กลับชาติมาเกิดด้วยระบบที่แข็งแกร่งที่สุด Reincarnated With The Strongest System - ตอนที่ 31
The Dire Wolves ทำอะไรไม่ถูกกับความเร่งรีบของวิลเลียมและเอลล่า ด้ายสีทองของเฮเลนจะตัดหัวหมาป่าที่พยายามจะโจมตีวิลเลียมจากจุดบอดของเขา ด้วยผู้เชี่ยวชาญอย่างเธอที่คอยปกป้องเขา วิลเลียมจึงไม่ต้องกังวลว่าจะได้รับบาดเจ็บ
แน่นอน เขาและเอลล่าหลีกเลี่ยงจากสัตว์ร้อยปีและพันปี พวกเขาสู้กับหมาป่าที่ขอบด้านนอกเท่านั้น แม้ว่าพวกเขาจะรู้สึกมั่นใจ แต่ก็ไม่อวดดี
เฮเลนและโอเว่นพยักหน้าด้วยความชื่นชม ไม่ใช่เด็กอายุ 10 ขวบทุกคนที่จะได้รับโอกาสในการต่อสู้ในฝูงสัตว์ร้าย
< คะแนนประสบการณ์ที่ได้รับ: 46,176 >
< คะแนนประสบการณ์ที่ได้รับ: 70,131 >
< คะแนนประสบการณ์ที่ได้รับ: 65,495 >
วิลเลียมกำลังจะสะกิดเอลล่าให้เข้าไปในเขตที่ลึกขึ้นของฝูงหมาป่า เมื่อมีด้ายทองสองสามเส้น คอยป้องกันทั้ง 2 เฮเลนไม่ต้องการให้วิลเลียมและเอลล่าเข้าไปลึกเกินไป ดังนั้นเธอจึงตัดสินใจลากพวกเขากลับไปยังที่ที่โอเว่นยืนอยู่
นอกจากนี้ เธอสังเกตเห็นว่าการสู้รบเริ่มจริงจังตั้งแต่นี้เป็นต้นไปพวกกลุ่มหมาป่าส่วนใหญ่ได้รับการจัดการแล้ว การต่อสู้ที่แท้จริงกำลังจะเริ่มต้นขึ้น
“นายน้อย ระวังจะได้รับอันตราย”
เฮเลนกล่าว
“อยู่นี่ชั่วคราวนะคะ”
วิลเลียมพยักหน้าอย่างเชื่อฟัง เขาได้รับค่าประสบการณ์ที่ดีแล้ว ดังนั้นเขาจึงตัดสินใจฟังป้าเฮเลนของเขา
ในขณะนั้นฝูงหมาป่าก็มีการเปลี่ยนแปลงอย่างมากในทันใด ดวงตาของหมาป่าเป็นสีแดง ตอนนี้ทะเลสีดำมีจุดสีแดงเพียงเล็กน้อยและดูน่ากลัวกว่าเมื่อก่อน
“Berserk Call”
โอเว่นพึมพำ
“อย่างที่คาดไว้ พวกมันกำลังจะน่าขะแขยง”
หมาป่าพุ่งเข้าใส่ทั้งสามทีมที่กำลังโจมตีผู้นำของพวกมัน ตอนแรก มาร์คัสและคนอื่นๆ ทำตัวสบายๆ แม้ว่าหมาป่าจะมีความได้เปรียบในด้านตัวเลข แต่พวกเขาก็มีความสามารถในการจัดการกับพวกมันมากกว่า
สัตว์ร้ายร้อยปี แม้จะแข็งแกร่ง แต่ก็ไม่ใช่สิ่งที่พวกเขาจะไม่สามารถรับมือได้ พวกเขากำลังจะทำให้พวกมันไร้ความสามารถอย่างสมบูรณ์เมื่อเสียงหอนอันทรงพลังลงมาในสนามรบ
ทันใดนั้น สีหน้าของสัตว์ร้อยปีทั้งสองก็เปลี่ยนไป พวกเขาเข้าสู่สภาวะบ้าระห่ำซึ่งทวีคูณพลังของพวกเขาสามเท่า สามารถพูดได้เช่นเดียวกันสำหรับหมาป่าที่เหลือที่กำลังโจมตีพวกเขาโดยไม่ต้องกลัวชีวิตของพวกมัน
“นี่คือเหตุผลที่ฉันเกลียดการต่อสู้กับสัตว์พันปีที่มีพลังธาตุสายฟ้า”
เจมส์สาปแช่ง
“สัตว์พวกนี้เต็มไปด้วยเล่ห์เหลี่ยมสกปรก”
ในขณะนั้นเองที่สายฟ้าสีม่วงวาบพุ่งไปทางเจมส์ ชายชราใช้ขวานยักษ์ของเขาเพื่อป้องกันการโจมตีเหมือนโล่ อย่างไรก็ตาม มันยังคงทำให้เขากระเด็นออกไป
“ระเบิดเพลิง!”
