กลับชาติมาเกิดด้วยระบบที่แข็งแกร่งที่สุด Reincarnated With The Strongest System - ตอนที่ 43 - cat2auto

ในที่สุด วิลเลียมก็ยอมจำนนและนำทางไป หลังจากเดินไปได้ไม่กี่นาที เด็กชายก็เห็นกลุ่มฮอบกอบลินที่กำลังมองมาทางพวกเขาเช่นกัน

วิลเลียมขมวดคิ้วเมื่อสังเกตเห็นสัตว์ประหลาดตัวใหม่ในหมู่พวกมัน เขาใช้ทักษะการประเมินของเขาทันทีเพื่อดูข้อมูล

—-

< Hobgoblin Shaman >

— ก็อบลินที่ชอบใช้เวทย์มนตร์และพัฒนาเป็นหมอผีฮ็อบก็อบลิน

– เชี่ยวชาญในการใช้เวทมนตร์แห่งความมืดและธาตุ

— มอนสเตอร์ตัวนี้แข็งแกร่งกว่า Hobgoblin Leader โดย One Rank

—-

การแสดงออกของวิลเลียมเริ่มจริงจังในทันที ‘หนึ่งอันดับที่สูงกว่าผู้นำฮ็อบก็อบลิน?’

หัวหน้าฮอบก็อบลินเป็นหัวหน้าชั้นสิบ แม้ว่าเอลล่าจะสามารถต่อสู้แบบตัวต่อตัวได้ แต่ก็ยังเป็นบอสมอนสเตอร์

คนเลี้ยงแกะหนุ่มรู้ว่า Hobgoblin Shaman เป็นภัยคุกคามในระดับบอสมอนสเตอร์ อย่างไรก็ตาม เขาให้เหตุผลว่าตอนนี้มาม่าเอลล่าของเขาแข็งแกร่งมากเช่นกัน หลังจากการต่อสู้ภายในช่วงสั้นๆ วิลเลียมตัดสินใจลองดู

เขาลงจากหลังม้าเอลล่าและยืนอยู่ด้านหลัง

“มาม่าเอลล่า จัดการพวก Hobgoblin Shaman นะ”

วิลเลียมกล่าว

“มี๊!”

“อัสลาน โครนอส เราจะใช้กลยุทธ์เดียวกัน!”

“”มี๊ !””

วิลเลียมถือไม้เท้าในมือแน่นและใช้ Bestow และ Ice Armor กับทุกคนรวมถึงตัวเขาเอง

(A/N: Bestow ใช้ไม่ได้กับ William มีเพียง Ice Armor)

“ไปซะ จู่โจม จู่โจม!”

วิลเลี่ยมสั่ง

แพะกลายเป็นภาพเบลอสีขาวเมื่อพุ่งเข้าหาเป้าหมายตามลำดับ แต่ Hobgoblin Shaman ไม่สะทกสะท้านเมื่อมองไปที่ War ibex ที่พุ่งเข้าหาด้านหน้า มันชี้นิ้วชี้ไปที่เอลล่าขณะที่มันร่ายคาถาในภาษาของมัน

“แซก รูต้า!”

ลำแสงสีแดงพุ่งออกมาจากนิ้วของมันและกระทบกับหน้าผากของเอลล่า ทำให้เอลล่าคลั่งและโจมตีตีไปรอบๆ ราวกับวัวบ้าในการแข่งขันโรดีโอ การโจมตีอย่างดุเดือดของเอลล่าพุ่งชนโครนอสโดยไม่ได้ตั้งใจ ซึ่งทำให้แพะชนเข้ากับกำแพง

รัศมีสีแดงล้อมรอบร่างของเอลล่าและบังคับให้เธอเข้าสู่สภาวะบ้าระห่ำ เธอไม่สามารถระบุเพื่อนหรือศัตรูและโจมตีสิ่งมีชีวิตที่อยู่ใกล้มันได้อีกต่อไป

อัสลานสั่งทีมของเขาให้ล่าถอย แต่มันก็สายเกินไปแล้ว Hobgoblins เข้าร่วมการต่อสู้และโบกไม้ตีที่แพะอย่างไร้ความปราณี ก็อบบลินธนูยิงธนูตามลูกศรซึ่งแทงทะลุร่างของ เอคโค ฟิน กริฟฟิน ฮาเดส โล ทำให้พวกเขากรีดร้องด้วยความเจ็บปวด

“ไม่นะ!”

