ตอนที่ 356 : หึหึ พึ่งตัวเองก็ไม่ได้!
สนามบินปักกิ่ง
เครื่องบินลําหนึ่งที่ตรงมาจากประเทศเกาหลีก็มาลงจอดที่สนามบิน
หนุ่มหล่อหน้าตาดีคนหนึ่งก็เดินออกมาพร้อมกับรอยยิ้มที่สดใสและเต็มไปด้วยความมั่นใจ ก้าวเท้าเข้าสู่ผืนแผ่นดินประเทศจีน
ชื่อ : ยูซอมซอก
อาชีพ : อดีตหน่วยรบพิเศษ (เพราะว่ามีนิสัยที่ชอบโอ้อวดมากจนเกินไป จึงทําให้เขาถูกไล่ออกจากกองทัพและกลายมาเป็นบอดี้การ์ดและอันธพาลของไชน์นิ่งสตาร์)
งานอดิเรก : โอ้อวด!
ใบหน้าของเขาเชิดขึ้นทํามุมสี่สิบห้าองศาด้วยความเย่อหยิ่ง!
“ประเทศจีน หึหึ…”
น้ําเสียงของเขานั้นเต็มไปด้วยความรังเกียจ!
ยูซอมซอกเดินออกจากสนามบินพร้อมกับกระเป๋าเดินทางในมือของเขา
โดยรูปร่างที่สูงโปร่ง ใบหน้าที่หล่อเหลาและผมสีทองเป็นประกายพร้อมกับสวมแว่นกันแดด
ทําให้เขาดูโดดเด่นไม่เหมือนใคร!
หล่อจนยากที่จะต้านทาน!
เขาเดินออกมาก่อนจะวางกระเป๋าเดินทางลงบนพื้นและยืนมองดูรอบๆ
“ที่นี่คือประเทศจีนสินะ”
อุ้มปากของเขากระตุกก่อนจะยิ้มออกมาด้วยรอยยิ้มที่ชั่วร้าย!
น้ําเสียงของเขานั้นเต็มไปด้วยความดูถูกเหยียดหยาม
และนี่ก็เป็นอีกหนึ่งเหตุผลว่าทําไมยูซอมซอกจึงถูกรองประธานส่งมา
บริษัทไชน์นิ่งสตาร์กรุ๊ปที่อยู่ในประเทศจีนนั้นมีอํานาจที่น้อยมาก การจะหาข้อมูลของหนึ่งก็ ทําได้ค่อนข้างยาก แต่การลงมือนั้นยากยิ่งกว่า และการนําเจ้าหญิงน้อยลีฮวอนกลับมานั้นยิ่งยาก เข้าไปอีก!
เพราะแม้แต่บอดี้การ์ดชั้นยอดที่ส่งออกไปก่อนหน้านี้ก็ยังไม่สามารถนําตัวเจ้าหญิงน้อยกลับมาได้จนสุดท้ายพวกเขาก็ไม่สามารถตามหาตัวเธอได้อีก
ซึ่งนั่นหมายความว่าพวกเขานั้นยังมีความสามารถไม่พอ!
แต่ยูซอมซอกที่เป็นอดีตหน่วยรบพิเศษ ไม่ว่าจะเป็นทักษะการป้องกันตัว การต่อสู้หรือการ แกะรอยเขานั้นก็มีมากพอ!
แล้วมีอีกเหตุผลหนึ่งที่สําคัญยิ่งกว่านั้น!
นั่นก็คือ!
ยูซอมซอกนั้นหล่อมากพอ!
รองประธานของไชน์นิ่งสตาร์กรุ๊ปนั้นได้รู้ถึงหนึ่งสาเหตุที่ลูกสาวของเขานั้นตกไปอยู่ในมือ ของคนจีน ซึ่งมันก็คงจะเป็นเพราะหน้าตาที่หล่อเหลาของเขาที่ทําให้เธอหลงไหล
และรองประธานนั้นก็มั่นใจว่ายซอมซอกคนนี้หล่อมากพอ!
