได้
“มันไม่ใช่ความผิดหนูที่พี่กีดำ”
ไอซิสพูดเงียบๆ แต่ฉันได้ยินเต็มสองหู
มันทำให้ฉันเลือดเดือดและฉันเงื้อมือตบหน้าเธอ มันเข้าหน้าเธอเต็มๆ และเธอเลือดออกปากเป็นเส้น
“เธอนั่นแหละกีดำ!”
“อุ รู้ได้งัย ยัยแก่งั่ก!”
“ว่าไงนะ! เอ๊ะอีนี่!”
เธอตบหน้าฉันสวนและมันเต็มๆหน้าฉัน
เลือดฉันออกปากเหมือนเธอ
เธอทำหน้าข่มขู่
ฉันพอรู้วิชาต่อสู้ของวารีมาบ้าง และฉันลองใช้มันดู
ฉันพุ่งเข่าเข้ายกก้นเธอขึ้น
แต่เธอเอาร่างงูยันพื้นและฉันทุ่มแบบกดลงไปในน้ำ
วารีพุ่งเข้ากอดฉันแล้วเดิน
ฉันหยุดแรงเขาไม่ได้เพราะเขาแรงเยอะกว่าฉันมาก
ฉันถูกดันมาขอบอ่าง
แต่ยัยนั่นฟาดหางระยะไกลมาใส่คอทั้งฉันทั้งวารี
ฉันผลักหน้าวารีเพื่อจะไปตบกับยัยเด็กไม่มีมารยาทนั้น
เขาไม่ยั้งฉันไว้และให้ฉันผลักไปไกลๆ
ฉันเปลี่ยนจากตบเป็นกำหมัด
ฉันยกหมัดพร้อมต่อย และเมื่อเธอเห็นเธอก็ยกหมัดเข้าท่าพร้อมต่อยเหมือนกัน
เธอฟาดหางใส่ฉันและมันเข้าเอว
อุ่ เจ็บ
“เจ็บนะยะ!”
“พี่ทำหนูก่อน!”
“ก็เธอมันปากเสีย!”
เมื่อเธอบ่นฉันก็ด่าเธอ
ฉันต่อยหน้าเธอ และมันลอยไปครึ่งทาง
แต่วารีคว้าข้อมือฉันแล้วดันฉันไปขอบสระอีกครั้ง
ฉันต่อยหน้าวารีซ้ำๆ
เขาเลือดออกเต็มไปหมดและฉันเริ่มสงสารแฟนฉัน
แต่ยัยนั่นเลื้อยมาต่อยหน้าฉัน
และมันเข้าเต็มๆ หัวฉันผงะ
ตาคงบวมพรุ่งนี้
“ฮ่า! หายกันแล้วนะ!”
“ไม่หายโว้ย”
ฉันเตะก้านคอแล้วมันเข้าเต็มๆ
ผ้าพวกเราหลุดหมด เราเปลือยกันสามคน
วารีจะห้ามแต่ฉันและฉันเตะไข่เขา
เขาป้องกันแต่มันโดนเฉียดๆ
เขาจุกแล้วตัวเขางอ แต่ทำอะไรไม่ได้
เขายื่นมือเข้ามาขวางและฉันต่อยไอซิสไม่สนหน้าสนหลัง
ฉันโดนต่อยและโดนต่อยอยู่ไม่รู้กี่ครั้งแล้ว และหน้าฉันยับเยินไปหมด
ฉันกระโดดเตะสุดแรงเข้าคอแล้วมันเข้าคอยัยเด็กน้อยเต็มๆ
เธอสลบ
“ฮ่า! ฉันชนะย่ะ!”
