กลับชาติมาเกิดด้วยระบบที่แข็งแกร่งที่สุด Reincarnated With The Strongest System - ตอนที่ 58
ตอนที่ 58 เพลิดเพลินไปกับรชาติแห่งความทุกข์
เมื่อวิลเลียมลืมตา เขาก็พบว่าตัวเองอยู่ในที่ที่ไม่คุ้นเคย
“ฉันอยู่ที่ไหน?”
วิลเลียมขมวดคิ้ว แม้ว่าสถานที่นั้นจะมืด แต่ในทวิชชั่นของเขาก็เปิดใช้งานและช่วยให้เขา สแกนสภาพแวดล้อมรอบตัวได้ สัญชาตญาณของวิลเลี่ยมนั่นสามารถบอกได้ว่าเขานั่นน่าจะอยู่ที่ไหนสักแห่งภายในใต้ดิน
เมื่อเขาพยายามขยับร่างกาย เขารู้สึกประหลาดใจที่พบว่าแขนและเท้าของเขาถูกมัดด้วยโซ่ โลหะ เขาพยายามปลดปล่อยตัวเองจากการผูกมัด แต่ความแข็งแกร่งในปัจจุบันของเขาไม่เพียงพอที่จะหลุดพ้น
“มี้ยยยยย!”
เสียงที่คุ้นเคยดังมาถึงหูของเขา และวิลเลียมก็รีบมองไปทางขวาของเขา
“แม่ครับ สบายดีไหม”
“มีเยยยยย!”
เท้าและคอของเอลล่าถูกล่ามไว้ด้วยโซ่ และเธอไม่สามารถทําลายพันธะได้ เอลล่านั้นแข็งแกร่ งกว่าวิลเลียม ดังนั้น ถ้าเธอไม่สามารถทําลายพันธนาการของเธอได้ ก็จะเป็นไปไม่ได้ที่วิลเลี่ยมจะสามารถทําลายได้
“ในที่สุด เธอก็ตื่นแล้ว”
เสียงของเซลีนดังก้องอยู่ในห้อง และวิลเลี่ยมก็ได้ยินเสียงของความสนุกสนานในตัวของเซลีน
“ไม่ต้องหาทางที่จะปลดหล่อยตัวเองจากพันธะเหล่านั้นได้หรอก โซ่เหล่านั้นทําจากอดาแมน เทียมและก็เสริมด้วยรูนทําให้พวกเจ้าไม่สามารถใช้เวทย์มนต์ได้”
“ท่านอาจารย์ ผมไม่สนว่าคุณจะกักขังผม แต่ได้โปรดปล่อยแม่เอลล่าไป!”
วิลเลี่ยมขอร้อง
“จะทําอะไรก็ได้ แต่อย่าทําร้ายเธอ!”
“!” เอลล่าร้องด้วยความไม่พอใจ เธอจะไม่ทิ้งวิลเลียมไว้ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้น แม้ว่าเซลีนจะปล่อยเธอให้พ้นจากพันธนาการก็ตาม
“น่าประทับใจจัง”
เซลีนตอบ
“นี่เป็นครั้งแรกที่ฉันได้เห็นมนุษย์ ไม่สิ ลูกครึ่งเอลฟ์ เรียกแพะว่าเป็นแม่ของตัวเอง จะให้ฉันทําตามคําขอของเธอ? ขออภัย ฉันไม่ได้ตั้งใจที่จะปล่อยเธอสองคน ในฐานะอาจารย์ของเธอ มันเป็นสิ่งจําเป็น เพื่อให้ฉันสอนเธออย่างเหมาะสม โอลิเวอร์ ฉันจะฝากการฝึกขั้นพื้นฐานของเจ้าหนูวิลไว้ให้นาย”
ลิงนแก้ว ปรากฏตัวขึ้นภายในห้องจากที่ใด จากนั้นมันก็ลอยขึ้นไปในอากาศและทําให้วิลเลียมและเอลล่ายิ้มอย่างชั่วร้าย
“ขอให้เป็นวันที่ดี ฉัน โอลิเวอร์ จะเป็นผู้ฝึกสอนของคุณสําหรับวันนี้” โอลิเวอร์กล่าว
“การฝึกครั้งแรกของคุณกําลังต้านทานคําสาป โดยไม่ต้องลาก่อน เพลิดเพลินไปกับรสชาติของความทุกข์ทรมานครั้งแรกของคุณ”
“คอนฟิวส์ เรย์!”
