กลับชาติมาเกิดด้วยระบบที่แข็งแกร่งที่สุด Reincarnated With The Strongest System - ตอนที่ 63
ตอนที่ 63 การผจญภัย พาร์ท 2
วิลเลียมฟังเรื่องราวของชายชราเกี่ยวกับการผจญภัยของเขาและเมืองต่างๆ ที่เขาเคยเยี่ยมชมในช่วงอายุยังน้อย
“คุณเฮอร์แมน คุณรู้อะไรเกี่ยวกับทวีปกลางบ้างไหม”
วิลเลี่ยมถาม
“ทวีปกลาง? ฉันอยู่ที่นั่นมาสองสามปีแล้ว”
เฮอร์แมนตอบ
“ที่นั่นเป็นที่ที่ชนชั้นสูงของทวีปต่างๆ มารวมตัวกัน ทําไมงั้นหรอ? เจ้าสนใจจะไปที่นั่นไหม วิลเลียม?”
” ผมยังไม่รู้”
วิลเลียมส่ายหัว
“อย่างไรก็ตาม มีความเป็นไปได้ที่อาจารย์ของผมจะขอให้ผมไปที่นั่นเมื่อผมโตขึ้น”
“นายท่าน…”
เฮอร์แมนหรี่ตาขณะเหลือบมองที่ปลอกคอที่คอของวิลเลียม เขาสังเกตเห็นปลอกคอของเด็กชายแล้ว แต่เขาไม่ได้พูดอะไรเกี่ยวกับมัน
แม้ว่าอาณาจักรเฮลแลนจะไม่สนับสนุนการค้าทาส แต่ก็ไม่ได้ดําเนินการใดๆ เพื่อยกเลิกโดยสิ้นเชิง แม้แต่ในเมืองหลวงก็ยังขายทาสด้วย เฮอร์แมนเพิ่งพบว่าน่าเสียดายที่เด็กชายอย่างวิลเลียมกลายเป็นสมบัติของใครบางคน
“เอ๊ะ นี้เหรอ”
วิลเลียมสัมผัสปลอกคอที่คอของเขา
“นี่เป็นเพียงเครื่องประดับ อาจารย์ของฉันมอบมันให้ฉันเป็นของขวัญ”
“ฉันเห็นแล้ว”
เฮอร์แมนรู้สึกซับซ้อน เขาต้องการสาปแช่งเจ้านายของวิลเลียมที่หลอกให้เด็กเป็นทาส จากสิ่งที่เขาเห็น วิลเลียมไม่ได้ขุ่นเคืองอาจารย์ของเขา อันที่จริง เฮอร์แมนสามารถบอกได้ว่าเด็กชายคนนี้เคารพอาจารย์ของเขาอย่างแท้จริง
“ พ่อหนุ่ม อาจารย์ของเจ้าเป็นอย่างไรบ้าง”
“อาจารย์เหรอ เธอเป็นคนบ้าๆ บอ ๆ ผมหมายถึง เป็นคนที่วิเศษมาก เธอปฏิบัติกับผมได้ดีมาก”
ได้ยินเสียงกรนจากในรถม้า ทันใดนั้น เสียงของผู้หญิงคนหนึ่งก็มาถึงหูของวิลเลียม มันเต็มไปด้วยความรังเกียจ
“ฉันพนันได้เลยว่าอาจารย์ของนายจะต้องกดขึ้นายเพราะนายเป็นลูกครึ่งเอลฟ์”
ผู้หญิงในรถม้าพูดอย่างดูถูก
“บางทีเธออาจจะทํานายเป็นของเล่น เด็กผู้ชายที่หน้าตาดีอย่างนายจะต้องขายให้ราคาสูงในตลาดมืดอย่างแน่นอน”
“จริงนะ ฉันหน้าตาดี”
วิลเลียมตอบด้วยรอยยิ้ม
“ขอบคุณสําหรับคําชมนะครับคุณผู้หญิง”
“ฉันไม่ได้กําลังชมนาย!”
ผู้หญิงคนนั้นตะคอก
“ฉันบอกแล้วไงว่า นายโง่ที่โดนกดขี่!”
