การกลับมาของฮีโร่ - ตอนที่ 180

เมื่อได้ยินคําพูดที่ออกจากปากของซูฮยอน อีคยองจองตระหนักได้ทันที เหตุผลที่อีกฝ่ายมายังบ้านประมูลคืออะไร…

บ้านประมูลในเขตคังนัมมีความรุ่งเรืองอย่างมาก เพราะบ้านประมูลไม่ได้ขายหินอีเธอร์เพียงเท่านั้น บางครั้งก็รับค่าขอจากลูกค้า จัดหาสิ่งของที่คุณลูกค้าต้องการให้ด้วย..

และซูฮยอนอยากใช้บริการดังกล่าว เพื่อตามหาของที่หมายตาเอาไว้

“ของที่คุณต้องการคืออะไรครับ? ทางเรากล้ารับประกันเลยว่า สามารถหาของที่คุณต้องการได้โดยใช้เวลาเพียงไม่กี่วัน”

“ของที่ผมอยากได้คืออาดามันเทียม”

“อะไรนะ!! อาดามันเทียม?” อีคยองจองเตรียมจดรายชื่อของที่ซูฮยอนต้องการเบิกตาตาโปนอย่างตกใจ ทั้งสมุดจดบันทึกและปากการ่วงจากมือ “ขอโทษนะครับ ถ้าคุณไม่รังเกียจ ผมมีเรื่องอยากจะถามให้แน่ใจอีกครั้ง เมื่อกี้ผมไม่ได้หูฝาดไปใช่ไหมครับ?”

“ใช่ครับ คุณได้ยินถูกต้องแล้ว”

“ผมบริหารบ้านประมูลมาหลายปี จึงเข้าใจว่าของที่คุณต้องการเป็นแบบไหน แต่ว่า…”

“เนื่องจากสิ่งของที่ผมต้องการไม่ได้วางขายทั่วไป เลยไม่รู้ว่าราคาที่แท้จริงของมัน อยู่ที่เท่าไหร่ แต่เรื่องราคาผมไม่เกี่ยง แพงแค่ไหนผมก็ยอมจ่าย ผมอนุญาตให้คุณเอาชื่อของผมไปป่าวประกาศตามหาของได้ บางที่อาจทําให้คุณหาของที่ผมต้องการได้เร็วขึ้น”

ซูฮยอนทราบดีว่าชื่อเสียงของตัวเองมีอิทธิพลอย่างมาก

ต่อให้มีเงินล้นฟ้าคุณก็ไม่สามารถจับจอง [อาดามันเทียม] เป็นเจ้าของได้ เพราะคนที่ถือครอง อาดามันเทียม] ส่วนใหญ่ ไม่เดือดร้อนเรื่องเงิน หากอยากได้ ก็ต้องหาของที่มีมูลค่าเท่ากันมาแลก

เงินและชื่อเสียง แค่คุณมี 2 อย่างนี้ คุณก็มีคุณสมบัติเพียงพอที่จะครอบครอง อาดามันเทียม]

“ช่วยบอกวงเงินสูงสุดที่คุณพอจ่ายไหว ให้ผมฟังหน่อยจะได้ไหมครับ ขอบอกไว้ก่อน ผมก็ไม่มั่นใจเหมือนกัน ว่าจะหาของที่คุณต้องการได้หรือป่าว แต่ยิ่งวงเงินสูง ก็ยิ่งเพิ่มโอกาสหาของเจอได้ง่ายขึ้น”

“ผมมีเงินสดติดตัวไม่เยอะ แต่ผมมีอย่างอื่นพอจะทดแทนได้ ซูฮยอนถึงมือถือออกมาจากกระเป๋า ปรับแสงหน้าจอจนสุด “หินอีเธอร์จํานวนมากขนาดนี้ ผมคิดว่าน่าจะเพียงพอแล้วนะ

กรามของลีคยองจองหย่อนเกือบจดพื้น

ตัวเลขหินอีเธอร์ที่รายงานบนหน้าจอมือถือของซูฮยอนเยอะอย่างไม่น่าเชื่อ มีหินอีเธอร์เกือบจะทุกระดับ ตั้งแต่ ระดับสูง ระดับกลาง และ ระดับต่า ขาดแค่ระดับสูงสุดเท่านั้น ส่วนบรรทัดล่างสุดคือจํานวนเงินที่เหลืออยู่ แม้ซูฮยอนจะอ้างว่ามีเงินสดไม่มาก แต่ยอดเงินที่แสดงทนโท่บนหน้าจอ ถือว่าป็นจํานวนเงินที่ไม่ใช่น้อยๆ
ทรัพย์สินที่แสดงให้เห็นบนหน้าจอนั้น เป็นผลประกอบการที่ซูฮยอนได้รับมาจากการโจมตีดันเจี้ยนระดับสีน้ําเงินด้วยตัวคนเดียวและค่าว่าจ้างโจมตีดันเจี้ยนจากเมืองมอสโก

