กล่องจักรวาล (Universe Storage Box) - ตอนที่ 122
USB:บทที่ 122 สิ่งมีชีวิตเล็กๆ
เมื่อฮวงเฟิงกลับไปที่ห้อง สิ่งแรกที่เขาทําคือตรวจสอบกล่องจักรวาลแต่ก็ไม่มีอะไรใหม่ ฮวงเฟิงรู้สึกผิดหวังเล็กน้อย แต่เขายอมรับได้
หลังจากนั้นเขาก็เริ่มเก็บข้าวของ
ฮวงเฟิงไม่มีสิ่งของมากมายนักมีเพียงเสื้อผ้าบางส่วน ดังนั้นจึงไม่ยุ่งยากเกินไปที่จะเก็บของ
เขามีกระเป๋าเดินทางที่สามารถเก็บของได้รวมถึงกล่องจักรวาล ซึ่งมันก็เกินพอแล้ว
“หึ ในที่สุดฉันก็อยู่ที่นี่มาตั้งสองสามปีแล้ว แต่ฉันก็ยังต้องย้ายออกไป” ฮวงเฟิงพึมพําในขณะที่เขาทําความสะอาดห้อง
ถ้าเขามีเงินอยู่ในมือเขาคงย้ายออกไปตั้งนานแล้ว
เพราะบ้านหลังนี้ทั้งเก่าและมีรอยแตกหลายจุดบนผนัง ในวันที่ฝนตกแม้ว่าน้ำจะไม่รั่ว แต่ก็ยังมีน้ำจํานวนมากไหลซึมผ่านผนังเข้ามา
นอกจากนั้นยังมีแมลง โดยเฉพาะอย่างยิ่งตอนนี้เนื่องจากเป็นฤดูร้อนจึงมีแมลงวันและยุงจํานวนมาก
ยุงนั้นคือสิ่งสําคัญและมีผลกระทบบางอย่าง แต่ก็ไม่มากนัก ในตอนเย็นเขาต้องหลับไปพร้อมกับเสียงดังฟังในหูของเขา
และในอดีต ฮวงเฟิงจะหลับทันทีหลังเลิกงาน
แต่หลังจากที่เขามีกําลังภายในและเวทมนตร์แล้ว เขาจะต้องฝึกฝนทุกคืน
และยุงเหล่านี้ก็กลายเป็นปัญหาและหลายๆ ครั้งมันมักจะกวนใจเขาซึ่งเป็นสาเหตุหนึ่งที่ทําให้เขาต้องย้ายออกไป
ขณะที่ฮวงเฟิงเก็บข้าวของของเขาก็ยังคงได้ยินเสียงยุงบินซึ่งๆ ฮวงเฟิงหัวเราะเบาๆ “พวกแกบินต่อไปที่นี่นะ ฉันจะไม่อยู่กับพวกแกอีกต่อไปแล้ว”
หลังจากนั้นไม่นานยุงก็บินมาใกล้กล่องจักรวาลจริง ๆ และที่ด้านข้างของกล่องจักรวาลมีช่องว่างเล็กๆ ตอนที่ฮวงเพิ่งซื้อมาในครั้งแรกนั้น เขาได้ตระหนักถึงสถานการณ์นี้แล้วเมื่อเขากลับมาในวันนั้นเขาก็ยังคงถูรอยแตกบนพื้นอยู่
อย่างไรก็ตามแม้ว่าจะมีช่องว่าง แต่รูก็ไม่ได้ใหญ่มากนักและไม่มีผลต่อการใช้งานของกล่องจักรวาลดังนั้นจึงยังสามารถใส่ของได้ตามปกติ
แต่ตอนนี้ยุงที่อยู่ใกล้ ๆ ดูเหมือนจะอยากรู้อยากเห็นและบินเข้าไปหารอยแตก
หลังจากนั้นมันก็บินไปที่รอยแตกและเข้าไปในกล่องจักรวาล
สําหรับฮวงเฟิงแล้วรอยแตกนั้นไม่ได้ใหญ่นัก แต่สําหรับยุงมันไม่เล็กจึงให้พอที่จะบินเข้ามาได้
มีเพียงยุงตัวนี้เท่านั้นที่ดูเหมือนจะอยากรู้อยากเห็นมากเกินไปโดยไม่ได้เห็นสถานการณ์โดยรอบอย่างชัดเจนเป็นเวลานาน
หลังจากที่มันบินเข้ามาร่างกายของมันจึงกระพริบด้วยแสงจางๆ
หลังจากนั้นมันก็หายไปและไม่นานหลังจากนั้นก็มีสิ่งมีชีวิตใหม่ปรากฏขึ้นในกล่องจักรวาล
สําหรับฮวงเฟิงที่กําลังยุ่งอยู่กับการเก็บข้าวของของเขา เขาไม่ได้สังเกตเห็นแสงจางๆ นั้น
มันยิ่งเป็นไปไม่ได้ที่เขาจะรู้ว่าหลังจากที่ยุงตัวเล็กบินเข้าไปในกล่องจักรวาลแล้วมันก็หายไปอย่างรวดเร็วและถูกแทนที่ด้วยสิ่งมีชีวิตอื่น
“เร็วเข้าทุกคน พยายามให้มากขึ้น มันกําลังจะตายแล้ว!”
