กลับชาติมาเกิดด้วยระบบที่แข็งแกร่งที่สุด Reincarnated With The Strongest System - ตอนที่ 45
“และนั่นคือสิ่งที่เกิดขึ้น”
วิลเลียมถอนหายใจ
“มันเป็นความผิดของฉันเองที่ประเมินมันต่ำไป”
โอเว่นตบหัวของวิลเลียมด้วยฝ่ามือซึ่งทำให้เด็กชายร้องโหยหวนด้วยความเจ็บปวด
“ไอ้โง่! กฎข้อแรกของการสำรวจดันเจี้ยนคืออย่าประเมินคู่ต่อสู้ต่ำไป!”
โอเว่นจู้จี้
“คุณคงรู้ว่าถ้าคุณไม่ตอบสนองตรงเวลาและใช้แหวน คุณและแพะของคุณคงตายไปแล้ว”
“…ใช่.”
วิลเลียมรู้สึกเศร้าใจ แต่มันคือความจริง เขาไม่กล้าแก้ตัวใดๆ สำหรับความผิดพลาดที่เขาทำลงไป
“ฟังนี่ เจ้าหนู”
โอเว่นพูดด้วยสีหน้าจริงจัง
“มีบางกรณีที่ความแข็งแกร่งล้วนไร้ประโยชน์ นักเวทย์มนตร์มืดหลายคนกลัว คุณรู้ไหมว่าทำไม?”
“เป็นเพราะคำสาปของพวกเขาหรือเปล่า”
“ใช่และไม่.”
โอเว่นคำรามในขณะที่เขาเรียกลูกบอลแสงสีขาวในมือออกมา
“เหตุผลที่นักเวทย์แห่งศาสตร์มืดกลัวเพราะพวกเขาสามารถฆ่าผู้คนโดยที่เหยื่อไม่รู้ว่าพวกเขาตายอย่างไร คำสาปของพวกเขาสามารถเจาะร่างกายของบุคคลนั้นและ… ทำลายมันจากภายใน”
จุดสีดำปรากฏขึ้นตรงกลางลูกบอลแสงสีขาวในมือของโอเว่น จากนั้นมันก็ค่อยๆ ขยายใหญ่ขึ้นจนครอบคลุมแสงทั้งหมดในลูกบอลจนกลายเป็นลูกแก้วสีดำแห่งความอาฆาตพยาบาท
“กระบวนการนี้อาจใช้เวลาหลายปี แต่มีสิ่งหนึ่งที่แน่นอน”
โอเว่นกล่าว
“เมื่อ Dark Magician ตัดสินใจฆ่าใครซักคน มันจะยากมากสำหรับทุกคนที่จะอยู่รอด โชคดีที่ Hobgoblin Shaman ที่เจ้าต่อสู้นั้นอยู่ที่ Fourth Circle เท่านั้น เวทย์มนตร์สามารถกำจัดได้โดยคนที่ระดับของฉัน
อย่างไรก็ตาม หากเจ้าถูกสาปโดยใครบางคนที่เทียบเท่าหรือแซงหน้าฉัน ไม่มีอะไรในโลกนี้สามารถช่วยเจ้าได้ ฉันรับประกันว่าเจ้าจะต้องทนทุกข์ทรมานกับการตายที่ช้าและเจ็บปวดมาก นี่คือเหตุผลที่ผู้คนไม่ชอบที่จะเชื่อมโยงกับ Dark Magician”
วิลเลียมฟังคำอธิบายของโอเว่นและขมวดคิ้ว จากนั้นเขาก็มองไปที่ชายชราด้วยสีหน้าจริงจังและถามคำถามที่เขาตั้งใจจะถามตั้งแต่ชายชราเริ่มพูดถึงเวทมนตร์แห่งความมืด
“แล้วคุณโอเว่น ผมจะต่อสู้กับมันได้อย่างไร”
วิลเลียมถาม
“มีหลายวิธีในการต่อสู้กับเวทมนตร์แห่งความมืด สิ่งแรกที่เจ้าต้องทำคือ ฆ่า Hobgoblin Shaman ก่อนที่มันจะฆ่าเจ้า”
โอเว่นตอบ
“ฉันแค่พบว่ามันแปลกสำหรับเด็ก 10 ขวบอย่างเจ้าที่ถามฉันถึงวิธีต่อสู้กับ Hobgoblin Shaman เจ้ารู้ไหม แม้แต่นักผจญภัยระดับเงินก็สามารถตายได้เมื่อเผชิญหน้ากับสัตว์ร้ายเหล่านั้น!”