<< ด้วยวงเงินเยอะเช่นนี้ อาจพอมีหวังอยู่ >>

[อาดามันเทียม] หายากและประเมินเป็นมูลค่าไม่ได้ แต่จํานวนเงินที่ซูฮยอนถือครอง มีความเป็นไปได้สูง ที่จะสามารถหาซื้อ [อาดามันเทียม] ชิ้นเล็กๆได้อยู่.

“ผมจะรีบตามหาสิ่งของที่คุณต้องการสุดความสามารถ” อีคยองจองกล่าวตอบ

“ขอบคุณมากครับ

ซูฮยอนยิ้มหน้าบานแฉ่ง [รีบตามหา] หมายความว่ายังมีความหวังอยู่…

<< เงินจะหาเมื่อไหร่ก็ได้...>>

สาหรับซูฮยอนแล้ว เงินไม่ใช่ปัจจัยสําคัญที่สุดในชีวิต

หากซูฮยอนต้องการเงินจริงๆ บุกโจมตีดันเจี้ยน 2-3 แห่ง ใช้เวลาเพียงไม่นานเขาก็หาเงินได้เป็นกอบเป็นกําาแล้ว อีกอย่างต้องไม่ลืมว่าตอนนี้กิลด์ทหารรับจ้าง [พารากอน] อยู่ในช่วงตั้งตัว งานโจมตีดันเจี้ยนกําลังโถมมาไม่ขาดสาย รายได้จึงไม่ขาดมือ แม้การซื้อ [อาดามันเทียม] ครั้งนี้จะทําให้ความมั่งคั่งที่เขาสั่งสมมานานมลายหายไปหมดก็เถอะ

ขณะที่ซูฮยอนกาลังพิชิตการทดสอบชั้นที่ 41 จู่ๆก็ได้รับข้อความจากลีคยอง จอง…

[แขกผู้มีเกียรติ มีข่าวดีมาแจ้งตอนนี้ทางเราเจอ อาดามันเทียม] แล้ว อย่างไรก็ ตาม เจ้าของอาดามันเทียมแสดงความประสงค์อยากจะขาย อาดามันเทียม] ผ่านช่ องทางการประมูลเท่านั้น ผมพยายามตะล่อมขอซื้อเป็นการส่วนตัวแล้ว แต่อีกฝ่าย ปฏิเสธเสียงแข็ง จึงไม่มีทางเลือกอื่น นอกจากจัดการประมูลขึ้น ทางเราต้องเคารพการตัดสินใจของผู้ขาย หวังว่าคุณจะเข้าใจธรรมเนียมปฏิบัติของบ้านประมูล

[ที่สําคัญ อาดามันเทียมที่จะเปิดประมูลขึ้น มีน้ําหนักพอสมควร ผมไม่มั่นใจเลยว่าวงเงินที่คุณฝากไว้จะเพียงพอในการซื้อ [อาดามันเทียม] ก้อนนี้หรือป่าว]

หลังจากที่พวกเขาทําข้อตกลงกันเสร็จ เวลาก็ล่วงเลยไปแล้วหนึ่งสัปดาห์เต็ม ลีคยองจองส่งข้อความมาแจ้งให้ทราบว่าการประมูลจะเริ่มอย่างเป็นทางการในอีก 3 วันข้างหน้า ข้อความที่ส่งมามีรูปภาพแนบติดมาด้วย

รูปที่ลีคยองจองแนบมาพร้อมกับข้อความ เป็นภาพถ่ายแร่อาดามันเทียมก้อนขนาดเท่าฝ่ามือ น้อยครั้งมากที่ซูฮยอนจะแสดงอาการตกใจ แต่ครั้งนี้เขาสะกดไม่ไหวจริงๆ

<< นี่มัน... >>

ขนาดของอาดามันเทียมใหญ่กว่าที่ซูฮยอนเคยคาดการณ์ไว้เสียอีกและรูปที่ลีกยองจองส่งมา ทําให้เขามั่นใจในเรื่องหนึ่ง..