โอลิเวอร์ตะโกนและลําแสงสีแดงสองลําพุ่งออกมาจากดวงตาของมัน
ลําแสงกระทบกับร่างของวิลเลียมและสีหน้าของเด็กชายก็ลดลงทันที ไม่กี่วินาทีต่อมา เขากรีดร้องและพยายามดิ้นรนอยู่ภายในพันธนาการของเขา คอนฟิวส์ เรย์ เป็นหนึ่งในทักษะของดาร์ก เมจิค ที่สามารถทําให้เป้าหมายเข้าสู่สถานะบ้าระห่ำ
วิลเลียมอยู่ในภาวะบ้าระห่ำในขณะที่เขาคํารามและตะโกนเหมือนคนบ้าที่เสียสติไปแล้ว
“มี้ยยยยย!”
เอลล่ากรีดร้องด้วยความโกรธเมื่อเห็นสภาพปัจจุบันของวิลเลียม ลูกของเธออยู่ในสภาวะจิตฟุ้งซ่านและรอยฟกช้ำเริ่มปรากฏบนผิวหนังของเขาในขณะที่เขาพยายามจะหลุดจากโซ่โลหะที่ ผูกมัดเขาไว้
“อย่ากังวลไป เจ้าก็จะประสบชะตากรรมเดียวกัน”
โอลิเวอร์ให้ความเห็น
“คอนฟิวส์ เรย์!”
ลําแสงสีแดงก็พุ่งเข้าใส่เอลล่า
“มี่ยยยยยยยยยยยย!”
สถานะบ้าๆบอ ๆ ของเอลล่านั่นร้ายกาจกว่าเมื่อเปรียบเทียบกับวิลเลี่ยม เอลล่าเขย่าโซ่ของเธอโดยไม่สนใจว่าเธอเลือดออกหรือไม่ เธอเหวี่ยง หัน เตะ และกรีดร้อง
โอลิเวอร์และเซลืนมองดูทั้งหมดนี้อย่างไม่แยแส ในฐานะของดาร์ก เมจิค ก็มีบ้าง บางครั้งที่พวกเขาถูกฝึกอย่างหนักเช่นกัน
“โอลิเวอร์ ใช้ คอนฟิวส์ เรย์ กับพวกเขาต่อไปเมื่อพวกเขาหายจากความงุนงง นายรู้อยู่แล้วว่าจะวัดขีดจํากัดของพวกเขาได้อย่างไร ใช่ไหม”
“ครับนายหญิง”
เซลีนพยักหน้า
“ฉันจะปล่อยให้พวกเขาฝึกช่วงแรกกับนาย เสร็จแล้วก็เรียกฉันได้”
“ตามความประสงค์ ท่านหญิง”
โอลิเวอร์ค้อมศีรษะเป็นการยอมรับ
วันนั้น วิลเลียมเข้าสู่สภาวะบ้าระห่ำมากกว่าห้าสิบครั้ง เขาทรุดตัวลง น้ำลายที่หยดลงที่ริมฝี ปากของเขา เอลล่าเองก็อยู่ในสภาพที่คล้ายคลึงกัน
ข้อมือและข้อเท้าของพวกเขามีเลือดออกเนื่องจากการเคลื่อนไหวที่มากเกินไป แต่ความ เจ็บปวดไม่เพียงพอที่จะพาพวกเขาออกจากสภาวะหมดสติ
โอเว่นเข้ามาในห้องพร้อมกับถอนหายใจ เขาตรวจสอบสภาพปัจจุบันของวิลเลียมและเอลล่าก่อนจะรักษาอาการบาดเจ็บในร่างกายของพวกเขา เขาให้ยาพิเศษซึ่งเต็มไปด้วยสารอาหารแก่ พวกเขา ด้วยยานี้ พวกเขาไม่ต้องกินข้าวหรือน้ำเป็นเวลาสามวัน เพราะมันมีศักยภาพเพียงพอที่ จะจัดหาอาหารที่จําเป็นต่อร่างกายของพวกเขาเพื่อเอาชีวิตรอด