ฉันชนะ ฉันชูมือ แต่เมื่อฉันดีใจได้วินาทีเดียว ฉันก็เสียใจ
เอ๋ ความรู้สึกนี้มายังไง
ทำไมฉันเสียใจให้เธอ
ฉันเห็นยัยไอซิสนอนหงายหน้าลอยในน้ำ
ฉันเห็นวารีจุกแล้วเอามือยันอ่างลุกไม่ขึ้น
ฉัน… ทำอะไรลงไป
ฉันเหมือนปีศาจยัยแก่วัยทองอาละวาด
“ขอโทษ”
ฉันไม่รู้จะพูดอะไรแล้วฉันรีบขอโทษวารี
วารีเริ่มลุกได้แล้วกอดฉัน
“ใจเย็นๆ ผมไม่ทิ้งพี่อยู่แล้ว แต่ผมต้องทำแบบนี้”
“อย่ามาอ้าง ถ้าเธอสนใจฉัน มันคงไม่เป็นแบบนี้!”
หลังเขาบอกให้ฉันใจเย็นฉันก็กลับไปโกรธเขาอีก
“พี่อารมณ์ขึ้นๆลงๆอยู่ พี่กลับไปพักผ่อนที่ห้องก่อนแล้วค่อยไปออกกำลังให้หายคิดมาก พี่จะมาช้ากว่าคนอื่นก็ได้ ผมจะพาไอซิสไปหาหมอก่อน แล้วพี่ก็ควรไปหาหมอด้วย”
“ทำไมไม่พาฉันไปล่ะ ฉันไม่ไป ถ้าเธอไม่อุ้มฉันไป ฉันไม่ไป”
“ผมไม่ชอบคนเอาแต่ใจ”
เมื่อฉันงอแงแล้วงอนเขาจะให้เขาพาไป เขาเสียงเข้มและจริงจังขึ้นมา
มันทำให้ฉันชะงักแล้วไม่กล้าพูดอะไรต่อ
เขาเอาจริง ถ้าฉันงอแงมากกว่านี้มันมีโอกาสที่เราจะเลิกกันจริงๆ
มันทำให้ฉันกลัวสุดหัวใจ
“ก็ได้”
“ครับพี่”
เมื่อฉันยอมเขา เขาก็จูบปากฉัน
ฉันตาเปิดกว้างเพราะฉันตกใจที่เขายังคิดรักฉันอยู่
ฉันแทบไม่เชื่อเพราะมันยากมาก ถ้าเป็นคนอื่นอย่างที่ฉันเคยเจอเลวๆ มันคงทิ้งฉันไปแล้ว
ฉันกลับห้องแล้วเตรียมตัวไปออกกำลังกาย
มุมมองวารี
ผมพาไอซิสไปหาหมอในวังแล้วกลับห้อง
ผมรีบแต่งตัวไปออกกำลังกาย
วีกับวิวแต่งตัวเสร็จแล้วหรี่ตามอง
“เอ พี่วี ถ้าแฟนเราไปมีคนใหม่นะ เราจะทำอะไรดีน้า”
“เอ วิว น่าจะกระทืบมันซะเลยนะ ถ้ามันไปติดของใครมากกว่าเราน่ะ”
วิวทำเป็นถามวีแล้ววีขู่ผม
“นั่นสิน้า”
“เอาเลยดีมั้ยล่ะ? วารี ติดป่าวเธอ”
หลังวิวทำพูดแล้ว วีโกรธขึ้นมาผมชูมือยอมแพ้
ผมหันไปยิ้มให้พวกเธอ
“ไปออกกำลังกายเถอะ”
“หึ!”
