กลับชาติมาเกิดด้วยระบบที่แข็งแกร่งที่สุด Reincarnated With The Strongest System - ตอนที่ 37
ทักษะที่สองที่วิลเลียมเลือกคือทักษะ War Cry
< War Cry >
(10 แต้มมานา)
— ปล่อยเสียงร้องเรียกระดมเพื่อเพิ่มสถิติของคุณและพันธมิตรของคุณขึ้นยี่สิบเปอร์เซ็นต์
— สกิลนี้ไม่สามารถอัพเกรดได้
— ระยะเวลาของสกิล: 30 นาที
เอลล่าไม่ต้องการคำเตือนจากวิลเลียม และใช้ War Cry ของเธอทันที
“มี๊ยยยยยยย!”
ออร่าอันทรงพลังถูกแยกออกจากร่างกายของเธอ แพะตัวอื่นๆ ชื่นชมยินดีในขณะที่พวกเขารู้สึกว่าร่างกายแข็งแรงขึ้น
กองทัพแพะผู้ทรงพลังสามารถเคลียร์แผนที่ทั้งหมดได้ภายในวันเดียว แพะได้รับเลเวล 1 เลเวล วิลเลียมได้สอง และเอลล่าได้เจ็ด เป็นการเริ่มต้นที่ดี แต่วิลเลียมตัดสินใจหยุด “Dungeon Raid” ของพวกเขาชั่วคราว
เขาต้องการให้แพะรู้สึกว่าการทำงานเป็นทีมเป็นอย่างไร วิลเลียมวางแผนที่จะทำทีละขั้นตอนและปล่อยให้แพะคุ้นเคยกับรูปแบบใหม่ของพวกเขา นอกจากนี้ เขารู้สึกเศร้าเล็กน้อยเพราะสถานะหลักของเขาไม่สามารถก้าวหน้าได้อีกต่อไป
< แถบ Exp สถิติ >
Exp ปัจจุบัน : 146,283 / 146,283
ตามระบบ มาตรวัดสถิติของเขาจำเป็นต้องขึ้นสู่ระดับถัดไปเพื่อ “จุติ” ซึ่งจะทำให้เขาสามารถเลื่อนระดับต่อไปได้
สิ่งนี้คล้ายกับอาชีพอื่น ๆ ที่เขาได้รับซึ่งเขาต้องเลือกวิธีการเพื่อเลื่อนระดับพวกเขาไปสู่อาชีพที่แข็งแกร่งและทรงพลังยิ่งขึ้น
เพื่อแก้ปัญหานี้ วิลเลียมจำเป็นต้องไปวัดแห่งหนึ่งและสวดอ้อนวอนต่อพระเจ้าผู้อุปถัมภ์ของเขา จากนั้นแถบประสบการณ์สำหรับคะแนนสถิติของเขาจะถูกรีเซ็ตเท่าใหม่เพื่อการจุติ
น่าเสียดายที่วัดอยู่ใกล้ลอนต์มากที่สุดจะต้องใช้เวลาเดินทางอย่างน้อยสี่วันหากคุณต้องเดินทางด้วยรถม้า ปัจจุบันฝูงสัตว์ร้ายกำลังอาละวาดไปทั่วแผ่นดิน เป็นไปไม่ได้ที่วิลเลียมจะเดินทางไปพระวิหาร แม้ว่าเขาจะทำได้ เจมส์ก็ไม่อนุญาต
ตอนนี่มีเพียงคลาสเดียวที่ยังเลเวลไม่เต็มคือคลาสอาชีพ Shepherd ยังคงสามารถเพิ่มระดับได้เนื่องจากไม่ถึงขีดสูงสุด
วิลเลียมมองดูสถิติปัจจุบันของเขาและถอนหายใจ เขาขอบคุณฝูงสัตว์ร้ายในใจ ที่ให้โอกาสเขาก้าวไปข้างหน้าอย่างก้าวกระโดด จากการคำนวณของเขา มันต้องใช้เวลา อย่างน้อยสองถึงสามปีกว่าจะถึงระดับปัจจุบันของเขา