วิลเลียมเกาด้านข้างของใบหน้าในขณะที่รู้สึกหมดหนทาง เขาไม่ต้องการเป็นทาสเช่นกัน แต่สถานการณ์นั้นพิเศษ สําหรับการเป็นของเล่นของอาจารย์
วิลเลียมกลืนน้ําลายเมื่อนึกภาพว่าเซลีนกําลังเหยียบหลังของวิลเลียมด้วยเท้าของเธอ
‘อา เปย! ฉันกําลังคิดอะไรอยู่! ฉันไม่ใช่พวกมาโซคิสต์!’
วิลเลียมตีภาพที่บิดเบี้ยวบนหัวของเขา
“นานา ได้โปรด อย่าหยาบคาย”
เสียงที่ดูเหมือนของเด็กหนุ่มตําหนิผู้หญิงคนนั้น
“ได้โปรด ยกโทษให้ที่เธอพูดเมื่อกี้ด้วย เธอไม่ชอบการที่คนได้ตกเป็นทาสของใครบางคน”
“ไม่เป็นไรครับ”
วิลเลียมตอบ
“ผมเองก็ไม่ได้ชอบการเป็นทาส”
นี่เป็นคําพูดสุดท้ายที่พวกเขาแลกเปลี่ยนกันขณะเดินทางต่อไป ความเงียบงุ่มง่ามระหว่างทาง ทําให้เฮอร์แมนถอนหายใจภายใน เขายังคงต้องการคุยกับวิลเลียมต่อไป แต่เขารู้สึกอับอายกับนิสัยที่รู่วามครั้งก่อนๆ ของเพื่อนร่วมการเดินทาง
“มี๊ยยยยย!”
เอลล่าร้องไห้เมื่อเธอบอกความคิดของเธอกับวิลเลียม
“โอ้ มีอะไรรออยู่ข้างหน้าหรือเปล่าแม่”
วิลเลียมถาม
“มี๊ๆๆๆ”
“คุณเฮอร์แมน ดูเหมือนทางข้างหน้าจะมีอะไรบางอย่าง”
วิลเลียมกล่าวด้วยรอยยิ้ม
“เป็นสถานที่พักผ่อนที่ดี เรามาพักรับประทานอาหารกลางวันที่นั่นกันดีไหม”
“ฟังดูดีนะ”
เฮอร์แมนพยักหน้า
ครึ่งนาทีต่อมาพวกเขามาถึงที่โล่งซึ่งมีแม่น้ําไหลอยู่ด้านข้าง แพะวิ่งเหยาะๆ ไปในทิศทางนั่น อย่างมีความสุขเพื่อดื่มน้ํา วิลเลียมเดินตามหลังพวกเขาและเติมน้ําในหนังของเขา
เขาไม่รู้ว่าดวงตาสีน้ําตาลอ่อนคู่หนึ่งกําลังจับจ้องทุกการเคลื่อนไหวของเขาจากในรถม้า
“เขาเป็นเด็กที่น่าสนใจ”
เอสกล่าวขณะที่ปิดฉากกั้นบนรถม้า
“เธอใจร้ายกับเขาเกินไปนะนานา”
“ฉันขอโทษ นายน้อย”
นานาขอโทษ
“ฉันแค่รําคาญเพราะพ่อค้าทาสพวกนั้นกําลังจะพ้นมือ แม้กระทั่งจับเด็กที่อายุน้อยอย่างเขาให้เป็นทาส!”
“เธอคิดว่ามันเป็นแบบนั้นจริงๆเหรอ?”
เอสถาม
“ปลอกคอของเขาทําจากมิธริล เธอไม่คิดหรือว่าการใช้มิธริลบริสุทธิ์ทําปลอกคอของทาสมันจะคุ้มค่าหรอ?”