“เชอะ! เดี๋ยวก็รู้”
หลังผมชวน วีทำเมินแล้วมองไปที่อื่นพองแก้ม ส่วนวิวขู่ผม พวกเธอรู้ว่านวมและหน้ากากกับเบาะร่างกายเสร็จแล้ว
ผมไปลานออกกำลังกายแล้วอุ่นเครื่องด้วยท่วงท่าต่างๆ
เมื่อถึงเวลาจับคู่ ผมก็ใส่ชุดเบาะสำหรับฝึกซ้อม
เมื่อใส่เสร็จมันเทอะทะนิดหน่อย
วีกับวิวไม่ถามด้วยซ้ำว่าหน้าผมไปโดนอะไรมา
แต่พวกเธอมองแล้วตกใจอยู่ ไม่ได้เฉยๆ นิ่งๆ
ผมใส่เกราะเสร็จพร้อมวิว และเช้านี้ผมได้คู่กับเธอ
ผมตั้งท่าต่อสู้แล้วหายใจเข้าลึกๆ
“เริ่ม จัดการเลยวิว!”
ผมถอนหายใจให้กับการเชียร์ให้น้องทำร้ายผมของวีเพราะมันไม่ค่อยดีซักเท่าไหร่
วิวเริ่มด้วยหมัดขวาตรงใส่หน้าแบบเร็วๆ
มันไม่เต็มแรงแต่มันโดนเข้ากับหน้ากากจนหน้าผมหงาย
จากนั้นเธอเตะเข้าเบาะที่ตับผมแต่ผมยกขากันและมันโดนเบาะเสียงดัง
หลายคนพากันมองเพราะเราซัดกันจริง และเราเสียงดังมาก
วิวเตะอีกข้างแล้วมันเข้าสีข้างด้านขวาของผม
“2 วิว ดีมากวิว ลุยๆ!”
วียิ่งเชียร์วิวมากขึ้นและวาโรยิ้มๆ
เราไม่ใส่เกราะด้านในป้องกันและตัวเราเบากว่าเดิมเพราะไม่ได้ห้อยเกราะเหล็กไร้มลทินที่หนักเกือบ 40 กิโลกรัม
เราเร็วขึ้นแทบ 3 เท่าและเสียงมือเท้าเราฝ่าลมมันดังมาก
ผมต่อยหน้าวิวแล้ววิวยกแขนปัดแบบเฉียงๆให้หมัดผมเบี่ยงวิถีไปข้างหัวเธอ
ผมต่อยด้วยซ้าย เมื่อหมัดเลยตัวผมเตะขวาเล็งใส่หัววิวและมันโดนวิวหัวโยก
เธอตีลังกาด้านข้างและเอาแผงขาขวาเกี่ยวขาผม
เธอรีบเอาตัวทับเข่าทั้งๆที่เท้าผมวางเฉียงๆเพื่อจะดัดล็อกเข่าผม
ผมหันหลังให้วิวเพราะถ้าผมไม่หันเข่าผมจะถูกดัด
ผมเตะไปข้างหน้าให้แผงขาของวิวหลุดและมันหลุด
แต่วิวพุ่งเข้าจับใต้สะโพกผมยก ผมโดนจับและจะทุ่มจากข้างหลัง
เธอย่อนิดหนึ่ง แล้วผมเดาว่าเธอจะทุ่มกลับหลังหรือซูเพล็กส์ผม
ผมรีบม้วนหน้าและเธอซูเพล็กส์ผมจริงๆ
แต่ผมได้ลงพื้นด้วยขาและรีบยองให้เร็วที่สุดเพื่อลดแรงกระแทก
ผมม้วนหน้าที่พื้นให้แรงที่สะท้อนกลับมาที่ขาหายไป
เมื่อผมม้วนหน้าแล้วเท้าชี้วิวผมถีบใส่เธอ
มันโดนท้องแล้วเธอตัวงอ
แต่เธอโยนหมัดมาจากข้างหลังเธอและมันโค้งมากระแทกหน้ากาก
หัวผมกระเด็นและมันกระแทกเข้าพื้น
“3 วิว! แยก!”
ผมแพ้อย่างรวดเร็ว
ผมยืนรอแล้ววิวเอาจริงกับวาโรมาก
พวกเธอสู้กันอยู่ซักพักแล้วมันเป็นวิวที่ชนะ
มันเหมือนเจอหัวหน้าใหญ่ในเกมที่ไม่มีใครสู้ได้เลย
วีสู้กับวิว
แต่พวกเธอสู้แบบง้องแง้งเหมือนเด็กๆเล่นกัน
“เฮ้ แบบนี้ไม่ดีนะ”
“ไม่สนหรอก!”