<< อาดามันเทียมก้อนขนาดเท่าฝ่ามือนี้ เพียงพอในการสร้างต้นแบบดาบบัลมุงก์อีกหนึ่งเล่มเลยทีเดียว >>

ในอดีตช่างตีเหล็กมากฝีมืออย่างคิมแดโฮ เคยใช้เงินเก็บทั้งชีวิตซื้ออาดามันเทียมก้อนขนาดประมาณนี้มาแล้ว และภายหลังเขาก็ขึ้นรูปสร้างเป็นดาบบัลมุงก์ เหตุผลที่ทําไมซูฮยอนถึงมั่นใจนัก เพราะเขาเคยเห็นอาดามันเทียมก้อนขนาดเท่านี้มาก่อน ดาบบัลมงก์ในอดีตที่เขาเคยใช้นั้น สร้างจากอาดามันเทียมล้วนๆไม่มีหินอีเธอร์
ผสม…

<< แต่ฉันไม่เข้าใจจริงๆ ทําไมอาดามันเทียมก้อนขนาดเท่าฝ่ามือ ถึงพึ่งขายทอดตลาดเอาตอนนี้? >>

อาดามันเทียมถือเป็นแร่หายาก ยิ่งช่วงโลกมนุษย์ใกล้ล่มสลาย แทบจะไม่พบอาดามันเทียมอีกเลย คนที่เป็นเจ้าของอาดามันเทียมก้อนขนาดเท่าฝ่ามือ ติดอันดับห้าบุคคลที่ร่ํารวยที่สุดในโลก หมายความว่าอีกฝ่ายไม่เดือดร้อนเรื่องเงิน…

<< หรือว่าจะเป็นเพราะฉัน? >>

เขาเชื่อว่าข้อสันนิษฐานที่คิดอยู่ในใจ มีความเป็นไปได้สูง…

ซูฮยอนครุ่นคิดอย่างจริงจังสุดท้ายก็ต้องส่ายหัว เขาไม่รู้เบื้องหน้าเบื้องหลังที่แท้จริงของเรื่องนี้ แต่ในเมื่อหาสิ่งของที่ตัวเองต้องการพบ สมควรจัดเฉลิมฉลองมากกว่านั่งคิดในปวดเศียรเวียนเกล้า

แน่นอนว่าข่าวดี ย่อมมาพร้อมกับข่าวร้าย…

<< ไม่รู้ว่าเงินที่อยู่ในมือของฉัน จะเพียงพอในการซื้ออาดามันเทียมก้อนนี้หรือป่าว? >>

มูลค่าของแร่อาดามันเทียมไม่อาจประเมินค่าได้ เพราะไม่มีใครอยากขายและเป็นแร่หายาก แม้ในธนาคารจะมีเงินฝากเหลือเยอะ แต่ซูฮยอนไม่มั่นใจเลยว่าสงครามการประมูลครั้งนี้ เขาจะเอาชนะผู้เข้าร่วมประมูลคนอื่นได้ไหม

<< เฮ้อ...ดูเหมือนฉันจะไม่มีทางเลือกแล้วจริงๆ >>

ซฮยอนปิดข้อความของลีคยองจองลงและกดเข้าไปที่รายชื่อติดต่อ เขาเลื่อนหารายชื่อที่พึ่งได้รับมาไม่นานมานี้ ชั่งใจอยู่พักใหญ่ ก่อนจะตัดสินใจกดปุ่มโทรออก

แล้ว บอกตรงๆว่าฉัน ก็เล็งไว้อยู่เหมือนกัน คือว่า.. ฉันอยากขอร้องนายสักหน่อยคงไม่รบกวนนายใช่ ไหม?”

**********
[นี่ๆ พวกนายได้ยินข่าวหรือยัง บ้านประมูลเขตคังนัม จะจัดการประมูลขึ้น เห็นว่า ไฮไลท์ของการประมูลคือแร่อาดามันเทียม]

[ผู้ตื่นขึ้นจองยุนโฮ อาดามันเทียมคืออะไรเหรอครับ? อย่าบอกนะว่ามันคือแร่หายากและมีความแข็งแกร่งมากที่สุดในโลก ผมจําได้ว่าตอนที่ขุดพบมันใหม่ๆออกข่าวใหญ่โต หนังสือพิมพ์ขึ้นหน้าหนึ่งทุกฉบับ ถ้าเป็นแบบนั้นจริงละก็ ไม่รู้ว่ามูลค่าของมันจะสูงแค่ไหน?…]

โคุณเข้าใจถูกแล้ว มันคือแร่หายากและมีราคาที่ประเมินไม่ได้ ผู้จัดการบ้านประมูลลีคยองจองบอกว่า เจ้าของอาดามันเทียมมอบหมายให้ทางบ้านประมูล จัดการประมูลขึ้นในอีกไม่กี่วันข้างหน้า]

และแล้ววันประมูลก็มาถึง…

ประเทศเกาหลีขณะนี้อยู่ในช่วงฤดูร้อน แสงแดดยามกลางวันจึงร้อนอบอ้าว แต่หากเทียบกับบรรยากาศภายในบ้านประมูลแล้ว คล้ายอุณหภูมิในบ้านประมูลจะสูงกว่าข้างนอกหลายเท่า

“เชี่ย!! ตั้งแต่เปิดกิจการบ้านประมูลมา เป็นครั้งแรกเลยนะเนี่ยที่ฉันเห็นคนเนื่องแน่นขนาดนี้!!”