วิลเลียมคำรามในขณะที่เขาสร้างกำแพงน้ำแข็งเพื่อแยก Hobgoblins และฝูงของเขา

“ราคัส ซัก ทู!”

หัวหน้า Hobgoblin ชี้ไปที่ วิลเลี่ยมและลูกแก้วสีดำพุ่งออกมาจากปลายนิ้ว

วิสัยทัศน์ของวิลเลียมมืดลงในทันทีเมื่อ “คาถาตาบอด” ของหมอผีฮ็อบก็อบลินมาถึงตัวเขา เขาจดจ่ออยู่กับ Hobgoblins ที่โจมตีฝูงสัตว์ของเขามากเกินไปจนเขาไม่ทันสังเกตว่าหมอผีร่ายคาถาใส่เขา

ควันดำทะลักออกมาจากดวงตาของวิลเลียม เขามองไม่เห็นอะไรเลย แต่ความมืดก็ไม่สามารถหยุดเขาไม่ให้ได้ยินเสียงร้องของแพะอย่างเจ็บปวด เห็นได้ชัดว่าพวกเขาได้รับบาดเจ็บสาหัส บางทีอาจถึงกับเสียชีวิต

“Ring of Conquest!”

วิลเลียมเปิดใช้งานแหวนเพื่อผลักพวกเขาทั้งหมดออกจากดันเจี้ยนอย่างแรง ก่อนที่แสงจะปกคลุมวิลเลียมและพวกแพะ ลูกศรก็แทงที่หน้าอกขวาของเขา

ความมืดได้เพิ่มความรู้สึกไวและความเจ็บปวดที่กัดต่อย ทำให้ร่างกายของเขาตกตะลึง ลูกแก้วหลากสีหลายลูกกระทบร่างของวิลเลียมในขณะที่หมอผีฮ็อบก็อบลินยิงคาถาจำนวนมาก มันรับรู้ได้ว่าเด็กคนนี้เป็นภัยคุกคามสูงสุดในปัจจุบันและตัดสินใจกำจัดเขา

ร่างของวิลเลียมล้มลงกับพื้นอย่างช่วยไม่ได้และหยุดเคลื่อนไหว ไม่กี่วินาทีต่อมา เขาและฝูงสัตว์ที่เหลือก็หายตัวไปจาก Goblin Crypt

—-

เจมส์กำลังนั่งสมาธิอยู่นอกคอกแพะ มันกลายเป็นนิสัยของเขาที่จะรอหลานชายของเขากลับมาจากคุกใต้ดินทุกคืน เมื่อเขาได้ยินเสียงกรีดร้องอย่างบ้าคลั่งของเอลล่าในโรงเลี้ยงแพะ เขาตระหนักว่ามีบางอย่างผิดปกติอย่างมหันต์

ชายชราเคาะประตูที่ล็อกไว้และเดินเข้าไปในโรงเก็บของ กลิ่นเลือดโชยเข้าจมูกทำให้เขาวิตกกังวล ตรงมุมห้องนั้น วิลเลียมนอนราบกับพื้นพร้อมลูกธนูที่พุ่งออกมาจากอกของเขา

เอลล่าร้องไห้สะอึกสะอื้นและสะกิดหัวเด็กหนุ่มเพื่อพยายามปลุกเขาให้ตื่น ผลของ Berserk Spell หมดลงพร้อมกับถูกขับออกจากดันเจี้ยน เมื่อเธอเห็นสภาพปัจจุบันของวิลเลียม เอลลาตื่นตระหนกและร้องขอความช่วยเหลือทันที

เธอรู้ว่าเจมส์อยู่นอกโรงเก็บของและมีเพียงเขาเท่านั้นที่สามารถช่วยวิลเลียมในเวลาที่เขาต้องการได้