โชคดีที่สัตว์ร้ายพันปีและเหล่าลูกสมุนของมันได้ทำให้วิลเลียมมีโอกาสที่ดีที่สุดในการรับคะแนนประสบการณ์จำนวนมากในสภาพแวดล้อมที่มีการควบคุม
—–
เผ่าพันธุ์ : ลูกครึ่งเอลฟ์
แต้มพลังชีวิต: 725 / 725
มานา: 1240 / 1240
เลเวลอาชีพ: Shepherd Level 30
คลาสย่อย: Ice Mage ระดับ 40 (สูงสุด)
< ความแข็งแกร่ง: 22 (+2) >
< ความว่องไว: 35 (+3) >
< พลังชีวิต: 25 (+2) >
< สติปัญญา: 60 (+2)>
< ความคล่องแคล่ว: 16 (+20) >
Exp ปัจจุบัน: 146,283 / 146,283
Exp อาชีพ: 2400 / 11,503
—–
แพะผล็อยหลับไปทันทีเมื่อกลับไปที่คอกแพะ แม้ว่าจะผ่านไปเพียงชั่วโมงเดียวในโลกแห่งความเป็นจริง พวกเขายังคงอยู่ในดันเจี้ยนตลอดทั้งวัน พวกเขาทั้งหมดเหนื่อยมาก และวิลเลียมไม่ต้องการผลักดันพวกเขาให้ถึงขีดจำกัด
“ไปนอนกันเถอะครับแม่เอลล่า”
“มี๊..”
เอลล่ากลับสู่ “โหมดปกติ” ของเธอและนอนลงบนกองหญ้าแห้งที่มุมโรงเลี้ยงแพะ วิลเลียมตามหลังชุดสูทและกอดแม่เอลล่าของเขาให้หลับ
คืนนั้นวิลเลียมฝันที่จะนำฝูง Angorian War Ibex เพื่อต่อสู้กับฝูงของหมาป่า หมาป่าทั้งหมดถูกเหยียบย่ำอยู่ใต้ฝ่าเท้าของพวกเขา และแม้แต่สัตว์ร้อยปีและพันปีก็ไม่รอดจากการต่อสู้
“ฮิฮิฮิ”
วิลเลียมหัวเราะเบาๆ ขณะหลับ
“คะแนนประสบการณ์มากมาย…”
—–
ขณะที่วิลเลียมและเด็กๆ คนอื่นๆ ในลอนต์กำลังนอนหลับอยู่ พวกผู้ใหญ่ก็ผลัดกันเฝ้ายามราตรี
“เจคิล หมดเวลาแล้ว”
มาร์คัสพูดด้วยรอยยิ้ม
“หลับให้สบายนะ ฉันจะดูแลนาฬิกาเอง”
“ถึงเวลาแล้ว”
เจคิลตอบขณะเหยียดร่างกาย
“ชอว์น อย่าลืมเอาขนมปังอบใหม่ๆ มาให้พวกเราในวันพรุ่งนี้ด้วย ฉันจะวางใจนาย”
คุณบอนด์ตบไหล่ชอว์น
“ผมไม่ว่าอะไรหรอก ตราบใดที่คุณจ่ายมา”
ชอว์นหาว
“และอย่าเผลอหลับระหว่างปฏิบัติหน้าที่”
“มันเผลออะ”
คุณบอนด์ตบหน้าอก
“แต่ถ้ามอนเตอร์มาแม้แต่ตัวเดียวฉันก็จะจัดการไม่ให้พวกมันได้ผ่านไป ซักตัวเดียว ไม่ต้องห่วง”
ค่ำคืนผ่านไปอย่างสงบในขณะที่กองหลังของลอนต์ยืนเฝ้า เฉพาะเมื่อแสงแรกของพระอาทิตย์ขึ้นตกที่เมืองเล็ก ๆ พวกเขาได้ยินเสียงร้องของเหยี่ยวที่มาจากทางทิศตะวันออก
“ในที่สุด”
เจมส์พึมพำขณะจ้องมองเหยี่ยวที่ลงมาจากท้องฟ้า