และคิดว่าความหล่อของบอดี้การ์ดคนนี้ก็คงจะมากพอที่จะบดขยี้เจียงเฉินได้!
(เจียงเฉิน : ฮ่าๆๆ ประเมินตัวเองสูงเกินไปแล้ว!)
ในเวลานี้เองห่างออกไปไม่กี่เมตร
“พี่ใหญ่ ดูเจ้าหน้าหล่อตรงนั้นสิดูเหมือนว่ามันจะเป็นแกะอ้วนตัวใหญ่เลยนะ!”
“จะเอาคนนี้หรอ?”
“งั้นก็ไปกัน”
ยูซอมซอกยืนโอ้อวดความหล่อของตัวเองอยู่ที่หน้าประตูสนามบิน โดยที่ไม่ได้รู้ตัวเลยว่าตัว เองก่าลังตกเป็นเป้าหมายของแก๊งโจรทั้งสี่คน
แก๊งโจรทั้งสี่คนไม่พูดอะไรอีกต่อไป พวกเขานั้นได้แบ่งงานกันอย่างชัดเจนโดยที่แยกออกกัน ไปเป็นสองกลุ่ม
ยูซอนซอกโบกมือและเรียกรถแท็กซี่
ในขณะที่ยูซอนซอกกําลังเปิดประตูรถและกําลังจะขึ้นรถ
ในเวลานี้เองหนึ่งในแก๊งโจรก็เดินเข้ามาปิดตาของยูซอนซอก “ทายสิว่าฉันเป็นใคร?”
ยูซอนซอกโกรธจัด “ปล่อย!”
โจร “เดาสิว่าฉันเป็นใคร ถ้าเดาได้ฉันจะปล่อย ฉันให้โอกาสนายสามครั้ง!”
ยูซอนซอกพูดออกมาอย่างเย็นชา “ฉันเดาว่าแกมาเล่นผิดคนแล้ว!”
โจร “ไม่ถูก เดาอีกครั้ง ตอนนี้นายมีโอกาสอีกสองครั้ง….”
ในเวลานี้เอง โจรอีกสองคนก็ได้เข้ามาถือกระเป๋าของยูซอนซอกและขึ้นไปบนรถแท็กซี่และ ส่งสัญญาณให้รถแท็กซี่ออกไปทันที
ยูซอนซอก “ก็ได้ ถ้าแกยังไม่ปล่อยแกได้เจอดีแน่!”
โจร “ก็ได้ ฉันจะปล่อยแล้ว”
จากนั้นเขาก็ปล่อยมือและเดินหายไปกับฝูงชนทันที
ยูซอนซอกมองซ้ายมองขวา แต่เขาก็ไม่พบกับร่างของโจรเมื่อกี้เลย
กล้าดียังไงถึงเล่นแบบนี้กับฉัน!?
ฉันคือยอดนักฆ่าระดับโลกเลยนะ!
เขาก้มหน้าลงและเตรียมที่จะยกกระเป๋าขึ้นและเดินทางต่อ
ผลที่ได้ก็คือ
มือของเขาสัมผัสได้แต่ความว่างเปล่า
ยูซอนซอกกัมมองดูอย่างรวดเร็วและพบว่ากระเป๋าเดินทางเขานั้นหายไปแล้ว
ยูซอนซอกที่ยังไม่รู้ตัวว่าเขานั้นถูกหลอกไปตั้งนานแล้ว ก็รีบมองไปรอบๆเพื่อดูว่าไอ้สารเลว ตัวไหนที่ขโมยกระเป๋าของเขาไป แต่หลังจากที่เขามองดูอยู่หลายครั้งเขาก็ไม่พบผู้ต้องสงสัย เลยแม้แต่คนเดียว
“เวรเอ๊ย! ไอ้พวกสารเลว!”