ลีคยองจองพูดยิ้มง่กับตัวเองเบาๆพลางใช้ผ้าเช็ดหน้าซับเม็ดเหงื่อที่ผุดพรายออกมากลางหน้าผาก แม้ปากจะบ่นคล้ายไม่พอใจ แต่ริมฝีปากกลับยิ้มไม่หุบ หน้าบานเป็นกระดัง

ผู้ตื่นขึ้นมากหน้าหลายตาและมหาเศรษฐีโด่งดังหลายคนที่มีทรัพย์สินมหาศาลต่างแห่แหนมายังบ้านประมูล เพราะให้ความสนใจอาดามันเทียมที่กําลังจะเปิดประมูลในอีกไม่ช้า
การประมูลครั้งนี้ นอกจากจะป่าวประกาศชื่อเสียงของบ้านประมูลให้คนทั่วโลกได้รู้จักแล้ว ในอีกทางหนึ่งบ้านประมูลยังได้ค่านายหน้าจากสิ่งของที่นํามาประมูลอีกต่างหาก เรียกได้ว่ายิงปืนนัดเดียวได้นกสองตัว

<< หาอาดามันเทียมพบแล้วก็จริง ปัญหาคือคิมซูฮยอนจะประมูลชนะหรือป่าวเนี่ยสิ...>>

ลีคยองจองนัดเจอตัวต่อตัวทําข้อตกลงกับเจ้าของอาดามันเทียมเสร็จเรียบร้อยแล้ว หลังได้รับค่าอนุญาตจากซูฮยอนให้เอาชื่อของเขาไปใช้ตามหาของได้ อีคยองจองรีบดําเนินการทันที แต่เขาไม่ได้ประกาศตามหาอย่างโจ่งแจ้ง เพราะเกรงว่าจะนําปัญหามาสู่ซูฮยอน

<< จากการพูดคุยรอบล่าสุด เหมือนเจ้าของอาดามันเทียมจะเป็นแฟนคลับตัวยงของคิมซูฮยอนเสียด้วย >>

เจ้าของอาดามันเทียมบอกว่าเป็นแฟนคลับซูฮยอนตั้งแต่งานสงครามแก่งแย่งอันดับยุติลง ไม่เพียงแค่นั้น อีกฝ่ายยังบอกอีกว่า มีงานอดิเรกชื่นชอบสะสมข้าวของต่างๆที่ผู้ตื่นขึ้นนิยมใช้กัน…

หรือเรียกเป็นภาษาชาวบ้านว่า [นักสะสม] บุคคลที่นําอาดามันเทียมมาประมูลพูดออกมาจากปากเองว่าเป็นแฟนคลับซูฮยอน..
<< ถ้าเขาเป็นแฟนคลับของซูฮยอนจริง ทําไมเขาถึงไม่มอบอาดามันเทียมให้กับมือซูฮยอนด้วยตัวเองล่ะ? จะได้รู้แล้วรู้รอดกันไป ไม่เห็นต้องยุ่งยากเสียเวลาจัดการประมูลขึ้นมาเลย? >>

น่าเสียดายที่เจ้าของอาดามันเทียมไม่มีความคิดแบบนั้นอยู่ในหัว แม้เจ้าตัวจะเป็นแฟนคลับของซูฮยอนก็ตามที หากอีกฝ่ายยอมมอบอาดามันเทียมให้กับซูฮยอนโดยง่าย เขาคงไม่เป็นนักธุรกิจที่ประสบความสําเร็จอย่างทุกวันนี้หรอก

แทนที่จะมอบอาดามันเทียมให้ซูฮยอนเองกับมือ เจ้าของอาดามันเทียมอยากทราบเหมือนกันว่า [อาดามันเทียม] ที่อยู่ในการครอบครองของตนเองนั้นมีมูลค่าสูงเพียงใด จึงเป็นเหตุผลที่ทางบ้านประมูลต้องจัดการประมูลขึ้นพร้อมทั้งโฆษณากระจายข่าวไปตามสื่อต่างๆหลายสํานัก กลุ่มคนที่ให้ความสนใจในอาดามันเทียม จึงมารวมตัวกันที่นี่คับคั่ง