ทุกคนกำลังรอการมาถึงของจอห์น ดังนั้นพวกเขาจึงรีบไปที่บ้านของไอน์สเวิร์ธเพื่อพบเขา ทุกคนต่างกระตือรือร้นที่จะฟังรายงานของเขาและเข้าใจสถานการณ์ปัจจุบัน
—-
ภายในห้องประชุม เจมส์กำลังยุ่งอยู่กับการวางอัญมณีบนแผนที่ซึ่งมีพื้นที่เกือบครึ่งหนึ่งของโต๊ะกลม อัญมณีหลากสีแสดงถึงสภาพปัจจุบันของหมู่บ้าน เมือง และเมืองต่างๆ ทางฝั่งตะวันตกของอาณาจักรเฮลลัน
เจมส์และคนอื่นๆ อดทนรอจนกว่าเขาจะทำงานเสร็จ ถึงกระนั้น บางคนก็ขมวดคิ้วอยู่แล้ว พวกเขาสามารถบอกได้ทันทีว่าพื้นที่ทางตะวันตกเกือบทั้งหมดอยู่ในซากปรักหักพัง
“โอ้พระเจ้า”
โอเว่นพึมพำ
“การทำลายล้างเช่นนี้…”
จอห์นถอนหายใจเฮือกใหญ่ขณะที่วางอัญมณีเม็ดสุดท้ายลงบนแผนที่
“อย่างที่คุณเห็น ภูมิภาคตะวันตกก็หายไปแล้ว”
จอห์นรายงาน
“การทำล้ายล้างของสัตว์ร้ายจากดินแดนต้องห้ามมาเร็วกว่าที่คาดไว้ห้าปี ลอนท์เผชิญกับฝูงหมาป่า เมืองฟูเชียพบกับฝูงหมีป่า ปราณถูกฮาร์ปีส์ปิดล้อม ซินนาร์ก็ถูกพวกไฮยีน่า…”
ยอห์นระบุเมืองต่างๆ ที่เขาเห็นระหว่างทาง ตามที่เขาพูด แทบไม่มีผู้รอดชีวิตจากดินแดนเหล่านี้
“บลิทซ์กับฉันเจาะลึกเข้าไปในอาณาจักรและพบร่องรอยของกลุ่มอสูร ดูเหมือนว่าพวกมันทั้งหมดจะรวมตัวกันเพื่อโจมตีฟอร์ตวินเดอร์เมียร์”
“อย่างที่คาดไว้”
เจมส์พึมพำขณะจ้องไปที่แผนที่บนโต๊ะ
ฟอร์ท วินเดอร์เมียร์เป็นป้อมปราการที่สร้างขึ้นเพื่อต่อต้านการรุกรานของสัตว์เดรัจฉาน โดยปกติกลุ่มสัตว์ร้าย จะเกิดขึ้นทุก ๆ สิบห้าถึงยี่สิบปี ดูเหมือนว่ามีบางสิ่งที่ยิ่งใหญ่เกิดขึ้นในดินแดนต้องห้ามซึ่งทำให้กลุ่มอสูรมาเร็วกว่านี้
ในอดีต อาณาจักรเฮลลันได้รวบรวมกองทัพขนาดใหญ่เพื่อกวาดล้างดินแดนต้องห้ามที่รู้จักกันในชื่อ “ป่าสตราธมอร์” น่าเสียดายที่พวกเขาไม่สามารถเข้าไปในบริเวณรอบนอกของป่าได้เนื่องจากข้อจำกัดอันทรงพลัง
เมื่อนักวิชาการอัจฉริยะแห่งราชอาณาจักรวิเคราะห์ข้อจำกัดนี้ พวกเขาประหลาดใจที่พบว่ามีเพียงผู้ที่มีอายุ 20 ปีหรือต่ำกว่าเท่านั้นที่สามารถเข้าไปในป่าได้
ด้วยเหตุนี้ แผนการทั้งหมดที่จะพิชิตป่าสตราธมอร์จึงถูกระงับ เนื่องจากพวกเขาไม่สามารถบุกต้นตอของปัญหาได้ พวกเขาจึงตัดสินใจสร้างป้อมปราการที่จะปกป้องอาณาจักรจากสัตว์ร้ายที่อาละวาดเหล่านี้
YOU MAY ALSO LIKE