เจียงเฉินในตอนนี้ก็ยังไม่รู้เลยแม้แต่น้อยว่าบริษัทไชน์นิ่งสตาร์นั้นได้ส่งอดีตหน่วยรบพิเศษมา ถึงประเทศจีนแล้ว
และในตอนนี้เองเจียงเฉินนั้นก็กําลังทําธุระอยู่
ส่วนเจ้าหญิงลีชีวอนนั้นก็หยุดพักผ่อนหนึ่งวันดังนั้นวันนี้เจียงเฉินก็เลยออกมาทําธุระอื่นแทน
เนื้อหาออเดอร์ : [ตอนนี้น้องสาวของฉันกําลังคุยกับผู้ชายคนหนึ่งมาเป็นเวลาหนึ่งสัปดาห์แล้ วและพวกเขากําลังจะตัดสินใจคบกัน ฉันคิดว่าผู้ชายคนนี้ดีมาก แต่ฉันก็ยังไม่ค่อยไว้วางใจสัก เท่าไหร่ ฉันเลยอยากจะพิสูจน์ว่าผู้ชายคนนี้รักน้องสาวของฉันจริงหรือเปล่า ฉันจะให้เงินสอง พันหยวนสําหรับการทําธุระนี้ (เวลาคืออีกหนึ่งชั่วโมงต่อจากนี้ สถานที่คือหน้าพระราชวังฤดร้อน)]
เมื่อเห็นแบบนั้นดวงตาของเจียงเฉินก็เป็นประกาย
งานแบบนี้ดูน่าสนใจและอาจจะกระตุ้นระบบได้ด้วย
และที่สําคัญงานนี้ยังได้รายได้ค่อนข้างสูงเลยทีเดียว!
รับออเดอร์นี้ทันที!
เจียงเฉินโทรหาพึ่ง “ฉันขอคนหน่อย เอาคนที่มีรอยสักมังกรบนแขนฝั่งซ้ายและขวา ขอคนที่ ดูดเป็นพิเศษเลยนะ…”
พึ่งที่ได้รับโทรศัพท์จากเจียงเฉินก็รู้สึกดีใจ “คุณเจียง ไม่มีปัญหาครับ คุณต้องการเมื่อไหร่ หรอครับ?”
เจียงเฉิน “หนึ่งชั่วโมงต่อจากนี้ ที่หน้าพระราชวังฤดูร้อน….”
พึ่ง “ไม่มีปัญหาครับ ผมจะจัดการให้ทันที!”
หลังจากนั้นอีกหนึ่งชั่วโมง
ที่หน้าพระราชวังฤดูร้อน
พึ่งก็พาลูกน้องสุดโหดสี่คนที่มีน้ําหนักมหาศาลเดินมา บนแขนของพวกเขาเต็มไปด้วยรอยสัก มังกรขนาดใหญ่ เขาเดินตรงมาที่เจียงเฉิน
“คุณเจียง!”
พึ่งทําความเคารพอย่างนอบน้อม จากนั้นก็หันหน้าไปที่ลูกน้องทั้งสี่คน “พวกแกยังจะรออะไร
อยู่อีก?”
ลูกน้องทั้งสี่คน “บอส!”
เจียงเฉิน “???”
ฉันเป็นบอสของพวกนั้นตั้งแต่เมื่อไหร่?
แปะ แปะ แปะ แปะ
พี่ไห่ไล่ตบหัวลูกน้องของตัวเองที่ละคน
“พวกแกอย่าคิดเพ้อเจ้อ คนระดับคุณเจียงเขาไม่ต้องการลูกน้องแบบพวกเราหรอก อย่าคาด หวังให้มาก!!”
นักท่องเที่ยวที่อยู่รอบๆก็หันมาดูด้วยความรู้สึกแปลก
เจียงเฉิน “เอาล่ะ รีบจัดการงานให้เสร็จดีกว่า….. สิ่งที่ฉันจะให้พวกนายทําก็คือ….”