<< สงสัยฉันคงต้องเตรียมรับมือกับปัญหาที่จะตามมาภายหลังซะแล้วสิ >>

ความคิดอ่านของลีคยองจองมืดแปดด้าน ปวดหัวตุ๊บๆจนต้องยกมือเฟ้นขมับ

ต้นสายปลายเหตุที่ลีคยองจองออกตามหาอาดามันเทียมเป็นเพราะได้รับค่าร้องขอจากซูฮยอน ด้วยอานิสงส์ชื่อเสียงอันโด่งดังขจรไกลของซูฮยอน ทําให้เขาพบอาดามันเทียมได้เร็วกว่าปกติ การประมูลอาดามันเทียมที่กําลังจัดขึ้น คาดว่าอาจมีผู้เข้าร่วมประมูลแข่งขันราคาหลายคน สุดท้ายแล้วอาดามันเทียมก่อนนี้จะตกไปอยู่ที่มือใครก็สูดจะรู้ได้
ถือเป็นครั้งแรกที่ซูฮยอนขอความช่วยเหลือจากบ้านประมูลด้วยตัวเอง และดูเหมือนบ้านประมูลจะสร้างความผิดหวังให้กับเขาที่เดียว

ลีคยองจองรู้สึกละอายใจอย่างยิ่ง ถึงขั้นไม่กล้าเผชิญหน้ากับซูฮยอนในช่วงเวลานี้ สถานการณ์ที่เกิดขึ้นทั้งหมด เหมือนบ้านประมูลเจตนาใช้ชื่อเสียงของผู้ตื่นขึ้นแรงค์ S คนหนึ่ง กอบโกยผลประโยชน์ส่วนตน

ก๊อก!! ก๊อก!!

“ผู้จัดการครับ อีกประเดี๋ยวการประมูลจะเริ่มขึ้นแล้วครับ”

เสียงร้องทักจากหน้าประตูเรียกสติของลีคยองจองให้กลับมา เขาลอบทอดถอนหายใจค่าหนึ่ง ไม่ว่าผลลัพธ์ที่ตามมาจะเป็นยังไง แต่การประมูลต้องดําเนินต่อไป…

“เข้าใจแล้ว จะไปเดี๋ยวนี้แหละ”

ลีคยองจองยันตัวลุกขึ้นจากเก้าอี้ ออกจากห้องทํางานมุ่งหน้าไปยังสถานที่จัดการประมูล ซึ่งสร้างอยู่ชั้นใต้ดิน…
แร่อาดามันเทียมที่ผู้คนจํานวนมากให้ความสนใจ ถูกยกไว้ให้เป็นลําดับสุดท้ายของการประมูลครั้งนี้

ซูฮยอนไม่ได้มาบ้านประมูลคนเดียว ลีจุนโฮติดสอยห้อยตามมากับเขาด้วย แม้งานที่ลีจุนโฮต้องสะสางจะมีลมมือ แต่เขายอมลางานครึ่งวัน เพื่อมาการประมูลที่จัดขึ้นวันนี้โดยเฉพาะ

ลีจุนโฮก้มมองตรวจเวลาจากนาฬิกาข้อมือ เอ่ยปากเตือนซูฮยอนเบาๆว่า..

“การประมูลจวนจะเริ่มแล้ว เข้าไปข้างในเลยไหม?”

“อย่าพึ่งไป ของที่ฉันต้องการอยู่ในช่วงสุดท้ายของการประมูล เรามีเวลาเหลืออีกตั้งหนึ่งชั่วโมงหรืออาจจะมากกว่านั้นด้วยซ้ํา”

ซูฮยอนใจไม่อยู่กับเนื้อกับตัว กอดอกยืนพิงกาแพง สีหน้าเปี่ยมไปด้วยความกังวลนิ้วชี้เคาะข้อศอกเป็นจังหวะ

จะบอกว่าเป็นหนแรกเลยก็ว่าได้ ที่ลีจุนโฮเห็นซูฮยอนเผยท่าที่กระวนกระวายใจออกมาอย่างไม่ปิดบัง

ลีจุนโฮให้โอวาทกับซูฮยอนด้วยน้ําเสียงคนคร่ําโลกของที่นายอยากได้ มันจำเป็นจริงๆเหรอ? เก็บเงินไปซื้ออย่างอื่น น่าจะคุ้มค่ากว่านะ ถึงแม้จะพลาดโอกาสครั้งนี้ไป ครั้งหน้าก็ยังมี วันพระไม่ได้มีหนเดียวเสียหน่อย”