”เร็วเข้า จอมเวทย์ จงใช้ทักษะของคุณสิ”
“เดี๋ยวก่อนขอให้ข้าสู้ต่อไปเถอะ มันใกล้จะสิ้นสุดแล้ว ชัยชนะอยู่ตรงหน้าพวกเราแล้ว อดทนต่อไปอีกสักหน่อย”
ในขณะนี้มีผู้คนมากกว่าร้อยคนล้อมรอบสิ่งมีชีวิตคล้ายหมาป่าสีขาวขนาดใหญ่และกําลังเริ่มการโจมตี
คนเหล่านี้สวมอุปกรณ์การต่อสู้ทุกชนิด บางคนถือดาบและกระบี่
บางคนยืนอยู่หน้าสัตว์คล้ายหมาปาขนาดยักษ์
ในขณะที่คนอื่นๆ ถือไม้เท้าเวทมนตร์ ปล่อยเวทมนตร์จากระยะไกล มีเวทมนตร์ทุกประเภทและพวกมันระเบิดบนร่างกายของสิ่งมีชีวิตด้วยสีหลากสี
นอกจากคนเหล่านี้แล้วยังมีบางคนในชุดดําที่เคลื่อนไหวอยู่รอบๆ ตัวหมาป่า
เมื่อพวกเขาปรากฏตัวขึ้นพวกเขาได้จะใช้กริชในมือฟาดใส่หมาปาอย่างโหดเหี้ยม
แต่แม้ว่าหมาป่าตัวใหญ่ตัวนี้จะถูกทุกคนล้อมรอบและโจมตี แต่พลังทําลายล้างของมันก็ไม่น้อยเลยน
เมื่อมันพ่นเปลวไฟออกมาจากปากของมัน นักรบสองสามคนที่อยู่ตรงหน้าก็ล้มลงกับพื้นทันทีและตายลง
ไม่นานหลังจากที่ตายซากศพก็ได้หายไปและพวกเขาที่เหลือไม่แปลกใจเลยกับเหตุการณ์นี้ เห็นได้ชัดว่าพวกเขาเคยเห็นสิ่งนี้มาหลายครั้งแล้ว
พวกเขาเคยเห็นมันหลายครั้งแล้ว เมื่อคนเหล่านี้โจมตีหมาป่ายักษ์นี้ซึ่งมีอย่างน้อยหนึ่งพันตัว แต่อย่างไรก็ตามตอนนี้พวกมันเหลือเพียงแค่ร้อยตัวเท่านั้น
อย่างไรก็ตามพวกเขาก็ยังไม่ท้อถอยเลยเพราะพวกเขาสามารถมองเห็นความหวังในชัยชนะได้แล้ว
แม้ว่าหมาป่าตรงหน้าพวกเขาจะยังคงฆ่าคน แต่พลังของมันก็ไม่เหมือนเดิมอีกต่อไปแล้ว
นอกจากนี้มันยังอยู่ในสถานะที่เศร้าโศกมาก
สิ่งมีชีวิตที่คล้ายหมาป่าขนาดใหญ่นี้ถูกเรียกว่า หมาป่าสีเงินพระจันทร์คําราม
ว่ากันว่ามันเป็นสัตว์ร้ายโบราณ ซึ่งไม่เพียงแต่มีความแข็งแกร่งในการต่อสู้ระยะประชิดที่แข็งแกร่งเหมือนหมาป่าเท่านั้น แต่ยังสามารถปล่อยเวทมนตร์ได้หลากหลายในเวลาเดียวกัน มันน่ากลัวมาก