หลังจากที่เจียงเฉินอธิบายทุกอย่างกับทุกคนแล้วเขาก็เริ่มแจกจ่ายงาน
ด้วยความช่วยเหลือจากลูกค้า เจียงเฉินและคนอื่นๆก็ได้พบกับน้องสาวของลูกค้าอย่างรวดเร็ว ซึ่งเธอนั้นก็ดูไม่เลวเลย ผิวขาวและขายาวสวยงามรวมแล้วก็คงจะมากกว่าแปดสิบคะแนน
ส่วนข้างๆก็เป็นชายหนุ่มที่มีหน้าตาประมาณแปดสิบคะแนนเหมือนกันถือได้ว่าเป็นหนุ่มหล่อ คนหนึ่งเลยที่เดียว
และในขณะที่ทั้งสองกําาลังเดินเที่ยวในพระราชวังฤดูร้อน ทั้งสองก็พูดคุยและหัวเราะกันและ จับมือกันบ้างเป็นครั้งคราว
เจียงเฉินพาอันธพาลสี่คนเดินไปอยู่ต่อหน้าทั้งคู่
“ว้าว ในที่สุดก็เจอสาวสวย สาวสวยเราไป KTV เพื่อไปร้องเพลงกันดีไหม?”
หญิงสาวตกใจมาก “พวกนายเป็นใคร ฉันไม่รู้จักพวกนาย!”
เจียงเฉินยิ้มออกมาอย่างชั่วร้าย “ก่อนหน้านี้ไม่รู้แต่ตอนนี้ก็คงรู้กันได้ละมั้ง?”
ชายหนุ่มที่อยู่ข้างๆเธอก็แกล้งทําเป็นสงบนิ่งและพูดออกมา “พวกแกต้องการอะไร?”
เจียงเฉิน “แกคิดว่าตัวเองเป็นใคร เรื่องนี้มันเกี่ยวอะไรกับแก! ไปให้พ้นทางฉัน!”
ชายหนุ่ม “ฉันเป็นแฟนของเธอ!”
เจียงเฉิน “แฟนหรอ? แฟนเราเป็นยังไง? ไสหัวไปให้พ้นได้แล้ว!”
เมื่อเจียงเฉินพูดจบอันธพาลทั้งสี่คนที่อยู่ข้างหลังเขาก็เบ่งกล้ามกันออกมาและเผยให้เห็น รอยสักบนแขนของพวกเขา
มีทั้งมังกร เสื้อขาว สิ่งโต…..
ซึ่งดูแล้วน่ากลัวมาก!
เจียงเฉินเยาะเย้ยออกมา “แกแน่ใจเราจะไม่ว่าจะเอาแบบนี้?”
“ฉัน…” ชายหนุ่มมองดูอันธพาลทั้งสี่คนที่อยู่เบื้องหลังของเจียงเฉินและฝืนยิ้มออกมา “อะ แช่ม พี่ชาย จริงๆแล้วฉันก็ไม่ได้สนิทอะไรกับเธอ ฉันแค่…..”
หญิงสาว “???”
เธอมองดูแฟนของเธอด้วยความตกตะลึง จริงๆแล้วเธอนั้นมีความประทับใจต่อเขามาก ซึ่งเธ อนั้นก็ไม่มีปัญหาอะไรเลยถ้าหากจะตัดสินใจฝากชีวิตของเธอเอาไว้กับเขาในอนาคต
แต่ผลลัพธ์ก็คือ…..
ปรากฏว่าแฟนของเธอนั้นเป็นพวกขี้ขลาด!
ต้องรู้ก่อนว่าทั้งสองนั้นเป็นแฟนกันเมื่อไม่กี่นาทีที่แล้วเขายังพูดคําหวานๆกับเธออยู่เลยแต่ ตอนนี้เขาเลือกที่จะทิ้งเธอและหนีไปคนเดียว?
ผู้ชายแบบนี้ยังสมควรเป็นผู้ชายอยู่อีกหรอ?
เธอจะกล้าฝากชีวิตไว้กับเขาได้ยังไงกัน?
เจียงเฉิน “???”
อันธพาลทั้งสี่คน “???”
ทั้งห้าคนตกตะลึง
แม้ว่าพวกเขาคิดว่าเรื่องมันคงจะออกมาเป็นแบบนี้
แต่….