ควันสีดำออกมาจากดวงตาของวิลเลียม และทำให้เจมส์เข้าใจสถานการณ์มากขึ้น เขาคุ้นเคยกับคาถานี้มากเพราะเขามีประสบการณ์ตรงในสนามรบ

แพะที่เหลือนอนอยู่บนพื้น เสื้อคลุมสีขาวของพวกเขาเปื้อนเลือดและบาดแผลลึกหลายครั้งแสดงให้เห็นกระดูกในร่างกายของพวกเขา ที่มุมริมฝีปากของพวกเขามีเลือดออกและบางส่วนของพวกเขาอยู่ในสภาวะใกล้ตาย

“วิลเลียม!”

เจมส์คำรามขณะรีบวิ่งไปหาหลานชายที่ล้มลง เขาตรวจสภาพของเขาและกำลังจะพาเขาไปหาโอเว่นเมื่อเด็กชายลืมตาขึ้น

“คุณปู่”

วิลเลียมกัดฟันกรอด

“ทุกคนเป็นยังไงบ้าง แพะ เป็นยังไงบ้าง”

“พวกเขาสบายดี”

เจมส์โกหก

“เจ็บไหม ไม่ต้องกังวล ฉันจะพาเจ้าไปหาโอเว่น เขาจะรักษาเจ้าได้”

“ไม่ ไม่”

วิลเลียมต่อต้าน

“ผมจำเป็นต้องช่วยพวกเขาก่อน ไม่อย่างนั้นพวกเขาจะตาย ผมปล่อยให้พวกเขาตายไม่ได้ มันเป็นความผิดของผมเอง ความผิดของผม”

น้ำตาของวิลเลียมส์ไหลลงมาที่ด้านข้างของเขา วิสัยทัศน์ของเขาถูกปกคลุมด้วยความมืด และต้องการใครสักคนที่จะนำทางเขาเพื่อช่วยเขาดูแลฝูงสัตว์ของเขา เขากำลังเจ็บปวด แต่ความเจ็บปวดจากการสูญเสียแพะของเขานั้นเจ็บปวดยิ่งกว่า

“ ได้โปรดคุณปู่ ผมจะรักษาพวกเขา”

“ตกลง.”

เจมส์ไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากยอมรับคำวิงวอนของวิลเลียม เขาอุ้มเขาไว้ในอ้อมแขนและเดินเข้าไปหาแพะที่วิลเลียมตั้งชื่อว่าโครนอส

‘ระบบ S ช่วยฉันด้วย’

< ฉันจะช่วยคุณได้อย่างไร? >

‘M-Mass, F- การปฐมพยาบาล’

<เข้าใจแล้ว. >

< การสร้างทักษะพิเศษ…>

< โฮสต์ได้เรียนรู้ทักษะ: การปฐมพยาบาลเบื้องต้น >

วิลเลียมไม่มีเวลารักษาแพะทีละตัว เขารู้ว่าเวลานั้นกำลังจะหมดลง และเขาทำได้เพียงร้องขอให้ระบบช่วยเขา โชคดีที่ระบบรองรับคำขอของเขาและสร้างทักษะที่เขาต้องการ

—–

< การปฐมพยาบาลเบื้องต้น >

(250 แต้มมานา)

— รักษาพลังชีวิต 20 แต้มของสมาชิกทุกคนในฝูง

— ทำงานเฉพาะกับสิ่งมีชีวิตที่เป็นของฝูงเท่านั้น

— สกิลนี้ไม่สามารถอัพเกรดได้

—-

เจมส์จูงมือหลานชายและวางบนศีรษะของโครนอส เด็กชายไม่เสียเวลาอีกต่อไปและใช้ทักษะ “การปฐมพยาบาลเบื้องต้น” ซ้ำแล้วซ้ำเล่า โรงเก็บทั้งหมดถูกปกคลุมด้วยแสงสีเขียวที่อ่อนโยน วิลเลียมใช้ทักษะนี้ต่อไปจนกว่าเขาจะใช้มานาสำรองหมด