นอกจากนี้ผู้คนที่อยู่รอบๆ หมาป่าสีเงินพระจันทร์คํารามล้วนมาจากกิลด์เดียวกัน
นอกจากนี้สถานที่แห่งนี้ไม่ใช่โลกแห่งความจริง แต่เป็นโลกแห่งเกมเสมือนจริง
ในสังคมปัจจุบันเทคโนโลยีได้พัฒนาไปมากและการเล่นเกมเสมือนจริงก็ได้รับการวิจัยและนําไปใช้งานจริง
ผู้คนไม่ได้เล่นเกมผ่านเมาส์และคีย์บอร์ดอีกต่อไป แต่ต้องใช้หมวกกันน็อกเสมือนจริงและพ็อดส์เสมือนจริง
ด้วยสองสิ่งนี้สติของคนๆ หนึ่งสามารถเข้าสู่เกมส์ได้และเพราะมันเสมือนความจริงมากพอ มันจึงเหมือนกับว่าร่างกายกําลังเข้าสู่เกมส์
เกมส์ที่ทุกคนเล่นได้รับการเผยแพร่ร่วมกันจากหลายประเทศ
มันถูกเรียกว่า “โลกใหม่” มันมีอิทธิพลมากและหลายคนกําลังเล่นเกมส์นี้
อาจกล่าวได้ว่าเกือบทุกคนที่สนใจเกมส์ได้เข้าสู่เกมส์
ทุกที่ที่มีผู้คนจะมีข้อพิพาทและมันก็เหมือนกันในเกมส์นี้ เป็นสิ่งที่ดีในช่วงแรก แต่ยิ่งมีการแข่งขันมากเท่าไหร่ ก็ยิ่งมีการแข่งขันมากขึ้นสําหรับที่ดินและทรัพยากร
และกลุ่มนี้มีขนาดใหญ่ มีผู้เล่นระดับสูงมากมายอยู่ภายในนั้น
วันนี้พวกเขาได้จัดผู้คนหลายพันคนเพื่อล้อมรอบและโจมตีหมาปาสีเงินพระจันทร์คําราม
ซึ่งเห็นได้ชัดว่าพวกเขาจะไม่โจมตีสิ่งมีชีวิตนี้โดยไม่มีเหตุผล
หมาป่าสีเงินพระจันทร์คํารามเป็นสัตว์ศักดิ์สิทธิ์
และแม้กระทั่งในช่วงท้ายของเกมส์ สิ่งมีชีวิตชนิดนี้ก็ยังคงมีชีวิตที่น่ากลัว
ไม่ใช่สิ่งที่คนๆ เดียวหรือแม้แต่ไม่กี่คนจะรับมือได้
อย่างไรก็ตามผู้จัดงานดูเหมือนจะไม่มีความตั้งใจที่จะยอมแพ้
และเขาก็ไม่เสียใจเพราะเมื่อสัตว์เทพเช่นนี้ถูกฆ่า รางวัลก็จะใหญ่โตมากทําให้ไม่อยากทิ้งส่วนผสม อุปกรณ์ทุกชนิด ฯลฯ
แน่นอนว่าสิ่งที่สําคัญที่สุดคือมันมีโอกาสที่จะทิ้งคําสั่งสร้างเมือง!
คําสั่งการสร้างเมืองจะสามารถสร้างเมืองและขยายอํานาจได้หลังจากได้รับเหรียญตราคําสั่งแล้ว
ซึ่งนี่คือเป้าหมายที่สําคัญที่สุดของพวกเขาในครั้งนี้