“พอนายน้อยพูดถึงมัน…”
นานะต้องยอมรับว่าการมีปลอกคอมิธริลนั้นหรูหราเกินไปสําหรับทาส แม้ว่าวิลเลียมจะเป็นฮาล์ฟเอลฟ์ที่หน้าตาดีมาก แต่การมีปลอกคอที่มีความสามารถนั้นไม่เคยได้ยินมาก่อน
นี่เป็นครั้งแรกที่นานานาได้เห็นปลอกคอที่ทําจากมิธริลบริสุทธิ์
เด็กชายฝาแฝด ไอแซค และเอียน ซึ่งนั่งข้างเอสท์มองมาที่เขาอย่างสับสน
“นายน้อย ปลอกคอของทาสนั้นมีอะไรพิเศษหรือเปล่า?”
“นายน้อย ปลอกคอของทาสที่ทําจากมิธริลมีลักษณะพิเศษใช่ไหม?”
“ไม่รู้ว่าปลอกคอพิเศษหรือเปล่า”
เอสส่ายหัว
“ทั้งหมดที่ฉันรู้คืออาจารย์ของวิลเลียมอาจไม่ใช่คนธรรมดา นี่เป็นครั้งแรกที่ฉันได้เห็นปลอกคอของทาสที่ทําจากมิธริล และฉันสามารถบอกได้ในทันทีว่ามันมีคุณภาพสูงมาก”
นานาและฝาแฝดเงียบลงและสังเกตวิลเลียมจากหน้าต่างรถม้า เฮอร์แมนได้ไปที่แม่น้ําแล้ว และกําลังจับปลาด้วยหอกของเขา
“คนโง่เขลาชอบเด็กคนนั้น”
นาน่าพ่นลม
“เขาอ่อนแอมากเมื่อต้องรับมือกับเด็กที่อายุเท่ากันกับหลานชายของเขา”
“ก็พูดไปสิ แต่เธอก็ไม่ชอบเขาเหมือนกันเหรอ?”
เอสยิ้ม
“วิลเลียมเป็นคนดี แม้ว่าฉันจะรู้สึกดึงดูดใจเขา”
“ตราบเท่าที่เขาไม่ขัดขวางเราในการเดินทางของเรา ฉันก็ไม่ว่าเขา”
นาน่าหลับตาลง เธอแสร้งทําเป็นไม่ได้ยินคําถามของเอส
ทันใดนั้น รถม้าก็เริ่มสั่น
“แผ่นดินไหว?!”
นาน่าลืมตาขึ้น
“ไอแซค เอียน ดูแลนายน้อย!”
ฝาแฝดทั้งสองพยักหน้าและถอดกริชออก นานาก้าวออกจากรถม้าเพื่อจะได้รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น
เฮอร์แมนยืนเฝ้าอยู่นอกรถม้าและกําหอกในมือแน่น ทันทีที่เขารู้สึกว่าสภาพแวดล้อมสั่นสะเทือน เขาก็รีบวิ่งไปที่รถม้าเพื่อปกป้องนายน้อยของเขา
วิลเลียม เอลลา และแพะตัวอื่นๆ เข้ารบกับวิลเลียมที่ศูนย์กลาง เด็กหนุ่มนั่งบนหลังของเอลล่าอย่างสงบในขณะที่เขาจดจ่อกับสิ่งรอบตัว
ตอนนั้นเองที่โทรลล์ภูเขาสองตัว ขนาดของเนินเขาเล็กๆ ก็ปรากฏขึ้นในที่โล่ง พวกเขาถือลําต้นของต้นไม้และแกว่งไปมาราวกับอาวุธ
“โทรลล์”
นาน่าหรี่ตาลง
“ฉันจะจัดการตัวหนึ่ง ส่วนนายไปจัดการอีกตัว”
“เข้าใจแล้ว”
เฮอร์แมนตอบ
นาน่าดึงดาบของเธอออกและพุ่งเข้าหาโทรลล์ภูเขาตัวหนึ่ง เฮอร์แมนวิ่งเคียงข้างเธอขณะที่ทั้งคู่พยายามที่จะทําให้โทรลล์อยู่ห่างจากรถม้า