พวกเขายังไม่ทันได้ออกแรงเลยแม้แต่น้อยแต่ทําไมอีกฝ่ายถึงยอมได้เร็วขนาดนี้?
นายเป็นผู้ชายนะ!
ความเป็นผู้ชายหายไปไหนหมด?
หญิงสาวโกรธมากจนตะโกนออกมา “สารเลว! ออกไปเลยนะ!”
เมื่อมองไปที่เจียงเฉินเธอก็พบว่าเขานั้นหรอกว่าแฟนของเธอมาก!
เธอวิ่งเข้าไปหาเจียงเฉิน!
จับมือของเจียงเฉินและพูดออกมาว่า “LTV ใช่ไหม? ไปกันเถอะวันนี้ฉันเป็นของคุณแล้ว!”
เจียงเฉินเหงื่อตกเขารีบพูดออกมาอย่างรวดเร็วว่า “เอ่อ ขอโทษนะแต่ว่าจริงๆแล้วฉันไม่ใช่พวก อันธพาลหลอก ฉันเป็นคนทําธุระที่พี่ชายของเธอส่งมา เขาต้องการที่จะทดสอบแฟนของคุณ แต่ คิดไม่ถึงเลยว่า…”
“อะไรนะ คนทําธุระ?”
ชายหนุ่มที่อยู่ห่างออกไปเขากําลังเตรียมที่จะหลบหนีแต่เมื่อได้ยินแบบนี้เขาก็ต้องหยุดชะงัก ทันที!
ตกตะลึง!
นี่เขากลัวคนทําธุระจนทิ้งแฟนแล้วหนีไปคนเดียวเลยงั้นเหรอ?
ถ้าเรื่องนี้หลุดออกไปอนาคตของฉันจะไม่แย่งั้นหรอ?
ชายหนุ่มโกรธมากจนตะโกนออกมา “แกไอ้คนทําธุระ แกแกล้งเป็นอันธพาลงั้นหรอ! รอฉัน ก่อนเถอะ! ฉันจะแจ้งตํารวจ!”
“โทรแจ้งตํารวจหรอ? ยังมีหน้ามาโทรหาตํารวจอีกหรอ!?”
หญิงสาวตะโกนใส่ชายหนุ่ม “ถ้าไม่ใช่เพราะเขาฉันคงไม่เห็นหน้าตาที่แท้จริงของนายหรอก!”
ชายหนุ่มพยายามแก้ตัว “ฉีฉี ฟังคําอธิบายของฉันก่อนนะ มันเป็นแค่แผน พวกเขามากันตั้งหลายคนฉันเลยต้องถอยออกไปเพื่อตั้งหลักก่อน แล้วฉันก็โทรหาตํารวจให้ตํารวจมาจับกุมพวกเขา
ไป!”
หญิงสาว “…….”
เจียงเฉิน “……”
อันธพาลทั้งสี่คน “…”
แผนการระดับเทพเจ้า!!
ผิวหน้าของเขาหนาจริงๆ!! เห็นได้ชัดว่าเขาทิ้งแฟนของตัวเองและกําลังจะหนีไปตามลําพัง แต่เขายังกลับกล้าที่จะพูดแก้ตัวแบบนี้!
หนาเกินไปแล้ว! ในอนาคตอาจมอุกกาบาตหรืออะไรก็ตามเข้ามาชนโลก พวกเราคงต้องใช้ ใบหน้าของเขาเพื่อสกัดกั้นแล้ว!
หญิงสาวเตะชายหนุ่มด้วยความโกรธ ก่อนจะหันหลังแล้วเดินจากไปด้วยความกลัว
“ฉีฉี ฉีฉี…”
“ไปให้พ้น!”
“ฉันแค่ถอยออกมาตั้งหลักจริงๆนะ”
“นายคิดว่าฉันโง่หรือยังไง!? ออกไปซะ! นอกจากนี้งานใหญ่มูลค่าสามสิบล้านจากพี่ชายของ ฉันนายก็ไม่ต้องมาหวังแล้ว เพราะนายจะไม่มีวันได้มัน!”