มันเป็นวีที่พูดกลับมาหลังผมเตือน
“3 วิว”
วาโรประกาศผู้ชนะ
เพราะวิวเพิ่งต่อยสามทีติดแบบช้าๆ แล้ววีร้องอ้ากแบบเล่นๆ
ผมถอนหายใจให้พวกเธอ
ผมได้สู้กับวิว
เมื่อผมมายืนตรงข้ามวิว สิ่งหนึ่งที่ผมรับรู้ได้คือบรรยากาศเปลี่ยน
เมื่อผมมองมันเหมือนวิวมีออรามืดมนและตาเป็นดาวสี่แฉกเหมือนหนังสือการ์ตูน
มันเหมือนเมื่อตัวร้ายคิดแผนอะไรได้
ผมจะรอดไหม?
ผมทำใจแล้วหายใจเข้าลึกๆ
ผมตั้งท่าพร้อมต่อสู้
“เริ่ม!”
วีเบียดวาโรมาเป็นกรรมการแล้วสั่งเริ่ม
เธอก็มีออราชั่วร้ายตาเป็นประกายเหมือนวิว
“เอ๋?”
เมื่อผมมองวีจนเผลอวิวก็จับใต้สะโพกผม
เธอใช้การจับแบบแบมือแล้วตบเข้าไปหาเธอ
มันโดนก้นผมเป็นเสียงเนื้อตีกันเสียงดัง
มันเจ็บก้น แต่ผมยังทนได้
เธอยกผมครึ่งเดียวแล้วทุ่มแบบไม่เอาคะแนน
เธอยกขาหน้าสี่ขาแล้วต่อยด้วยหมัดและเท้า
มันเข้าตัวอย่างเดียวและหมัดที่มาหน้าผมมันช้ามาก
เสียงหมัดโดนเบาะลำตัวรัวๆลั่นทั่วพื้นที่ฝึก
ผมไม่มีเวลาสังเกตที่ทุกคนมอง แต่ผมป้องกันสุดกำลัง
หมัดมันเริ่มแรงขึ้นเรื่อยๆแล้วตัวผมเริ่มงอเพราะเจ็บ
แต่ผมไม่บิดตัว ผมทนเอาแล้วป้องกันสุดกำลัง
เธอเอาสี่ขาหน้ารวมกันเป็นกระจุก
“ตำส้มตำ!”
วิวตะโกนแบบนั้นเพราะเธอใช้ท่า
สี่ขาหน้าที่รวมกันกระแทกเข้าหน้าผม
“หนื่งงง!”
มันสองครั้งแล้วเพราะเธอทุบรัวๆ
“สองงง!”
วีจงใจนับช้าๆให้หัวกระแทกพื้นเรื่อยๆด้วยการกระทืบสี่ขาหลายครั้ง
ผมต้องไม่ยอมแพ้
เมื่อผมเอาเข่าหนึ่งยันพื้นเพื่อจะใช้ท่ากุ้งดีดหนี วิวรีบเกี่ยวข้อเท้าข้างนั้นให้กลับไปนอนราบกับพื้น
เทคนิคการจับทุ่มเธอโหดขึ้นเรื่อยๆ
ส่วนใหญ่มันสัญชาตญาณทั้งนั้น และผมไม่ได้สอนเธอแบบนั้น
แต่เธอรับรู้ได้เอง
เพราะเธอเป็นครึ่งแมงมุมหรือ?
เมื่อขาผมราบกับพื้นผมจะยกมือขึ้นไปบังหน้า
มันทุบมาอีกสองทีแล้วหัวผมกระแทกพื้นสุดแรง
“สามมม แยกจ้า”
วีสั่งแล้วยิ้มเยาะ
“เข็ดแล้วมั้ย?”