โทรลล์ภูเขาทั้งสองถูกพิจารณาว่าอยู่ในระดับสูงสุดของภัยคุกคามระดับ B และพวกมันก็ยากที่จะฆ่าได้ ผิวของพวกมันแข็งราวกับหิน และความแข็งแกร่งอันน่าทิ้งของพวกมันทําให้พวกเขากลายเป็นผู้นําที่อันตรายถึงตายได้
นอกจากนี้โทรลล์ภูเขาเหล่านี้ยังมีความสามารถในการฟื้นฟูที่น่ารําคาญซึ่งทําให้การต่อสู้กับพวกมันเป็นเรื่องที่ปวดหัวสําหรับคนส่วนใหญ่
นอกจากนี้ นาน่าและเฮอร์แมนกําลังปวดหัวเพราะพวกเขาไม่สามารถฆ่าโทรลล์ได้ เว้นแต่พวกเขาจะใช้ไฟหรือกรด สิ่งเดียวที่พวกเขาทําได้คือทําร้ายพวกมันได้
ในขณะที่การต่อสู้กําลังเกิดขึ้น โทรลอีกตัวหนึ่งก็พุ่งออกมาทางที่โล่งพร้อมกับส่งเสียงคํารามอันทรงพลัง มันวิ่งไปที่รถม้าซึ่งถือกระบองไม้ยักษ์ด้วยความตั้งใจที่จะทุบให้เป็นชิ้นๆ
“ไม่ะ! นายน้อย!”
นาน่าและเฮอร์แมนล่อโทรลล์ออกไปก่อนหน้านี้เพื่อพยายามป้องกันไม่ให้พวกมันโจมตีรถม้า
สิ่งที่พวกเขาไม่รู้ก็คือโทรลล์ก็มีกลยุทธ์เดียวกันเช่นกัน พวกมันสามารถที่จะสัมผัสได้ถึงการปรากฏตัวของนักรบผู้ทรงพลังทั้งสอง ดังนั้นพวกเขาจึงตัดสินใจแยกทางและนําพวกเขาออกจากเหยื่อ
โทรลล์ภูเขาตัวที่สามอยู่ห่างจากเป้าหมายเพียงห้าเมตร เมื่อประตูรถเปิดออกอย่างกะทันหัน ร่างสามร่างกระโดดลงจากรถม้าและวิ่งไปทางวิลเลียม
เมื่อเห็นเหยื่อของมันวิ่งหนีโทรลล์ภูเขา ตัดสินใจไล่ตามก้าวของมันใหญ่กว่าและเร็วกว่าเด็ก ๆ ดังนั้นจึงตามทันพวกเขาอย่างง่ายดาย เอสและฝาแฝดทั้งสองได้แต่มองดูด้วยความสยดสยองเมื่อสัตว์ประหลาดกระแทกกระบองไม้ยักษ์เข้าหาพวกเขาอย่างไร้ความปราณี
นานาและเฮอร์แมนต้องการกลับไปช่วยนายน้อยของพวกเขา แต่โทรลล์ทั้งสองขวางทางพวกเขา
“นายน้อย!”
นาน่าร้องลั่น เธอรู้สึกเสียใจและหมดหนทางเมื่อสัตว์ประหลาดเบือนายน้อยของเธอ
“ข้าขอโทษ ท่านหญิง ข้าขอโทษ!”
เฮอร์แมนกัดฟันและคํารามด้วยความโกรธ สามารถมองเห็นความสิ้นหวังบนใบหน้าของเขา ในขณะที่เขาดูโศกนาฏกรรมที่กําลังจะคลี่คลาย
ในขณะนั้นเองที่แพะสูง 2 เมตรกระโดดข้ามเด็กทั้งสาม แพะตัวใหญ่เผชิญหน้ากับกระบองยักษ์ที่กําลังจะฟาดลงมาบนพวกเขา บนหลังของเธอมีเด็กผู้ชายที่มีผมสีแดงราวกับไฟที่ลุกโชน ไม้เท้าของเขาพร้อมที่จะโจมตีเหมือนนักหอกขี่ม้าศึก
ดวงตาสีน้ําตาลสวยของเอสมองดูเด็กน้อยวัยเดียวกับเขา สร้างปาฏิหาริย์ต่อหน้าต่อตาเขา
YOU MAY ALSO LIKE