หลังจากที่พลังเวทย์มนตร์หยดสุดท้ายออกจากร่างของเขา ในที่สุดวิลเลียมก็หมดสติไป

เจมส์รีบออกจากโรงเก็บของทันทีที่เห็นหลานชายเป็นลม เขาสร้างเส้นตรงไปยัง Life Magus เพียงคนเดียวในลอนต์ เอลล่ารู้สึกร้อนที่หางขณะที่เธอวิ่งไปข้างหลังชายชรา เธอยังคงอยู่ในร่าง War Ibex ซึ่งทำให้เธอสามารถติดตามการเคลื่อนไหวที่รวดเร็วของเจมส์ได้

“โอเว่น ช่วยด้วย!”

เจมส์เตะประตูบ้านของโอเว่นโดยไม่สนใจว่าอีกฝ่ายจะโกรธหรือไม่ ประตูไม้พังส่งเศษไม้ปลิวไปทุกทิศทุกทาง

“ไอ้ห่า! แกคิดจะทำอะไร!”

โอเว่นคำรามขณะที่เขาวิ่งลงบันไดด้วยความโกรธ

เขากำลังนอนหลับอย่างสงบกับภรรยาเมื่อไม่กี่วินาทีก่อน เมื่อเขาได้ยินเสียงกระแทกดังที่ประตูหน้าของพวกเขาถูกฉีกออกจากกัน สิ่งแรกที่เขาเห็นคือเจมส์อุ้มวิลเลียมไว้ในอ้อมแขน

มีลูกศรพุ่งออกมาจากหน้าอกของเด็กชาย และควันสีดำพวยพุ่งออกมาจากดวงตาที่ปิดสนิทของเขา

สีหน้าโกรธของโอเว่นกลายเป็นเคร่งขรึมทันทีเมื่อเขาเข้าใจสถานการณ์

“นอนลง”

โอเว่นสั่ง

“อย่าพูดอะไรจนกว่าฉันจะรักษาเขาเสร็จ เข้าใจไหม”

“ได้.”

“ฉันบอกแล้วไงว่าห้ามพูดอะไร!”

เจมส์ต้องการตบชายชราเพราะไร้เหตุผล แต่รู้ว่าไม่ใช่เวลามาทะเลาะกัน ความปลอดภัยของวิลเลียมคือสิ่งสำคัญอันดับแรกของเขา ดังนั้นเขาจึงหุบปากและมองดูโอเว่นใช้เวทมนต์ชีวิตกับหลานชายของเขา

โอเว่นจับลูกธนูที่ยื่นออกมาจากอกของเด็กชายแน่นแล้วดึงออกมาในครั้งเดียว เขาใช้เวทมนตร์รักษาเพื่อปิดแผลทันที หลังจากนั้น เขาใช้คาถาวินิจฉัยเพื่อสแกนร่างกายของวิลเลียมให้สมบูรณ์

“เวทมนตร์แห่งความมืด ตาบอด พิษ และการกัดกร่อน!”

โอเว่นพูดขึ้น

“บัดซบ! ใครกันคือจอมเวทย์แห่งความมืดที่กล้ารังแกเด็กน้อย? เขาไม่ละอายใจบ้างเลยหรือไง!”

โอเว่นรู้สึกสับสน คาถาประเภทนี้ไม่ใช่สิ่งที่ผู้วิเศษธรรมดาสามารถทำได้ มีเพียงนักเวทย์แห่งความมืดในแวดวงที่สี่เท่านั้นที่สามารถใช้เวทมนตร์แห่งความมืดได้ในระดับนี้

แม้ว่าจะมี Dark Sorcerer ในเมืองลอนต์แต่บุคคลนั้นไม่เคยทำร้ายใครในเมือง โอเว่นรู้ว่านี่เป็นงานของคนที่อยู่นอกกลุ่มเพื่อน

ในขณะนี้ เขาได้ผลักความคิดเหล่านี้ไปที่ด้านหลังของจิตใจ และยุ่งอยู่กับการปัดเป่าคำสาปในร่างกายของวิลเลียม