มอร์เดรดคำรามขณะที่เขากดฝ่ามือทั้งสองลงบนพื้น
หมาป่าทั้งหมดที่อยู่ในรัศมีสิบห้าตารางเมตรรอบตัวเขากลายเป็นเถ้าถ่าน
“เฮ้ นายลืมไปหรือเปล่าว่าฉันอยู่ที่นี่!”
เจคิลตะโกนด้วยความโกรธ เขาอยู่ตรงกลางของรูปแบบการต่อสู้และคอยจับตาดูสถานการณ์ของเจมส์และมอร์เดรดอย่างใกล้ชิด การโจมตีอย่างกะทันหันของมอร์เดร็ดทำให้เขาประหลาดใจเพราะเขาเสียสมาธิกับสายฟ้าสีม่วงของสัตว์พันปี
“ใจเย็นๆ เปลวไฟเล็กๆ นี้ไม่อาจฆ่านายได้”
มอร์เดร็ดตอบพร้อมกับยักไหล่
“ฉันไม่ได้กังวลว่าไฟเล็กๆ ของนายจะฆ่าฉัน! ฉันกลัวเสื้อผ้าฉันจะไหม้ !”
เจคิลตะคอก
“ฉันเพิ่งซื้อมันมาจากเมืองหลวงเมื่ออาทิตย์ก่อน แต่ตอนนี้มันไหม้หมดแล้ว !”
“… วางไว้ติดไว้ก่อนนะ”
“ฟะ! ติดอะไร! นายยังไม่ได้ชำระหนี้ที่เป็นหนี้ฉันเลย นี่มันสี่ปีแล้ว!”
“ไอ้พวกเด็กเวร หยุดเถียง และมาช่วยฉัน!”
เจมส์คำราม เขาอยากจะใช้ขวานตบหัวกะโหลกทั้งสองที่กำลังโต้เถียงกันอยู่ ซึ่งลืมไปหมดแล้วว่าพวกเขากำลังเผชิญกับภัยพิบัติ
ถ้าไม่ใช่เพราะว่าเขาถูกห้อมล้อมด้วยหมาป่า Dire ที่บ้าคลั่งหลายร้อยตัว เขาก็คงจะเอาชนะไอ้โง่สองคนนี้ให้ได้
การต่อสู้ดำเนินไปเป็นเวลาหนึ่งชั่วโมงและหมาป่า Dire ส่วนใหญ่ได้รับการจัดการกับ ตอนนี้เหลือหมาป่าน้อยกว่าสองร้อยตัวจากฝูงหมาป่าที่น่าเกรงขาม
สัตว์ 100 ปีทั้งสองก็นอนอยู่บนพื้นเช่นกัน พวกมันยังไม่ตาย แต่พวกมันไม่สามารถทำอะไรได้อีกต่อไป
แม้ว่าผลลัพธ์จะดูเอนเอียงไปทางด้านข้างของลอนต์ แต่ทุกคนก็มีสีหน้าที่เลวร้าย วิลเลียมสังเกตเห็นสิ่งนี้เช่นกันและสงสัยว่าทำไมทุกคนถึงรู้สึกอย่างนั้น
“พวกเราไม่ชนะแล้วเหรอ?”
วิลเลียมถาม
“ทำไมฉันถึงรู้สึกว่าอารมณ์ของทุกคนเปลี่ยนไปในทางที่แย่ที่สุด”
“เจ้ามีการรับรู้ที่ดี เจ้าหนูวิล”
โอเว่นหัวเราะคิกคัก
“แน่นอน หากเราแค่ดูตัวเลข การต่อสู้ครั้งนี้ก็ถือได้ว่าเป็นชัยชนะแล้ว อย่างไรก็ตาม จนกว่า สัตว์พันปีจะล่าถอย ผู้ชนะและผู้แพ้ก็ยังตัดสินใจไม่ได้”
“ล่าถอย?”
วิลเลียมขมวดคิ้ว
“ทำไมเราถึงอยากให้หมาป่าตัวใหญ่ตัวนั้นหนี จะดีกว่าไหมถ้ามันถูกฆ่า”
“แน่นอน.”