มันเป็นยาที่ทํามาจากหัวใจ ตับ และเลือดของจระเข้เกล็ดทอง โอเว่นได้รับฟังการบรรยาย สรุปจาก เซลีนเกี่ยวกับระบบการฝึกที่เธอเตรียมไว้สําหรับวิลเลียมแล้ว งานของเขาคือการรักษา อาการบาดเจ็บที่พวกเขาจะได้รับจากการฝึกฝน และทําให้แน่ใจว่าพวกเขาจะไม่ตายจากความหิว โหยและความอดอยาก
“การฝึกสําหรับดาร์ก เมจิค นั้นยากเกินไป เมื่อเทียบกับ ไลฟ์ เมจิเชี่ยน
โอเว่นถอนหายใจขณะที่เขาทํางานเสร็จ
“ฉันแค่หวังว่า เซลืนจะไม่ทําลายเด็กด้วยการฝึกฝนของเธอ”
หนึ่งสัปดาห์ผ่านไปอย่างพร่ามัว และในที่สุดกลุ่มคนก็มุ่งหน้าไปยังเมืองลอนต์
“ในที่สุดเราก็กลับมา”
เจมส์พูดขณะที่สูดอากาศเข้าไป
“บ้านที่แสนอบอุ่น.”
ปัจจุบันเจมส์นั่งอยู่บนไหล่ซ้ายของ โออุโรโบ (คิงคองทองคํา) และชื่นชมเมื่อลอนต์จากจุดชมวิว
“ฉันจะแจ้งให้คนอื่นๆ ทราบ การมาถึงของเรา”
จอห์นประกาศ บลิตซ์ สหายสัตว์ของเขาส่งเสียงร้องขณะที่มันบินไปข้างหน้ากลุ่ม
“ฉันก็จะไปเหมือนกัน”
มาร์คัสพูดพร้อมกับกระตุ้นให้ธันเดอร์เร่งความเร็ว เจมส์พร้อมกับคนอีกแปดคนที่ถูกทิ้งไว้ ข้างหลังใช้เวลาไปถึงเมืองลอนต์
เมื่อคิงคองทองคําปรากฏตัวนอกเมือง ทุกคนก็พากันโกลาหล สัตว์ร้ายนั้นดูสง่างามมากจนทุกคนมองด้วยความกลัวและชื่นชม
ดเวย์น ผู้ซึ่งควบคุมมันได้สําเร็จในขณะที่เขายิ้มอย่างภาคภูมิใจ ในบรรดาสัตว์เดรัจฉานพันปี คิงคองทองคําถูกพิจารณาว่าอยู่ในระดับกลางของระดับวิญญาณระดับ SS เนื่องจากมีความสา มารถในการต่อสู้ที่ครบถ้วน
สัตว์ร้ายเพียงตัวเดียวที่สามารถใช้ เฟรนซี่ สกิว ได้
เฟรนซี่ สกิว เป็นเวอร์ชั่นอัพเกรดของเบอร์เซิร์ก ทักษะเบอร์เซิร์กจะทําให้ผู้ใช้บ้าคลั่งเพื่อแลกกับการเพิ่มความแข็งแกร่งเป็นสามเท่า เช่นเดียวกับเบอร์เซิร์ก ทักษะเฟรนซี่ จะเพิ่มความแข็งแกร่งของพวกสัตว์ร้ายได้ถึงห้าเท่า
