เทพอสูรสยบโลกา - ตอนที่ 731

ตอนที่ 731 ลําพังหนุ่มสาว

หลินหยางทําตามอย่างว่าง่าย

ขั้นแรกสาวน้อยผิงอันใช้กรรไกรขัดผ้าพันแผลที่แข็งตัวออกไปในช่วงลําตัวจนถึงหัวไหล่ของหลินหยาง หลังจากกําจัดผ้าพันแผลที่ดูดซับของเหลวจนแข็งออกไปแล้ว เด็กสาวก็สอดมือเข้าไปใต้ร่างของชายหนุ่มสอดเข้าไปบริเวณแผ่นหลังดึงเอาผ้าพันแผลที่อยู่ด้านหลังออกมาทั้งหมด ส่วนหลังของชายหนุ่มนี้ไม่มีบาดแผลน่าเป็นห่วงเท่าไหร่นักเรียกได้ว่าแทบไม่มีบาดแผลใหญ่

ร่างท่อนบนหลินหยางเปลือยเปล่า เด็กสาวนําผ้าสะอาดในตะกร้าออกมาลงมือทําความสะอาดคราบสกปรกให้ชายหนุ่มเบื้องหน้าทันที เช็ดคราบเลือดและชิ้นส่วนผิวหนังที่ส่งกลิ่นเหม็นน่าสะอิดสะเอียน แต่กระนั้นสาวน้อยกลับทําหน้าที่อย่างไม่รังเกียจราวกับเธอเป็นแพทย์ผู้เชี่ยวชาญพบเจอสถานการณ์เช่นนี้มาจนเคยชิน

ในที่สุดคราบทั้งหมดก็ถูกชําระล้างจนเสร็จสิ้นเผยให้เห็นผิวกายหยาบกร้านของชายหนุ่มเบื้องหน้า สาวน้อยตรวจดูสภาพบาดแผลด้วยความตื่นตาตื่นใจ อย่างไรเมื่อได้มาเห็นกับตาตนเองมันก็ยังน่าอัศจรรย์อยู่ดีที่บาดแผลบนร่างผู้บาดเจ็บรายนี้รักษาตัวได้เร็วอย่างน่าเหลือเชื่อ

หลังจากมองจนพอใจ เธอก็หันมาสนใจแขนทั้งสองข้างของชายหนุ่มที่ยังมีผ้าพันแผลพันม้วนตั้งแต่หัวไหล่จรดปลายนิ้ว เธอลังเลครุ่นคิดใช้สมอง บริเวณแขนทั้งสองข้างของมันในตอนเช้ามีบาดแผลฉกรรจ์ปรากฎกระดูกแทงออกมานอกผิวหนังเลือดไหลทะลักอย่างไม่ต้องสงสัย ฉะนั้นแล้วภายใต้ผ้าพันแผลย่อมมีคราบเลือดสิ่ง สกปรกอยู่ไม่น้อย แต่เธอไม่แน่ใจว่าควรจะแกะผ้าพันแผลที่มัดดามท่อนไม้แน่นที่ปู่ของตนใช้เพื่อช่วยในการเชื่อมกระดูกออกมาดีหรือไม่

วิชาเชื่อมเอ็นต่อกระดูกนี้เป็นวิชาขั้นสูงของศาสตร์การแพทย์ที่เด็กสาวยังมิเคยได้เปิดตําราอ่านผ่านตาแม้ สักเล่มการจะแกะผ้าพันแผลออกง่ายราวกับพลิกฝ่ามือแค่ใช้กรรไกรตัดออกซะก็สิ้นเรื่อง แต่ปัญหามันอยู่ที่เธอไม่รู้กระบวนการใส่กลับเข้าไปใหม่นี่หนะสิ…

ในที่สุดนางก็ตัดสินใจละเลยตรงจุดนี้ เลื่อนสายตาลงไปยังท่อนล่างของผู้ป่วยไม่รอช้ควงกรรไกรในมือหนึ่งคราสอดเข้าไปแนบผิวหนังตัดฉับ!

ส่งแรงไปยังข้อมือดันกรรไกรกรีดสิ่งกีดขวางเป็นทางยาวไปหยุดลงเหนือหัวเข่า ตั้งแต่หัวเข่าจรดปลายเท้าเป็นตําแหน่งที่กําลังอยู่ในช่วงของการรักษาโดยการต่อกระดูก

แควกก~~

สองมือฉีกผ้าพันแผลตรงต้นขาข้างนี้ออกไปพบร่องรอยอาการบาดเจ็บเล็กน้อยที่ได้รับการรักษาโดยการเย็บจากฝีมือของเฒ่าโอสถไปแล้ว