วิวทำหน้าขู่
ทำไมวันนี้เหล่าแฟนผมรุนแรงกันจัง
พวกเธอเปลี่ยนแนวหรือ?
ไม่น่าจะใช่
พวกเธอเดินจูงมือหลั่นล้ากันไปเข้าห้องน้ำ
ผมมองหลังพวกเธอเดินเข้าบ้านแล้วถอนหายใจ
พวกเธอเหมือนเด็กๆที่เอาแต่ใจและไม่สนใครเลย
ผมโดนซ้อมจนไม่มีเวลาได้ดูพี่อลิสเลย
ผมรีบนุ่งผ้าเช็ดตัวไปล้างตัว
เมื่อผมส่องกระจก ผมเห็นตัวผมช้ำหลายที่
มันเจ็บอยู่ แต่มันไม่มากเท่าที่หัวใจผมเจ็บที่แฟนผมยังเป็นเด็กอยู่
แต่ไม่เป็นอะไรเลยถ้าพวกเธอเป็นอย่างนั้นกัน
มันเป็นผมที่ต้องปรับตัว ผมไม่โทษพวกเธอ
ถ้าผมเอาจริงกับวิวจริงๆ ผมก็พอสู้ได้
ผมเพียงแค่ไม่ได้เอาจริงเพราะเห็นวิวโมโห
ผมอาบน้ำล้างตัวเสร็จแล้วไปใส่ชุดทหาร
ผมยังต้องเจอวีกับวิวอีกตอนกลางคืน
แต่พวกเธอดูหายโกรธแล้วเพราะได้ออกแรงแล้ว
เมื่อผมมองพวกเธอเปลี่ยนออราเป็นมืดมนและจะบู๊
เมื่อไม่มองพวกเธอหวานแหววใส่กัน
ผมส่ายหัวในกระจกแล้วออกจากบ้านไปขึ้นโดรนข้างหน้า
ผมบินไปค่ายทหารของวาโรซีเมียเรีย
ผมไม่เคยพูดเลยว่าคนมันเยอะแค่ไหน แต่คนเยอะมาก และเยอะมากขึ้นเรื่อยๆ
เธอเพิ่มทหารหรือ? หรือคนสมัครเข้ามาเอง?
ผมไม่ได้สนใจเรื่องนั้นผเลยไม่สงสัยมาก
ผมฝึกทหารเสร็จหมด
แล้วผมก็กลับบ้านไปอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าเป็นเพลย์บอย
ผมไปห้องอายะ
เราเดินควงแขนกันเข้าฮาโมนี่แล้วไปที่ห้องเรียนวิชาบนเตียง
เรามีเซ็กส์กันอย่างเมามัน
จากนั้นเราไปประชุมต่อ
ผมเข้าประชุมด้วยชุดเพลย์บอยแบบนั้นเพราะชุดนี้ไม่น่าจะมีปัญหากับเหล่าหัวหน้าแผนก
ผมอ่านรายงานเหล่างานที่เสร็จและพร้อมทำต่อของเรา
มันมีแต่รายงานเรื่องโดรนส่วนบุคคลที่พร้อมขาย
“เอาล่ะเริ่มขายโดรนส่วนบุคคล เน้นการสอบเป็นนักบินก่อนเริ่มขายให้แต่ละคน เน้นการขายแบบเน้นความปลอดภัยเป็นหลักสำคัญที่สุด”
เท่านี้เราก็ได้เริ่มขายโดรนจริงจรัง