โอเว่นพยักหน้า
“อย่างไรก็ตาม สัตว์พันปีที่มีธาตุสายฟ้านั้นมีความสามารถที่น่าขยะแขยงมาก พวกมันมีทักษะที่เรียกว่า Storm Annihilation ซึ่งเป็นทักษะการฆ่าตัวตายที่สามารถทำลายทุกสิ่งได้ ครั้งสุดท้ายที่ใช้ทักษะนี้ พื้นที่ทั้งหมดหายไป”
“ฮ้ะ !”
วิลเลียมส์เกือบสำลักน้ำลายเมื่อได้ยินคำอธิบายของโอเว่น
ทำลายทั้งเมืองหลวง? เป็นเรื่องตลกหรือไม่? อย่างไรก็ตาม การชำเลืองมองเพียงครั้งเดียวก็เพียงพอที่จะบอกวิลเลียมว่าโอเว่นไม่ได้โกหกเขา เขายังสังเกตเห็นว่าปู่ของเขา และคนอื่นๆ พยายามจะข่มขู่เจ้าอสูรและไม่ได้ต่อสู้กับมันโดยตรง
“ฉันกังวลมาก”
เฮเลนพึมพำ
“นี่เป็นสัตว์ประหลาดที่แก่แล้วและมันอาจไม่แคร์หรอกว่ามันจะมีชีวิตอยู่หรือตายไป โอเว่น เราต้องเตรียมพร้อมสำหรับสิ่งที่เลวร้ายที่สุด”
โอเว่นพยักหน้าและเริ่มสวดมนต์ หากสัตว์นั่นจะใช้กระบวนท่าฆ่าตัวตายจริง ๆ เขาจะสร้างบาเรียขึ้นและพยายามปกป้องทุกคน อย่างไรก็ตาม เขาไม่มั่นใจว่าเขาจะประสบความสำเร็จ
สถานการณ์กรณีที่ดีที่สุดคือการที่ทำให้สัตว์พันปีออกไปด้วยตัวเอง
เจมส์ตัดหัวหมาป่าตัวสุดท้ายอย่างง่ายดาย ขวานยักษ์ของเขาถูกแช่อยู่ในเลือดของเหยื่อ
สัตว์พันปีเฝ้าดูสิ่งเหล่านี้ทั้งหมดด้วยความเฉยเมย มันไม่ได้สนใจว่าฝูงของมันตายหรือไม่ พวกมันถูกเนรเทศออกจากดินแดนต้องห้ามแล้ว และไม่มีทางกลับไปหาพวกเขาได้อีก
มันเงยหน้าขึ้นและส่งเสียงร้องคร่ำครวญ เจมส์และทุกคนในหุบเขาหน้าซีดทันที พวกเขาเข้าใจว่าสัตว์นั่นต้องการทำอะไร มันต้องการที่จะต่อสู้เพื่อชีวิตและความตายกับพวกมัน
“อืม ฉันกลับบ้านได้หรือยัง”
เจคิลถาม
“ฉันจำได้ว่าฉันยังมีสิ่งที่ต้องทำ…”
ทุกคนจ้องไปที่เจคิล แต่พวกเขาไม่ได้พูดอะไร อันที่จริงพวกเขาก็คิดเหมือนกัน พวกเขากำลังสาปแช่งสัตว์พันปีในใจว่าดื้อรั้น ทุกคนต้องการกรีดร้องและชูนิ้วกลางพร้อมกัน
ถ้าอยากตาย! แล้วก็ตายไปเอง! ไอ้สารเลว!
“เราจะทำอย่างไร”
มาร์คัสถาม แม้ว่าเขาจะพยายามซ่อนมัน แต่ความกังวลบนใบหน้าของเขาก็ปรากฏชัด
“เราต้องจบเรื่องนี้โดยเร็ว”
เจมส์ตอบ
“มันตายหรือเราตาย”
โอเว่นและเฮเลนก็เคลื่อนไหวเช่นกัน พวกเขาทิ้งวิเลี่ยมไว้ตามลำพังและมุ่งหน้าไปช่วยเหลือสหายในการต่อสู้ ไม่ใช่เพราะพวกเขาไม่สนใจความปลอดภัยของวิลเลียม ตรงกันข้าม พวกเขาตัดสินใจเพราะห่วงใยความปลอดภัยของทุกคน
หากสัตว์พันปีนั่นไม่ถูกฆ่าโดยเร็วที่สุด ลอนต์ก็จะถูกกวาดล้างออกจากทวีป พูดง่ายๆ คือ ไม่มีที่ที่ปลอดภัยให้วิ่งหรือซ่อน
YOU MAY ALSO LIKE