สาวน้อยกระโจนตัวขึ้นนั่งบนเตียงอย่างเต็มรูปแบบเพื่อความสะดวกในการเอื้อมมือไปจัดการกับต้นอีกขวาที่อยู่อีกฝั่งของเตียงได้อย่างถนัด หลังจากจัดการกับต้นขาทั้งสองข้างเป็นที่เรียบร้อยและโยนผ้าพันแผลใช้แล้วทั้งสองชิ้นลงข้างเตียง หน้าที่ของเธอก็ยังไม่หมดแค่นี้ใช้กรรไกรของตนกรีดผ้าพันแผลอีกจุดหนึ่งบนหน้าขาของผู้ป่วย

หลินหยางเองตอนนี้ก็ใช้สายตามองสํารวจความเปลี่ยนแปลงของร่างกาย โดยเฉพาะบาดแผลที่พึ่งได้รับการทําความสะอาดทําให้มันสามารถมองร่องรอยบาดแผลได้อย่างชัดเจน

!? ตอนนั้นเองเขารู้สึกว่าท่อนล่างของตนเบาสบายขึ้นอย่างยิ่ง ดูเหมือนสาวน้อยนักบริการคนนี้ได้คลายผ้าพันแผลบนตัวของเขาที่มัดแน่นจนอึดอัดออกอีกชิ้นนึงแล้วพร้อมกันนั้นมือน้อยๆของเธอสอดเข้าไปใต้เตียง ป้วนเปี้ยนอยู่บริกันของเขา ร่างกายชายหนุ่มตอบสนองโดยอัตโนมัติยกขึ้นเพื่อให้สาวน้อยได้ทําหน้าที่อย่างสะ ดวก

พรึ่บ

พริบตาที่เกิดเสียงหลินหยางสะดุ้งโหยง ชะโกงศรีษะโง่มคอขึ้นมองท่อนล่างของตนอย่างรวดเร็วฉับพลันนั้นเองดวงตาของมันเบิกกว้างแทบถลนเสียงกรีดร้องของชายหนุ่มดังไปทั่วห้องนั่นก็ท่อนล่างของมันเปลือยเปล่าล่อนจ้อนน้องชายตัวน้อยได้โผล่ออกมาเผชิญโลกกว้างห่างจากใบหน้าของสาวน้อยไม่ถึงศอก!!

ผิงอันหญิงสาววัยกําลังโตสิบสามสิบสี่สะดุ้งตกใจแทบหงายหลังตกเตียงเมื่อเผชิญกับเสียงร้องของบุรุษที่กรีดแก้วหูบาดลึกไม่ต่างจากอิสตรีเลยทีเดียว

หลินหยางตั้งสติได้โดยไวสองแขนที่ถูกผ้าพันแผลเป็นก้อนกลมยกมาปกปิดน้องชายตัวน้อยอย่างอัตโนมัติสองพวงแก้มแดงกําด้วยความเอียงอายหายใจฟืดฟาด

สาวน้อยหันควับใช้สายตามองค้อนหลินหยางที่ทําให้นางตกใจ อนึ่งเธอผู้ไม่ประสาเรื่องอิสตรีหรือบุรุษเพศสักเท่าไหร่จึงมิทราบถึงความสําคัญของอวัยวะส่วนนี้และนี่เองก็เป็นครั้งแรกที่เธอเห็นของหวงของบุรุษเช่นกัน แต่หารู้ไม่นี่ก็คือครั้งแรกที่มีอิสตรีเห็นของลับของหวงของหลินหยางไม่ต่างกันหากมินับมารดาของมันที่เลี้ยงดู อาบน้ําให้มันในยามแบเบาะละก็นะ…

“ตรง…นี้ไม่ต้อง” หลินหยางส่ายหัวเป็นพัลวันพลางกล่าวอย่างลุกลี้ลุกลน เหตุการณ์ฉุกลหุกจนมันเกือบจะลืมศัพท์ภาษาใหม่ไปเลยทีเดียว

“แต่มันสกปรกนะ ไม่ทําความสะอาดจะดีหรือ?” ผิงอันกล่าวถามอย่างไร้เดียงสา ส่วนตัวของนางการทําความสะอาดร่างกายให้แก่ชายหนุ่มในครั้งนี้มาจากความหวังดีล้วนๆมิใช่คําสั่งจากเทพโอสถปู่ของนางแต่อย่างใด หลังจากอยู่กับชายหนุ่มเป็นเพื่อนคุยกันตั้งแต่รุ่งเช้านางรู้สึกว่ามีกลิ่นตุๆออกมาจากตัวของผู้ป่วยรายนี้ ซึ่งแน่นอนว่ามันคงเป็นคราบเลือดและของเสียจากร่างกายของมันนั่นแล

ทราบเช่นนั้นนางก็ตั้งใจไว้แล้วว่าก่อนจะถึงเวลานอนต้องทําความสะอาดชายหนุ่มให้สะอาดเอี่ยมอ่องสบายตัว!!