“แต่ถ้าฉันพลาดโอกาสครั้งนี้ไป มันอาจไม่มีมาอีกแล้วก็ได้ จริงไหมเล่า”

“นายมีเงินเก็บอยู่ในบัญชีเท่าไหร่? นับรวมค่าว่าจ้างโจมตีดันเจี้ยนระดับสีน้ําเงินในเมืองมอสโกที่พึ่งได้รับมาล่าสุดด้วยนะ”

“ฉันไม่เคยนับด้วยสิ น่าจะเยอะอยู่แหละ คนที่มั่งคั่งยิ่งกว่าฉันบนโลกมีถมไป การประมูลครั้งนี้คงไม่หมูซะแล้ว”

อาดามันเทียมไม่ใช่สิ่งของที่คุณสามารถซื้อได้แม้จะมีเงินมากมายก่ายกอง อันที่จริงอาดามันเทียมเป็นสิ่งที่ไม่ได้มีไว้ขายตั้งแต่แรกแล้วด้วยซ้ํา
คุณไม่สามารถหาซื้อจากร้านค้าทั่วไป เว้นเสียแต่ว่าจะมีคนประกาศขาย ในเมื่อโอกาสมากองอยู่ตรงหน้า ก็สมควรรีบคว้าไว้อย่าปล่อยให้หลุดมือ

ยิ่งไปกว่านั้นอาดามันเทียมก่อนที่จะประมูลในงานวันนี้ มีขนาดใหญ่ที่สุดเท่าที่ซูฮยอนเคยเห็นมาในปัจจุบัน ด้วยขนาดที่ใหญ่ของอาดามันเทียมก้อนนั้น แม้จะสร้างอาวุธที่เขาต้องการเสร็จสมบูรณ์แล้ว ต้องมีเศษชิ้นส่วนอาดามันเทียมหลงเหลืออยู่แน่นอนและมากเกินพอที่จะสร้างอุปกรณ์อีก 1 ชิ้นเป็นอย่างต่า

<< บางทีฉันอาจสามารถทําให้ความปรารถนาของลุงเป็นจริงได้ >>

ในชาติภพที่แล้ว คิมแดโฮใช้เงินเก็บทั้งชีวิตของตัวเองซื้ออาดามันเทียมมาก้อนหนึ่ง เพื่อใช้สร้างอุปกรณ์ที่ใฝ่ฝัน แต่เขาล้มเลิกความคิดกลางคัน เปลี่ยนใจมามสร้างดาบบัลมุงก์แทน และมอบมันให้ซูฮยอนอย่างไม่รวนเร

มีอุปกรณ์ชิ้นหนึ่งที่ช่างตีเหล็กมากความสามารถอย่างคิมแดโฮอยากจะสร้าง แต่ก็ไม่อาจทําได้ เพราะขาดวัตถุดิบ ในเมื่อซูฮยอนได้รับโอกาสแก้มือครั้งที่สอง คราวนี้ถือเป็นนิมิตหมายอันดีที่จะทําให้ความฝันของคิมแดโฮสมหวัง ค้อนพระเจ้าที่คิมแดโฮถวิลหาอยู่ใกล้แค่เอื้อม

<< ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้น ฉันต้องได้อาดามันเทียมก้อนนั้นมาครอบครอง >>

ความมุ่งมั่นอันแรงกล้าวาวโรจน์อยู่ในนัยน์ตาของซูฮยอน…

ลีจุนโฮที่เห็นประกายแสงเปี่ยมอยู่ในแววตาของอีกฝ่าย รู้สึกเบาใจขึ้นเล็กน้อย..

<< ดูเหมือนฉันจะคิดมากไปเอง >>

สีหน้าท่าทางที่ซูฮยอนแสดงออกมา ส่อให้เห็นว่าสิ่งที่เขาเป็นกังวลในใจจะไม่มีวันเกิดขึ้น

“ว่าก็ว่าเถอะ ทําไมนายถึงไม่เข้ารอด้านในสถานที่จัดการประมูลล่ะ? รีบไปตอนนี้อาจมีที่ว่างเหลืออยู่ก็ได้ ยืนรออยู่ข้างนอกไม่มีอะไรดีหรอก ตากแดดตากลมนานๆจะป่วยเอาน่า”ลีจุนโฮเอ่ยถาม

“ขออีกพักหนึ่ง ฉันกําลังรอใครบางคนอยู่”

“นายกําลังรอใคร?”