เสียงของชายชราเต็มไปด้วยความดูถูกเมื่อเขามองไปที่เด็กหนุ่มที่อยู่ข้างหน้าเขา ถึงกระนั้น สายตาของวิลเลียมก็ไม่เคยหวั่นไหว เขายังคงมองโอเว่นด้วยสีหน้าจริงจังซึ่งทำให้ชายชราเลิกคิ้ว
“เจ้ากำลังพยายามหาวิธีที่จะต่อสู้กับ Hobgoblin Shaman ในวัยเดียวกับเจ้าเหรอ?”
โอเว่นถาม
“ทำไม? เจ้ากำลังพยายามทำให้ถึงเส้นตายหรืออะไรทำนองนั้น?”
“ไม่ๆ ”
วิลเลียมส่ายหัว
“ผมแค่อยากจะแข็งแกร่งขึ้น การต่อสู้กับ Millennial Beast ทำให้ผมตระหนักว่าฉันเป็นเพียงมดที่สามารถตายได้ง่ายเมื่อสัตว์ในระดับนั้นตัดสินใจเหยียบผม”
“อืม นายไม่ผิด”
โอเว่นต้องยอมรับว่าตรรกะของเด็กชายมีความจริงบางอย่างอยู่ในนั้น หลังจากไตร่ตรองอยู่ครู่หนึ่ง โอเว่นตัดสินใจให้คำแนะนำแก่เด็กชายเพื่อเอาชนะสถานการณ์ปัจจุบันของเขา
“มีสามวิธีที่เจ้าสามารถเอาชนะสถานการณ์ปัจจุบันของเจ้า อย่างที่ฉันพูด
วิธีแรกคือฆ่า Goblin Shaman ก่อนที่มันจะฆ่าเจ้า ซึ่งหมายความว่าเจ้าต้องใช้เวทมนตร์ระยะไกลหรือการโจมตีที่สามารถฆ่ามันได้ ระยะห่างที่ปลอดภัย
วิธีที่สองคือการเรียนรู้ Light หรือ Life Magic แม้ว่าเวทมนตร์ทั้งสองจะมีรากเหมือนกัน แต่ก็ยังมีจุดประสงค์ที่แตกต่างกัน เวทแสงถูกใช้อย่างกว้างขวางโดย Clerics, Priests และ Paladins พูดได้เลยว่าพวกเขาคือศัตรูของเวทมนตร์แห่งความมืด”
โอเว่นหยุดครู่หนึ่งเพื่อให้วิลเลียมเข้าใจคำอธิบายของเขา เขาเข้าใจว่าสิ่งนี้อาจเป็นเรื่องยากสำหรับเด็ก 10 ขวบที่จะเข้าใจ แต่เนื่องจากเด็กคนนี้จริงจัง เขาจึงตัดสินใจจริงจังเช่นกัน
“แล้ววิธีสุดท้ายที่จะเอาชนะเวทมนตร์แห่งความมืดก็คือ… คือการต่อสู้กับีมนด้วยความมืดอีกที”
โอเว่นยิ้ม
“เจ้ารู้จักคำพูดนั้นหรือไม่ ตาต่อตา ฟันต่อฟัน และต่อสู้กับไฟด้วยไฟ? เมื่อเจ้าเชี่ยวชาญศาสตร์มืดแล้ว จะมี ‘คาถาแสดงสถานะ’ น้อยมากที่สามารถทำร้ายเจ้าได้ “
เจ้าหนูวิล คุณวางแผนจะทำอะไร เอ่อ ขอพูดแค่นี้ก่อน หากคุณต้องการเรียนรู้ Dark Magic ผู้คนจะหลีกเลี่ยงคุณเหมือนโรคระบาด แม้ว่า Dark Magic จะไม่จำเป็นต้องชั่วร้าย แต่ผู้ที่ใช้มันจะถูกปฏิบัติเช่นนี้”
วิลเลี่ยมก้มศีรษะลงขณะที่เขาจมอยู่ในความคิดลึกๆ เขาชั่งน้ำหนักข้อดีข้อเสียของคำแนะนำของโอเว่น หลังจากครุ่นคิดสิบนาที วิลเลียมก็เงยหน้าขึ้นและพูดคำตอบของเขา
“คุณโอเวน ฉันอยากเรียน…”
—–
“มี๊ยยยยย!”