“ไม่ต้อง” หลินหยางปฏิเสธเสียงแข็งพร้อมกับส่ายศรีษะแสดงเจตจํานงอย่างชัดเจน

ในเมื่อเจ้าตัวไม่ต้องการ สาวน้อยก็ไม่รั้นต่อนําผ้าสะอาดผืนใหม่ในตะกร้าออกมาเช็ดคราบทําความสะอาดบริเวณต้นขาเหนือหัวเข่าบางคราก็เฉียดเข้าไปใกล้จุดซ่อนเร้นทั้งด้านหน้าและด้านหลังที่มีเพียงมือสองข้างของชายหนุ่มปิดอยู่ให้หลินหยางใจหายวาบเป็นครั้งคราว

เสร็จสิ้นกระบวนการแรก สาวน้อยเก็บทําความสะอาดหอบผ้าพันแผลเก่าอย่างไม่รังเกียจออกไปจากห้องให้หลินหยางได้หายใจหายคอคล่องขึ้นชั่วขณะได้ยินเสียงหวานแว่วมาเป็นระยะคล้ายกําลังสนทนากับใครผู้หนึ่ง

ใช้เวลากว่านานเธอก็กลับมาพร้อมกับถังใบหนึ่งขนาดไม่ใหญ่มากนักที่บรรจุน้ําอยู่ครึ่งถังที่โรยไปด้วยกลีบดอกไม้สีสันสดใสทั้งแดงและเหลืองส่งกลิ่นหอมอันเป็นเอกลักษณ์ นํามาวางอยู่ข้างเตียงก่อนจะใช้ผ้าสะอาดที่ เหลืออยู่ชุบน้ําหมาดๆเช็ดตามตัวขจัดกลิ่นและสิ่งสกปรกที่ตกค้างจนสิ้นพร้อมกับกลิ่นหอมอ่อนๆของดอกไม้

ช่วงเวลาการปฏิบัติหน้าที่ของเธอนับสิบนาที่มิได้สังเกตุเลยว่า ชายหนุ่มเกร็งตัวแข็งแทบมิขยับเขยื่อนโดยเฉพาะแขนทั้งสองข้างที่วางกุมปกปิดน้องชายแสนรักไม่ค่อยมิดเท่าไหร่นั้นเมื่อเวลาผ่านนับสิบนาที่ตอนนี้ มันเริ่มสั่นหมึกหงักทว่าชายหนุ่มกัดฟันทนสู้กับความเมื่อยแม้แต่ตะคริวก็มิอาจทําให้มันยอมแพ้ได้

เช็ดตัวเสร็จสรรพก็เช็ดหน้าเช็ดตาก่อนที่เธอจะหยิบเอาผ้าพันแผลอันใหม่ขึ้นมาจากตระกร้าและกระปุกที่บรรจุยาสําหรับทาภายนอกกระปุกหนึ่งขึ้นมา

อุปกรณ์พร้อม เธอเตรียมจัดการให้ชายหนุ่มกลายเป็นข้าวต้มมัดอีกครั้งที่พันธนาการการเคลื่อนไหวมิให้มันขยับตัวโดยไม่จําเป็นและช่วยให้กระดูกช่วงลําตัวมิได้รับการกระทบกระเทือน

ทว่าความหวังดีของเธอก็ถูกชายหนุ่มปฏิเสธทันควัน หลินหยางไม่ต้องการกลับไปเป็นมัมมี่อีกครา แน่นอนว่าเพราะความอึดอัดไม่สบายตัวคือเหตุผลหลัก กระนั้นจะนอนเปลือยเปล่าอยู่กับสาวน้อยวัยกําลังโตสองต่อ สองในห้องก็กระไรชายหนุ่มจึงร้องขอเสื้อผ้าชุดเดิมของตนเพื่อเอามาสวมใส่ปกปิดของสงวน

ครานี้เป็นสาวน้อยเป็นฝ่ายปฏิเสธหลินหยางบ้าง นั่นเพราะว่าเสื้อผ้าที่สวมใส่อยู่บนร่างแต่เดิมถูกทิ้งไปหมดแล้วโดยเฒ่าโอสถ…

ทั้งเสื้อและกางเกงทั้งชั้นในของมันตั้งแต่ถูกพบร่างอุปกรณ์สวมใส่พวกนี้ก็แทบมองดูไม่ได้ อันที่จริงก็ตอนที่พบร่างชายหนุ่มคราแรกเสื้อของมันก็กลายเป็นเศษผ้าไปแล้วจะมีก็แต่กางเกงที่ขาดรุ่ยไม่มีชิ้นดี