“คนที่นายก็รู้ว่าใคร เขาเฉื่อยแฉะแบบนี้มาแต่ไหนแต่ไรแล้ว”

ก็ว่าทําไมวันนี้ซูฮยอถึงมีอาการใจลอยแย้มออกมาให้เห็นเป็นพักๆ ที่แท้เขากำลังกังวลว่าบุคคลลึกลับที่นัดหมายไว้ จะมาทันการประมูลหรือป่าวนี่เอง…

ซูฮยอนก้มหน้ามองนาฬิกาข้อมือหลายรอบ ก่อนพูดโพล่งขึ้นอย่างกะทันหัน

“โน่นไง เขามาแล้ว ให้ตายสิกว่าจะมาได้นะ”

“ดาบปีศาจผลงานชิ้นเอกจากช่างตีเหล็กมากประสบการณ์อย่างเจนีวา ปิดประมูลที่ 10 ล้านเหรียญดอลลาร์ ขอแสดงความยินดีกับผู้ที่ชนะการประมูลด้วย”

แปะ!! แปะ!! แปะ!!

หลังจากที่ลีคยองจองกล่าวปิดประมูลรายการดาบปีศาจ เสียงปรบมือเกรียวกราวดังก้องไปทั่วสถานที่จัดการประมูล ผู้ที่ชนะการประมูลและเป็นเจ้าของคนปัจจุบันของดาบเล่มนี้ กําลังกระโดดโหยงเหยงเต้นแร้งเต้นกาอย่างเริงใจ ใบหน้าสุกใสเปล่งปลั่งราวกับถูกลอตเตอรี่รางวัลที่หนึ่ง แต่ในทางตรงกันข้ามใบหน้าของลีคยองจองกลับดําคล้ำบิดเบี้ยว อวัยวะภายในดิ้นพล่าน เพราะรู้สึกว่าตนเองเสียดุลการค้า

<< ดาบปีศาจเล่มนี้ ราคาต่ํากว่าที่ฉันคิดไว้มาก >>

ชุมนุมชนที่อยู่ในสถานที่จัดการประมูลมากกว่าครึ่งหนึ่งเป็นมหาเศรษฐีรวยล้นฟ้าที่ต้องการซื้ออาดามันเทียม นอกจากนี้ในการประมูลยังมีผู้ตื่นขึ้นแรงค์ S และแรงค์ A เข้าร่วมด้วย แต่ผู้ตื่นขึ้นส่วนใหญ่ไม่ได้ใช้จ่ายเงินสุรุ่ยสุร่ายเหมือนบรรดามหาเศรษฐี พวกเขาเก็บเงินเอาไว้ เพื่อรอประมูลรายการล่าดับสุดท้ายที่จะปรากฏขึ้นในอีกไม่นาน…

<< ไม่น่าเชื่อว่าผลงานของเจนีวาจะมีมูลค่าอยู่แค่ 10 ล้านเหรียญดอลลาร์...>>

ช่างตีเหล็กเจนีวา มีชื่อเสียงโด่งดังมาจากการกลั่นหินอีเธอร์และรังสรรค์ออกมาเป็นอุปกรณ์รูปแบบต่างๆ

กระทั่งอุปกรณ์ชิ้นเล็กๆที่เขาสร้างขึ้นมาอย่างลวกๆ ก็สามารถขายได้หลายแสนเหรียญดอลลาร์ เพราะการกลั่นหินอีเธอร์และสร้างอุปกรณ์ ทําให้เจนีวากลายเป็นบุคคลว่ารวยติดอันดับโลก

<< ฉันคาดการณ์ไว้ว่าดาบปีศาจที่สร้างขึ้นมาอย่างประณีต โดยน้ํามือของเจนีวาจะมีราคาสูงมากกว่านี้ซะอีก ที่ไหนได้ เฮ้อ... >>

การประมูลรอบก่อน เมื่อใดก็ตามที่ผลงานของเจนีวาปรากฏขึ้นบนเวที มักเรียกเสียงฮือฮาจากผู้เข้าประมูลได้เป็นจํานวนมาก อุปกรณ์ของเจนีวาทุกชิ้นสร้างขึ้นมาจากวัตถุดิบชั้นเลิศ จึงมีคุณภาพสูงใกล้เคียงกับอาวุธในตํานานโบราณ เหมาะสําหรับเก็บสะสมอย่างยิ่ง หรือจะเอาไปใช้งานก็ไม่เสียหายอะไร สิ่งของทุกชิ้นที่เอามาประมูลในวันนี้ ดาบปีศาจถูกจัดอยู่ในอันดับต้นๆของการประมูลเลยก็ว่าได้..