“อีกอย่างวันนี้ที่ฉันอยากเพิ่มคือเพิ่มรายการน้ำหอม ‘น้ำหอม’ คือน้ำแบบฉีดที่จะทำให้มีกลิ่นหอมฟุ้งทั้งวัน ถ้าจำได้ ฉันเคยทำน้ำหอมให้ท่านหญิงเสือดำ แต่ท่านหญิงเสือดำรับงานนี้ไปดูแลต่อเอง เราจะเอางานนี้มาสานต่อเองตั้งแต่ต้นคือการผลิต ไปถึงการวางขาย เน้นน้ำหอมกลิ่นประจำของเราหรือกลิ่นของท่านหญิงเสือดำก่อน จากนั้นเมื่อสูตรมันเริ่มตายตัวให้เพิ่มกลิ่นใหม่ๆ เน้นหากลิ่นจากดอกไม้ต่างๆที่มีกลิ่นหอม วันนี้สองงานน่าจะพอ”
หลังเหล่าหัวหน้าแผนกพิมพ์งานเสร็จก็ยืดตัว
“ปิดประชุม”
ผมปิดการประชุมอย่างเร็วเพราะสั่งงานต่างๆเสร็จหมดแล้ว
ผมรอคนมาถามแล้วผักชีมาถามเรื่องน้ำหอม
“เราจะไม่เน้นการใช้สารต่างๆ แต่มันจะเป็นขั้นตอนการผลิตแบบใช้การหมักตามธรรมชาติล้วนๆ”
หลังผักชีได้ยินว่ามันจะไม่ใช้สารเคมีในการผลิตน้ำหอม เธอก็พยักหน้าแล้วกลับไปนั่งพิมพ์งานต่อ
เมื่อไม่มีใครมาอีกผมก็ออกจากห้อง
ผมไปนั่งกินข้าวแล้วผมนั่งกับพี่อลิส
ไอซิสฟื้นแล้วและเธอมากินอาหารด้วยเงียบๆ
เธอกินไปจับปากไปเพราะเธอมีแผลในช่องปาก
แต่ผมไม่รบกวนเธอและยอมให้เธอนั่งกินเงียบๆ
ผมมองเหล่าคนรักที่กินข้าวกันอย่างอบอุ่นและยิ้มให้ครอบครัวใหญ่ของเรา
แม้มันจะมีทะเลาะกันบ้างแต่สุดท้ายเราจะมากินข้าวด้วยกัน
มันมีเจ็บตัวนิดหน่อย แต่พวกเราเป็นสายบู๊และฝึกฝนเรื่องการใช้แรงกายอยู่แล้ว ดังนั้นการที่เราออกแรงมันเรื่องเล็ก
ผมไม่เห็นที่พี่อลิสและไอซิสทะเลาะกันเมื่อเช้าเป็นเรื่องใหญ่
ผมกินข้าวไปยิ้มไป
เมื่อกินเสร็จผมเดินควงแขนกับพี่อลิสกลับห้อง
แต่งโดย: wayuwayu
tipme : tipme.in.th/wayuwayutl
*คำเตือน นิยายเรื่องนี้ไม่สนับสนุนเจ้าพ่อเว็บพนันออนไลน์ แต่สนับสนุนพนันออนไลน์ (เดาเอาเพราะโดนก็อป)
*โปรดสนับสนุนของแท้ แนะนำ plotteller เพราะมาชวนนิยายเล็กๆอย่างผม
Plotteller (แนะนำ มีแอพ)
https://www.plotteller.com/book_reading_novel/01J6K59JBZFBKF5WR1DS8Y86Q2
ตอนนี้เปิดให้อ่านฟรี 90 วัน ถูกใจเชิญโดเนทได้ที่เว็ปไซต์ tipme
ติดตามข้อมูลข่าวสาร, ติดต่อ:
https://bsky.app/profile/wayuwayutl.bsky.social
https://facebook.com/100087843892571/
https://discord.gg/cP8yT4J8
line: @326jilhj (wayuwayu)
*nekopost โดเนท 10 บาทเผยแพร่ตอน 7 วัน โดเนท 100 เขียนตอนใหม่ เผยแพร่ฟรี 90 วัน