“มี๊ยยยยย!”
“มี๊ยยยยย!”
“มี๊ยยยยย!”
หลังจากคุยกับโอเว่นแล้ว วิลเลียมก็กลับไปที่บ้าน หลังจากพบคุณปู่ ลุง และป้าแล้ว เขาก็ตรงไปที่คอกแพะเพื่อดูฝูงสัตว์ เขาถูกล้อมรอบไปด้วยอัสลาน โครนอส และแพะตัวอื่นๆ ในทันที
วิลเลียมหมอบลงกับพื้นและกอดทุกคน แพะรายล้อมเขาและเอาหน้าผากแนบกับตัวเขา เด็กหนุ่มรู้สึกถึงความรักและความห่วงใยและทำให้เขารู้สึกอบอุ่น
เอลล่ามองดูฉากนี้ด้วยท่าทางสงบ เธอต้องการก้าวไปข้างหน้าและเอนศีรษะลงบนไหล่ของวิลเลียม แต่เธอกลับรั้งไว้ แม่คนที่สองของวิลเลียมเข้าใจว่า “ลูกชาย” ของเธอจำเป็นต้องทำให้แพะรู้สึกสบายใจบ้างเพื่อบรรเทาความวิตกกังวลที่ทำให้พวกเขาขยายขอบเขตออกไปในช่วงสองสามวันที่ผ่านมา
ผ่านไปครู่หนึ่ง แพะก็กลับมามีนิสัยร่าเริงอีกครั้ง
“แม่ครับ”
วิลเลี่ยมยืนอ้าแขนกว้าง
เอลล่าเดินไปข้างหน้าและเลียหน้าของเด็กชาย วิลเลียมหัวเราะคิกคักเพราะลิ้นของแม่รู้สึกจั๊กจี้มาก เขากอดคอเธอและลูบหัวเธอ นี่เป็นวิธีของพวกเขาเพื่อให้มั่นใจว่าทุกอย่างเรียบร้อยดี
ครอบครัวไอส์นเวิร์ธพร้อมด้วยลีอาห์และเซดริกรับประทานอาหารกลางวันร่วมกัน สองพี่น้องโล่งใจเมื่อรู้ว่าวิลเลียมฟื้นจาก “ความบ้าคลั่ง” วิลเลียมได้รับแจ้งล่วงหน้าว่านี่เป็นคำอธิบายที่โอเว่นและเจมส์ให้สหายของพวกเขา ดังนั้นเขาจึงต้องยึดคำอธิบายนี้ไว้
ระหว่างรับประทานอาหารกลางวัน วิลเลียมสังเกตเห็นว่าลีอาห์ดูสดใสกว่าเมื่อเปรียบเทียบกับครั้งสุดท้ายที่เขาพบเธอ เธอยังยิ้มและเด็กชายก็บอกได้ว่าเธอไม่ได้แกล้งทำเป็น
“มีเรื่องดีๆเกิดขึ้นหรือเปล่าพี่?”
วิลเลียมถาม
“พี่ดูสวยกว่าครั้งสุดท้ายที่ผมเห็นพี่”
“จริงหรือ?”
ลีอาห์ยิ้มหวานให้วิลเลียม รอยยิ้มที่หวานจนฟันผุ
“ใช่.”
วิลเลียมพยักหน้า
“มีเรื่องดีๆเกิดขึ้นจริงหรือ?”
“อาจจะ”
ลีอาห์ตอบ เธอแลบลิ้นอย่างสนุกสนาน แต่ไม่ได้พูดอะไรอีก
เซดริกยังสังเกตเห็นการเปลี่ยนแปลงในทัศนคติของพี่สาวอีกด้วย อย่างไรก็ตาม เขาไม่ได้พูดอะไรเกี่ยวกับเรื่องนี้ สำหรับเขา ลีอาห์จะเป็นแบบนี้ดีกว่า แทนที่จะรู้สึกหดหู่ใจกับการจากไปของพ่อ
ถ้าเขารู้เพียงว่าพ่อของเขายังไม่ตาย และได้พบกับน้องสาวของเธอ เขาก็คงรู้สึกแบบเดียวกับเธอ
YOU MAY ALSO LIKE