“ไม่!”
ปรากฏว่าชายหนุ่มนั้นจงใจเข้าหาหญิงสาวเพราะงานใหญ่มูลค่าสามสิบล้านหยวน
แต่ตอนนี้มันไม่เหลืออะไรอีกแล้ว
ชายหนุ่มไม่สามารถยื่อเธอได้อีกและได้แต่มองดูหญิงสาวเดินจากไป
“มันเป็นความผิดของแกทั้งหมด!”
ชายหนุ่มมองดูเจียงเฉินและอันธพาลทั้งสี่ด้วยความโกรธและในขณะที่เขากําลังจะด่าออกมา เมื่อเขาเห็นอันธพาลทั้งสี่คนที่ม้วนแขนเสื้อขึ้นอย่างไร้ความปราณี เขาก็ตกใจกลัว ไม่กล้าพูด อะไรออกมาและวิ่งหนีออกไปอย่างรวดเร็ว
ไม่นานหลังจากนั้นเจียงเฉินก็ได้รับคําชม
“ตั้ง… คุณได้รับคําชมระดับห้าดาว”
“ขอบคุณมากพี่ชาย! ถ้าไม่ใช่เพราะคุณผมคงต้องเสียน้องสาวของผมไป เดี๋ยวผมจะโอนเงิน ให้คุณหนึ่งหมื่นหยวนเป็นการขอบคุณ!”
เจียงเฉินรับเงินหมื่นอย่างมีความสุข
หลังจากนั้นเจียงเฉินก็ทําธุระอีกสองสามออเดอร์ก่อนจะกลับมาที่ฉุยมู่นิวซิตี้
เมื่อมาถึงที่หน้าประตูชุมชน
เจียงเฉินก็พบเห็นชายหนุ่มรูปงามที่มีหน้าตาประมาณเก้าสิบคะแนนนั่งอยู่ห่างจากประตูชุมชน ไปประมาณสิบเมตร
พร้อมกับชามใบหนึ่งที่วางเอาไว้อยู่ข้างหน้าเขา
สภาของเขานั้นดูไม่ค่อยดีเท่าไหร่
“ขอทานงั้นหรอ?”
“กระเป๋าเงินถูกขโมย?”
เจียงเฉินรู้สึกเห็นใจขึ้นมา
เจียงเฉินเดินตรงไปที่ ขอทานคนนั้น
เจียงเฉิน “คุณมีคิวอาร์โค้ดหรือเปล่า ผมจะได้โอนเงินให้คุณหนึ่งเอาไว้ไปซื้อของกิน…”
ขอทาน ยูซอมซอก “???” พยายามโบกมือเพื่อแสดงว่าเขานั้นไม่เข้าใจ
เจียงเฉิน “…”
ดูเหมือนว่าเขาจะไม่มีคิวอาร์โค้ดดังนั้นให้เงินสดกับเขาจะดีกว่า
เจียงเฉินตบกระเป๋ากางเกงก่อนจะหยิบเหรียญออกมาสองเหรียญ
และโยนลงมันบนชามแตกๆ
ขอทาน ยุซอมซอกมองเจียงเฉินด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยความขอบคุณ
เขาดูน่าสงสารมาก!
ตั้งแต่ที่เขามาถึงประเทศจีนกระเป๋าของเขาก็ถูกขโมยไปทันทีที่เขาลงมาจากเครื่องบิน เค้า ทําหนังสือเดินทางและเงินทั้งหมดหาย นอกจากนี้เท่านั้นไม่สามารถใช้ภาษาจีนได้ เขา จึงได้แต่เดิมมาเรื่อยๆมาถึงชุมชนฉุยมู่นิวซิตี้
น่าเศร้า!
ดังนั้นเมื่อเห็นว่าเจียงเฉินให้เงินกับเขาสองเหรียญเขาจึงรู้สึกขอบคุณมาก!
“คนดี!!”
เขามองดูแผ่นหลังของเจียงเฉินที่เดินจากไปด้วยความขอบคุณ!