โออุโรโบเป็นสปิริต บีส์ตตัวเดียวที่มีอยู่ซึ่งมีภูมิคุ้มกันต่อผลกระทบของสถานะเฟรนซี่ ซึ่งทํา ให้มันเป็นเครื่องจักรสังหารแบบไร้ไขมันในสเตียรอยด์ มีสัตว์ประหลาดเพียงไม่กี่ตัวที่สามารถเผ ชิญหน้าและเอาชีวิตรอดจากการถูกมันโจมตีได้
เจมส์และคนอื่นๆ เดินทางกลับที่พักเพื่อพักผ่อนหลังจากมาถึงเมืองลอนต์ การต่อสู้ที่พวกเขา ประสบนั้นค่อนข้างรุนแรง แต่รางวัลก็คุ้มค่า ชายชราอารมณ์ดีและเดินไปที่บ้านของเขาขณะที่ฮัมเพลง
มอร์เดรดตามเขาไปที่สนามรบเพราะเขากังวลว่าพ่อของเขาจะบ้าเลือดเกินไปถ้าไม่มีใครยับยั้งเขา พวกเขาปล่อยให้โอเว่นดูแลลอนต์ขณะที่พวกเขาไม่อยู่ เพราะพวกเขารู้ว่าพวกเขาสามารถวางใจให้โอเว่นจัดการทุกอย่างได้แม้ว่าพวกเขาจะไม่ได้อยู่
เมื่อชายทั้งสองมาถึงบ้าน คนที่ทักทายพวกเขาที่ทางเข้าคือเฮเลน
“ยินดีต้อนรับกลับมา ท่านลอร์ดและนายน้อย”
เฮเลนกล่าวด้วยรอยยิ้ม
“อา.. เฮเลน ทุกอย่างเป็นอย่างไรบ้าง”
เจมส์ถาม
“หลานโง่ของฉันสบายดีไหม”
“นายน้อยวิลไม่ได้กลับบ้านมาหนึ่งสัปดาห์แล้ว”
เฮเลนพูดด้วยสีหน้ากังวล
“ตอนนี้เขาพักอยู่ที่บ้านของเซลีน เมื่อฉันไปที่นั่นเพื่อตรวจสอบเขา คนเดียวที่ฉันเห็นคือเซลีน เธออธิบายว่า นายน้อยวิลอยู่ในระหว่างการฝึกในขณะนี้และไม่มีใครรบกวน”
“โอ้ การฝึกเหรอ?”
เจมส์ยิ้ม
“เดี๋ยวนะ ทําไมเซลืนถึงฝึกวิลเลี่ยมล่ะ”
“เอ่อ ท่านไม่รู้เรื่องเหรอ”
เฮเลนเอียงศีรษะด้วยความสับสน
“ฉันคิดว่าท่านรู้ว่าเซลืนรับวิลเลียมเป็นลูกศิษย์ของเธอ”
“โอ้”
เจมส์เล่นเคราขณะที่มองดูลูกชายของเขา มอร์เดร็ด
“จริงหรือที่วิลเลียมไม่ได้กลับบ้านมาหนึ่งสัปดาห์แล้ว”
มอร์เดร็ดขมวดคิ้ว
“ใช่ค่ะ”
เฮเลนตอบ
“นายน้อย เอาจริงๆ ตอนนี้ฉันเป็นห่วงนายน้อยวิลมาก”
เจมส์หัวเราะแล้วตบไหล่เฮเลน
“เอาล่ะ ฉันจะตรวจดูวิลเลียมเอง ทําอาหารที่ฉันโปรดปรานให้หน่อยสิ ฉันหิวแล้ว เฮเลน”
“เข้าใจแล้ว”
เฮเลนยิ้ม
“ฉันจะเตรียมงานเลี้ยงสําหรับการกลับมาอย่างมีชัยของท่านไว้แล้วคะ”
“ฉันจะตั้งตารอ!”
เจมส์ขยิบตา จากนั้นเขาก็เดินไปทางทิศใต้ซึ่งเป็นที่ตั้งของบ้านของเซลีน
YOU MAY ALSO LIKE