ฉะนั้นการที่ดาบปีศาจสามารถทําเงินได้เพียง 10 ล้าน ถือว่าเป็นเรื่องที่น่าเศร้าใจ อย่างยิ่ง ลีคยองจองเคยเดาไว้ว่ามูลค่าของดาบปีศาจจะอยู่ราวๆ 15 ล้าน หรืออาจจะมากกว่านั้น

<< การที่อุปกรณ์ของเจนีวาขายออกได้ราคาต่ํากว่าที่กาหนด หมายความว่าผู้เข้าร่วมการประมูลส่วนใหญ่สนใจรายการล่าดับต่อไปมากกว่า >>

ทันใดนั้น พนักงานชายคนหนึ่งดันรถเข็นออกมาจากข้างเวที ด้านบนมีผ้าคลุมปกปิดไว้มิดชิด

“ท่านสุภาพบุรุษและท่านสุภาพสตรีทั้งหลาย และแล้วเราก็มาถึงรายการล่าดับสุดท้ายของการประมูล ผมเชื่อว่าทุกท่านคงกําลังตั้งตารอคอยของชิ้นนี้อยู่แน่ๆ”

ผู้เข้าประมูลทุกคนพร้อมใจกันสงบปากสงบค่า

ฟรี่บ!!

ลีคยองจองดึงผ้าคลุมออกแล้วเอ่ยปากพูดกับผู้เข้าประมูลด้วยน้ําเสียงเร้าอารมณ์ “สิ่งที่ปรากฏแก่สายตาของทุกท่านตอนนี้คือ แร่อาดามันเทียม ซึ่งมีน้ําหนักมากถึง 8.76 กิโลกรัม!! อาดามันเทียมก้อนนี้ มีขนาดใหญ่ที่สุดเท่าที่เคยเปิดประมูลมาทั่วโลก การประมูลรอบที่ผ่านมาเราใช้สกุลเงินดอลลาร์ แต่รอบนี้เราจะเปลี่ยนมาใช้สกุลเงินเกาหลี อาดามันเทียมก้อนนี้ เปิดประมูลที่หนึ่งหมื่นล้านวอน!”

หลังเสียงของลีคยองจองเงียบลง ชุมนุมชนยกมือเสนอราคาประมูลกันอย่างดุเดือด

“หนึ่งหมื่นล้านวอน!!”

“หนึ่งหมื่นห้าพันล้านวอน!!”

“สองหมื่นล้านวอน!!”
“สองหมื่นหนึ่งพันล้านวอน!!”

“สองหมื่นสองพันล้านวอน!!”

การเสนอราคาแต่ละรอบของผู้เข้าประมูลเพิ่มขึ้น 1-2 พันล้านเกือบจะทุกครั้ง พวกเขาเสนอราคาราวกับว่าเงินเป็นเพียงกระดาษสาอย่างไรอย่างนั้น

<< เจ้าของบริษัทชื่อดังระดับโลกและผู้ตื่นขึ้นแรงค์ S จากหลายๆประเทศ ไม่แปลกที่พวกเขาจะสู้ราคากันอย่างดุเด็ดเผ็ดมันแบบนี้...>>

ลีคยองจองใช้สายตากวาดมองไปยังกลุ่มผู้เข้าประมูล…
<< จะว่าไป คิมซูฮยอนหลบอยู่มุมไหน? ตั้งแต่การประมูลเริ่ม ฉันไม่ยักจะเห็นแม้แต่เงาของเขาเลย...>>

“ห้าหมื่นล้านวอน”

เสียงแข็งกร้าวดังอึงอลขึ้นอย่างไม่มีปี่มีขลุ่ย ดึงดูดความสนใจจากผู้เข้าประมูลทุก
คน

ราคาประมูลก้าวกระโดดจากเดิมเป็น 2 เท่าโดยพลัน ลีคยองจองที่กําลังเพ่งสมาธิปรายตามองหาร่างซฮยอน เผยสีหน้าตกใจออกมาแวบหนึ่ง รีบเบนสายตามองไปทางต้นเสียง

และเจ้าของเสียงแข็งกร้าวคนนั้นก็คือ…

“กอร์ดอนโรฮัน?”

“เขามาพร้อมกับคิมซูฮยอนด้วยไม่ใช่เหรอนั้น?”

กอร์ดอนโรฮันกอดอกวางมาดองอาจแผ่นหลังเหยียดตรงสืบเท้าอาดๆ ก้าวเข้ามาในสถานที่จัดการประมูลพร้อมกับซูฮยอนที่เดินเยื้องอยู่ข้างกาย